Ο ΠΡΩΗΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΗΤΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ!
Ο κ. Mervyn King, πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας. Η εικόνα είναι από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Σε μια δήλωση που έκανε την 1η Μαρτίου στο μεγάλης επιρροής site του London School of Economics στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Λόρδος Mervyn King, πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, επιβεβαίωσε ότι η οικονομική κρίση που πλήττει την Ευρώπη από το 2009 είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα μιας
"εσκεμμένης" πολιτικής πράξης.
Ήταν ιδιαίτερα επικριτικός για τις καταστροφικές οικονομικές στρατηγικές της ΕΕ στις Βρυξέλλες και είπε ξεκάθαρα ότι, προκειμένου να ελευθερωθούν οι πιο αδύναμες χώρες-μέλη της ΕΕ από το συνδυασμό των στραγγαλιστικών μέτρων λιτότητας και της υψηλής ανεργίας από τα οποία πάσχουν, θα πρέπει να διαλυθεί η ευρωζώνη.
"εσκεμμένης" πολιτικής πράξης.
Ήταν ιδιαίτερα επικριτικός για τις καταστροφικές οικονομικές στρατηγικές της ΕΕ στις Βρυξέλλες και είπε ξεκάθαρα ότι, προκειμένου να ελευθερωθούν οι πιο αδύναμες χώρες-μέλη της ΕΕ από το συνδυασμό των στραγγαλιστικών μέτρων λιτότητας και της υψηλής ανεργίας από τα οποία πάσχουν, θα πρέπει να διαλυθεί η ευρωζώνη.
Επικαλούμενος το παράδειγμα της Ελλάδας, όπου το ποσοστό ανεργίας είναι σήμερα σχεδόν 25 % , ο Mervyn King περιγράφει όσα έχουν συμβεί τα τελευταία 7 χρόνια ως "αποκρουστικό" παράδειγμα της αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Πρόσθεσε δε ότι, για τις φτωχότερες χώρες της ευρωζώνης, τα μακροπρόθεσμα οφέλη από την διάλυση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά τους νομίσματα, αντισταθμίζουν το βραχυπρόθεσμο κόστος.
Πρόσθεσε δε ότι, για τις φτωχότερες χώρες της ευρωζώνης, τα μακροπρόθεσμα οφέλη από την διάλυση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά τους νομίσματα, αντισταθμίζουν το βραχυπρόθεσμο κόστος.
O επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Βρυξελλών προέβλεψε την ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική κρίση το 2001
Ο Romano Prodi, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Βρυξελλών 1999-2004
Εικόνα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αλλά ο Mervyn King δεν είναι ο πρώτος επίσημος υψηλού επιπέδου που επιβεβαιώνει ότι η οικονομική δυσπραγία της Ευρώπης έχει επιβληθεί στους πολίτες της σκόπιμα...
Σε ένα άρθρο του στους Financial Times,το οποίο πέρασε σχεδόν απαρατήρητο το 2001, ο τότε πρόεδρος της Κοινοτικής Επιτροπής της ΕΕ, Ρομάνο Πρόντι, δήλωσε ότι ήταν βέβαιος ότι «το ευρώ θα μας υποχρεώσει να εισαγάγουμε ένα σύνολο από νέα "εργαλεία" οικονομικής πολιτικής».
«Είναι πολιτικά αδύνατο να τα προτείνω τώρα», συνέχισε. "Αλλά κάποια μέρα θα υπάρξει μια κρίση και θα δημιουργηθούν νέα "εργαλεία" »
Από την εισαγωγή του στις παγκόσμιες χρηματαγορές το 1999, οι παρατηρητές έχουν επανειλημμένα επισημάνει ότι το ευρώ ήταν εσφαλμένο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και ο αρχιτέκτονάς του ο Jacques Delors, τελικά παραδέχθηκε ότι αυτό το νόμισμα ήταν καταδικασμένο από την αρχή, δηλώνοντας ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέλεξαν να κάνουν τα στραβά μάτια στις θεμελιώδεις αδυναμίες και ανισορροπίες των οικονομιών των κρατών μελών.
Αν δούμε υπό το ιστορικό πρίσμα τη δήλωση Ρομάνο Πρόντι το 2001, ασφαλώς, είναι πλέον σαφές γιατί το έκαναν αυτό.
Με λίγα λόγια, η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έχει δημιουργηθεί σκόπιμα για να δώσει την δυνατότητα στην ευρωπα:ική ελίτ των Βρυξελλών να την χρησιμοποιήσει ως το σκεπτικό για να φέρει νέους νόμους που ωθούν το οικοδόμημα (της Ε.Ε.) πιο κοντά σε μια πολιτική δικτατορία, πράγμα που επεδίωκαν πάντα.
Αν δούμε υπό το ιστορικό πρίσμα τη δήλωση Ρομάνο Πρόντι το 2001, ασφαλώς, είναι πλέον σαφές γιατί το έκαναν αυτό.
Με λίγα λόγια, η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έχει δημιουργηθεί σκόπιμα για να δώσει την δυνατότητα στην ευρωπα:ική ελίτ των Βρυξελλών να την χρησιμοποιήσει ως το σκεπτικό για να φέρει νέους νόμους που ωθούν το οικοδόμημα (της Ε.Ε.) πιο κοντά σε μια πολιτική δικτατορία, πράγμα που επεδίωκαν πάντα.
Η ΕΕ των Βρυξελλών είναι ανίκανη να μεταρρυθμιστεί
Σε όλη την Ευρώπη, ανώτεροι αξιωματούχοι έρχονται όλο και περισσότερο στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι η ΕΕ των Βρυξελλών δεν είναι σε θέση να μεταρρυθμιστεί. Το πιο πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι όσα ακολούθησαν την πρόσφατη παραίτηση του John Longworth από τη θέση του ως γενικός διευθυντού των ισχυρών βρετανικών Επιμελητηρίων του επιχειρηματικού ομίλου Εμπορίου.
Μετά τη λήψη της απόφασης να παραιτηθεί από τη θέση του για να μπορέσει να μιλήσει ελεύθερα για το θέμα του επικείμενου δημοψηφίσματος της Βρετανίας σχετικά με το Brexit από την ΕΕ, ο Longworth περιγράφει ανοιχτά το κατασκεύασμα των Βρυξελλών ως "ανίκανο για ουσιαστική μεταρρύθμιση". Κατηγορώντας τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον ότι προσπαθεί να ενσπείρει τον πανικό στον βρετανικό λαό ώστε να ψηφίσει υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., είχε προβλέψει ότι η Βρετανία θα μπορούσε να έχει ένα λαμπρό οικονομικό μέλλον αν εγκαταλείψει την Ευρωπαΐκή Ένωση.
Μετά τη λήψη της απόφασης να παραιτηθεί από τη θέση του για να μπορέσει να μιλήσει ελεύθερα για το θέμα του επικείμενου δημοψηφίσματος της Βρετανίας σχετικά με το Brexit από την ΕΕ, ο Longworth περιγράφει ανοιχτά το κατασκεύασμα των Βρυξελλών ως "ανίκανο για ουσιαστική μεταρρύθμιση". Κατηγορώντας τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον ότι προσπαθεί να ενσπείρει τον πανικό στον βρετανικό λαό ώστε να ψηφίσει υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., είχε προβλέψει ότι η Βρετανία θα μπορούσε να έχει ένα λαμπρό οικονομικό μέλλον αν εγκαταλείψει την Ευρωπαΐκή Ένωση.
Λόγω της θεμελιωδώς αντιδημοκρατικής δομής της - η Επιτροπή της ΕΕ που κατέχει όλη την εκτελεστική εξουσία και το Κοινοβούλιο της ΕΕ και τα χρησιμοποιεί απλώς ως ένα φύλλο συκής - η ΕΕ των Βρυξελλών πρέπει να απορριφθεί δημοσίως από τους πολίτες της, να διαλυθεί , και τελικά αντικατασταθεί από ένα πραγματικά δημοκρατικό σύστημα εκπροσώπησης:
Μια Ευρώπη για το Λαό, από το Λαό .
Ωστόσο, μέχρι να συμβεί αυτό, οι 500 εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης θα εξακολουθούν να υπόκεινται στην οικονομική δικτατορία, την εκτεταμένη ανεργία, και ένα πολιτικό μοντέλο στο οποίο η δημοκρατία γίνεται όλο και περισσότερο ένα πολίτευμα του παρελθόντος.
Μια Ευρώπη για το Λαό, από το Λαό .
Ωστόσο, μέχρι να συμβεί αυτό, οι 500 εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης θα εξακολουθούν να υπόκεινται στην οικονομική δικτατορία, την εκτεταμένη ανεργία, και ένα πολιτικό μοντέλο στο οποίο η δημοκρατία γίνεται όλο και περισσότερο ένα πολίτευμα του παρελθόντος.
Κώστας Κόλμερ
ΑπάντησηΔιαγραφή1)http://www.biblionet.gr/book/43391/%CE%9A%CF%8C%CE%BB%CE%BC%CE%B5%CF%81,_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82/%CE%95%CF%85%CF%81%CF%8E
Ευρώ
Η γιγάντωσι της ανεργίας
Κωνσταντίνος Κόλμερ
Κάκτος, 2000
241 σελ.
[...] Με την ένταξή της στην ΟΝΕ, η Ελλάς χάνει την ανεξαρτησία της νομισματικής και συναλλαγματικής της πολιτικής, την οποία χαράσσει κι εφαρμόζει αποκλειστικώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από την Φραγκφούρτη. Αυτό πρακτικώς σημαίνει ότι παύει το εκδοτικόν προνόμιον της Τραπέζης της Ελλάδος, διακόπτεται η δυνατότης της υποτιμήσεως της δραχμής. [...]
2)http://www.biblionet.gr/book/95792/%CE%9A%CF%8C%CE%BB%CE%BC%CE%B5%CF%81,_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82/%CE%97_%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82_%CE%B1%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E
Η μεγαλειώδης απάτη του ευρώ
Το οθνείο νόμισμα
Κωνσταντίνος Κόλμερ
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2005
172 σελ.
Το 2002, δια της καθιερώσεως του ευρώ ως νομίσματος της χώρας υπό της τότε κυβερνήσεως, η Ελληνική οικονομία ήταν τελείως απροετοίμαστη δι ένα τόσον επικίνδυο εγχείρημα: την υιοθεσία ενός ξένου (οθνείου) νομίσματος, εις αντικατάστασιν του εθνικού, της δραχμής.
Κατά την επακολουθήσασα τριετία οι μεν τιμές καταναλωτού υπερεδιπλασιάσθησαν (όταν τα λαϊκά εισοδήματα αυξήθηκαν μόνο 17%), η δε ανεργία ανήλθε στο 15% του ενεργού πληθυσμού (575.00 άνεργοι). Το δημόσιον χρέος έφθασεν επισήμως τα 210 δισ. ευρώ ή το 124% του Ακαθαρίστου Εθνικού Εισοδήματος και το ετήσιον έλλειμμα το 6% του ΑΕΠ (2004), επισύροντας την επιτήρησι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την άνοδο του κόστους δανεισμού του Ελληνικού δημοσίου.[...]