Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021

Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ "ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ" ΚΑΙ ΤΩΝ "ΜΕΤΡΩΝ" ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

 Η ΘΕΟΠΟΙΗΣΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΦΡΕΑΡ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ...(ΑΠΟΚ. Θ’)

ΜΕΡΟΣ 3ο


Γράφει ο Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος Χαρίτων


 Τὸ κάλυμμα τοῦ προσώπου τοῦ Μωϋσέως.

Οἱ Ἰσραηλῖτες ἐπειδὴ δὲν μποροῦσαν νὰ ἀτενίζουν τὸ πρόσωπο τοῦ Μωϋσῆ ποὺ ἔλαμπε ἀπὸ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ, τοῦ ζήτησαν νὰ τὸ καλύψει.

« Καὶ οὐ καθάπερ Μωϋσῆς ἐτίθει κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ τέλος τοῦ καταργουμένου». ( Β’ Κορ. γ’, 14).

«Δὲν εἶναι ἀνάγκη ἐμεῖς(οἱ Χριστιανοὶ σ.σ) νὰ καλυπτόμαστε, ὅπως ὁ Μωϋσῆς, διότι εἶστε δυνατοὶ ἐσεῖς, νὰ δεῖτε αὐτὴν τὴν δόξαν, τὴν ὁποίαν ἐμεῖς ἔχουμε, τοῦ εὐαγγελίου, ἄν καὶ εἶναι λαμπρότερη ἀπὸ ἐκείνη. 

Τοὐτέστιν δύνασθε νὰ νοεῖτε τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τὸ εὐαγγέλιο καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ἀποκρύπτομε αὐτὰ, σὰν μὲ κάποιο ἄλλο κάλυμμα τῆς ἀσάφειας. Διότι, οἱ Ἰσραηλῖτες, ὄντες παχεῖς( στὴν διάνοια) δὲν μποροῦσαν νὰ δοῦν, ὅτι ὁ νόμος θὰ ἔχει τέλος καὶ ὅτι θὰ καταργηθεῖ· διότι τὸ κάλυμμα δείχνει τὴν παχεῖαν αὐτῶν διάνοιαν».

Τὸ κάλυμμα τοῦ προσώπου φανερώνει παχεῖα διάνοια.

« Ἀλλά ἐπωρώθησαν τὰ νοήματα αὐτῶν· ἄχρι γὰρ τῆς σήμερον τὸ αὐτὸ κάλυμμα ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μένει, μή ἀνακαλυπτόμενον ὅτι ἐν Χριστῷ καταργεῖται». 

« Ἐπωρώθη, λέγει ὁ νοῦς αὐτῶν καὶ γιὰ αὐτὸ οὔτε οἱ τότε ἔβλεπαν οὔτε καὶ οἱ σημερινοὶ(Ἰουδαῖοι), ὡς πεπωρωμένοι, διότι ἔχουν τὸ ἴδιο κάλυμμα, ὅπως ἐπί τὸ πρόσωπον τοῦ Μωϋσέως, δηλαδὴ τὴν ἐπιπόλαια ἀνάγνωση τοῦ νόμου ( Μωϋσέα ὠνόμασε τὸν νόμον ὁ Χριστὸς)...καὶ οὔτε ἀνακαλύπτεται σὲ αὐτοὺς, οὔτε διαγινώσκεται, ὅτι ὁ Χριστὸς ἔμελλε νὰ καταργήσει τὴν Παλαιὰν ( τὴν σκιὰν τοῦ νόμου, τῆς χάριτος ἐλθούσης). 

Ὥστε τὸ πταῖσμα ἦταν τῆς ἰδικῆς τους γνώμης, διότι ἡ πώρωση εἶναι ἁμάρτημα γνώμης. Μὴ, λοιπὸν θαυμάζετε γιατὶ δὲν μποροῦσαν νὰ δοῦν τὴν δόξαν τοῦ Χριστοῦ ». (βλ. ὅ.π Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας σ. 832-833).

Συμπέρασμα.

Ἡ χρήσι τῆς μάσκας ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ ναοῦ προσβάλλει τὴν ἱερότητα τοῦ χώρου, ὡς τόπου μυστυρίου καὶ τὴν κοινωνία μας μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ.

Ἐπαναλαμβάνεται καὶ σήμερα, ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς Χριστιανοὺς μὲ τὴν χρῆσι τῆς μάσκας ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ ναοῦ, τὸ ἁμάρτημα τοῦ παλαιοῦ Ἰσραὴλ. 

Ὅπως τότε οἱ Ἰουδαῖοι εἶχαν ἀνάγκη ἀπό κάλυμμα γατὶ ἦταν ἐπιπόλαιοι στὴν ἀνάγνωση τοῦ νόμου καὶ κατέληξαν στὴν πώρωση λόγῳ τῆς πτωχῆς τους διανοίας, καὶ αὐτὸ ἦταν ἁμάρτημα τῆς ἰδικῆς τους γνώμης, δηλαδὴ τοῦ γνωμικοῦ θελήματος τους, ἐπειδὴ δὲν κατανοοῦσαν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, γιὰ αὐτὸ καὶ δὲν μποροῦσαν νὰ ἀτενίζουν στὸ πρόσωπο τοῦ Μωϋσέως. 

Ἔτσι καὶ σήμερα ὅσοι φοροῦν μάσκα καὶ καλύπτουν τὸ πρόσωπό τους καὶ μάλιστα μέσα στὸν ναὸ, δὲν μποροῦν νὰ βλέπουν τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

 Καθιστοῦν τοὺς ἑαυτούς τους ἀναξίους τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ καὶ ἐκπίπτουν ἀπὸ τὴν δόξαν τῆς χάριτος τοῦ εὐαγγελίου στὸν μωσαϊκὸ νόμο τῆς δουλείας, διότι «ἐπωρώθησαν τὰ νοήματα αὐτῶν»  πρὸς τὸ  « μή ἀτενίσαι» τὴν δόξαν τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὁ Χριστὸς καλύπτεται καὶ ἀποστρέφει ἀπὸ αὐτοὺς  τὸ πρόσωπὸ Του.


Προσβάλλουν, ὅσοι φοροῦν μάσκα, καὶ ἀθετοῦν τὴν ἱερότητα τοῦ χώρου, ἐξισώνοντας τὸν ἱερὸ χῶρο τοῦ ναοῦ μὲ τοὺς ἄλλους κοινοὺς χώρους π.χ τῆς ἀγορᾶς, καὶ αὐτὸ συνιστᾶ ἀποϊεροποίησι τοῦ χώρου τῆς Ἐκκλησίας.

« Οἱ ἱερεῖς αὐτῆς ἠθέτησαν νόμον μου καὶ ἐβεβήλουν τὰ ἅγιὰ μου· ἀναμέσον ἁγίου καὶ βεβήλου οὐ διέστελον καὶ ἀναμέσον ἀκαθάρτου καὶ τοῦ καθαροῦ οὐ διέστελον» (Ἰεζκ. κγ’, 26). Οἱ ἱερεῖς, λέγει ὁ Θεὸς ἀθέτησαν τὸν νόμον μου καὶ ἐβεβήλωναν τὰ ἅγια μου, διότι δὲν διεχώριζαν, «οὐ διέστελον» ἀνάμεσα στὸ ἅγιο καὶ τὸ βέβηλο καὶ ἀνάμεσα στὸ καθαρὸ καὶ τὸ ἀκάθαρτο.

Συνεπῶς, τὶ εἶναι, ἡ μάσκα; Πρῶτα εἶναι ἕνα σύμβολον ὑποταγῆς σὲ μιὰ ἐξουσία. Εἶναι ἕνα προσωπεῖον ποὺ καλύπτει τὸ πρόσωπό μας ἤ ἕνα φίμωτρο γιὰ νὰ μή μιλᾶμε καὶ νὰ μή σκεπτόμαστε, τὸ ὁποῖο καλύπτει, καὶ παραμορφώνει τὸ θεοειδὲς πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος εἶναι πλασμένος κατ’ εἰκόνα τοῦ ἀρχετύπου, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Παραμορφώνει, ἀλλάζει καὶ γελοιοποιεῖ τὴν φύση τοῦ ἀνθρώπου, ἐπηρεάζει τὴν συμπεριφορὰ του, τὴν ψυχολογία καὶ τὸ ἦθος του, καὶ γιὰ αὐτὸ καὶ λαμβάνει καὶ πνευματικὲς, θεολογικὲς καὶ ψυχολογικὲς διαστάσεις. 

Ὁ ἄνθρωπος ἐκπίπτει ἀπὸ τὴν θεϊκὴ τιμὴ του, « ἐγὼ εἶπα θεοὶ ἐστὲ καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες», καὶ ἀπὸ εἰκόνα Θεοῦ, ἀπὸ ἐλεύθερη καὶ αὐτεξούσια ὀντότητα, γίνεται ἕνα res ( πρᾶγμα) , πρὸς χρῆσιν καὶ κατάχρησιν καὶ τελικὰ ἕνα πειραματόζωο. Ὅλη αὐτὴ ἡ κατάστασις ἔχει πάρει, διαστάσεις ψυχωτικῆς καὶ ψυχοπαθολογικῆς πανδημίας, ἔχει ἀλλάξει τὶς κοινωνικὲς καὶ προσωπικὲς σχέσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον χάθηκε. Ὁ πλησίον, ὅπου μέχρι χθὲς ἐθεωρεῖτο, ἐν Χριστῷ ἀδελφός, « εἶδες τὸν ἀδελφόν σου εἶδες Κύριον τὸν Θεὸν σου» ἔλεγαν μέχρι χθὲς, καὶ σήμερα ὁ πλησίον μας ἔχει γίνει ὁ πιὸ ἐπικίνδυνος ἐχθρὸς. 

Μάλιστα οἱ ἴδιοι οἱ χριστιανοὶ καὶ οἱ ἱερεῖς τὸν καταγγέλουν στὴν ἀστυνομία νὰ τὸν συλλάβει, καὶ συγχρόνως φορώντας τὴν μάσκα τους προσέρχονται μὲ ἥσυχη τὴν συνείδησί τους γιὰ νὰ κοινωνήσουν τὶ;...

Συνεπῶς πῶς εἶναι δυνατὸν ἕνας ἐπίσκοπος ἤ ἱερεύς νὰ φοράει μάσκα ἤ γάντια κλπ, καὶ νὰ κατακαλύπτει, ἀντὶ νὰ ἀποκαλύπτει τὸ πρόσωπό του ἐνώπιον τῆς κεφαλῆς του, ποὺ εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ ἐνώπιον τοῦ φρικτοῦ θυσιαστηρίου, καὶ νὰ προσεύχεται καὶ νὰ ἱερουργεῖ μὲ κεκαλυμμένον πρόσωπον; Πῶς εἶναι δυνατόν!

 Μέσα στὸν ναὸ, ὅπου εἶναι χῶρος ἱερὸς, χῶρος μυστηρίων, ὅπου καταβαίνει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ καθαγιάζει ἀκόμη καὶ τὶς σκόνες ποὺ ἐπικάθονται μέσα στὸν ναὸ, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος, γι’ αὐτὸ καὶ τὰ σκουπίδια τοῦ ναοῦ δὲν τὰ πετᾶμε στὸ κάλαθο τῶν κοινῶν σκουπιδιῶν, ἀλλὰ τὰ καῖμε. 

Αὐτὴ ἡ κατάστασι ἔχει πληγώσει τόσο βαθιὰ τὴν ψυχοσύνθεσή μας, ἔχει ἀνατρέψει ὁλόκληρη τὴν φυσιολογικὴ ροὴ καὶ ζωῆς μας, ἡ ὁποία γιὰ νὰ ἐπανέλθει στὴν φυσιολογικὴ καὶ ἀνθρώπινη κατάσταση της, θὰ χρειασθεῖ πολὺς χρόνος γιὰ νὰ θεραπεύσει πολλές πληγές. 

Ἄνθρωποι καθημερινῶς αὐτοκτονοῦν καὶ ζοῦν μὲ ``ψυχοφάρμακα``. Αὐτὰ καὶ τόσα ἄλλα δὲν ἀπασχολοῦν τὴν θεσμικὴ Ἐκκλησία; Ἐνῶ αὐτὰ ἔπρεπε πρωτίστως, νὰ τὴν ἀπασχολήσουν σὰν ζητήματα ἄκρως ἐκκλησιαστικὰ καὶ θεολογικά, τὰ ὁποῖα καὶ συνιστοῦν ἔκπτωσι ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστι, καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο, ὅπως ἀνακοίνωσε ἡ ΔΙΣ.

 

Τό σῶμα μας εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.


Δύναται ἆραγε, ὁ Χριστιανὸς νὰ ἐπιτρέψει νὰ εἰσέλθει στὸ σῶμα του ἕνα            ἐμβόλιο, τὸ ὁποῖο παράγεται ἀπὸ ἐκτρωμένα ἔμβρυα;

Ἡ Ἁγία γραφὴ μᾶς διδάσκει ὅτι τὸν ἀνθρώπινο σῶμα εἶναι ἱερὸ καὶ ναὸς τοῦ Θεοῦ.

« Ἤ οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου Πνεύματος ἐστὶν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ»;( Α’ Κορ. στ’,19). « Μᾶς ἐκφοβίζει ὁ ἀπόστολος ἀκόμη περισσότερο, μὲ τὸ μέγεθος τῆς δωρεᾶς, δηλαδὴ τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ μὲ τὴν ἀξία αὐτοῦ ποὺ μᾶς τὸ ἔχει δώσει, ὁ Θεὸς. 

Εἶστε ναὸς καὶ μάλιστα ἅγιος, γιατὶ εἶστε τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Μὴ, λοιπὸν κάνετε μιαρὸν τὸν ἅγιον ναὸν. Οὔτε νὰ ἀχρειώσετε τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, διότι ἀπὸ τὸν Θεὸν ἔχετε τὴν δωρεὰν καὶ τὸ Πνεῦμα.

« Καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν, ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς». « Ὑπό Δεσπότην εἶστε δὲν ἔχετε τίποτε ἰδικὸ σας, οὔτε τὸ σῶμα. Ἀγορασθήκατε μὲ τιμὴ, τουτέστιν διὰ τοῦ αἶματος τοῦ Χριστοῦ.

 Ὥστε τὰ μέλη σας ὅλα ὑπόκεινται σὲ ἄλλον Δεσπότην καὶ ὅπου θέλει ἐκεῖνος πρέπει νὰ τὰ κατευθύνετε. Αὐτὰ τὰ λέγει, ὄχι γιὰ νὰ ἀναιρέσει τὸ αὐτεξούσιον, ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς δείξει τὸ δίκαιον, ὅτι πρέπει νὰ δουλεύουμε στὸν Θεὸν ἀφοῦ ἔχουμε ἀγορασθεῖ ἀπὸ Αὐτόν».

« Δοξάσατε δὲ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν, καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ» . «Ἀφοῦ ἀγορασθήκατε, λοιπὸν πρέπει νὰ δοξάσετε τὸν Θεὸν μὲ τὸ σῶμα σας, μὲ τὶς ἀγαθές πράξεις ποὺ τελοῦνται διὰ τοῦ σώματος, καὶ νὰ τὸ τηρεῖτε ἅγιον καὶ καθαρὸν. Δοξάζεται ὁ Θεὸς, ὅταν οἱ ἄνθρωποι βλέπουν τὰ καλά μας ἔργα καὶ δοξάζουν και αὐτοὶ, μετὰ τὸν Θεὸν».« καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν». 

«Μᾶς δείχνει, ὅτι ὄχι μόνον τὸ σῶμα χρειάζεται νὰ φεύγει τὴν πορνείαν, ἀλλὰ καὶ ἡ ψυχή, οὔτε καὶ ἠ διάνοια νὰ μή μολύνεται,(πνεῦμα τὴν διάνοια ἐκάλεσε), διότι καὶ στὴν καρδιὰ γίνεται μοιχεία, σύμφωνα μὲ τὸ εὐαγγέλιο». Τό σῶμα μας, λοιπὸν καὶ τὸ πνεῦμα μας δὲν μᾶς ἀνήκουν, τὰ ἔχει ἀγοράσει ὁ Χριστὸς μὲ τὸ Θεῖο Του Αἶμα ἑπὶ τοῦ Σταυροῦ.

Ἡ ἀπόφασι τῆς Δ. Ἱερᾶς Σύνοδος συστήνει τόν ἐμβολιασμὸ ἐξ ἐμβρυϊκῶν ἐκτρωματικῶν κυττάρων!


Ὅταν, λοιπὸν, ἔρχεται ἡ ἴδια ἡ θεσμικὴ Ἐκκλησία καὶ διὰ τῶν ποιμένων της, μὲ τὴν διὰ τῆς ὑπ’ ἀριθμὸν πρωτ. 2997/24 Ἰουνίου 2020 συστήνει ἐκθύμως τὸν ἐμβολιασμὸ στὸν ἑλληνικὸ λαὸ, παραλληλίζοντὰς τον πρῶτα μὲ τὸν ἐμβόλιο τὴς εὐλογιᾶς τοῦ 1864, καὶ δεύτερον διὰ τῆς ἀνακοινώσεως τῆς 12-13 Ἰανουαρίου 2021, ἐπανέρχεται καὶ πάλιν γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσει τὴν κρατικὴ ἐξουσία, στὸ ἐγκληματικὸ ἔργο της, καὶ μᾶς λέγει ὅτι:  « Τὰ ἐμβόλια δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή τους. 

Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ δὲν εἶναι ζήτημα θεολογικὸ ἤ ἐκκλησιαστικὸ, καὶ ἀποτελεῖ ἐλεύθερη προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου σὲ ἐπικοινωνία μὲ τὸν ἰατρό του, χωρίς ὁ ἐμβολιασμός να συνιστᾶ ἔκπτωση απὸ τὴν ὀρθὴ Πίστη καὶ ζωὴ».!!! ( Ἀνακοινωθὲν τῆς ΔΙΣ, 12-13/1/2021).

Ἡ προσφάτως ληφθεῖσα ἀπόφασις τῆς ΔΙΣ θεολογικῶς, ἐλέγχεται ὡς αἱρετικὴ καὶ ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεσι μὲ τὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. 

Περιέχουν τὰ ἐμβόλια ἐμβρυϊκὰ κύτταρα ἀπὸ ἐκτρώσεις;

 Ὁ θεολόγος καὶ ψυχίατρος καὶ Δρ. Βιοηθικῆς π. Στυλιανὸς Καρπαθίου ἀπέστειλε ἐπιστολὴ στὴν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος ὅπου ἐρωτᾶ, ἐὰν περιέχουν τὰ ἐμβόλια ἐμβρυϊκὰ κύτταρα ἀπὸ ἐκτρώσεις, ἐπισημαίνοντας καὶ τοὺς πνευματικοὺς κινδύνους.

Ἡ ἀπάντησις τόσο τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Βιοηθικῆς ὅσο καὶ τῆς ΔΙΣ ἦταν:

« Τὰ ἐμβόλια δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγὴ τους».

Ἡ ἀπάντησις εἶναι παραπλανητικὴ, διότι ὁ ἐν λόγῳ θεολόγος καὶ ψυχίατρος καὶ Δρ. Βιοηθικῆς, μὲ δεύτερη ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ΔΙΣ, μᾶς ἀποδεικνύει τὴν μεγάλη ἀπάτη, κάτι φοβερόν. Τόσο ἡ ἐπιτροπὴ τῆς Βιοηθικῆς ὅσο καὶ ἡ ΔΙΣ παραποίησαν τὸ κείμενο, καὶ ἔδωσαν τὸ ἀντίθετο νόημα γιὰ εὐνοήτους λόγους.

Τὸ κείμενο τῶν ἰατρικῶν ἐργαστηρίων παρασκευῆς τῶν ἐμβολίων ἦταν σαφέστατο: « Παρ’ ὅλο ποὺ δὲν ἀπαιτεῖται ( require) ἡ ἐν λόγῳ ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρὰ γιὰ παραγωγὴ ἐμβολίων, ὅμως αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε ( use).

 Ἡ Δ. Ι. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας ἀνεκοίνωσε στὸν λαὸ μόνο ὅτι: « Τὰ ἐμβόλια δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγὴ τους »! Ἀπέκοψε τὴν οὐσία, καὶ ὅμως αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε ( use)». Αὐτὸ καὶ μόνον χρήζει ποινικὴ δίωξη γιὰ ἐξαπάτη, πλαστογραφία καὶ δημαγωγία.

Καὶ σχολιάζοντας ὁ π. Στυλιανὸς, χαρακτηρίζει αὐτὴ τὴν ἐνέργεια ἐγκληματικὴ: « Γιὰ αὐτὸ, δὲν ἐπιθυμοῦμε ἡ Ἐκκλησίας μας νὰ συμβάλλει ἔστω καὶ ἀθέλητα στὴν ἐπιχειρούμενη « Μεγάλη Ἐπαναφορὰ » ( The Great Reset) στὰ πλαίσια τῆς (ἀντιχριστιανικῆς σ.σ) παγκοσμιοποίησης, ἡ ὁποία σήμερα ἐπιχειρεῖται μὲ τὴν χειραγώγηση τῶν μαζῶν, πάνω στὶς τρομολάγνες ράγες τοῦ κορωνα-ιοῦ, καὶ τὸ ἀφήγημα περί τῆς «σωτηρίας» μας, ποὺ στήθηκε μὲ ὄχημα τὸ ἐμβόλιο. 

Καὶ συνεχίζουν νὰ στήνονται τέτοια ἐγκλήματα « γιὰ τὸ καλὸ μας», πάνω στοὺς ἀποτρόπαιους φόνους ἐμβρύων ἀνθρώπων». Καὶ συνεχίζει, «Τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ covid-19 ποὺ ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν πατρίδα μας, ἐργαστηριακῶς χρήζουν τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς...ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπινα ἐμβρυακὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θἠλεως ἐμβρύου. 

Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο « ματαιώθηκε νόμιμα», δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας». Ἡ  πίστη τῆς Ἐκκλησίας, συνεχίζει, εἶναι ἡ μοναδικὴ ἐλπίδα στὴν ἀνάλγητη αὐτὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τοῦ συνανθρώπου του, ἀναγνωρίζει καὶ σέβεται τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ, ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διὰ τεσσάρων Ἁγίων Οἴκουμενικῶν Συνόδων ( Γ’, Δ’, Ε’ καὶ ΣΤ’) ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον ὡς τέλειον ἐξ ἄκρας συλλήψεως. 

Ὡς ἐκ τούτου ὁποιαδήποτε παρέκκλιση ἀπὸ τὴν καταστατικὴ αὐτὴ ἀρχὴ τῆς πίστεώς μας, προσβάλλει τὴν θείαν Δημιουργίαν καὶ κατὰ συνέπεια βρίσκεται, ἀπολύτως ἔξω άπὸ τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας» ( βλ. περισσότερα Ἐπιστολὲς τοῦ  θεολόγου- ψυχιάτρου, Δρ. Βιοηθικῆς π. Στυλιανοῦ Καρπαθίου γιὰ τὸ ζήτημα τοῦ ἐμβολίου πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο 15/1/2021 καὶ 19/3/2021).

          Ἀντὶ ἄλλης ἀπαντήσεως, ἡ ἴδια θεσμικὴ Ἐκκλησία ἔστειλε ἐπίσκοπο, γιὰ νὰ  κάνει πρῶτος τὸ ἐμβόλιο, καὶ ἀκολούθησαν καὶ ἄλλοι, διαφημίζοντὰς το καὶ προτρέποντας μὲ τὸ ``καλὸ`` παράδειγμά τους τὸν κόσμο νὰ τὸ κάνουν. Διὰ τῶν ἐπισκόπων της, λοιπὸν ἡ ἴδια ἡ θεσμικὴ Ἐκκλησία διεφήμησε τὰ ἐμβόλια τὰ ὁποῖα περιέχουν ἐμβρυακὰ κύτταρα ἐκτρώσεων!

Γνωρίζουμε, ὅμως θεολογικῶς, ὅτι κάθε ἔκτρωση, ἀποτελεῖ τὸ πιὸ στυγηρὸ ἔγκλημα ποὺ γίνεται ἐπὶ τῆς γῆς. Γιατὶ ποτὲ στὴ φύση τῶν ζώων, μιὰ μάνα δὲν σκοτώνει τὸ παιδί της πρὶν τὸ γεννήσει! 

Ἀπὸ αὐτὴ τὴν σατανικὴ θυσία ἔβαλαν στὸ ἐμβόλιο γιὰ νὰ μολύνουν τοὺς ἀνθρώπους. Οἱ ἐκτρώσεις γιὰ τὴν κρατικὴ Ἐκκλησία, προφανῶς δὲν εἶναι τίποτε, ἐξάλλου τὸ εἶπε προσφάτως καὶ ὁ ἐπίσκοπος, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ὁ ἐπίσημος ἐκπρόσωπος τῆς Βιοηθικῆς, « ὅτι ὅταν φύγει ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα, τὸ σῶμα δὲν εἶναι τίποτε» !

 Γιὰ αὐτὸ καὶ ἔχουν ἀποποινικοποιήσει τὶς ἐκτρώσεις, γιὰ νὰ κάνουν ἐργαστηριακὰ πειράματα, γιὰ νὰ παρασκευάζουν καλλυντικὰ κλπ. τὸ ἀνθρώπινο σῶμα εἶναι γι’ αὐτοὺς ἕνα ἐμπορεύσιμο εἶδος καὶ πειραματικὸ ἀντικείμενο.

Ἡ ἐπιτροπὴ τῆς Βιοηθικῆς μοιράζει, ἐπίσης καὶ συγχωροχάρτια στὴν ἐπιστήμη, λέγοντας: « Ἄλλος τὰ σκότωσε καὶ συνεπῶς δὲν ὑπάρχει εὐθύνη στοὺς ἐρευνητὲς, πολλῷ μᾶλλον στοὺς ἐμβολιαζομένους»! Τὸ δόγμα τῶν Ἰησουϊτῶν σὲ ὅλη τὴν φρικιαστικὴ του ἀπανθρωπία, « ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα». 

Συμπέρασμα, ἡ θεσμικὴ-κρατικὴ Ἐκκλησία, δι’ ὅλων αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν της ἔπαυσε νὰ λειτουργεῖ ὡς Ἐκκλησία Χριστοῦ, διότι συνιστᾷ ξεκάθαρα χωρὶς καμμία ἀναστολὴ τοὺς ἐμβολιασμοὺς, ἔχοντας συγχρόνως καὶ τὴν ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ εὐθύνη καὶ γιὰ ὅλους τοὺς θανάτους καὶ τὶς παρενέργειες τοῦ ἐμβολιασμοῦ, οἱ ὁποῖες θὰ προέλθουν στοὺς ἐμβολιαζομένους.

 Συνευδοκεῖ μὲ τὰ ἐγκλήματα τῶν ἐκτρώσεων καὶ συνιστᾶ τὸν μολυσμὸ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ, τῶν σωμάτων.


   ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου