ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΛΛΑ Σ Υ Ν Α Ρ Π Α Σ Τ Ι Κ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 2020!

 ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ: «ΜΗΝ ΕΜΒOΛΙΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΩΘΕΙΤΕ…ΣΕ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΟΛΑ…» 

Ήταν 22 Ιουλίου του 2020 ημέρα Τετάρτη της Αγίας Μαγδαληνής και της Αγίας Μαρκέλλας .

Λόγω ότι δούλευα σερί 15 μέρες, τα παιδιά διαμαρτύρονταν και ήθελαν να πάμε για μπάνιο…

Παρ’ όλο που ήταν Τετάρτη, τους κάναμε το χατήρι .

Φτιάξαμε νηστίσιμα φαγητά για να έχουμε μαζί μας.

Είχα όμως δύο χρόνια που είχα τάξει να στείλω τάμα (με το μπουκάλι) στον Αρχάγγελο Μιχαήλ στην Σύμη και πάντα το αμελούσα (όχι εσκεμμένα).

Το είχα επάνω στην τηλεόραση με αφιέρωμα για την Συμη.

Εκείνη την ημέρα είπα στην αδερφή μου, δεν θα ξεκινήσουμε αν δεν φτιάξουμε το μπουκάλι να το στείλουμε στον Αρχάγγελο στην Σύμη.

Έτσι κι έγινε…Γράψαμε τα ονόματα, βάλαμε θυμίαμα, καρβουνάκια και ένα μικρό δωράκι για την εκκλησία (λίγα χρήματα).

Είπα στα μικρά ότι θα μείνουμε μέχρι αργά για να το αφήσουμε στην θάλασσα όταν φύγει ο κόσμος για να μην προκαλέσουμε σχόλια.

Ξεκινήσαμε στις 13:00 και φτάσαμε περίπου 14:20 .

Γιάννενα – Ηγουμενίτσα τόσο είναι με παλιό αυτοκίνητο .

Δεν τρέχω γενικά…

Στην διασταύρωση της Ηγουμενίτσας λέει ο ανηψιός : “Θεία , λες να φτάσει στην Σύμη το μπουκάλι;;;”

Λέω χωρίς να σκεφτώ …” πού ξέρεις Γιωργάκη μου, μπορεί να έρθει ο ίδιος ο Αρχάγγελος να το πάρει….”

Συνειδητοποιώ τι είπα, και αμέσως λέω… “Θεέ μου συγχώρα με γι αυτό που είπα….δεν αξίζουμε τέτοιας τιμής.”

Φτάνουμε στην παραλία, κάνουμε όλοι τον Σταυρό μας που φτάσαμε καλά.

Τακτοποιηθήκαμε και παραγγείλαμε καφέ.

Βλέπω να έρχεται ένας νεαρός προς το μέρος μας.

Ωχ λέω …κάτι θα πουλάει , και όπως ξέρετε αυτοί οι πωλητές είναι λίγο επίμονοι.

Πλησιάζει, μας χαρετάει, τον χαιρετάμε κι εμείς.

«Πουλάω γυαλιά , θα θέλατε να σας τα δειξω;;»

Λέω , «όχι, ευχαριστούμε, δεν θα έχουμε να γυρίσουμε Γιάννενα 

(να βαλουμε βενζινη).»

«Αα!!…λεει…”απο Γιάννενα είστε ;»

(εδώ να αναφέρω ότι ήμασταν η αδερφή

μου, ο γιός της, η μητέρα μου, η κόρη μου κι εγώ . 

Ο γιός μου δεν ήθελε να έρθει , έμεινε με τον παππού στο σπίτι ).

«Ναι λέω, απο Γιάννενα...»

«Και που είναι τα Γιάννενα ;» λέει …

Εκείνη την στιγμή κάνω τον Σταυρό μου και λέω… “Παναγία μου, από πού είστε εσείς που δεν ξέρετε που είναι τα Γιάννενα ;;;”

Λέει από Αθήνα…

«Είμαι ορφανός, μεγάλωσα στον δρόμο και δεν έχω σπίτι.»

Όταν έκανα τον Σταυρό μου, μού λέει…«Πιστεύεις /πιστεύετε όλοι σας εδώ στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, στην Υπεραγία Θεοτόκο και στο Άγιο Πνεύμα ;»

Λέμε ναι, είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι …

Λέμε όλοι…«εσείς ;;; Πιστεύετε κύριε;;;»

Εννοείται, λέει και έκανε τον Σταυρό του.

Καλά κάνετε είπε…

Φαίνεστε καλοί άνθρωποι και θα πάτε στον Παράδεισο…

Γέλασα εγώ ελαφρώς και του λέω:

Οι υπόλοιποι μπορεί , εγώ με τίποτα.

Ειμαι χωρισμένη…και έχω σχέση με ένα παλληκάρι οπότε δεν υπάρχει ελπίδα (τότε δεν είχα ξαναπαντρευτεί ).

Μου λέει…μα γιατί το λες αυτό, είσαι καλός άνθρωπος, το ξέρω.

Και τον ρωτάω…Πως το ξέρεις;;;

Δεν με γνωρίζεις…

Κοιτάζει τότε προς τον ουρανό και μου λέει…δεν το λέω εγώ, όλα έρχονται από άνωθεν!!!

Έμεινα με το στόμα ανοιχτό , σκέφτηκα τι λέει τώρα;;;

Μου λέει δεν με πιστεύεις ;

Λέω εντάξει , τι να σας πω κι εγώ .

Μου λέει…θα παντρευτείς και θα πας στον Παράδεισο… όλοι σας εδώ θα πάτε στον Παράδεισο.

Πιστεύετε και είστε πολύ καλοί άνθρωποι .

Τότε του λεει η μητέρα μου…. 

αχ παλληκάρι μου…μακάρι να πίστευε κι ο γιός όπως εσύ…

Ο γιός μου αλλαξοπίστησε, ούτε παντρεύτηκε ούτε παιδί βάφτισε (τότε είχε μόνο τον ένα του γιό).και άρχισε να κλαίει …

Και της λέει: Να πεις στον γιό σου ότι μίλησες μαζί μου (μ’ ενα μελαχρινό αγόρι ) και θα του πεις να μετανοήσει γιατί από σήμερα σε 7 χρόνια θα έρθει ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και θα καρφώσει την πύρινη ρομφαία του εκεί πέρα (έδειχνε προς Ηγουμενίτσα κέντρο ) και τότε θα τελειώσει όλο αυτό που θα ζήσετε αυτά τα 7 χρόνια .

Μετά θα ζήσετε για πολλά πολλά χρόνια εν Χριστώ…

Όταν τα έλεγε αυτά (ακριβώς έτσι τα είπα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ ), κοιτούσε προς τα επάνω στον ουρανό και ήταν σαν να μίλαγε , δεν ξέρω πως να το πω, δεν περιγράφεται…

Εκεί μένουμε όλοι άφωνοι…

Λέω , συγνώμη, να ρωτήσω κάτι;;;

Ποιος είστε, σας παρακαλώ θέλω να μας πείτε ποιος είστε ;;;

Μου λέει … ποιος πιστεύεις ότι είμαι;;;

Λέω άνθρωπος δεν είστε κοινός όπως εμείς…

Έχει 45 βαθμούς, κάθεσαι στον ήλιο , είσαι αΐδρωτος, ενώ εμείς στάζαμε από ιδρώτα και όλα αυτά που μας λες από πού προέρχονται ;;…

Είχαμε πάθει σοκ…

Κλαίγαμε όλοι, και τα δυο παιδιά , χωρίς να ξέρουμε το γιατί ….

Τότε βγάζει τα γυαλιά για να μας δείξει …

Μου λέει…αυτό θα το πάρεις για τον σύντροφο σου (ήξερε τα πάντα για εκείνον, μου τα είπε όλα )…μένω άφωνη.

Μετά λέει στην αδερφή μου, αυτό θα το πάρεις για τον σύζυγό σου που είναι ξανθός με μπλε μάτια …

Λέει η αδερφή… μου τον ξέρετε ;;;;

Ναι ναι της λέει, βρεθήκαμε στο Άγιον Όρος στην Ι Μ Αρχαγγέλων πριν λίγα χρόνια και μιλήσαμε κιόλας , δηλ. της λέει, εκείνος ήρθε και μου μίλησε και τον θυμάμαι…

Μα, λέει η αδερφή μου,...πως είναι δυνατόν να θυμάσαι κάποιον που δεν ξέρεις;;;

Είχαμε πάθει σοκ…

Μετά γυρίζει και μου λέει :

Εσύ εργάζεσαι ;;;

Ναι λέω , καθαρίστρια στο νοσοκομείο με σύμβαση.

Λέει τότε :

Θέλετε να πάτε στον Παράδεισο και να δείτε την Βασιλεία των Ουρανών ;;;;

Έτσι ακριβώς είπε ….

Λέμε, ε ναι, εννοείται (τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμια )…

Σε λίγο καιρό θα βγουν εμβόλια για τον κορωναϊό…Θα μου υποσχεθείτε ότι δεν θα εμβολιαστείτε κι εγώ σας υπόσχομαι ότι θα πάτε στον Παράδεισο…(Εδώ να αναφέρω ότι ο κορωναϊός είχε έρθει 5-6μηνες αλλά δεν γνωρίζαμε τότε κάτι για τα εμβόλια, το μόνο που είχαμε ακούσει ήταν οτι κάνουν έρευνες ).

Λέμε ναι, σου δίνουμε τον λόγο μας ότι δεν θα εμβολιαστούμε όποτε βγούν αυτά τα εμβόλια που λες…

Ξαναλεει:

Μου το υπόσχεστε;;;

Ναι λέμε...αλλά τότε του λέω κι εγώ :

Εσύ μας δίνεις τον λόγο σου ότι θα μας βοηθήσεις ;;;;

Σας το υπόσχομαι είπε …

Είπε τουλάχιστον 5 φορές, μην εμβολιαστείτε και να το πείτε και σε αλλους…

Σας παρακαλώ ξαναλέει…μην εμβολιαστείτε και θα σωθείτε…

Τον ξαναρωτάω… ποιος ειστε κυριε;;;

Μιλήσατε δύο φορές για τον Αρχάγγελο, μήπως δεν είναι τυχαίο;;;

Λέει τότε κι εκεί αλήθεια έπαθα σοκ…

Αυτό, μου λέει, που έχεις μέσα στο αυτοκίνητο στην πόρτα του οδηγού, να το στείλετε και θα πάει εκεί που θέλετε …

Τον ρωτάω τι έχω στην πόρτα (είχα περιέργεια )…

Μου λέει, το μπουκάλι τάμα για τον Αρχάγγελο στην Σύμη , και ναι να το στείλετε… θα πάει !!

Του λέω, σε παρακαλώ , πες μας ποιός είσαι ;;;

Μου λεει, ποιός πιστεύεις ότι είμαι ;;;

Του λέω, ντρέπομαι να το ξεστομίσω.

Αυτός που σκέφτεσαι ίσως και να είμαι…

Δεν θα σου απαντήσω όμως…

Τον ρώτησα πιο πολλά πράγματα γιατί ήταν ακριβώς δίπλα μου. θυμάμαι τα πάντα από το πρόσωπό του.

Το οποίο πρόσωπο ήταν τέλειο και αψεγάδιαστο.

Αφού πήραμε τελικά τα γυαλιά τα 2 ζευγάρια λέει … τότε με τα χρήματα που μου δώσατε, δεν τα χρειάζομαι.

Θα σας ανάψω αύριο από ένα κεράκι στον καθένα σας (εδώ είπε όλα τα ονόματά μας χωρίς να του τα έχουμε πει ) που θα πάω στην Αγιά Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη…

Αύριο είναι η τελευταία μέρα και θέλω να προσκυνήσω
(την Παρασκευή 24/07/2020 θα γινόταν τζαμί ).

Ευχαριστούμε πάρα πολύ του είπαμε, αλλά δεν θα προλάβετε, είναι ήδη απόγευμα…

Άλλος ο χρόνος ο δικός μας, είπε, κι άλλος ο δικός σας…

Άρα έχω δίκιο του είπα ότι δεν είσαι άνθρωπος σαν εμάς…

ΠΗΓΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΙΜΟΥ-ΑΘΗΝΑΣ

Η ανάρτηση της αφήγησης αυτής από το ιστολόγιό μας σε καμμία περίπτωση δεν θέλει να διχάσει το λαό του Θεού σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. 

Η αρνητική θέση μας για τα λεγόμενα εμβόλια είναι γνωστή αλλά η κρίση σχετικά με το αν έχει κάνει ή όχι και για ποιο λόγο το συγκεκριμένο σκεύασμα αυτό ανήκει στον καρδιογνώστη Κύριό μας.