Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΡΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΙΟΥ!

Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΟΝΤΑ ΕΓΙΝΕ ΘΑΝΑΤΟΔΟΥΛΟΣ!
Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ«ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ» ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑΝΑΤΩ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ!

Αυτός ο λαός είναι ένας άλλος. Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά πως ο λαός του Ακριτικού κύκλου τραγουδιών του έπους του Ακρίτα που κονταροχτυπήθηκε με τον τον Χάρο στα Μαρμαρένια Αλώνια

”Κι επήγαν και παλέψανε στα μαρμαρένια αλώνια,

κι όθε χτυπάει ο Διγενής, το αίμα αυλάκι κάνει,

κι όθε χτυπάει ο Χάροντας, το αίμα τράφο κάνει.”

Μεταβλήθηκε σε θανατόδουλο, θανατοπροσκυνημένο. Πως ο λαός του ”θανάτω θάνατον πατήσας” είναι τώρα θανάτω υποταγμένος, θανατοφοβικός και όταν σημειώνονται 19 θάνατοι σε ημερήσια βάση επί 10.000.000 δηλ. ποσοστό θνητότητας 0,000.000.2% παραδίδει όλες τις στοιχειώδεις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες του τα αναφαίρετα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Την ώρα που καταλύεται η ιδιωτική σφαίρα από το Πανοπτικόν και την συνεχή Ψηφιακή Οργουελιανή Επιτήρηση ο θουκιδίδειος λαός παραδίδει την π. Χ. ακόμη κατοχύρωση της ”Ανεπαχθώς δε τα ίδια προσομιλούντες τα δημόσια δια δέους ου παρανομούμεν” (Θουκ.Β 37) (Κι ενώ στην ιδιωτική μας ζωή δεν ενοχλούμε ο ένας τον άλλον στη δημόσια ζωή δεν παρανομούμε κυρίως από εσωτερικό σεβασμό).

Η αριστοτέλεια αρχή ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον επίσης θυσιάζεται για ένα μπουντρούμι στα λευκά κελιά της ψηφιοποίησης ……

Λαός της Θάλασσας Λαός της ποίησης του λυρισμού

«εγώ τώρα ευτύχησα…

να γιομήσουν οι φούχτες μου ήλιο

η έρημός μου λαό» 

(Νικηφόρος Βρεττάκος)

πως δέχεται να ζήσει στην «Έρημη Χώρα»...

Είναι το δυτικό αδιέξοδο το τέλμα μιας Ένωσης χωρίς αγάπη. Άνευ ποίησης δεν μπορείς να ζήσεις την Δημιουργία….. Προβάλει στο βάθος η προδομένη Ανατολή…

Πως δέχθηκε ο δημιουργός των μινωικών, κυκλαδικών, ελληνιστικών, βυζαντινών κλπ ψηφιδωτών ν΄αποκοληθεί από χιλιετηρίδων πολιτισμό και να γίνει ένα απλό νούμερο στο άχαρο αχανές παγκοσμιοποιημένο μωσαϊκό της ψηφιοποίησης;;;;;;;

ΠΗΓΗ