Η ΑΡΝΗΣΗ ΧΡΕΟΥΣ Η ΘΑΝΑΤΟΣ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΩΝ

ΤΗΣ 23ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΜΠΑΝΑΣ


 

Απευθυνόμαστε στον Ελληνικό Λαό.

Στους εκπροσώπους στο κοινοβούλιο,

Στην κυβέρνηση

Στην αυτοδιοίκηση

Στα κόμματα και τους λοιπούς πολιτικούς φορείς,

Οι συγκεντρωμένοι στο Αργοστόλι, στην Πλ. Καμπάνας, σήμερα, 23-2-2011, σταματήσαμε τις εργασίες μας, κλείσαμε τα καταστήματα μας, αφήσαμε τα γραφεία και τα σχολεία, για να συγκεντρωθούμε όλοι, εργαζόμενοι, επαγγελματίες, συνταξιούχοι, άνεργοι, νοικοκυρές, παιδιά, νέοι και μεγαλύτεροι, για να πούμε

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Ο διπλανός , ο φίλος, ο γείτονας, πολλοί από μας, έμειναν χωρίς εργασία, έχασαν τα μαγαζιά τους, χάνουν το σπίτι τους και την περιουσία τους, διαλύεται η ζωή τους και η οικογένεια τους.

Βλέπουμε πως η πατρίδα βρίσκεται κάτω από οικονομική κατοχή και πωλείται.

Η δημοκρατία καταργήθηκε και τη χώρα κυβερνούν διεθνείς τραπεζίτες. 

Νιώθουμε πως η ζωή μας δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια. Θα γίνεται κάθε μέρα και χειρότερη.

Κάθε μέρα που περνά, βλέπουμε να μας κοροϊδεύουν ΟΛΟΙ και να ζούμε μέσα σε ένα όργιο ψέματος και καταστροφής.

Μια χούφτα άνθρωποι, μεγαλοεταιρείες, τραπεζίτες και χρηματοπιστωτικά κεφάλαια , αφού κατάστρεψαν τους εαυτούς τους και τον πλανήτη, σώζονται από τις κυβερνήσεις, με χρήματα των φορολογουμένων και στη συνέχεια οδηγούν τους λαούς του κόσμου και την πατρίδα μας σε ολοκληρωτική καταστροφή, απαιτώντας πληρωμή ενός χρέους που έφτιαξαν μόνοι τους, μαζί με τις κυβερνήσεις.

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Το χρέος δημιουργήθηκε , επειδή οι πολιτικοί παρέδωσαν την ιδιοκτησία και την εκτύπωση του χρήματος στους τραπεζίτες. Η Τράπεζα της Ελλάδας, οι Τράπεζες των χωρών του κόσμου, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι ιδιωτικές τράπεζες και οι πολιτικοί μας το κρύβουν. Με τις αποφάσεις όσων κυβέρνησαν και με την συγκάλυψη όσων παριστάνουν την αντιπολίτευση, απέκρυψαν από τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης, πως με δική τους απόφαση, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στα κράτη της ευρωζώνης να παίρνουν χρήματα από την ΕΚΤ και είναι υποχρεωμένα να δανείζονται το ευρώ από ιδιώτες, οι οποίοι βάζουν όποιο επιτόκιο θέλουν.

Στην Ελλάδα, τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για να στηριχθεί ένα διεφθαρμένο και πελατειακό κομματικό σύστημα. Χρησιμοποιήθηκαν για να πλουτίσουν οι «εθνικοί» μας εργολάβοι, για να εξαγοραστούν συνειδήσεις, για δωροδοκίες και για ακριβά και σπάταλα έργα.

Παρέδωσαν όλη τη δημόσια περιουσία σε έλληνες και ξένους μεγαλοεπιχειρηματίες. Με 174 εκατομμύρια ίδια κεφάλαια, με 420 εκατομμύρια συμμετοχή του δημοσίου και 713 εκατ. δάνεια με την εγγύηση του δημοσίου , ο εθνικός εργολάβος της Αττικής Οδού κερδίζει 137 εκατ. το χρόνο. Σχεδόν όσα χρήματα έβαλε. Στον δρόμο Πάτρας – Κορίνθου , που τον λένε ακόμα εθνική οδό, ο εργολάβος δεν βάζει δεκάρα και εισπράττει χρήματα, για να φτιάξει το δρόμο.

Σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ε.Ε. , ο εργαζόμενος πληρώνει διπλάσιο φόρο από τις εταιρείες, στις οποίες η κυβέρνηση , πριν λίγες μέρες, μείωσε ακόμα περισσότερο τη φορολογία, στο νομοσχέδιο που καθιστά ποινικό αδίκημα την μη πληρωμή φόρων.

Η Παιδεία διαλύεται, τα σχολεία έχουν γίνει αποθήκες φιλοξενίας παιδιών, η διαφθορά βασιλεύει, η κοινωνική πρόνοια έχει γίνει ανέκδοτο, τα νοσοκομεία διαλύονται, οι πενιχρές συντάξεις περικόπτονται, επιχειρήσεις κλείνουν και άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους, γιατί κάποιοι δανείζονται χρήμα, που έπρεπε να είναι δημόσιο και το πήραν, για να το μοιραστούν κάποιοι λίγοι.

ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

- Αρνούμαστε το δημόσιο χρέος

- Απαιτούμε πάγωμα χρεών ιδιωτών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών προς το δημόσιο και τις τράπεζες, γιατί η αγορά και η κοινωνία έμεινε χωρίς χρήμα , εξ αιτίας των πολιτικών σας.

- Θέλουμε να σταματήσει κάθε διαδικασία πώλησης δημόσιας περιουσίας και να αποδοθεί στο λαό και τις τοπικές κοινωνίες για αξιοποίηση προς όφελος όλου του πληθυσμού.

- Θέλουμε εργασία, παιδεία, περίθαλψη, ασφάλεια, σύνταξη.

- Θέλουμε πίσω τη ζωή μας, την αξιοπρέπεια μας, την πατρίδα μας .

Κι επειδή δεν πιστεύουμε πως κάτι από αυτά τα αιτήματα θα ικανοποιηθούν, από το σημερινό κομματικό σύστημα, που δεν τολμά να πει πως η χώρα μας βρίσκεται υπό κατοχή, ξεκινάμε ένα μεγάλο αγώνα, ζητάμε, διεκδικούμε και θα επιβάλλουμε, με τη μεγαλύτερη συσπείρωση ανθρώπων, που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα:

- Την Απελευθέρωση της Χώρας από την οικονομική εξάρτηση και την τιμωρία όσων λειτούργησαν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, διαχρονικά, και έφεραν τη χώρα, σε κατάσταση υποδούλωσης και τους έλληνες σε συνθήκες εξαθλίωσης.

- Επειδή, την ώρα που η κυβέρνηση μετατρέπει την άρνηση και την ανυπακοή των πολιτών σε ποινικό αδίκημα, την ίδια ώρα, οι πολιτικοί έχουν εξασφαλίσει συνταγματική ασυλία, εμείς ζητάμε και θα αγωνιστούμε για τη δημιουργία ενός μεγάλου πολιτικού κινήματος, που θα απαιτήσει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, για την τιμωρία των ενόχων και τη δημιουργία μιας δημοκρατίας, όπου οι εκπρόσωποι θα ανακαλούνται, όταν παραβιάζουν τη λαϊκή βούληση και οι νόμοι θα εγκρίνονται από το λαό, με δημοψηφίσματα.

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Η ανυπακοή είναι πολιτικό δικαίωμα, είναι ηθική υποχρέωση, είναι η συνείδηση που εξεγείρεται μπροστά στην αδικία. «Τσαμπατζήδες» είναι όλοι αυτοί που ζούσαν καλά, με δάνεια και δημόσιο χρήμα, που καλούμαστε, σήμερα, να πληρώσουμε.

Η κυβέρνηση είναι αυτή που δεν πληρώνει, για συντάξεις, εργασία, παιδεία και υγεία και παραμένει ατιμώρητη και όχι εμείς που δεν έχουμε να πληρώσουμε.

Αλληλεγγύη και αυτοοργάνωση, για μια κοινωνία ανθρώπων και όχι θηρίων.

Το φρόνημα, η θέληση και οι πράξεις αντίστασης δεν ποινικοποιούνται.

Η κυβέρνηση έχει απωλέσει κάθε υπόλειμμα δημοκρατικής ευαισθησίας και συνεπικουρούμενη και από άλλους, οδεύει στο δρόμο της απώλειας κάθε δημοκρατική νομιμότητας.

Η κυβέρνηση είναι αυτή που είναι πολιτικά έκνομη και όχι ο λαός που δεν έχει και αντιστέκεται.

Ο λαός θα ποινικοποιήσει τη διαφθορά και τη σπατάλη. Η πατρίδα πάντα τιμωρεί αυτόν που προδίδει. Αυτόν που ξεπουλά.

«Αρνιέμαι να με κάνουν ότι θένε, αρνιέμαι να πνιγώ στην καταχνιά»,

«Αρνιέμαι νάχω σκέψη που σωπαίνει να περιμένει μάταια τον καιρό»,

«Λαχτάρισα μια χώρα, όπου το λάδι από την ελιά ίσα θα το μοιράζεις στα δώδεκα παιδιά»,

λέει ο ποιητής κι εμείς μαζί του.

Αγώνας ως την Απελευθέρωση της Χώρας.

Αγώνας ως την εγκαθίδρυση πραγματικής δημοκρατίας.