ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΟΥ ΓΕΛΙΟΥ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ...

ΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΔΟΞΑΣΙΑΣ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ 

                 

Στον Θανάση Βέγγο

                                 

Μέσα τους φωτίζεται το άυλο γέλιο 

καθώς επιστρέφουν στην πατρίδα οι 

"ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ" 

Μεγάλος ο θνητός που λογίζεται τον ουρανό 

σαν σημερινό ξημέρωμα
ή σαν της αληθινής πατρίδας το έδαφος...



Μεγάλος ο θνητός που δεν αφήνει
περιθώρια στην εξορία να τον πλανέψει
Μεγάλος εκείνος που εαυτόν μικρόν, ελάχιστον πιστεύει...


Μεγάλος ο θνητός που δεν σηκώνει το κεφάλι του
σαν το λυρί του κόκορα,
αλλά σαν το χαμόγελο που γιατρεύει τον πλησίον.


Μεγάλος ωσάν τον Αθανάσιο τον κωμικό
θνητόν μεν αλλά άμωμο κι αθάνατο
μεσα στο άυλο γέλιο που κατέκτησε
το μέγα αυτό γαλάζιο της Αθανασίας!

Γ. Βολουδάκης 3/5/2011

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ


Το παρόν ποίημα του Γ. Βολουδάκη δημοσιεύουμε ως αφιέρωμα στον μεγάλο μας κωμικό Θανάση Βέγγο που έφυγε για την αιωνιότητα...

Καλό Παράδεισο καλέ μας άνθρωπε!