ΙΧΝΟΣ ΕΑΡΙΝΟΥ ΧΡΩΣΤΗΡΟΣ
Ἀποστηθίζω χαμόγελα
χρόνια ποὺ πέρασαν στὸ ἀρχεῖο
κρατῶντας ἕνα λουλούδι
στέκομαι ἀπέναντι στοὺς χειμῶνες
εἰρωνεύομαι τὸ ψῦχος
μὲ δάκρυα ζεστὰ
σὰν στρουθίον μὲ φτεροῦγες ὁλόλευκες
τραγουδάω τὸν Ἀναστάσιμο ὕμνο.
Ἡ μοναχικότητά μου
εἶναι ἀπὸ Πεντελικὸ μάρμαρο.
1/5/2009
Γ. Ε. Βολουδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου