Η ΣΩΣΤΗ ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Γράφει ο Μόσχος Εμμανουήλ Λαγκουβάρδος

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή δεν υπάρχει δρόμος για την απελευθέρωση. Η απελευθέρωση είναι ο δρόμος. Αυτό σημαίνει πως οτιδήποτε κάνει ένας λαός που ζητεί την ελευθερία του, για την απελευθέρωση το κάνει. Κάθε σκέψη, λόγος ή έργο έχει σκοπό την απελευθέρωση.

Ήδη πρέπει να αρχίζουμε να μετράμε τα βήματα της απελευθέρωσης. Πρώτο βήμα είναι η εκλογή αρχόντων οι οποίοι να υπερασπίζονται την Ορθοδοξία αντί να την πολεμούν και να την υποσκάπτουν.(Β΄ Χρονικών, 1-13).

Ο ελληνικός λαός οδεύει προς την απελευθέρωση, διότι είδε τους άρχοντές του, όπως τους περιγράφει η Αγία Γραφή: "αλαζονικούς, θρασείς, αδίκους, δόλιους, συκοφάντες...Δια τούτο ο Θεός θα τους καταργήσει.... Ο κόσμος θα γελάσει με τον άνθρωπο που δεν στηρίχθηκε στο Θεό, αλλά στα πλούτη του και σε εφήμερα και μάταια πράγματα »: " (Ψαλμός 51ος).

Ένα ακόμα βήμα προς την απελευθέρωση είναι ο φόβος των αρχόντων: Θα φοβηθούν, λέει ο προφήτης Ησαϊας στο "κατηγορώ" του, όπως μπροστά σε ένα ποτάμι που το σπρώχνει η θύελλα:

«Θα φοβηθούν γιατί είναι άδικοι, γιατί φορτώνουν δυσβάστακτα φορτία στους καταπιεσμένους και τους δένουν με άδικα συναλλάγματα»! «Παραμερίστηκε η ορθή κρίση κι έγινε απρόσιτη η δικαιοσύνη. Η τιμιότητα στις αγορές παραβιάζεται κι η ευθύτητα δεν υπάρχει πουθενά». (Ησαϊας 58, 59).

Η συγκέντρωση του πλούτου στους λίγους είναι καλή, κατά την άποψη των αρχόντων. Σύμφωνα με τη "θεωρία της παγκοσμιοποίησης" «όταν όλος ο πλούτος συγκεντρωθεί στους λίγους, θα ξεχειλίσει και θα καλύψει και τις ανάγκες των φτωχών »!

Με ποιο τρόπο θα αντιμετωπισθούν οι ανάγκες των φτωχών, ώσπου να συγκεντρωθεί όλος ο πλούτος στους λίγους, για να ξεχειλίσει και να καλύψει και τις ανάγκες των φτωχών;

Το Βιβλίο των Παροιμιών ,λέει πως τρία πράγματα

δεν λένε ποτέ «φτάνει», η θάλασσα, η στείρα γυνή και ο πλούτος!

Στο Ευαγγέλιο η περίπτωση του πλουσίου νέου που ήθελε να γίνει μαθητής του Ιησού δείχνει πόσο μεγάλη είναι η προσκόλληση του πλούτου. Ο Ιησούς όμως δεν απελπίζει τον πλούσιο που θέλει να σωθεί. «Τα αδύνατα στους ανθρώπους» λέει «είναι δυνατά στο Θεό».

«Πήγαινε, πούλησε τα υπάρχοντά σου και δός τα στους φτωχούς και ακολούθησέ με», λέει στον πλούσιο νέο, που θέλει να γίνει μαθητής Του. Ο πλούσιος νέος φεύγει λυπημένος: «ην γαρ πλούσιος σφόδρα». Ήταν πολύ πλούσιος!


ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ