ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ «ΣΥΝΩΣΤΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ
ΣΜΥΡΝΗ»
ΟΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΩΣ ΤΗΝ ΡΕΠΟΥΣΗ
ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ Ο ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Η Ελλάδα θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί Διεθνώς στα ζητήματα επιστροφής και προβολής των ανθρωπιστικών αξιών, του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, του σεβασμού του άλλου, του διαφορετικού λαού. Δραστηριοποιούμενος στα πλαίσια μιας μεγάλου Διεθνούς Κύρους Αληθινής Μ.Κ.Ο. της «Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών» δημιούργησα σχολή για αυτά τα ζητήματα. Παρ’ όλο το εχθρικό, ελεγχόμενο, υποανάπτυκτο και λούμπεν εσωτερικό περιβάλλον. Μέχρι τότε ο Ανθρωπισμός και ο Διεθνισμός ήταν απαγορευμένοι για την Μικρά Ασία. Η Ιστορία ακόμη μια φορά μου έδωσε δίκαιο.
Η Ελλάδα μπορούσε να γίνει κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών. Το 1992 μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πρότεινα την δημιουργία Πανεπιστημιακής Σχολής στην Χίο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Γενοκτονίες. Δεν έγινε εδώ. Το έκαναν η Δανία και η Ολλανδία.
Η οπτική αυτή θα τροφοδοτούσε έναν Διεθνή πολιτικό πρωταγωνιστισμό της Ελλάδας ως Ηθική Δύναμη. Οι διώκτες και οι πολέμιοι μου την πήγαν στο Ναϊρόμπι παρ’ όλο που τους προειδοποίησα και για αυτό χρόνια πριν.
Οι υπάρχουσες σήμερα στο Κοινοβούλιο ομάδες και πρόσωπα, προϊόντα μιας μπλοκαρισμένης και ελεγχόμενης Δημοκρατίας, δεν μπορούν για πολλούς λόγους να χειρισθούν αυτά τα ζητήματα. Κυρίως γιατί είναι εκτός ιστορίας.
Οι νευρωτικές σπασμωδικές κινήσεις και προτάσεις ξύλινων νόμων είναι αγωνιώδεις απόπειρες πολιτικής και δημοκρατικής επανανομιμοποίησης τους μετά τον ιστορικό εκφυλισμό τους. Δεν κινητοποιούνται, δεν εμπνέονται από τις ανθρωπιστικές αξίες, από την αγάπη προς τον άνθρωπο αλλά από την αγωνία της πολιτικής επιβίωσης τους. Τι σχέση μπορούν να έχουν φτωχοί καριερίστες, λάτρεις του Κεμάλ και του διαδόχου του, του Χίτλερ, με τις ανθρωπιστικές αξίες;
Η Ελλάδα μπορούσε να γίνει κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών. Το 1992 μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πρότεινα την δημιουργία Πανεπιστημιακής Σχολής στην Χίο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Γενοκτονίες. Δεν έγινε εδώ. Το έκαναν η Δανία και η Ολλανδία.
Η οπτική αυτή θα τροφοδοτούσε έναν Διεθνή πολιτικό πρωταγωνιστισμό της Ελλάδας ως Ηθική Δύναμη. Οι διώκτες και οι πολέμιοι μου την πήγαν στο Ναϊρόμπι παρ’ όλο που τους προειδοποίησα και για αυτό χρόνια πριν.
Οι υπάρχουσες σήμερα στο Κοινοβούλιο ομάδες και πρόσωπα, προϊόντα μιας μπλοκαρισμένης και ελεγχόμενης Δημοκρατίας, δεν μπορούν για πολλούς λόγους να χειρισθούν αυτά τα ζητήματα. Κυρίως γιατί είναι εκτός ιστορίας.
Οι νευρωτικές σπασμωδικές κινήσεις και προτάσεις ξύλινων νόμων είναι αγωνιώδεις απόπειρες πολιτικής και δημοκρατικής επανανομιμοποίησης τους μετά τον ιστορικό εκφυλισμό τους. Δεν κινητοποιούνται, δεν εμπνέονται από τις ανθρωπιστικές αξίες, από την αγάπη προς τον άνθρωπο αλλά από την αγωνία της πολιτικής επιβίωσης τους. Τι σχέση μπορούν να έχουν φτωχοί καριερίστες, λάτρεις του Κεμάλ και του διαδόχου του, του Χίτλερ, με τις ανθρωπιστικές αξίες;
Οι νευρωτικές κινήσεις αυτοσυντήρησης τους εμποδίζουν την νέα ανθρωπιστική δυναμική του Ελληνισμού και προκαλούν σύγχυση. Εδώ και χρόνια μετά το μεγάλο ιστορικού τύπου Ανθρωπιστικό Άλμα με την καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων το Ελληνικό Κοινοβούλιο έπρεπε να κινηθεί προς την καθιέρωση της ίδιας ημέρας ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης όλων των θυμάτων του Κεμαλισμού.
Όπως η 27η Ιανουαρίου αποτελεί Παγκόσμια ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού. Να θεωρήσει τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό ιδεολογίες του θανάτου και να μεταφέρει αυτήν την απόφαση στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς.
Τόσο η 19η Μαΐου όσο και η 27η Ιανουαρίου θα έπρεπε να θεωρηθούν ως Ημέρες ανθρωπιστικής Μνήμης, ως Ημέρες Εγκώμιο στην Ζωή. Σε αυτό ήθελε να συμβάλει η Διακήρυξη του Μεσόβουνου και των Πύργων της Εορδαίας* την οποία συνέταξα και παρουσίασα την 29η Απριλίου του 2007. Πρότεινα αυτήν την οπτική στην Βιάννο της Κρήτης με αφορμή την ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος της. Οι ιδέες αυτές έχουν πολλούς συνομιλητές στην Ευρώπη και την Μικρά Ασία. Όχι στην ελεγχόμενη μη Αθήνα και τους σκοτεινούς παρακμιακούς μηχανισμούς της.
Αυτή όμως είναι μια Ελληνική και Οικουμενική, Αληθινά Ανθρωπιστική οπτική και γραμμή. Αυτήν θα ακολουθήσει μια ελεύθερη Ελληνική Κοινωνία Πολιτών. Αυτό είναι το πεδίο της αληθινής πολιτικής.
Μετά όμως ένα κύκλο συνεχών και προσχεδιασμένων επιθέσεων με τις λατρευτικές και απολογητικές προς το Κεμαλισμό ενέργειες που προσβάλουν τους νεκρούς μας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μας, προκύπτει ένα ζήτημα που το Κοινοβούλιο όφειλε και οφείλει να εξετάσει.
Αυτό αφορά την Εθνική, ηθική, πολιτική, ανθρώπινη υπόσταση μας ως άτομα και ως συλλογικότητα. Θέλει να υπερασπισθεί τις ανθρωπιστικές αξίες ως καθολικές αξίες, την ακεραιότητα τους από χειραγωγήσεις διαφόρων τύπων. Αριστεροδεξιοί Κεμαλοφασίστες και Κεμαλορατσιστές δεν μπορούν να παρουσιάζονται ως υπερασπιστές ανθρωπιστικών αξιών, χρησιμοποιώντας του Ναζιρατσιστές, την άλλη όψη του ίδιου απάνθρωπου, της ίδιας κοπής και προέλευσης νομίσματος.
Έτσι θα πρέπει να συγκροτηθεί Εξεταστική Επιτροπή του Κοινοβουλίου η οποία θα εξετάσει το πώς, το γιατί, από ποιους η Ελληνική Παιδεία και Εκπαίδευση έφθασε στο επίπεδο του απανθρωπισμού και της βαρβαρότητας προβάλλοντας στα σχολικά εγχειρίδια φασιστικές, ρατσιστικές εκφράσεις του τύπου «συνωστίζονταν στην Σμύρνη» δηλαδή «συνωστίζονταν στο Άουσβιτς» ή «στο Τσεβιζλίκ». Στρατόπεδο εξόντωσης των Ποντίων νότια της Τραπεζούντας.
Οι κατηγορούμενοι είναι πολλοί με πρώτον τον προωθητή της εισαγόμενης Κεμαλολαγνίας τον υιό, τον Γ. Παπανδρέου και τελευταία την καθηγήτρια Αγγλικής ή Γαλλικής κ. Ρεπούση, το εκτελεστικό όργανο. Κανείς σοβαρός καθηγητής ιστορίας και άνθρωπος και ειδικά γυναίκα δεν θα έγραφε «συνωστίζονταν στην Σμύρνη». Γιατί στον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Αρμενία είχαμε γυναικοκτονίες**. Θα προσκληθούν να απολογηθούν οι Κ. Σημίτης, Κ. Καραμανλής και ο ενιαίος συνασπισμός(ΔΗΜΑΡ – ΣΥΡΙΖΑ).
Η γεωπολιτικού τύπου απόπειρα αλλοίωσης της ιστορικής μας μνήμης και της ιστορικής μας επιστήμης άρχισε στο Νταβός I. Όταν μετά την σφοδρή κριτική προς τον Ανδρέα Παπανδρέου κατά την συνεδρίαση που ακολούθησε κατέληξα «στο άλλο ο Κολοκοτρώνης Πρόεδρε και άλλο ο Δράμαλης» κατάλαβα ότι θα απεμπλακεί από αυτήν την βρώμικη και επιβαλλόμενη έξωθεν επιχείρηση Ιμπεριαλιστικού Πολιτιστικού τύπου. Επιχείρηση ρατσιστικής διάβρωσης της ιστορίας μας. Και το έκανε.
Γράφω για αυτά στο «Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος» και στο «Ελληνική Πολιτική Παιδεία». Λόγω λοιπόν της εμπλοκής μου σε αυτό το πολυδιάστατο μεγάλο ζήτημα που αφορά το παρελθόν και το μέλλον μας η Εξεταστική Επιτροπή του Κοινοβουλίου οφείλει να με προσκαλέσει. Αυτό γίνεται στις Δημοκρατικές Πολιτείες που υπερασπίζονται τα ανθρωπιστικά ιδανικά, τον ατομικό και συλλογικό Εθνικό αυτοσεβασμό των Πολιτών τους.
Η Ελληνική Δημοκρατία οφείλει να Εξοπλίζεται Ηθικά, Διανοητικά, Θεσμικά ώστε να υπερασπίζεται την ηθική, διανοητική ακεραιότητα και τον αυτοσεβασμό της από αυτές τις γεωπολιτικές ρατσιστικές παρεμβάσεις και αλλοιώσεις. Πρωτόγνωρες στην Διεθνή σκηνή. Συμβαίνουν όμως σε αυτόν τον ιερό τόπο. Ήρθε ο καιρός να τους σταματήσουμε.
*Το Μικρά Ασία Ενώνει το Τουρκία Εκβαρβαρίζει. Πόντος η Επιστροφή μιας Πανάρχαιας Ταυτότητας. Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ.
**Το Ποντιακό Ζήτημα Σήμερα το Ποντιακό Ζήτημα στον Ο.Η.Ε. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ. 6η έκδοση (εξαντλημένο). Και στα The Pontian Question in the Unites Nations και PONTOS ANTIK BIR KIMLIGIN GERI DONUSU ΕΝΑΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΗΝ ΕΞΟΡΙΑΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου