Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


ΟΥΚ ΕΠ ΑΡΤΩ ΜΟΝΩ ΖΗΣΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ


Γράφει ο Νίκος Καρπούζης

Έπειτα από μια μακρόχρονη υπονόμευση που θα την ζήλευε και ο πιο πεπειραμένος μιναδόρος, οι προωθητές τής Παγκοσμιοποίησης έφτασαν στο ζητούμενο.  Την οικονομική εξαθλίωση τής πατρίδας μας και όχι μόνο (βλ. τί γίνεται και σε άλλες χώρες) αφού προηγουμένως τοποθέτησαν με μεγάλη μαεστρία και μυστικότητα τα εκρηκτικά για την ανατίναξή της στον αέρα.

Είναι γεγονός ότι πάρα πολλές φωνές ακούστηκαν, δεκαετίες πριν, για τον γκρεμό που έχασκε μπροστά μας.  Ποιος τούς άκουγε;  Οι σοφοί και οι γραμματισμένου διέγραφαν με μια μονοκοντυλιά τις προειδοποιήσεις αυτές χαρακτηρίζοντάς τες ως... συνομωσιολογικές και... λαϊκίστικες.

Σήμερα, ο σύγχρονος άνθρωπος, έχοντας συνθλιβεί ανάμεσα στην Σκύλλα (βλ. δικτατορία ΜΜΕ) και την Χάρυβδη (βλ. καταναλωτισμός και ανερυθρίαστος εγωϊσμός) ψάχνει να βρει τα αίτια τής συμπίεσης, όχι γιατί τον ενδιαφέρει αυτή (ποτέ δεν ένοιωσε συμπιεσμένος) αλλά πως άλλαξαν οι μακάριοι καιροί μ' αποτέλεσμα  ν' αδειάσουν οι... τσέπες του.

Από την μια οι... κυριλέ συντηρητικοί (βλ. βολεμένοι - πέρα βρέχει) και από την άλλη οι... προοδευτικοί τής ετικέτας και τής κουλτούρας, αμφότεροι πάσχουν από ανίατο εγωϊσμό βάζοντας φραγή στην τακτοποίηση τού νοικοκυριού τής πατρίδας μας.  Παραδείγματα;  Τί να πρωτοαναφέρει κανείς;

Στο επισυναπτόμενο κείμενο συνοδευόμενο και από το αντίστοιχο φωτογραφική υλικό ο συντάκτης του εκφράζει μια πραγματικότητα που δείχνει τα αίτια τού κακού.  
Ποια είναι αυτά; μα τι άλλο παρά η απαξίωση τής Παιδείας!  

Δυστυχώς, πολλοί λίγοι έχουν καταλάβει τι σημαίνει η ανυπαρξία μιας συστηματικής και παραγωγικής Παιδείας.  Όλοι ομιλούν με ποιους όρους και σε πόσα χρόνια θα μπορέσει η πατρίδα μας να ξανασταθεί, οικονομικά, στα πόδια της.  

Πόσοι, όμως, αναρωτήθηκαν πώς θα κλείσει το κενό που δημιούργησε η μαζική μετανάστευση των αυριανών επιστημόνων της;  Πού και πώς θα βρεθούν οι... εμπνευσμένοι δάσκαλοι για να συνεχιστεί η παιδαγωγική της παράδοση;

Ο γράφων επισκέφτηκε κατά τη διάρκεια τής μακρόχρονης απουσίας του χώρους μάθησης σαν κι' αυτούς που περιγράφει ο συντάκτης. 



(Σημείωση Οίμου-Αθήνας Πρόκειται για το Πανεπισήμιο Trinity της Ιρλανδίας του οποίου η βιβλιοθήκη συνκαταλέγεται στις σπουδαιότερες και ομορφότερες βιβλιοθήκες του κόσμου)








Πραγματικά, οι χώροι αυτοί υπάρχουν και λειτουργούν όπως περιγράφονται αφήνοντας στον επισκέπτη την αίσθηση ότι βρίσκονται σε άλλον πλανήτη, ενώ ταυτόχρονα ζει μέσα σε μια ατμόσφαιρα που δεν τον αφήνει μήτε στο σπίτι του να πάει.   




Για μια ακόμη φορά το... «ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» (Ματθ. 4, 4) επιβεβαιώνει την ανάγκη τής πρακτικής του εφαρμογής πέρα από τα στενά θεολογικά όρια στα οποία  το έχουν κλειδαμπαρώσει εδώ και χρόνια  κάποιοι περισπούδαστοι... ιεροφάντες.

Νίκος Καρπούζης (Αθήνα)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου