ΜΙΑ ΣΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΚΡΑΙΑ ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΤΑΚΤΙΚΙΣΜΟΙ

Σημείωση Οίμου- Αθήνα 

Δημοσιεύουμε σήμερα το άρθρο του φίλου μας καθηγητού Η. Σταμπολιάδη, αν και έχουμε σοβαρούς ενδοιασμούς και ανυπέρβλητες αντιρρήσεις. Ιδίως για την πριμοδότηση της σιωνιστικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής που εκτοξεύτηκε από το 0,1% στο 6-9% ελέω χρημάτων του συστήματος και αποτελεί πυλώνα εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Ωστόσο επειδή αντιπροσωπεύει την απόγνωση και την αντιδραστική ορμή ενός πατριωτικού κορμού του λαού, ως μια αυθεντική πατριωτική φωνή, έστω και εκ-φέρουσα ακραία και σκολιά ρήματα, την δημοσιεύουμε.

Εκλογικοί τακτικισμοί

Γράφει ο Ηλίας Σταμπολιάδης

Σήμερα το πρόβλημα στο οποίο πρέπει να απαντήσει ο λαός είναι εάν θα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, υπόδουλος  ενός συστήματος οικονομικής εκμετάλλευσης και εθνικής υποδούλωσης, ή, θα αναλάβει το βάρος της απελευθέρωσης του,  της εθνικής του ανεξαρτησίας και της προκοπής.

Στο διαλυθέν κοινοβούλιο  η Νέα Τάξη Πραγμάτων εκπροσωπείτο από τον Τσίπρα,  που καπηλεύεται το όνομα του  ΣΥΡΙΖΑ, από τη ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, τους ΑΝΕΛ  και εμμέσως από το διεθνιστικών αντιλήψεων ΚΚΕ, αλλά ας το αφήσουμε προς το παρόν. Όλοι οι υπόλοιποι αφού με την υποστήριξη του νέου  μνημονίου φανέρωσαν την ιδεολογική τους ταυτότητα και ομοιότητα, ως υπηρέτες του ίδιου αφεντικού, δημιουργούν πολιτικούς και κομματικούς  τακτικισμούς  για να αναδειχθεί μεταξύ τους  ο κύριος συνδιαλεγόμενος με τα αφεντικά, που τους αφήνουν να τσακώνονται ώστε να τους ελέγχουν μιας και έχουν δέσει τη χώρα χειροπόδαρα .

Από την άλλη μεριά οι μόνοι, προς στιγμή, κοινοβουλευτικοί υποστηρικτές της εθνικής οικονομικής και πολιτικής ανεξαρτησίας ήταν, αφενός η ήδη υπάρχουσα  ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και αφετέρου η νεοδημιουργηθείσα  ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Οι δύο αυτές παρατάξεις  έχουν τέτοια ιδεολογική απόκλιση μεταξύ τους  που είναι σχεδόν αδύνατον να συνεργαστούν. Αυτοί δεν έχουν κοινό αφεντικό παρά μόνο τον ανοργάνωτο ελληνικό λαό που δεν μπορεί να τους επιβληθεί, όπως έκανε η Νέα Τάξη Πραγμάτων, που ανάγκασε τον Τσίπρα, το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΠΟΤΑΜΙ, και τους ΑΝΕΛ  να συνεργαστούν και να υποστηρίξουν το νέο μνημόνιο.

Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν υπάρξουν εκλογικές συνεργασίες  μεταξύ τους αλλά, το κριτήριο είναι το ποίος από αυτούς θα βγει πρώτο κόμμα ώστε να πάρει τους 50 βουλευτές και στη συνέχεια οι υπόλοιποι θα τον ακολουθήσουν αναγκαστικά αν και υποκριτικά  θα βγάζουν μαχαίρια.

Από την άλλη μεριά η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν πρόκειται να βγει πρώτο κόμμα και η μόνη ελπίδα είναι η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Ήδη υπάρχει μεγάλος πόλεμος στα ΜΜΕ εναντίον της. Προσπαθούν αφενός να μειώσουν  τους εκπροσώπους της και αφετέρου να παραπλανήσουν τον λαό με το δίλημμα Ευρώ ή Δραχμή.

 Έχουν δημιουργήσει την εντύπωση  ότι Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη ταυτίζονται, παρά το γεγονός ότι πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής  Ένωσης δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη, έχουν δικό τους νόμισμα και ευημερούν. Καπηλεύονται την άγνοια ενός εκμαυλισμένου και ατομοκεντρικού  λαού και τον φοβερίζουν όπως έκαναν με το δημοψήφισμα.  Βεβαίως, δεν είναι σίγουρο ότι το 62%  των ψηφοφόρων του δημοψηφίσματος είναι και υπέρ της εθνικής και οικονομικής ανεξαρτησίας αλλά κυρίως υπέρ  του αγώνα που αυτή προμηνύει, ή,  απλά ήταν υπέρ της ψευδαίσθησης του άνευ αγώνα δικαιώματος ευημερίας.

Η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ όχι μόνο πρέπει να βγει πρώτο κόμμα, λόγω του αντισυνταγματικού εκλογικού νόμου, που ο Τίπρας είχε υποσχεθεί να καταργήσει, αλλά  πρέπει να έχει και αυτοδυναμία καθόσον δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει εάν  χρειαστεί να υποστηριχθεί από τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Όλοι οι πατριώτες, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι,  που δεν έχουν την δυνατότητα να μπουν στη Βουλή, αλλά ακόμη και αν την είχαν, θα πρέπει να συνεργαστούν και να κατέβουν εκλογικά ως συνιστώσες υπό την ομπρέλα της  ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, ή ακόμη και της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ο λαός ευρίσκεται σε σύγχυση με την πληθώρα των κομμάτων και των διακηρύξεων που καλείται να επιλέξει ενώ η επιλογή είναι μία, Εθνική Ανεξαρτησία ή Υποδούλωση και Αποικιοποίηση. Θα είναι ντροπή για το έθνος μας εάν την ημέρα των εκλογών βρεθούμε πάλι μπροστά σε τριάντα εκλογικά ψηφοδέλτια ενώ το ερώτημα είναι ένα,  Ναι η Όχι στην Εθνική Ανεξαρτησία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

 Εάν πράγματι τα μικρά πατριωτικά κόμματα και οι διάφορες συμπράξεις των  πολιτών εννοούν τα όσα υπογράφουν στις  διακηρύξεις τους, θα πρέπει να πάνε να βρουν  τον Λαφαζάνη και τη Ζωή, ή, ακόμη και τον Μιχαλολιάκο να τα βρουν και να βοηθήσουν την Ελλάδα είτε ως στελέχη είτε ως απλοί στρατιώτες. Το ίδιο να κάνουμε και όλοι εμείς την ημέρα των εκλογών. Ο Θεός  σώζει το έθνος των Ελλήνων.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Ομότιμος  καθηγητής

Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων

Πολυτεχνείο Κρήτης