«ΦΥΛΑΚΗ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ»!...
Γράφει ο π. Ηλίας Υφαντής
Στα χρόνια του εμφυλίου, οπότε χυνόταν άφθονο το ελληνικό αίμα στο βωμό των ξένων συμφερόντων, απαγγέλλαμε οι μαθητές κατά τις εθνικές μας γιορτές, μεταξύ των άλλων και το εξής επίκαιρο τότε στιχούργημα: «Ο Χότζας θέλει Ήπειρο, Τίτο Μακεδονία, Θράκη κι Αλεξανδρούπολη θέλει η Βουλγαρία».
Αν αντικαταστήσουμε τα ονόματα των ηγετών εκείνης της εποχής με τα αντίστοιχα των σημερινών γειτόνων μας, θα έχουμε επανάληψη του ίδιου σκηνικού. Αρκεί στη θέση της Βουλγαρίας να βάλουμε, στην τωρινή συγκυρία, τη διαχρονικά «φίλη» και «σύμμαχό» μας στο ΝΑΤΟ Τουρκία, που βρυχιέται επιδεικτικά και επίμονα.
Κι όχι μόνο για τη Θράκη, αλλά και για τη Μακεδονία και για το μισό Αιγαίο μαζί με τα νησιά του. Τα οποία έτσι κι αλλιώς τα έχουν ουσιαστικά κυριέψει εκόντες άκοντες οι πρόσφυγες. Οι οποίοι, όταν ανοίξει ο σουλτάνος Ερντογάν τις μπουκαπόρτες της Μ. Ασίας θα προελάσουν στην Ελλάδα κατά εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια.
Κι αυτό σε αγαστή συνεργασία με τους ανθέλληνες ευρωπαίους, οι οποίοι υψώνουν τείχη, προκειμένου να μην μολυνθούν απ’ τους πρόσφυγες οι περιούσιες χώρες τους. Ώστε να σωριαστούν όλοι στην Ελλάδα. Με αποτέλεσμα να επιτευχθεί η μεθοδευμένη ολοσχερής οικονομική μας κατάρρευση και παράλληλα η πολιτισμική και φυλετική μας μετάλλαξη.
Έστω κι αν προς τα παρόν Τούρκοι και ευρωπαίοι παίζουν το παιχνίδι της δήθεν διαφωνίας, με πρόφαση την ένταξη ή μη της Τουρκίας στην Ε.Ε, το σεβασμό των δημοκρατικών αξιών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν σεβάστηκαν. Και βέβαια πίσω απ’ τους βρυχηθμούς γειτόνων και «εταίρων», βρίσκεται πάντα η μεγάλη υπερατλαντική «φίλη» και «σύμμαχός» μας Αμερική. Πάντα με το όπισθέν αυτής παρακράτος των παγκόσμιων δολοφόνων και μεγαλοεργολάβων όλης αυτής της καταχθόνιας αθλιότητας.
Εξ ονόματος των οποίων πρόσφατα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έψαλε στη χώρα μας τον ύμνο της δημοκρατίας, που τώρα τη βλέπει να ενσαρκώνεται στο «όραμα» της παγκοσμιοποίησης. Τη στιγμή που το τερατούργημα αυτό, όντας το ανώτατο σκαλοπάτι του ολοκληρωτισμού, δεν οδηγεί πουθενά αλλού, παρά μόνο απ’ τη δικτατορία των ολίγων στη δικτατορία των ελαχίστων. Που σημαίνει ότι, αν οι λαοί δεν αντιδράσουν, θα καταλήξουμε στον έσχατο και αίσχιστο μεσαίωνα.
Αφού στο βωμό των συμφερόντων της ανίερης εξέτασής δεν θα θυσιαστούν απλά και μόνο κάποιοι αιρετικοί, όπως στον καθολικό μεσαίωνα, αλλά ολάκεροι λαοί και πολιτισμοί. Διαδικασία που εδώ και κάποια χρόνια πραγματώνεται με την καταστροφή των αραβικών χωρών και των πολιτισμών τους. Για να βρίσκεται εδώ και τώρα στη διαδικασία εξαθλίωσης και της πατρίδας μας.
Βέβαια κάποιες τέτοιες απόψεις αποδοκιμάζονται μετά βδελυγμίας απ’ αυτούς, που έχουν τάξει σαν έργο τους να υπηρετούν αυτή την αθλιότητα. Όμως η ωμή πραγματικότητα «με χίλιες γλώσσες» τη διατυμπανίζει. Και επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους την μυστηριώδη επωδό των παραβολών του Χριστού, φωνάζοντας σε μας τους κωφούς: «ο έχων ώταακούειν ακουέτω»!
Αλλά βέβαια εμείς ανίατα νωθροί και εγκληματικά αδιάφοροι, στη συντριπτική μας πλειονότητα, κλείνουμε τ’ αυτιά μας και τα μάτια μας και το στόμα μας. Και φροντίζουμε σαν χάνοι να μη χάσουμε ούτε λέξη απ’ τους «συγκλονιστικούς» δήθεν διαξιφισμούς ανάμεσα στους πολιτικούς και μιντιακούς απατεώνες ντόπιους και ξένους, οι οποίοι «παίζοντας τον παπά», μας εξοντώνουν και μας χλευάζουν αενάως.
Κι όμως εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε βλακωδώς ότι, αλλάζοντας το χρώμα του κρεματορίου μας από ροζ σε γαλάζιο ή πράσινο ή όπως αλλιώς αυτοί γουστάρουν, θ’ αλλάξει και η πραγματικότητα μέσα στην οποία δολοφονούμαστε.
Καθώς η κρεατομηχανή των δημίων μας, που ηλιθίως τους βαφτίσαμε «θεσμούς» συνεχίζει απτόητη να μας κατακρεουργεί σε όλα τα επίπεδα και μ’ όλους τους τρόπους. Κι ενώ εκείνοι διασκεδάζουν με το τερατούργημά τους και μας χλευάζουν σαρκαστικά και ξεδιάντροπα, εμείς επιμένουμε ν’ ακολουθούμε όλους αυτούς που χρόνια τώρα, όπως θα ’λεγε κι ο Σεφέρης, «μας πελεκούνε σαν το πεύκο».
Και δεν θέλουμε να καταλάβουμε ότι η μόνη διέξοδος είναι η πάση θυσία έξοδός μας απ’ το κρεματόριο του ολοκαυτώματος. Γιατί διαφορετικά αυτό, που μας περιμένει είναι η σαπουνοίησή μας. Έτσι ώστε να πλένουν τα βρώμικα χέρια τους οι διάφοροι Σόιμπλε και Λαγκάρντ και όλες οι υπόλοιπες μεταλλάξεις της ευγενούς πανίδας των «πολιτισμένων» κανιβάλων.
Και βέβαια πώς να μη συμβαίνουν όλα αυτά τα αποτρόπαια, όταν ακόμη και η μητριά μας η δεσποτοκρατία σιωπά αιδημόνως και προσέχει να μη διαταράξει την ισορροπία των διακριτών ρόλων με την πολιτική λεηλασία σε βάρος του λαού και της πατρίδας.
Ίσως βέβαια πουν κάποιοι ότι μετά την ανάσχεση της καταδρομής σε βάρος του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία, πιστεύουν ότι έχουν κάμει κάποιο μεγάλο κατόρθωμα. Οπότε μπορούν να «νίπτουν τας χείρας των» και ν’ αναπαύονται μακαρίως επί των δαφνών τους. Χωρίς να καταλαβαίνουν ότι το τσουνάμι που έρχεται, όχι μόνο τα θρησκευτικά αλλά και τίποτε άλλο δεν θ’ αφήσει όρθιο…
Κι όμως κάποιοι ξένοι εκκλησιαστικοί ηγέτες, όπως μας πληροφορεί στο σάιτ του ο κ. Νικόλαος Χειλαδάκης, βλέπουν και στηλιτεύουν τη φοβερή πραγματικότητα, μέσα στην οποία αργοπεθαίνουμε: Όπως, για παράδειγμα ο αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι Τζάστιν Ουέλμπι που «άστραψε και βρόντηξε» κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπερασπιζόμενος την Ελλάδασε πρόσφατη ομιλία του στο Καθολικό Ινστιτούτο στο Παρίσι, όπου βρέθηκε προκειμένου να ανακηρυχτεί επίτιμος διδάκτορας. Αφού, μεταξύ άλλων, στηλίτευσε τους υπαίτιους για το κατάντημα της Ελλάδας, την οποία μετέτρεψαν, όπως είπε,«στη μεγαλύτερη φυλακή χρεοφειλετών στην ευρωπαϊκή ιστορία»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου