Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

Η ΔΥΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΣΕ ΚΡΙΤΙΚΗ


ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ 




Γράφει ο Tom Stanford

Αν όχι η Ρωσία, τότε ποιος το έκανε;

Μετάφραση: Romanos

Οι κατήγοροι της Ρωσίας ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές εξηγήσεις για την επίθεση στον Sergei Skripal : κανείς, εκτός από το ρωσικό κράτος, δεν θεωρείται ότι είχε κίνητρο για την απόπειρα δολοφονίας.

 Αυτό το επιχείρημα μπορεί να έχει νόημα μόνο για όσους στον κόσμο πιστεύουν ότι υπάρχει μια κακή, εγκληματική Ρωσία, της οποίας οι αντίπαλοι είναι οι μόνοι καθαροί, τίμιοι, αγγελικοί μαχητές για ελευθερία και δικαιοσύνη.


Η κύρια συνέπεια της επίθεσης του Salisbury - και η οποία αναμφισβήτητα ήταν το ζητούμενο για όποιον τη σχεδίασε - είναι  η επιδείνωση στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης ή τουλάχιστον να υπάρξουν εμπόδια στη βελτίωση τους. 

Ένας μακρύς κατάλογος χωρών (η Ουκρανία, η Πολωνία, οι ΗΠΑ και πολλοί άλλοι) αλλά και οργανώσεις πιστεύεται ότι μπορεί να ενδιαφέρονται για αυτήν την επιδείνωση - τουλάχιστον κάνουν ό,τι μπορούν για να χαλάσουν τη σχέση της Δυτικής Ευρώπης με τη Ρωσία.

Φυσικά, η ύπαρξη ενός πιθανού κινήτρου δεν αποτελεί επαρκή λόγο για να υποψιαστεί κάποιος συγκεκριμένα. Ωστόσο, με βάση τα εμπλεκόμενα κίνητρα, αξίζει να αναφερθεί η δήλωση του Βρετανού πρώην Βουλευτή George Galloway: «η Ρωσία πρέπει να τοποθετείται στο τέλος της λίστας των υπόπτων».

Πώς να ξεφύγετε από τη δολοφονία: κατηγορείτε τη Ρωσία!

Επίσης, δεν μπορεί να αποκλειστεί το γεγονός ότι η επίθεση ήταν το έργο κάποιων απατεώνων "υπερπατριωτικής" ομάδας εντός της Ρωσίας (είτε μέσα ή έξω από τους κρατικούς θεσμούς της Ρωσίας) που επιθυμούν να υπονομεύσουν τις προσπάθειες του Πούτιν να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Δύση, σκοτώνοντας έναν «προδότη» σε Βρετανικό έδαφος.

 Σε αυτή την περίπτωση, η επίθεση του Salisbury θα ήταν σαφώς πράξη επιθετική, περισσότερο εναντίον της ρωσικής κυβέρνησης  από ό,τι εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου. Και η άρνηση της Βρετανίας να συνεργαστεί με τη Ρωσία θα καθιστούσε το Ηνωμένο Βασίλειο (ίσως άθελά του) ένοχο, αφού αυτό βοηθάει τους δράστες να αποφύγουν την οδό προς την δικαιοσύνη.

Μια άλλη πτυχή είναι ότι δεν ξέρουμε ποιοι ήταν οι προσωπικοί εχθροί του Skripal. Μπορεί να υπάρχουν κίνητρα που κανείς δεν υποπτεύεται. Εάν για οποιοδήποτε λόγο ένα άτομο ή μια οργάνωση με εξουσία επιθυμούσε να τον σκοτώσει, υπήρχε ένας απλός τρόπος για να ξεφύγει από το έγκλημα: 

Μια πολύ αποτελεσματική κάλυψη του εγκλήματος θα απαιτούσε τη χρήση όπλου που κατευθύνεται προς τη Ρωσία, γνωρίζοντας ότι οι βρετανικές αρχές είναι απίθανο να ερευνήσουν σοβαρά άλλες πιθανότητες, ειδικά στο σημερινό διεθνές κλίμα. Το ίδιο μπορεί να υποστηριχθεί στην περίπτωση της δολοφονίας του Litvinenko το 2006.


Υπάρχει κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό για τη Δυτική διεθνή κοινότητα που σπεύδει να κατηγορήσει τη Ρωσία για οποιοδήποτε έγκλημα όπου φαίνεται να υπάρχει η παραμικρή υπόνοια μιας ρωσικής ανάμειξης: παρέχει την διαβεβαιώση σε εγκληματικές οργανώσεις και τρομοκράτες ότι μπορούν να αποφύγουν να λογοδοτήσουν. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να αφήσουν πίσω τους κάποια "ρωσική υπογραφή".

Η απερίσκεπτη στάση του Ηνωμένου Βασιλείου είναι επικίνδυνη

Η Theresa May και ο Boris Johnson, κατηγορώντας τη Ρωσία για εγκλήματα που δεν διέπραξε με εκπληκτικά επιθετική και εχθρική γλώσσα, θα οδηγήσουν φυσικά το ρωσικό πληθυσμό αλλά και τους υπεύθυνους για τη λήψη αποφάσεων να πιστέψουν ότι η χώρα τους είναι θύμα μιας ενορχηστρωμένης επίθεσης. 

Το αποτέλεσμα θα είναι να αυξηθεί δραματικά η εχθρότητα προς τη Δύση. Οι Βρετανοί, Ευρωπαίοι και Βορειοαμερικανοί ηγέτες μπορεί να έχουν πεισθεί για την ενοχή της Ρωσίας, αλλά έχουν άραγε αντιληφθεί τις πιθανές συνέπειες της απερίσκεπτης στάσης τους;

Είναι επείγον να σταματήσει η κλιμάκωση του παιχνιδιού που ρίχνει το φταίξιμο για όλα στην Ρωσίας, το οποίο έχει πάρει μια δική του δυναμική. Μπορεί να ωφελεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία δημοσιεύουν ιστορίες που έχουν μεγάλη αναγνωσιμότητα, με πρωταγωνιστή έναν κακό άνθρωπο που όλοι αγαπούν να μισούν. 

Οι πολιτικοί, όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα στο εσωτερικό - όπως η βρετανική κυβέρνηση- με τα προβλήματα που δημιουργεί το Brexit - μπορούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να φαίνονται δυνατοί μπροστά σε έναν εχθρό. 

Ωστόσο, πρόκειται για ένα εξαιρετικά επικίνδυνο παιχνίδι το οποίο θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου