ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΠΩΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΜΜΕ

 «ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ» ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ MIRAGE...  

Ο πιλότος μας αναφέρθηκε πως χάθηκε κάπου στις 12 καί 15′, την Πέμπτη, 12/04/2018. Τότε αναφέρθηκε η απώλειά του, ναί. 

Διότι τον σκοτώσανε νωρίτερα. 

Πάρτε, λοιπόν, την τελετουργία του μαύρου ιερατείου:

«Κάτω απ’ τον ορίζοντα» στη συμβολική γλώσσα «αυτών» σημαίνει θάνατος!

Να τους χαιρόμαστε, τέτοιους …συμμάχους!… 

ζαλάδα καί το βέρτιγκο -όχι του μακαρίτη σμηναγού Μπαλταδώρου, αλλά τα δικά μου- έφαγαν γιά πρωϊνό κάποια σημαντικά στοιχεία στην ανάπτυξη του θέματος. Αλλά, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τα παραθέτω, έστω καί κατόπιν εορτής.

α. Πώς ακριβώς κατερρίφθη το Μιράζ

Οι πιό ψαγμένοι είπαμε (αγνοώντας επιδεικτικά τις «εξηγήσεις» -του κώλου- των διαφόρων «ειδικών» – επίσης του κώλου) ευθύς εξ αρχής ότι το αεροπλάνο κατερρίφθη από ηλεκτρονικά αντίμετρα. 

Πλήν όμως, έμεναν πολλές παράμετροι αναπάντητες, πχ γιατί δεν κατερρίφθη καί το δεύτερο. Αυτό θα συνέβαινε, εάν πράγματι τα αντίμετρα ήσαν μιά χοντρή παρεμβολή περιοχής, που θα «τύφλωνε» τα όργανα των σκαφών. Ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα …χύμα εκτοξευόμενο, δηλαδή, κι όποιον πάρ’ ο Χάρος.

Μόνον ο «Μποτίλιας» χθές βράδυ έδωσε τη σωστή εξήγηση, ότι κάποια άγνωστη πηγή ανέλαβε τον έλεγχο του σκάφους καί το στούκαρε κάτω.

Είχα ήδη καταλάβει το πώς, όταν διάβασα το άρθρο του – αλλά καλύτερα που πρόλαβα να το διαβάσω πρίν γράψω τα δικά μου, διότι θα γινόμουνα ρεζίλι διεκδικώντας ανύπαρκτες πρωτιές!

Λοιπόν.

i. Κωδικοί

Τα αεροπλάνα κατασκευής χοντρικά από το 1955 καί μετά, διαθέτουν υπολογιστές πτήσεως καί «αυτόματο πιλότο» (τα επιβατικά). Αυτή η δουλειά λέγεται «fly by wire», ήγουν: πετώντας με βοήθεια καλωδίων. Τα πολεμικά κατασκευής από 1970 καί μετά, διαθέτουν τα παραπάνω, σύν κωδικοποιημένα σήματα στα ηλεκτρονικά τους.

Δηλαδή: εάν είναι να εκτοξεύσουν πχ ένα πυραυλάκι από το δεξιό φτερό, το ηλεκτρικό σήμα που πυροδοτεί το βλήμα καί ταυτόχρονα απελευθερώνει τη δαγκάνα που το κρατάει, είναι κωδικοποιημένο. Δηλαδή (δίς) το σήμα είναι μία σειρά από ιδεατούς «άσσους» καί ιδεατά «μηδενικά», παναπεί «περνάει ρεύμα-δεν περνάει ρεύμα» – η βασική αρχή λειτουργίας των ψηφιακών ηλεκτρονικών υπολογιστών. 

Αυτοί οι άσσοι καί τα μηδενικά μεταφράζονται σε παίξιμο του βολτάζ του σήματος, φερ’ ειπείν από μηδέν βόλτς στα πέντε βόλτς (στα κομπιούτερς του εμπορίου).

Υποθέτω ότι στα πολεμικά αεροπλάνα το ηλεκτρικό σήμα πρέπει να είναι παραπάνω, πχ μηδέν έως σαράντα βόλτς – καί τούτο, διότι όσο υψηλότερο το σήμα, τόσο λιγώτερη η παρενόχληση (καί η αλλοίωση) από τα χύδην ηλεκτρονικά αντίμετρα του εχθρού.

Εν πάσει περιπτώσει, το θέμα είναι πόσα τέτοια 1 / 0 περιέχει ο κωδικός. Πάλι κατά τη γνώμη μου, καί γνωρίζοντας την εξέλιξη της σχετικής τεχνολογίας, αν μιλάμε γιά αεροπλάνα του 1976, αυτά είναι 16. Όπως αλλιώς λέγεται, «ο κωδικός είναι των 16 μπίτς, δεκαεξάμπιτος».

Σήμερα, οι δεκαεξάμπιτοι κωδικοί είναι τελείως της πλάκας, διότι οι ταχύτητες λειτουργίας των υπολογιστών επιτρέπουν την ανακάλυψή τους καί αχρήστευσή τους σ’ ελάχιστο χρόνο. Σήμερα, οι κωδικοί έχουν μήκος τουλάχιστον οκτώ χιλιάδων (καί κάτι ψιλά – 8192 ακριβώς) μπίτς. Όμως, το 1976 με κωδικό 16 bits ήσουνα θεουτζίκος!

Ωστόσο, σημειώστε: οι τουρκαλάδες, οι οποίοι από χρόνια κατασκευάζουν ανταλλακτικά των F-16, ου μην κι ολόκληρα αεροπλάνα, πριν λίγα χρόνια απαίτησαν και πήραν από τους ΗΠΑπαραίους και τους κωδικούς του ηλεκτρονικού μηχανισμού του σκάφους, διότι δεν τους ήξεραν – και, προφανώς, δεν μπορούσαν να τους ξετρυπώσουν. (Μιλάμε για σκάφος σχεδιάσεως 1971, έ;!) Αυτό το «δεν μπορούσαν», κρατήστε το για παρακάτω.

Τί τους ήθελαν; γιά να προσθέσουν καί δικούς τους, ώστε να το κάνουν να σηκώσει καί βλήματα δικής τους κατασκευής! (Ευνόητο, βέβαια, ότι οι δικοί μας οι πωλητικοί αγρόν ηγόρασαν· ποιούς κωδικούς καί ποιά βλήματα;…) Με λίγα λόγια, οι τουρκαλάδες έχουν μέν κάποια τεχνολογία δική τους, αλλά καί σε κάποιους τομείς υστερούν. Πάμε, όμως, παρακάτω.

ii. Sniffing

Πώς ανακαλύπτεις, τώρα, τους κωδικούς ενός αεροσκάφους; Γενικά, πώς ανακαλύπτεις τους κωδικούς;

Η τεχνική αυτή είναι γνωστή από τους «χάκερς» των ηλεκτρονικών υπολογιστών, καί λέγεται «sniffing» – δηλαδή, να κάνεις όπως κάνουν τα κυνηγόσκυλα, που σηκώνουν τη μούρη τους καί οσμίζονται τον αέρα γιά θήραμα. Επί της ουσίας, είναι να προσπαθείς να μαντέψεις πού περίπου κινείται ο κωδικός που θέλεις, παρατηρώντας την κίνηση των λοιπών ψηφιακών δεδομένων.

Οπότε, τώρα καταλαβαίνουμε πώς ακριβώς κατερρίφθη ο Γιώργος Μπαλταδώρος – καί κυρίως, από ποιούς. Σας είπα ήδη ότι οι τουρκαλάδες είναι αμέτοχοι· όχι επειδή είναι Παναγίες (αν μπορούσαν, θα έκαναν τα ίδια), αλλά από ανικανότητα στον σχετικό τομέα.

Κάποιο υποβρύχιο Νατοϊκής χώρας, η οποία κατέχει τη σχετική τεχνολογία(λέγε με ηπαπάρα ή αγγλίτσα), αναδύθηκε σε βάθος τέτοιο, που απλά να προεξέχει λίγο η κεραία του sniffing. (Καί τρέχα γύρευε μιά μικρή προεξοχή κεραίας μέσα στην απεραντοσύνη του Αιγαίου!) Εφ’ όσον τα δύο δικά μας Μιράζ έπαιζαν κυνηγητό με τους τουρκαλάδες επί μιά ώρα καί πλέον, το κομπιούτερ του υποβρυχίου είχε όλη την ευχέρεια να «σνιφάρει» καί να σπάσει τους κωδικούς του ενός Μιράζ – καί παραλίγο του δεύτερου. 

Στρίψε αριστερά, στρίψε δεξιά, ανέβα, κατέβα, γκάζι, «κράτει»… δεν ήταν καί πολλοί οι κωδικοί κινήσεως των σκαφών, κι αυτό δεν ήθελε πολύ να τους βρεί. 

Αμέσως μετά, αφού βεβαιώθηκε, άλλη κεραία ηλεκτρονικών αντιμέτρων του υποβρυχίου έριξε πολύ χοντρό κωδικοποιημένο όπως έπρεπε ηλεκτρομαγνητικο παλμό, υπερκέρασε τα σήματα από το χέρι του σμηναγού, καί έδωσε εντολή στα πηδάλια να ρίξουν το αεροπλάνο στη θάλασσα με φούλ ταχύτητα. Όσο κι αν αντέδρασε ο υπολογιστής πτήσεως στις υποτιθέμενες «ανοησίες» του μακαρίτη πιλότου, η απόσταση από τη θάλασσα ήταν μικρή· δεν γινόταν να διορθωθεί η πορεία.

Ο δεύτερος πιλότος τη γλύτωσε στο τσάκ, επειδή το κωλοϋποβρύχιο δεν ολοκλήρωσε το έργο του καί μ’ αυτόν.

Έτσι ακριβώς έγινε.

Κι έτσι ακριβώς γίνεται καί με τα αυτοκίνητα, που διαθέτουν κομπιούτερ στη μηχανή τους. (Σχεδόν όλα τα σημερινά.) Επομένως, μην απορείτε όταν βλέπετε στις ειδήσεις γιά αμάξια, που «ξαφνικά» καρφώθηκαν σε τσιμέντα ή πήραν φωτιά, κτλ, καί σκοτώθηκε ο οδηγός τους (που πολλοί θα τον ήθελαν νεκρό). Το σπάσιμο των κωδικών των αυτοκινήτων είναι «ευκολάκι» γιά τη Μαφία. Μόνο που με τα πολεμικά αεροπλάνα η Μαφία πρέπει να είναι …κρατική.

Το σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων των τουρκαλάδων, το Κοράλ, είναι σύστημα που απλά εκπέμπει έναν δυνατό αδιαμόρφωτο (δηλ. όχι με κωδικούς) ηλεκτρομαγνητικό παλμό κατά στόχου, με την ελπίδα να του κάψει (ή να του πετάξει εκτός ομαλής λειτουργίας) τα ηλεκτρονικά του συστήματα. Φυσικά, γιά όσο διαρκεί η εκπομπή του παλμού. 

Όμως, ξέρουμε ότι αυτού του είδους οι παλμοί θέλουν οπτική επαφή με τον στόχο, γιά να έχουν αποτέλεσμα. Αλλά, μιά ματιά στον χάρτη δείχνει ότι το πλησιέστερο Κοράλ οπτικής επαφής με βόρεια Σκύρο απέχει τουλάχιστον 230 χιλιόμετρα. (Τα πιθανώς πιό κοντινά καλύπτονται –«σκρηνάρονται», όπως λέγεται- απ’ τα νησιά μας.) Καί σιγά μην έχει τόση εμβέλεια!

iii. Ακόμη μία εκδοχή.

Εδώ, ανακύπτει ένα πολύ σοβαρό ερώτημα:

Όλα τα Μιράζ που αγοράσαμε (νομίζω καμιά πενηνταριά) έχουν τους ίδιους κωδικούς γιά τα ίδια πράγματα; Πχ πηδάλιο αριστερά, ο ίδιος κωδικός καί γιά τα πενήντα.

Ή υπάρχουν διαφορετικοί κωδικοί γιά κάθε Μιράζ;Σημειώστε πως όντως μπορούμε να έχουμε διαφορετικούς κωδικούς γιά όχι μόνο 50 Μιράζ, αλλά γιά πολλά περισσότερα! Πώς; Διότι δεκαεξάμπιτος κωδικός σημαίνει 2^16 πιθανούς συνδυασμούς. Δηλαδή, 65536. Αν κάθε σκάφος χρειάζεται εκατό κωδικούς διαφορετικούς, τότε μιλάμε γιά 655 αεροσκάφη. 

Μετά, βέβαια, πρέπει να πέσουμε στην επανάληψη. Όπως ακριβώς γίνεται πχ με τις ηλεκτρονικές κλειδαριές των αυτοκινήτων. 

Όπου, φυσικά, το εργοστάσιο παραγωγής φροντίζει ώστε οι κλειδαριές που πωλούνται στην Ελλάδα έως κορεσμού των συνδυασμών, να πωλούνται μετά πχ στην Ταϋλάνδη. Ώστε να καταστεί εξαιρετικά απίθανο το να κλέψεις το ίδιο αυτοκίνητο με το δικό σου ηλεκτρονικό κλειδί. (Άντε πήγαινε στην Ταϋλάνδη, καί πάτα συνέχεια το κουμπάκι μέχρι να δείς αμάξι ν’ αναβοσβήνει τα φλάς του! Lol!!!)

Έτσι, στη δεύτερη εκδοχή τα Μιράζ που πωλούνται στην Ελλάδα έχουν τους ίδιους κωδικούς με τα Μιράζ πχ της Αγκόλας. Τρέχα γύρευε, δηλαδή!

Τί από τα δύο γίνεται, όμως, στην πραγματικότητα;

Δεν γνωρίζω. Αν καί η πρακτική συνηγορεί υπέρ της πρώτης εκδοχής (δηλ. όλα τα Μιράζ ίδιο κωδικό γιά την ίδια λειτουργία), διότι στα εργοστάσια το κόστος παραγωγής πέφτει με την ομοιομορφία.

Εν πάσει περιπτώσει, υπάρχει ένα ακόμη φρικτό ενδεχόμενο:

Όποια καί νά ‘ταν η διάταξη των κωδικών των Ελληνικών Μιράζ, οι Γάλλοι να έδωσαν εν ψυχρώι τους κωδικούς τους στο «άγνωστο» υποβρύχιο!… καί να τό ‘βγαλαν από τον κόπο να ψάχνει.

Βλέπετε, έχουν παρελθόν στην ιστορία αυτή.

Στον πόλεμο των Φώκλαντς, οι Αργεντίνοι έριξαν ένα Γαλλικής κατασκευής βληματάκι Εξοσέτ, καί βύθισαν το αγγλίτσικο αντιτορπιλλικό Σέφφηλντ. Καί διατί, ώ ‘γαθοί, κοτζάμ αντιτορπιλλικό έκανε μπλού μπλού μπλού στον νότιο Ατλαντικό, καί δεν φρόντισε ν’ αμυνθεί από το βλήμα των Αργεντίνων; Διότι τα Εξοσέτ ήταν βλήματα κατασκευής Νατοϊκής χώρας, καί οι κωδικοί τους δεν είχαν καταχωρηθεί στο κομπιούτερ του σκάφους ως εχθρικοί.

Μετά απ’ αυτό, όμως, κι ενώι κινδύνευε κι όλος ο υπόλοιπος αγγλίτσικος στόλος να μετατραπεί σε υποβρύχιον απ’ τα Εξοσέτ, η (τότε πρωθυπουργός της αγγλίτσας) Θάτσερ ξύπνησε άγρια μεσάνυχτα τον (τότε πρόεδρο της Φραγκιάς οβραίον) Μιττεράν, καί απαίτησε να της δώσει τους κωδικούς των Εξοσέτ – όπερ καί εγένετο.

 Καί οι αγγλίτσοι ενίκησαν! Επίσης, να ξέρετε καί το εξής: ότι η Γαλλία κάποτε δεν πούλαγε Εξοσέτ στο οξαποδουήλ. Το οποίο, όμως, λάδωσε τους Αργεντίνους καί του πούλησαν έναν!… τον οποίο καί έκανε φύλλο καί φτερό.

Οπότε… Ποιός με βεβαιώνει εμένα ότι ο Μακρόν δεν έδωσε εν ψυχρώι τους κωδικούς των Ελληνικών Μιράζ στους κωλο-Νατοϊκούς;

iv. Γιατί τα Μιράζ;

Έτερο σοβαρό ερώτημα. Το ένα φέρνει τ’ άλλο…

Αν οι Γάλλοι έδωσαν εν ψυχρώι τους κωδικούς των δικών μας Μιράζ, τότε δεν είναι λίγο ηλίθιοι; Δεν ροκανίζουν το κλαδί, πάνω στο οποίο κάθονται; Μ’ άλλα λόγια, ποιός να τους εμπιστευτεί, ώστε να ξαναγοράσει δικά τους αεροπλάνα στο μέλλον; Ήτοι, πόσο μεγάλη θα είναι η οικονομική ζημιά τους σε βάθος χρόνου πχ τριακονταετίας;

Πιστεύω ότι το πρόβλεψαν το ενδεχόμενο… Χαζοί δεν είναι. Κι αν έδωσαν στεγνά τους κωδικούς, το έκαναν με το πολύ χοντρό αζημίωτο. (Αν θεωρείτε τους Σκωτσέζους τσιγκούνηδες, πού να δήτε καί τους Γάλλους!) 

Ώστε, καί σύμφωνα με τη θέληση των ηπαπάρα, γιά το προβλέψιμο μέλλον ν’ αγοράζουμε μόνον ηπαπαραίϊκα αεροπλάνα. 

Άλλως τε, βρίσκεται σ’ εξέλιξη η αναβάθμιση των F-16 που έχουμε. (Καί στο κάτω-κάτω, μιά φαληρημένη χώρα δεν μπορεί να ταΐζει πολλούς.)

Αυτή η τακτική είναι πασίγνωστη από τους διαγωνισμούς των εργολάβων: όποιος θέλει να πάρει τον διαγωνισμό, δίνει προκαταβολικά ένα χοντρό νταβατζηλίκι στους υπόλοιπους, ώστε ν’ αποσυρθούν. Όθεν, ουδόλως αναρωτιόμαστε ποιά μπορεί να είναι η συμπεριφορά των διεθνών μεγαλονταβατζήδων.

Αυτά να τα βλέπουν οι διάφοροι «Μενουμευρώπηδες», καί οι διάφοροι «Ελλάς-Γαλλία-συμμαχία». Ας το βάλουν καλά στο μυαλουδάκι τους: το φράγκικο ιερατείο είναι καί ούλτρα ανθελληνικό, καί ούλτρα επικίνδυνο.

Τα ίδια σκατά με το αγγλοσαξωνικό καί το τευτονικό, δηλαδή.

v. Κι εμείς, κύριε, τί κάνουμε;

Εμείς, τίποτε απολύτως.

Έχουμε πολλά σαΐνια, που θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα πρωτόγονα ηλεκτρονικά του 1976 σε σύγχρονα – πρακτικώς αδιάβλητα. Πχ να πάρουν τους κωδικούς καί να τους κάνουν του ενός μέγα (ένα εκατομμύριο bits καί πλέον). Κι άντε μετά να βρεθεί ο μάγκας, να τους σπάσει!

Επιπροσθέτως… Κάθε μέρα, ο πιλότος να μπαίνει στο αεροπλάνο του μ’ ένα στικάκι, που θα περιέχει τον κωδικό της ημέρας εκείνης! (Θα του το δίνουν από το αρχηγείο της μονάδας του.) 

Ξέρετε πόσους συνδυασμούς βγάζει ένα μεγαμπίτ; Μέχρι την υποτιθέμενη συντέλεια του Σύμπαντος θα βγάζει, καί δεν θα τελειώνουν! Lol!!! Οπότε, ο πιλότος πρίν ξεκινήσει θα κοτσάρει το στικάκι, η μηχανή του θα παίρνει κάθε μέρα άλλον κωδικό, καί γειά σας!

Γιατί, όμως, δεν το κάνουμε;

Διότι, όταν αγοράζουμε αεροπλάνα, υπογράφουμε συμβάσεις που δεν επιτρέπουν να βάλουμε εμείς το χεράκι μας. Αν το κάνουμε, τότε σταματάει η υποστήριξη από τον αρχικό πωλητή! Βέβαια, αυτό είναι όντως νταβατζηλίκι καί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλοιώς (διότι επιμένουμε ν’ αγοράζουμε, καί να ΜΗΝ κατασκευάζουμε δικά μας οπλικά συστήματα), αλλά επιτέλους, κι η μαλακία έχει όρια! 

Γιατί υπογράφουμε ρήτρες που κρατάνε γιά πάνω από εικοσιπέντε χρόνια; Τί νόημα έχει κάτι τέτοιο; Τα Μιράζ τά ‘χουμε από το 1988 (απ’ την «αγορά του αιώνα», του Ανδρέα Παπανδρέου). Τριάντα χρόνια πέρασαν από τότε! Νισάφι! Γιατί να μην κάνουμε εμείς πλέον καμιά μετατροπή; Με το στανιό να πορευόμαστε με μέσα του 1976, τη στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι έχουν αφήσει οριστικά πίσω τους την εποχή εκείνη;

Είναι το ίδιο, σα να είμαστε στην εποχή που αγοράσαμε τα Μιράζ, καί να έχουμε …Σπιτφάϊρ!!! Καί να μή μας αφήνουν να τα σουλουπώσουμε εμείς οι ίδιοι!

Άει στο διάολο, πιά, με τους προδότες!

β. Περί «πυλών» ολίγα ακόμη

Αυτό το θέμα όντως είναι ξεχωριστό απ’ αυτά που είπαμε, αν καί πιθανώτατα (κατά τη γνώμη μου πάντα) επικαλύπτει κι αυτό την κατάρριψη του πιλότου μας. Πράγματι, η εκτεταμένη έρευνα στις «πύλες» του Αιγαίου απαιτεί ίσως άλλα δέκα χρόνια του ιστολογίου! Όμως, δεν τις ανέφερα κουτουρού· δεν έβγαλα την πληροφορία απ’ το κεφάλι μου.

Βλέπετε, παγκοσμίως οι «πύλες» ταρακουνάνε όχι μόνον αεροπλάνα, αλλά καί διαστημόπλοια! Γνωστές ιστορίες -γιά τους περισσότερους από μας- απ’ το τρίγωνο των Βερμούδων, κτλ. 

Ο δέ δορυφόρος «Τζήο Πρόουμπ 2», ο οποίος αρκετά χρόνια πρίν δήθεν θα χαρτογραφούσε λεπτομερώς το βαρυτικό πεδίο της Γής, έστελνε κάτω κρυπτογραφημένα αποτελέσματα!!!… αν σας λέει κάτι αυτό. (Τη χαρτογράφηση του βαρυτικού πεδίου του πλανήτη μας τή θέλουν γιά τον προγραμματισμό του κομπιούτερ πτήσεως των διηπειρωτικών πυρηνικών βλημάτων τους, αλλά καί η ανακάλυψη της τυχούσας «πύλης» δεν θα τους έπεφτε πλάκωμα.)

Φυσικά, η έρευνα στο θέμα συνεχίζεται – καί γιά οποιαδήποτε εξέλιξη, θα σας ενημερώσω.

γ. Ήταν ανθρωποθυσία; ΝΑΙ!!!!!!!

Έχω ξαναπεί ότι «αυτοί» έχουν τον τρόπο τους καί τους …κωδικούς τους, όταν κάνουν τελετουργίες. Στις οποίες τελετουργίες συμπεριλαμβάνονται καί οιανθρωποθυσίες.

Ο πιλότος μας αναφέρθηκε πως χάθηκε κάπου στις 12 καί 15′, την Πέμπτη, 12/04/2018. Τότε αναφέρθηκε η απώλειά του, ναί. 

Διότι τον σκοτώσανε νωρίτερα. 

Πάρτε, λοιπόν, την τελετουργία του μαύρου ιερατείου:

Ο Σείριος στις 19.47 μοίρες κάτω απ’ τον ορίζοντα.

Κι ο Βασιλίσκος στις 33 μοίρες κάτω απ’ τον ορίζοντα.

«Κάτω απ’ τον ορίζοντα» στη συμβολική γλώσσα «αυτών» σημαίνει θάνατος!

Να τους χαιρόμαστε, τέτοιους …συμμάχους!… 

Τους εύχομαι πολύ σύντομα να καταλήξουν στα σκατά της Κόλασης!

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Παραλειπόμενα στην πτώση του Μιράζ – 2

Διαβάστε και μερικά ενδιαφέροντα σχόλια

Bougas

Απρ. 16, 2018 @ 13:06:39 

Hθικόν δίδαγμα:

Δεν εμπιστευόμαστε κανένα ηλεκτρονικό σύστημα που δεν κατασκευάζουμε οι ίδιοι

Όσο τα όπλα μας θα έχουν πάνω κωδικούς ΝΑΤΟ δεν θα είναι δικά μας αλλά του ΝΑΤΟ. Οποιαδήποτε στιγμή αν θέλουν τα απενεργοποιούν ή τα ρίχνουν. Δεν είναι εύκολο αλλά είναι εφικτό ειδικά σε κρίσιμες φάσεις.

Επειδή τα ηλεκτρονικά κυριαρχούν στο πεδίο του πολέμου και στο μέλλον θα αντικατασταθούν και από αυτόνομα συστήματα, ουσιαστική εθνική ανεξαρτησία θα έχουν μόνο χώρες με 100% δικιά τους αμυντική βιομηχανία. Η λύση των μετατροπών όπως πχ κάνει το Ισραήλ είναι ημίμετρο.

Άσχετο-σχετικό: κάθε πιλότος που σκοτώνεται στο Αιγαίο θα πρέπει η οικογένεια του να παίρνει 1 εκ ευρώ τιμής ένεκεν, δια νόμου.

Παλαιός

Απρ. 16, 2018 @ 13:35:43 

«Καλιγώστονα» …

Καθυστερημένος μεν αλλά δικαιολογημένος δέ … καθώς σου είχε παρασχεθεί άδεια χώνεψης των κοψιδίων.

Αν και πολλά απ’ αυτά που γράφεις τα είπαμε … καθόλου όμως δεν μετράει το ποιός … άλλωστε δεν κάνουμε κάποιον διαγωνισμό να βρούμε τους πρώτους ή τους επόμενους … καθώς αυτό που μετράει η ανάλυση και η στοιχειοθέτηση … ώστε να πάμε πάρα πέρα.

Πάλι θα σημειώσω ότι όλα όσα γράφουμε δεν είναι παρά εικασίες και λογικές θέσεις, τίποτε πραγματικό και αποδεδειγμένο, εάν παρ’ όλα αυτά επιμένουμε να το θέτουμε διαφορετικά τότε εκ των πραγμάτων είμαστε υποχρεωμένοι να φέρουμε-παρουσιάσουμε τα αποδεικτικά στοιχεία … αλλιώς κοινώς μαλακιζόμαστε και ανακατεύουμε τον τραχανά.

Εννοείται ότι ακόμη και αν είχαμε στοιχεία, από άλλες μη ανακοινώσιμες όμως πηγές, πάλι όσα παραθέτουμε μένουν στο πλαίσιο εικασιών μέχρι να είναι δυνατόν με κάποιον τρόπο να παρουσιασθούν τα εν λόγω στοιχεία … ή να καταρριφθούν ως ψευδή τα παρουσιαζόμενα οπότε και γίνεται εμφανές πλέον το κουκούλωμα και η προσπάθεια απόκρυψης …

Θα προχωρήσω μόνο σε κάνα δυό παρατηρήσεις ….

α). Το εν λόγω αεροσκάφος ήταν της φουρνιάς του 2007 … οπότε κάλλιστα θα μπορούσε να έχει προχωρημένους κωδικούς (άλλωστε η στρατιωτική τεχνολογία προηγείται της εμπορικής χρήσεως)

Βέβαια το θέμα δεν είναι απλά το μέγεθος του κωδικού αλλά και άλλα πράγματα … πάντως εάν δεν είσαι αυτοδύναμος πάντα θα είσαι υποχείριο … κλπ. κλπ.

β). Η θέση τώρα κάποιου απλανούς και όχι μόνο, σε Δύση, Ανατολή, Διαστατικά και λοιπά σημεία, συμβαίνει συνεχώς πάμπολλες φορές καθημερινά … όθεν δεν μπορεί να αποτελέσει απόδειξη ανθρωποθυσίας … μονής μάλιστα … ακόμη και αν συνδέεται με παραγωγή συναισθημάτων μεγάλης κλίμακας.

Τέλος αυτό που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας πέραν του ποιός, και εάν ωφελείται είναι και το Πόσο μπορεί να ωφεληθεί από κάτι … οπότε θέση μου είναι να μην προτρέχουμε πρίν να έχουμε στοιχεία.

Βέβαια το όλο θέμα μπορεί να ήταν πίεση για κάτι μη γνωστό (για την ώρα) σε μας …

Μποτίλια στο Πέλαγος

Απρ. 16, 2018 @ 20:51:12 

Αγαπητέ οικοδεσπότα,

Τα συγχαρητήριά μου για την ανάρτηση.

Εσύ έθεσες πρώτος το θέμα, εγώ ακολούθησα.

Όμως το κύριο στην περίπτωση είναι να αποκτήσει το ζήτημα αυτό την απαραίτητη δημοσιοποίηση, αλλά και να φθάσει στους εν τέλει παραλήπτες, που είναι οι θιγόμενοι. 

Διότι αυτοί θα πρέπει να αποφασίσουν, κατά πόσο προτίθενται να πάνε αρνιά στην σφαγή, ή να μεριμνήσουν για την προάσπιση τής ζωής τους. 

Τι νόημα έχει να προασπίζεται κάποιος την ζωή άλλων, όταν δεν μεριμνά για την εξουδετέρωση προδιαγεγραμμένων κινδύνων και συνωμοσιών, που απειλούν τον ίδιο και τούς συναδέλφους του;

Κατ’ εμέ η έννοια τού πατριωττισμού πάει πιο μακρυά από να θρηνούμε θύματα προαναγγελθέντων θανάτων, να φωνάζουμε περί αθανασίας μπροστά στα μνήματα, να σκεπάζουμε τούς δολοφονημένους με την σημαία και μετά να στρεφόμαστε πέρα από τις αιτίες, που αυτοί θανατώθηκαν και απειλούνται οι επόμενοι μελλοθάνατοι. 

Διότι εδώ πρόκειται για 125 αεροσκάφη, με πολύ μεγαλύτερο αριθμό νεκρών. Το να αρκούμεθα σε εκθέσεις επιτροπών δήθεν «διελεύκανσης», που συκοτίζουν τα αίτια και επιχειρούν άνωθεν επιβεβλημένη παραπληροφόρηση, είναι δειλία και ανευθυνότητα. Και αυτό ιχύει πρωτίστως για τα στελέχη τών ενόπλων δυνάμεων, αλλά και ολόκληρο το κοινωνικό σώμα.

Εύγε και στον Βουγά, που θέτει σύνολη την προβληματική τών κωδικών τών αμυντικών συστημάτων στην βάση που αρμόζει. Δεν μπορώ όμως να συμφωνήσω με κανένα τρόπο, τουλάχιστον στην προοπτική μελλοντικής ισχύος, με θέσπιση οικονομικής αποζημιώσεως θυμάτων εκ «συμμαχικής» προμελέτης. Για αναδρομική ισχύ, μπορούν να γίνουν σκέψεις. Όμως να προετοιμάζεται ο φορολογούμενος να συμβάλλει στον κορβανά για αποζημίωση μελλοντικών θανατάσεων, είναι λίπανση τού χώματος, που θα καταπιεί αυτά τα θύματα. Δεν θέτω υπό αμφισβήτηση την αυτονόητη αποκατάσταση των οικογενειών τών εκλιπόντων. 

ΟΜΩΣ Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΜΠΟΙΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΟΝΟ ΜΙΑ: ΝΑ ΠΝΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΧΙΔΝΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΩΝ ΘΑΝΑΤΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ «ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ». 

Πάσα ανοχή προς αυτή την κατεύθυνση είναι όνειδος για το στράτευμα και την κοινωνία. Εδώ υπάρχουν υπεύθυνοι για τούς φόνους. ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΝΕΛΕΗΤΑ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΦΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΜΟΥ- ΑΘΗΝΑΣ

Μόλις ανακοινώθηκε η πτώση του αεροσκάφους, από τους πρώτους, το ιστολόγιό μας αμφισβήτησε ότι ήταν αμέτοχοι οι Τούρκοι σημειώνοντας: «Αυτό από πουθενά δεν τεκμαίρεται, αφού δεν έχει αποκλεισθεί να έχει βληθεί το αεροσκάφος μετά την αναχαίτιση». 

Λίγο αργότερα δίναμε σαφώς το στίγμα της κατάρριψης με την   ανάρτηση  μας: 

ΧΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

και εκτενές σχόλιο στην ανάρτηση: 

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΡΙΞΑΝ ΤΟ MIRAGE 2000 – 5 ΜΕ ΣΥΣΤΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Γράψαμε εκεί μεταξύ άλλων: 

Η αλήθεια βρίσκεται στο μόνο αδιάψευστο στοιχείο που υπάρχει για την πτώση του Mirage 2000-5, δηλαδή η μαρτυρία του  ο πιλότου του δεύτερου Mirage του Νο 2 του σχηματισμού, για την τελευταία του συνομιλία με τον  Γιώργο Μπαλταδώρο: 

«Νο 1 εδώ, ακολούθα με να βγούμε από την ομίχλη», του είπε ο 34χρονος σμηναγός.

Και εκείνος του απάντησε: «βλέπω από το όργανο ότι είμαστε κοντά στη θάλασσα. Εγώ ανεβαίνω».

Προφανώς η ευθύνη που ένοιωθε για τον δεύτερο πιλότο ο Γιώργος Μπαλταδώρος, δεν τον άφησε να δει πως τα ηλεκτρονικά αντίμετρα των Τούρκων τους είχαν ρίξει στα 300 μέτρα κι όταν το άκουσε (αν πρόλαβε καν να το ακούσει) από τον συνεργάτη του, ήταν αργά...

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΛΤΑΔΩΡΟΥ!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!