ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝ ΗΓΕΤΗ! ΕΝΤΙΜΟ! ΠΑΤΡΙΩΤΗ! ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ.
του Σάββα Ιακωβίδη
Χρειαζόμαστε έναν Ηγέτη! Έντιμο! Πατριώτη, ο οποίος…να εξοστρακίσει την ανικανοκρατία και να ξεπαστρέψει την αριστεία των αχρήστων και τη βασιλεία των πολιτικών και οικονομικών αγυρτών
Αθάνατε, πάντα επίκαιρε, στρατηγέ Μακρυγιάννη: «Αχ, πατρίδα μου, δεν θα σ’ αφήσουν ζωντανή, ότι αυτήνοι σε κυβερνούν κι άλλοι τοιούτοι, κι απ’ αυτούς κρέμεσαι.
Η ψυχή τους ολουνών είναι η ίδια. Δόλον θυσιάζουν διά εσένα πλήθος, κι αρετή και πατριωτισμόν τελείως. Και κιντυνεύεις. Μ’ αυτά δεν θα πας ομπρός» (Απομνημονεύματα, τ. Α΄, σελ. 154).
Ποιος ευθύνεται για την κατάπτωση, τη διάλυση σχεδόν των πάντων, την κατάρρευση κάθε προοπτικής, το σκοτεινό παρόν και το ερεβώδες μέλλον; Το διασάλπισε ο Δάντης πριν από οκτώ αιώνες. Δεν ευθύνεται ο λαός.
Η ευθύνη ανήκει στο κομματικο-πολιτικό και κοινωνικό σύστημα και στην κακή, ανάξια και ανεπαρκή διακυβέρνηση: «Νογάς, λοιπόν, πως η κακιά κυβέρνια/ είναι αφορμή που σάπισεν ο κόσμος» (Canto XVI, στ. 103-105 – μετ. Ν. Καζαντζάκης).
Ο Αριστοφάνης περιέγραψε πριν από 2500 και πλέον χρόνια την κατάντια: «Πονάω που βλέπω όλα να σαπίζουν σ’ αυτόν τον τόπο. Στην εξουσία πάντοτε οι φαύλοι. Κι αν φανεί κάποιος μια μέρα έντιμος, σε δέκα μέρες σκαρτεύει. Φέρνεις άλλον, βγαίνει χειρότερος» (Εκκλησιάζουσες, στ. 174-179).
Αυτήν ακριβώς την αίσθηση και εντύπωση έχουν οι πολίτες. Ότι, δηλ., τα πάντα σαπίζουν, καταρρέουν, γκρεμίζονται, απαξιώνονται. Γιατί ο τόπος και οι άνθρωποι έφτασαν στο σημερινό κατάντημα;
………………
Πώς καταντήσαμε τόσο παχυλά αδιάφοροι, μουδιασμένοι, απόμακροι και μικροί μπροστά στους μέγιστους κινδύνους οι οποίοι απειλούν τη βιολογική και εθνική επιβίωσή μας;
Διότι, είπε ο Ευριπίδης, «από τη διεφθαρμένη εξουσία μολύνονται και οι έντιμοι πολίτες κι ακολουθούν το παράδειγμά τους». Έτσι, συμπληρώνει ο Ισοκράτης, «το ήθος όλων των πολιτών γίνεται όμοιο με το ήθος των κυβερνώντων» (Προς -τον Κύπριο- Νικοκλέα).
Δεν περνά ημέρα χωρίς να αποκαλύπτεται και ένα νέο σκάνδαλο, μια νέα υπόθεση διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας, διαπλοκής, συναγελασμού, εξάρτησης, σίτισης σε περίεργα πρυτανεία, με εμπλοκή ανθρώπων που θεωρούνται υπεράνω πάσης υποψίας.
Ή ηγητόρων, οι οποίοι είναι ταγμένοι να στηρίζουν, να εκφράζουν και να θωρακίζουν τους θεσμούς, τους οποίους εκπροσωπούν και αποδεικνύονται κατώτατοι των περιστάσεων και των κινδύνων…
Πανάρχαιες, πανίσχυρες και πανοικουμενικές ελληνικές λέξεις έχουν λεηλατηθεί και εξευτελισθεί. Αρχές και αξίες που χαλκεύθηκαν από τους ελληνικούς αιώνες πετάχτηκαν στην άβυσσο της χλεύης και της απαξίωσης. Ο λαός αγελοποιείται, εκμαυλίζεται και εκφαυλίζεται
Κοιτάξτε γύρω σας! Ρωτήστε τους συμπολίτες σας. Θα σας πουν ότι κάτι πρέπει να γίνει, ότι δεν πάει άλλο, ξεπεράσαμε και τον πάτο, βυθιζόμαστε, αλλά πουθενά αχτίδα και ελπίδα ανάκαμψης, εξανάστασης και ανόρθωσης.
Για να γίνουν, όμως, αυτά, χρειάζεται μια επανάσταση μυαλών και θέλησης. Απαιτείται αυτογνωσία και αντίσταση στους δημοκόπους και στους καιροσκόπους, πολιτικούς, κομματικούς, οικονομικούς και άλλους.
Προπάντων χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά τον γνήσιο, άδολο πατριωτισμό με εκείνη την αποφασιστικότητα της αυτοθυσίας, της ανθρωπιάς, του ελληνικού φιλότιμου, της μόνης έγνοιας πρώτα για την πατρίδα, πρώτα για τη σωτηρία της.
Χρειαζόμαστε έναν Ηγέτη! Έντιμο! Πατριώτη! Με γνώση, ικανότητες, ανάστημα, αξιοπιστία, χωρίς διαπλοκές και εξαρτήσεις. Χωρίς κομματικές υστεροβουλίες και προεκλογικές ιδιοτέλειες.
Αναζητείται ένας Ηγέτης, ο οποίος να συντρίψει το τέρας της κομματοκρατίας, να σπάσει το απόστημα της ευνοιοκρατίας, οικογενειοκρατίας, να εξοστρακίσει την ανικανοκρατία και να ξεπαστρέψει την αριστεία των αχρήστων και τη βασιλεία των πολιτικών και οικονομικών αγυρτών.
Τον ΕΝΑΝ, ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ ΗΓΕΤΗΝ, οι 'Ελληνες τον σκότωσαν το 1831!!! Ο δεύτερος θα εμαφανιστεί - εάν εμφανιστεί - με προϋποθέσεις. Η αρχική προϋπόθεσις είναι να είναι έτοιμος ο ελληνικός λαός. 'Οταν λέμε έτοιμος, εννοούμε ώριμος, κατασταλαγμένος, να απέχει από πολιτικά πάθη, φανατισμούς και εγωισμούς. Να ξαναποκτήσει την πνευματικότητα την οποία έχει απωλέσει εδώ και πολλές δεκαετίες. Να ξαναποκτήσει το φιλότιμο. Να γίνει κοινωνός της πολιτιστικής του και πολιτισμικής του κληρονομιάς. 'Εχει καταντήσει ένας σαλτιμπάγκος. 'Ενας πολύ κακός μιμητής των δυτικών. Θα πρέπει μέσα στον 'Ελληνα να ξαναγεννηθεί η αγάπη γιά την πατρίδα του. Να ξαναποκτήσει δική του ταυτότητα. Να γνωρίζει ποιός είναι και που στέκεται μέσα στην παγκόσμια κοινότητα και το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος που μπορεί να επιτελέσει. Ο 'Ελλην είναι ο Φωτιστής του Κόσμου! Τέλος, να εννοήσει το πόση μεγάλη σημασία έχουν γιά την φυσική του ύπαρξη, αυτά τα άγια χώματα που πατεί. 'Οταν γίνουν όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα, τότε το πλήρωμα του χρόνου θα είναι κατάλληλο γιά την εμαφάνιση του ενός και μοναδικού Ηγέτου που θα οδηγήσει τούτον το λαό προς τη δόξα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το άρθρο και πολύ ωραίο το σχόλιο του Μίκη Ζέζα. Όμως, αναρωτιέμαι μήπως μέχρι να φανεί ο ΕΝΑΣ ΗΓΕΤΗΣ, πολλοι "μικροί ηγέτες" της προχωρημένης εμπροσθοφυλακής του Ελληνισμού, (όπως π.χ. ο αθρογράφος, ο "Μίκης Ζέζας" και πολλοί άλλοι) θα πρέπει "να βγουν στον πηγαιμό" για να συναντήσουν τον Ελληνικό λαό πρόσωπο προς πρόσωπο και να του θυμίσουν ποιος πραγματικα είναι και πώς τον κατάντησαν, ώστε από την σύγκριση αυτή μόνος του να θελήσει να ξαναβρεί τον αληθινό εαυτό του και τις αληθινές ρίζες του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πατρο-Κοσμάς δεν έγραφε βιβλία ούτε άρθρα. Γύριζε με το Σταυρό και το σκαμνάκι του (όλα τα πλούτη και τα υπάρχοντα του) τη "σκλαβωμένη" Ελλάδα και συναντούσε τον Έλληνα "πρόσωπο προς πρόσωπο"!
Αυτός, ο μέγας Άγιος, είναι λοιπόν το πραγματικό αίτιο της "Επανάστασης". Αυτός και ο Ρήγας την προετοίμασαν και ήρθε στην ώρα του ένας Κολοκοτρώνης, έναν Καραϊσκάκης, ενα "πολιορκημένο, αλλά ελεύθερο" Μεσολόγγι!
Ιδού ο δρόμος για όσους θέλουν να προετοιμάσουν τον ερχομό του αυριανού μεγάλου ΗΓΕΤΗ. Το πληκτολόγιΟ καλό είναι, αλλά δυστυχώς δεν αρκεί. Χρειάζεται ΣΤΑΥΡΟΣ και σκαμνάκι! Δύναμη Θεού και άκρα ταπεινοφροσύνη, αλλά εν δράσει!
ΔιαγραφήΑγαπητή Κατερίνα
Ωραία η πρότασή σου αλλά σε χάπατα ψηφοφόρους και χαχόλους καλοπερασάκηδες δεν έχω καμμία δουλειά να πάω με "σκαμνάκι και σταυρό". Βρέθηκα πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση να προσπαθώ να εξηγήσω και να προειδοποιήσω ήδη από το 2009, αρχικά στον περίγυρό μου και έπειτα σε περισσότερους, άγνωστους εις εμέ, γιά το τι επέπρωτο να περάσει η δύσμοιρη πατρίδα τα επόμενα χρόνια από τις επιθέσεις που θα δεχόμασταν με τα μνημόνια αλλά και με τα λοιπά εθνικά θέματα που μας οδηγούν σιγά-σιγά στην ολοκληρωτική καταστροφή. Παρά την επιχειρηματολογία μου, αποτέλεσμα : Ουδέν! Επειδή αναφέρθηκες στον Πατροκοσμά έχω να πω ότι, ο Πατροκοσμάς όταν διέτρεχε την επικράτεια δεν μιλούσε σε χορτάτους ραγιάδες σαπιοκοιλιάδες και κομματόσκυλα ή στους κοτζαμπάσηδες. Αλλά σε φτωχούς χιλιοταλαιπωρημένους ανθρώπους που είχαν χάσει τα παιδιά τους από το παιδομάζωμα και διψούσαν γιά Ελευθερία. Γιαυτό και ο πύρινος λόγος του, μετέδωσε τη φωτιά στα σωθικά τους. Δεν τους ένοιαζε εάν δεν είχαν ψωμί να φάνε. Αυτό απέδειξαν και τα γεγονότα προ της εξόδου στο Μεσολόγγι. 'Ησαν ταμπουρωμένοι στο κάστρο και λιμοκτονούσαν. Στην σημερινή εποχή έναν Πατροκοσμά θα τον άκουγαν;;; Θα του έδιναν σημασία;;; 'Οχι, γιατί οι κοιλιές είναι ακόμη χορτάτες και πρησμένες από το πολύ φαγητό. 'Οταν η κοιλιά είναι γεμάτη τα αυτιά κλείνουν. Αυτό είναι ελληνική πρωτιά. Τ' αυτιά είναι συνδεδεμένα με το στομάχι. Εδώ έχεις να κάνεις με λαό που καίτοι διέρχεται μιά οικτρή οικονομική κατάσταση, αυτός συνεχίζει να διασκεδάζει σαν να μην συνέβαινε το παραμικρό! Είναι τυφλωμένος και πωρωμένος. Αρνείται πεισματικά να δει την πραγματικότητα. Είναι ένας λαός δειλός και άτολμος. Προτιμά να συνεχίζει να πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ από το να οργανωθεί και να κατέβει στο δρόμο γιά να διεκδικήση τη ζωή που του έκλεψαν οι πολιτικοί αρουραίοι. Κατά κοινή ομολογία ο ελληνικός λαός είναι ένας λαός απαίδευτος, ακαλλιέργητος, αγράμματος, αναίσθητος και μοχθηρός. Βρίσκεται στο ναδίρ, στην απόλυτη κατάπτωση. Η νόσος της επαράτου μεταπολιτεύσεως έχει επιμολύνει τον εγκέφαλό τους. Το μεταπολιτευτικό γράσο που επικάθησε στα μάτια τους τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια, τους δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι η ζωή σε τούτη τη δύσμοιρη χώρα θα παραμείνει “εις τους αιώνας” πασοκικώς παραδεισένια. Μιά νιρβάνα ψευτο-δημοκρατίας. Εμείς να περνάμε καλά και στα κομμάτια η πατρίδα. 'Ενας λαός που ευχαριστιέται με τη σκλαβιά και τη δουλεία του. Αλλιώς δεν μπορώ να το ερμηνεύσω. Δεν του αξίζει η ελευθερία. Συνεπώς, δεν έχω τίποτα να πω σε εκείνους που τ'αυτιά τους είναι κλειστά. Και αυτή είναι η πλειοψηφία.
Τούτοι εδώ δεν έχουν ανάγκη από “Πατροκοσμά“, αλλά από δυναμίτη! Τα μυαλά τους έχουν “πιάσει” πέτρα, όπως στα δόντια! ‘Ενας τέτοιος λαός για να δεχθεί έναν Ηγέτη, θα πρέπει – για το καλό του – πρώτα να συμμαζευτεί. Αυτό θα επιτευχθεί διά της μεθόδου του χταποδιού : “Χτύπημα - μαλάκωμα”. Και όπου τυχόν εξέχουν “ανώμαλες” επιφάνειες : Λείανση. Η πείνα θα βοηθήσει να ξεβουλώσουν τα αυτιά. Σε μια τέτοια διαδικασία - δυστυχώς - μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά! Η μόνη μας ελπίδα είναι μήπως ο Καλός και Ελεήμων Θεός, παρότι Του γυρίσαμε την πλάτη και Τον αγνοήσαμε επιδεικτικώς, δείξει στο τέλος την ευσπλαχνία Του και μετριάσει το κακό...
'Ερρωσο!
Μίκη Ζέζα σε ευχαριστώ για την απάντηση. Δεν υπάρχει αμφιβολία -ούτε εγώ έχω τέτοια αμφιβολία- ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα πριγράφεις. Ομως το πρακτέο ίσως βρίσκεται στην οδό της ισορροπίας, τη μέση οδό. Και δεν το λέω αυτό για να πουλήσω εξυπνάδα, αλλά γιατί βαθιά το πιστεύω. Δεν είναι όλοι οι Έλληνες "εσκληρυμένοι τη καρδία". Ευτυχώς και δόξα τω θεώ, υπάρχουν Έλληνες που θα έδιναν και τη ζωή τους υπέρ αυτής της ιερής Πατρίδας. Αλλά είναι διάσπαρτοι, ασυντόνιστοι και χωρίς ΗΓΕΤΗ, προς το παρόν.
ΔιαγραφήΆρα σε αυτή τη φάση ας βρούμε τουλάχιστον τον "άλλο" Έλληνα που σκέπτεται και νιώθει όπως εμείς. Και κατό το "όμοιος ομοίω πελάζει" και άλλους δυο τρείς για να κάνουμε μια ομαδούλα δράσης, μικρής εμβέλειας. Όλα από το κύτταρο ξεκινάνε και αυτή η ζωντανη σχέση 4-5-6 ατόμων αποτελει ένα ζωντανό κοινωνικό κύτταρο. Πολλά ζωντανά κοινωνικά κύτταρα, όταν στείλει ο Θεός τον ΕΛΛΗΝΑ ΗΓΕΤΗ, θα δώσουν και πάλι ζωή στο "μαρμαρωμένο" σώμα της Ελλάδας.
Πάντως, έχεις απόλυτο δίκιο, οι πολλοί σε αυτή τη φάση, που ακόμα δεν έχουν πεινάσει, δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν κανέναν. Επί πλέον δυσπιστούν οι πάντες προς τους πάντες και δεν αναγνωρίζουν κανέναν συνάνθρωπο τους ως άξιο να τους καθοδηγήσει/αφυπνίσει.
Δύναμη θεού και σε σένα!
Πολύ σημαντικά και το άρθρο και τα σχόλια.Μόνη λύση να βρεθούμε εμείς οι λίγοι και ας μην ξεχνάμε όπου δύο ή τρις στο εμόν όνονμα και εγώ εν μέσω αυτω΄ν
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σημαντικά και το άρθρο και τα σχόλια.Μόνη λύση να βρεθούμε εμείς οι λίγοι και ας μην ξεχνάμε όπου δύο ή τρις συνηγμένοι στο εμόν όνομα και εγώ εν μέσω αυτών. Ευαγγελάτος Γεώργιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάντηση