ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 
ΠΛΕΟΝΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ

ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ

Γράφει ο Κυανός Ουρανός

Διαχρονικά το πρόβλημα του Ελληνισμού είναι οι προδοσίες.

Εφιάλτης, Πήλιος Γούσης και στρατιές προδοτών σφραγίζουν τις μαύρες σελίδες της Ελληνικής ιστορίας. Που όμως οφείλεται αυτό και πως αντιμετωπίζεται;

Να διευκρινιστεί αρχικά ότι για να μιλήσει κάποιος για προδότες, πρώτα θα πρέπει να έχει τιμήσει τους ήρωές του, που σε αυτούς οφείλεται το Ελληνικό μεγαλείο. ΠΟΣΟΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ; 

Όχι να κοπτόμαστε για τους ήρωες όταν θέλουμε να φανούμε κοσμικά

ΑΛΛΑ

Να ζούμε και να αναπνέουμε με ευγνωμοσύνη σε αυτούς, που πότισαν με Ελευθερία, σοφία, υπερηφάνεια και λεβεντιά τη ζωή και το Έθνος μας.

Να αντιστεκόμαστε στους προδότες, που αμαύρωσαν τους ήρωες, ακόμα και μετά θάνατον.

Να εκτιμούμε πολύ περισσότερο τους δικούς μας ήρωες από τους ξένους, να έχουμε π.χ. τον Αχιλλέα πολύ πιο πάνω από τον Τσε Γκεβάρα.

Ούτε καν να επιτρέπουμε σύγκρισιν του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον Τζένκις Χαν ή τον Αττίλα

Ακόμα κι αν πρόκειται για μυθολογικούς ήρωες να θωρούμε πολύ ανώτερον τον Ηρακλήν από τον Σούπερμαν και τον Θησέαν από τον Μπάτμαν.

Να μεγαλώνουμε μαθαίνοντας τα παιδιά μας ότι ο Ιντιάνα Τζόουνς δεν "φτουράει" μπροστά στον Κολοκοτρώνη ή ο Ποπάυ μπροστά στον Καραϊσκάκη.

Να τα μαθαίνουμε ότι ο πραγματικός διαφωτισμός της ανθρωπότητας οφείλεται στις δυο πολιτιστικές εκλάμψεις του Έθνους μας και δεν έχει καμμιά σχέσιν με τον γαλλικόν συσκοτισμόν και διαστρεφισμόν.

Γενικά όχι απλά να μην είμαστε λάτρεις της δυτικής σιωνιστικής υποκουλτούρας και α-πολιτισμού (γιατί κι αυτά ήταν πολιορκητικοί κριοί για την πολιτιστικήν και φυσικήν άλωσιν της χώρας και του Έθνους) αλλά να την αποκηρύσσουμε μετά βδελυγμίας και να προσπαθούμε να αποτοξινωθούμε από τον τόσων αιώνων επηρεασμόν από αυτόν.

Αλλά ακόμα κι αν κάναμε κάποια ή όλα (διότι όλοι λίγο-πολύ έχουμε πέσει στη παγίδα), να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας κι όχι απλά να μεταμεληθούμε αλλά να μετανοήσουμε γι αυτά.

Και βέλτιστο να κάνουμε μνημόσυνο για τους ήρωες, όχι μόνον εκκλησιαστικόν αλλά και προφορικόν, όπου σταθούμε και βρεθούμε να τους επαινούμε, ώστε να επέλθει εξιλέωσις και κάθαρσις όπως στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες.

Ο διάβολος, ο εκπεσών άγγελος, από αρχαιοτάτων χρόνων προσπαθούσε να απομακρύνει τον άνθρωπον από τον Πατέρα Δημιουργό. Δρα με τις δυο του ιδιότητές:

α - Μπορεί να μετακινείται πολύ γρήγορα παντού (χωρίς να είναι πανταχού παρών) και να μεταμορφώνεται παντοιοτρόπως. Μπορεί λχ. να εμφανίζεται σαν άγγελος, αλλά σαν Χριστός ή Παναγία ... δεν τολμά να εμφανιστεί.

β - Μπορεί να βάζει "λογισμούς" στους ανθρώπους. Οι λογισμοί, αν και εν πολλοίς ταυτίζονται με τις σκέψεις, πρέπει να ξεχωρίζονται από τις αυτές από την επιμονή τους. 

 Επίμονες σκέψεις είναι οι λογισμοί και ο διάβολος έχει την δυνατότητα να τους βάζει στους ανθρώπους. Μέσα στους λογισμούς είναι και οι διαβολές του, από όπου και το όνομά του.

Χρησιμοποιώντας τις ιδιότητές του πολεμά πνευματικά τους ανθρώπους. Όσο πλησιάζει πιο κοντά κάποιος προς τον Δημιουργόν, δέχεται εντονώτερον πόλεμον. Οι μοναχοί του Αγίου Όρους λ.χ. δέχονται τρομέρές επιθέσεις. 

 Όμοια θα πρέπει λοιπόν να αντιληφθούμε ότι οι Έλληνες σαν λαός πολεμούνται πνευματικά εντονότερα από οποιονδήποτε άλλον λαόν του κόσμου δεδομένης της εντολής που έχουν από το στόμα του «δι Ου τα πάντα εγένετο» για την διάδοσιν του Ευαγγελίου ανά τον κόσμον. 

 Σε αυτές τις διαβολές κατά των ηρώων του Έθνους (είτε πολεμικών είτε πνευματικών, π.χ. Σωκράτης) οφείλονται οι διώξεις που υπέστησαν.

Να μην κατηγορούμε την φύσιν μας σαν λαό ότι είμαστε διχαστικοί, ότι έχουμε τους περισσότερους προδότες, ότι, ότι, ότι..... γιατί έτσι κατηγορούμε σαν φταίχτη τον Δημιουργόν. 

 Απλά να παραδεχθούμε ότι πέφτουμε θύματα του πονηρού (είτε εμείς, είτε οι δίπλα μας) και επιτρέπουμε στον πονηρό να αλωνίζει.  

Επιτρέπουμε στους υποτακτικούς του να μας εξουσιάζουν και να μας κρατούν μακρυά από τον Δημιουργό. Πολύ απλά να διώξουμε τους λογισμούς και να προσκολληθούμε στον Παντοδύναμο Θεό μας, ώστε να απολαμβάνουμε των ουρανίων τελείων δωρημάτων Του.

Είτε θέλουμε να το παραδεχθούμε είτε όχι, ο καθένας είναι ένα κύτταρο του ιστού της κοινωνίας. Η ατομική βελτίωσις αναβαθμίζει την υγεία των γειτονικών κυττάρων και η ατομική ασθένεια αντίστοιχα την επιβαρύνει.

 Το "άθλημα" είναι ομαδικό κι όχι ατομικό. Ατομικά όμως είναι τα "δωρήματα" του καθενός, που πρέπει αντίστοιχα να δωρίζονται στο σύνολον («δωρεάν λάβατε, δωρεάν δότε»),

ΟΠΩΣ ΕΠΡΑΞΑΝ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΘΥΣΙΑΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΟΛΩΝ.

Εμείς τι κάνουμε ;

Πρέπει να καταλάβουμε ότι :

ΤΟ ΣΥΝΟΛΟΝ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ (ΠΛΕΟΝ) ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΜΕΣΑ,

ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ

ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ

ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ :

« ΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ' ΗΜΩΝ, ΤΙΣ ΚΑΘ' ΗΜΩΝ ;»