ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Η Υπερεθνική Ελίτ (δηλαδή οι κύριες πολυεθνικές που μαζί με τις πολιτικές και πολιτιστικές ελίτ διαφεντεύουν τη Νέα Διεθνή Τάξη που ανέτειλε με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση) βλέπει τα τελευταία χρόνια ν’ αμφισβητείται η ίδια η εξουσία της.
Ιδιαίτερα αυτό συμβαίνει στην Ευρώπη όπου το κύριο όργανό της, η Ευρωπαϊκή Ένωση, παίζει τον ρόλο του πιλοτικού σχήματος για τη βαθμιαία εξαφάνιση των κρατών-εθνών, μέσα από το άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών, που θ’ ανοίξουν τον δρόμο στην πλήρη αποδιάρθρωση της εθνικής, οικονομικής, αλλά και πολιτιστικής κυριαρχίας που είναι βασική προϋπόθεση για την κυριαρχία της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και των κατά τόπους οργάνων της, τα οποία παίζουν τον ρόλο των επιτηρητών.
Ο στόχος είναι η πλήρης υποταγή των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, με τη στήριξη της μειοψηφίας που ωφελείται από αυτή και φυσικά των ΜΜΕ και των άλλων οργάνων μαζικής προπαγάνδας, αλλά, όπως θα δούμε στη συνέχεια και της «Αριστεράς» που σήμερα παίζει παντού τον ρόλο του νεροκουβαλητή της Υ/Ε.
Αυτό το είδαμε καθαρά στην Ελληνική περίπτωση όπου μετά την πλήρη αποδιάρθρωση της οικονομικής κυριαρχίας μέσα από τα Μνημόνια κλπ, το πολιτικό προσωπικό είτε λέγεται ΝΔ είτε ΣΥΡΙΖΑ είτε ΠΑΣΟΚ, ΜΕΡΑ 25 κλπ έχει ακριβώς τις ίδιες πολιτικές στο οικονομικό, το πολιτικό αλλά και το πολιτιστικό επίπεδο–με την πολιτιστική ισοπέδωση που φέρνει όχι μόνο η πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ αλλά και η μαζική παράνομη μετανάστευση.
Η Ελλάδα σήμερα αποτελεί το πρότυπο για το τι είδους «εθνική κυριαρχία» σχεδιάζουν οι ελίτ για κάθε υπόλειμμα κράτους-έθνους στην Ευρώπη αλλά και γενικότερα.
Από την άλλη μεριά όμως τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που ανήκουν βασικά στην εργατική τάξη και είναι αυτά που πλήρωσαν ήδη ακριβά την παγκοσμιοποίηση, κυρίως στις «αναπτυγμένες» χώρες (Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία κλπ), είδαν τις πολυεθνικές να μετακομίζουν σε εργατικούς «παραδείσους» (τύπου Ινδίας, Κίνας κλπ) ενώ παράλληλα η μαζική παράνομη μετανάστευση στις χώρες τους δεν επέτρεπε καμιά αποτελεσματική αντίσταση στην εργατική ζούγκλα που δημιουργείτο σε αυτές καθώς και συνέβαλε στην κατάρρευση των υπολειμμάτων του κοινωνικού κράτους που είχε κτίσει η σοσιαλδημοκρατία.
Παράλληλα, η «Αριστερά» δεχόταν σιωπηρά (π.χ. αγωνιζόμενη για τη νιρβάνα της σοσιαλιστικής επανάστασης) ή ακόμη και ρητά (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ κλπ) τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ).
Η συνέπεια ήταν η ανάδυση μαζικών κινημάτων για την εθνική και οικονομική κυριαρχία, κυρίως στις προαναφερθείσες χώρες του Βορρά (Βρετανία-Μπρέξιτ, Γαλλία-Κίτρινα Γιλέκα, Ιταλία -κίνημα Italexit κλπ).
Φυσικά, την πολιτική έκφραση των κινημάτων αυτών δεν την έλεγχαν τα λαϊκά κινήματα, αφού δεν έχουν κατορθώσει ακόμα να δημιουργήσουν τη δική τους πολιτική έκφραση, οπότε ήταν ευκολότερη η ωμή κρατική βία για τη συντριβή τους (π.χ. Γαλλία).
Η συνέπεια δηλαδή της αδυναμίας των κινημάτων για την εθνική κυριαρχία ν’ αυτό-οργανωθούν πολιτικά ήταν οι αυτοδιορισμένες πολιτικές εκφράσεις τους (π.χ. ο Μπόρις Τζόνσον και ο Φαράζ στη Βρετανία) να είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτες από τα θύματα της παγκοσμιοποίησης.
Το δίλημμα επομένως που αντιμετωπίζουν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης, ιδιαίτερα στη Βρετανία είναι είτε να στηρίξουν το Συντηρητικό κόμμα που σήμερα, για τους δικούς του λόγους, στηρίζει το Μπρέξιτ (όπως βέβαια το ορίζει το κόμμα) είτε να στηρίξουν το Εργατικό κόμμα του Κόρμπιν που δεν έχει καμία σχέση με το παλιό Εργατικό κόμμα που θεμελίωσε τη σοσιαλδημοκρατία στη χώρα.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι πολιτικοί απατεώνες που το διαχειρίζονται (που συναγωνίζονται σε πολιτική απάτη τους δικούς μας του ΣΥΡΙΖΑ) υπόσχονται «λαγούς με πετραχήλια» (μαζικές εθνικοποιήσεις και αυξήσεις των κοινωνικών δαπανών κτλ–όλα αυτά βέβαια αδύνατα μέσα στην ΕΕ!), ενώ τώρα αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να ματαιώσουν το Brexit παρόλο που το ψήφισε δημοκρατικά η πλειοψηφία του Βρετανικού λαού!
Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κόρμπιν ήταν εναντίον της ΕΕ, τότε μάλιστα που δεν είχε ακόμα γίνει όργανο της Υ/Ε… Όμως η νέα σύνθεση του εκλογικού σώματος του Εργατικού κόμματος, το οποίο εγκατέλειψαν τα εργατικά στρώματα και σήμερα το ελέγχει η μεσαία τάξη που είναι βολεμένη με την παγκοσμιοποίηση, αυτό επέβαλε!
Φυσικά , τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που θα ψηφίσουν φανατικά Brexit δεν το κάνουν γιατί έχουν καμιά ψευδαίσθηση ότι οι Συντηρητικοί που ιστορικά ήταν άσπονδοι εχθροί της εργατικής τάξης, θ’ ακολουθήσουν φιλεργατική πολιτική.
Απλά καταλαβαίνουν ότι το Brexit (που το θέλει και τμήμα του κατεστημένου γι’ άλλους βέβαια λόγους) και η συνακόλουθη εθνική και οικονομική κυριαρχία που υπόσχεται είναι η ΑΝΑΓΚΑΙΑ προϋπόθεση για οποιαδήποτε σημαντική κοινωνική αλλαγή.
Δηλαδή το Brexit το βλέπουν σαν το ΜΕΣΟΝ για τη συνέχιση και ένταση της Κοινωνικής Πάλης, για να μην καταλήξουν και αυτοί σαν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα!
Από την άλλη μεριά βέβαια η Υ/Ε και τα συνειδητά ή μη όργανά της μέσα στην «Αριστερά» κάνουν το παν για να θολώσουν τα νερά και επειδή καταλαβαίνουν ότι το Brexit, για τους παραπάνω λόγους τα εκφράζει, καταφεύγουν σε κάθε είδος απάτης κατηγορώντας τους οπαδούς του Brexit για ξενοφοβία, αν όχι και για συμπάθειες στον φασισμό!
Βέβαια η Υ/Ε και οι σύμμαχοί τους στην «Αριστερά» ξέρουν πολύ καλά ότι η λαϊκή πλειοψηφία που ψήφισε το Brexit στο δημοψήφισμα θα κάνει πάλι το ίδιο, γι’ αυτό και καταφεύγουν σε κάθε είδους πολιτική απάτη, με βάση και το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, ώστε τουλάχιστον να εμποδίσουν τους οπαδούς του Brexit να κερδίσουν τις εκλογές.
Εάν λοιπόν τα κόμματα του Brexit δεν καταφέρουν να κερδίσουν την απόλυτη πλειοψηφία εδρών τότε θ’ ανοίξει ο δρόμος για τα αξιοθρήνητα πολιτικά κόλπα των προηγούμενων 2 χρόνων για να μην γίνει τελικά Brexit και να απογοητευτούν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης ώστε να γυρίσουν στην αποχή κατά τις αναπόφευκτες νέες εκλογές.
Αλλά ήταν αυτή ακριβώς η αποχή των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης που είχε οδηγήσει στην κυριαρχία διάσημων πολιτικών απατεώνων τύπου Μπλερ…
Να ποιο είναι το διακύβευμα των Βρετανικών εκλογών: Θ’ ανοίξει ο δρόμος για την εθνική και οικονομική κυριαρχία, που αναπόφευκτα θ’ επακολουθήσουν τα λαϊκά στρώματα στη Γαλλία, Ιταλία κλπ ή αντίθετα θα επικρατήσει πάλι η Υ/Ε και οι υφιστάμενοί της;
Η Αγγλια ειναι απολυτως ελεγχομενη, οποτε δεν παιζει κατι τετοιο
ΑπάντησηΔιαγραφή