ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ (32) ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΗΜΗΤΗ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΟΜΙΛΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ

Μέγα τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος

✝ ✝ ✝

Ἔρχεται μία εἰκόνα ὅπου ἐμφανίζονται ἑνωμένοι οἱ τρεῖς Ἱεράρχες οἱ ὁποῖοι ὑποκλίνονται ἐν εἴδει μετανοίας καὶ κινοῦν τὸ δεξιό τους χέρι πρὸς τὰ δεξιὰ σε ἕναν ἀγαπητικὸ χαιρετισμὸ μὲ ταπείνωση καὶ σεβασμὸ καὶ ἀρχίζουν νὰ ὁμιλοῦν λέγοντας αὐτὰ ποὺ ἀκολουθοῦν:

Δὲν ἀρνούμεθα σὲ κανένα ἀδελφό, ὅταν μᾶς τὸ ζητήσει, νὰ ποῦμε δύο λεξοῦλες στὸ δικό του ψυχικό, νὰ μὴν τὸ κάνουμε αὐτό, ἐξάλλου εἴμαστε καὶ συνάδελφοι. Ἄλλο τὸ δικό σας καὶ ἄλλο τὸ δικό μας. Μὴν νομίσετε ὅτι ὑπάρχει καὶ πολλὴ ἀπόσταση μεταξὺ αὐτῶν, αὐτὸ ποὺ λέγεται ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεό.

Τὸ δικό σας εἶναι προφητικὸ καὶ παραινετικό, τὸ δικό μας ἦταν περισσότερο ἐπεξηγηματικὸ γιατί ἔτσι ἦταν ἀπαραίτητο ἐκεῖνον τὸν καιρό, τὸ δικό μας περισσότερο ἐπεξηγηματικὸ μὲ λόγια ἁγνά, μὲ λόγια καθαρά, μὲ λόγια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἀρεστά. 

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὁδηγοῦσε, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μᾶς ὁδηγοῦσε, Αὐτὸ μᾶς καθοδηγοῦσε, Αὐτὸ ὁμιλοῦσε. Ἐμεῖς δὲν κάναμε τίποτα, ἁπλῶς κάναμε τὴν ζωὴ αὐτή, τὴν ζωὴ ποὺ εἶχε ὑποδείξει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐκεῖνα τὰ πρῶτα χρόνια τὰ χριστιανικά.

Κάναμε αὐτὴ τὴ ζωὴ καὶ πήραμε τὶς πρῶτες γνώσεις ἐκεῖ, ἀλλὰ αὐτὲς κυρίως ἤτανε ἀπὸ ψηλά, οἱ γνώσεις ᾔρθανε ἀπὸ ψηλὰ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Καλὸ καὶ τὸ Ἀγαθὸ καὶ εἶχε ἀνάγκη ὁ κόσμος γιὰ τὸν Λόγο αὐτὸ ἐκείνη τὴν ἐποχή. 

Ἦταν ἀπαραίτητο νὰ γίνει αὐτό, γι’ αὐτὸ πήραμε ἐντολὴ ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεό, ἀπὸ τὴν Τριαδικὴ Ἀρχὴ νὰ ἐργαστοῦμε μὲ αὐτὴ τὴν Ὁμιλία τὴν ἐπεξηγηματικὴ καὶ ὁ κόσμος τότε ἄκουγε, ἄκουγε μὲ θαυμασμὸ καὶ τὰ ἐνστερνιζότανε αὐτὰ ποὺ ὁμιλούσαμε ἐμεῖς. 

Τότε ἐμεῖς χαιρόμασταν πολὺ στὴν δική μας τὴν ψυχὴ γιατί πραγματικὰ βλέπαμε ὅτι ὁ κόσμος ἄνοιγε τὰ ὠτία του, ἄνοιγε τὴν ψυχή του καὶ εὐχαριστεῖτο τόσο, τόσο πολὺ γιατί εἶχε πολλὰ ἐρωτηματικὰ καὶ σὲ ὅλα αὐτὰ ὑπῆρχε ἡ ἀπάντηση ἡ σωστὴ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Ἀγαθὸ καὶ τὸ Χαροποιό.

Μὴν νομίζετε καλά μας παιδιὰ ὅτι ἐκεῖνα τὰ πρῶτα τὰ χρόνια ἦταν εὔκολα αὐτά, ἤτανε πολὺ δύσκολα ἀλλὰ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶπε ὅλη τὴν Ἀλήθεια, καὶ ὅσοι τὸν ἄκουσαν ἔτσι ἀπὸ τὴν πρώτη τὴν φορὰ χάρηκαν πολὺ καὶ ἄλλαξε ἡ δική τους ἡ ζωή. 

Ἄλλοι βέβαια ἀκολούθησαν ἄλλη πορεία, δὲν πίστεψαν στὴν δική Του Ἀληθεῖα καὶ κατέληξαν νὰ τὸν σταυρώσουν ἐπάνω στὸν Σταυρό, γεγονὸς ἐξαιρετικὰ ἄδικο καὶ τρομερό. 

Ἐμεῖς ὅμως κηρύξαμε τὴν Ἀλήθεια σὲ ὅοολες ἐκεῖνες τὶς περιοχὲς καὶ πραγματικὰ οἱ ἄνθρωποι ἄκουσαν πολλὰ ποὺ ἐδίδοντο ἀφειδῶς στὶς ὁμιλίες μας ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Σοφὸ καὶ τὸ Ἀγαθό.

Ἄκουσαν πολλὰ καὶ τὸ ἔργο ποὺ μᾶς παρήγγειλε ὁ Τριαδικὸς Θεὸς καὶ μᾶς φώτιζε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Καλὸ, σ’ αὐτὸ ἐργαστήκαμε, αὐτὸ ἐπεξεργαστήκαμε, αὐτὸ μεταδώσαμε, αὐτὸ μεταλαμπαδεύσαμε καὶ μᾶς ἀγάπησε ὁ κόσμος, μᾶς ἀγάπησαν οἱ ἄνθρωποι πολὺ καὶ ἄλλαξαν πολύ, ἄλλαξαν ὁλόκληρες περιοχὲς ἐκεῖ στὴν Μικρὰ Ἀσία ὅπου κηρύξαμε ὅλη αὐτὴ τὴν Ἀληθεῖα.

Μὴν νομίζετε ὅτι τὸ ἔργο ποὺ γίνετε καὶ τώρα ἀπὸ ἐσᾶς μέσῳ τοῦ μηχανήματος αὐτοῦ ἐδῶ εἶναι μικρό, εἶναι πολὺ σημαντικό, εἶναι πολὺ σημαντικό, μὴν τὸ μετριάζετε ἐσεῖς, μὴν τὸ ὑποβιβάζετε. 

Γιὰ σκεφτεῖτε καλὰ καὶ κατατάξτε το καὶ ἐσεῖς ἐκεῖ ποὺ πρέπει νὰ τὸ κατατάξετε, ἐκεῖ στὴν πραγματική του ἀξία καὶ θὰ δεῖτε ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι μεγάλη εὐλογία, καὶ εἶναι ὅλα ἀπὸ τὴν Τριαδικὴ Ἀρχή, εἶναι ὅλα ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Καλὸ γιὰ νὰ φωτιστεῖ ὁ κόσμος, ὁ κόσμος ὁ ὁποῖος εἶναι τυφλός. 

Πολλοὶ τυφλοὶ αὐτὴ τὴν ἐποχή, πολλοὶ τυφλοὶ ἠθελημένα, δὲν εἶναι ἐκ γενετῆς, εἶναι ἠθελημένα αὐτοὶ τυφλοὶ ἐδῶ στὴν γῆ.

Γι’ αὐτὸ παιδιά μας καλὰ (καὶ οἱ ἄλλοι ὅσοι γράφουν ἐκεῖ), ὅσοι δηλαδὴ λαμβάνουν παρόμοια μηνύματα ἀπὸ ψηλά, ἀπὸ τὴν Ἁγία Τριάδα τὴν γλυκιά, ποὺ τόσο ἀγαπᾷ τὸν ἄνθρωπο στὴν γῆ, κάνουν ἔργο ἀρεστὸ στὴν Τριαδικὴ Ἀρχή. Γι’ αὐτὸ καὶ πάλι σᾶς τὸ λέγουμε μὴν ὑποτιμᾶτε τὸ ἔργο αὐτό, εἶναι πολὺ σημαντικό, εἶναι ἔργο πολὺ ἱερό, γι’ αὐτὸ νὰ εἴσαστε προσεκτικοὶ καὶ στὴν ἀναφορὰ αὐτή.

Νὰ δίδεται ἀκριβῶς ὅπως δίδεται ἀπὸ τὴν πρώτη τὴν φορά, αὐτὸ ἔχει μεγάλη σημασία, τὸ ἐπαναλαμβάνουμε καὶ ἐμεῖς μέσα ἀπὸ τὴν Τριάδα τὴν Ἁγία, καὶ συνεχίσετε νὰ κάνετε αὐτὸ τὸ ἔργο μέχρι νὰ τελειώσει αὐτὴ ἡ ἐποχὴ καὶ νὰ ἔρθει ἡ Ἀναλαμπή, τότε μπορεῖτε νὰ σταματήσετε ἀλλά, ἐὰν τὸ ἐπιθυμεῖτε, ἀκόμα καὶ τότε μπορεῖτε νὰ συνεχίσετε.

Χαρήκαμε γι’ αὐτὴ τὴν ἐπικοινωνία ἀγαπητὰ παιδιά, φίλοι τοῦ Κυρίου εἴσαστε καὶ ἐσεῖς. 

Χαρήκαμε πολὺ γι’ αὐτὴ τὴν ἐπικοινωνία ποὺ εἴχαμε αὐτὴ τὴν βραδία, ναὶ ἂν θέλετε, ἂν θέλετε νὰ συνεχίσουμε καὶ ἄλλη φορά, θὰ ποῦμε περισσότερα τὴν ἄλλη τὴν φορὰ καὶ θὰ σᾶς ἐξηγήσουμε πὼς ἦταν ἡ ζωή μας, πὼς ἦταν ἡ βιωτή μας, πὼς αἰσθανόμαστε, τί πράξαμε ἐκεῖ, πὼς περάσαμε τὴν ζωὴ μας τὴν πνευματική, πὼς ἦταν τὰ πράγματα τότε ἐκεῖνο τὸν καιρὸ καὶ νὰ συγκρίνετε μὲ τὸ τί συμβαίνει ἐτούτη τὴν ἐποχὴ ἐν σχέσει μὲ ἐκείνη τὴν παλιὰ ποὺ ἦταν διαφορετική. 

Θὰ ἐκπλαγεῖτε ἀπὸ αὐτὴν τὴν σύγκριση, αὐτὴν τὴν συγκριτική, θὰ ἐκπλαγεῖτε ἀπὸ αὐτὸ ἐξαιρετικὰ πολύ.

Δὲν θὰ συνεχίσουμε ἐτοῦτο τὸ βραδινὸ ἀλλὰ θὰ ἀναφερθοῦμε ἄλλη φορὰ γι’ αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ εἴπαμε λίγο πρίν, γιὰ νὰ ἔχετε ὁλοκληρωτικὴ εἰκόνα γιὰ ἐκείνη τὴν ἐποχή. 

Δηλαδὴ πὼς ἦταν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ καὶ πὼς ἦταν οἱ χριστιανοὶ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἀλλὰ καὶ ὅοολο τὸ οἰκοδόμημα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ποὺ δὲν περιγράφεται αὐτό, δὲν περιγράφεται μὲ λόγια παιδιά μας καλά, ἀγαπητὰ παιδιά μας δὲν περιγράφεται μὲ λόγια, περιγράφεται μόνον μὲ ἔργα καὶ μὲ βιωματική. 

Γι’ αὐτὸ συνεχίστε αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴ ζωὴ καὶ βιῶστε ὅσο μπορεῖτε περισσότερα ἐτοῦτο τὸν καιρὸ γι’ αὐτὰ ποὺ ἔρχονται, τὰ ὁποῖα ὅπως ξέρετε θὰ εἶναι ὀδυνηρά, ἀλλὰ ὅμως καὶ στὴν ψυχή σας πολλὰ θὰ φανερωθοῦνε, πολλὰ θὰ αἰσθανθεῖτε, πολλὰ θὰ δεῖτε καὶ ψηλὰ θὰ ἀνεβεῖτε ἂν πραγματικὰ μείνετε πιστοί, πιστοὶ στὴν Ὀρθοδοξία καὶ στὴν Τριάδα τὴν Ἁγία.

Ἀκολουθεῖ μία εἰκόνα στὴν ὁποία οἱ τρεῖς Ἱεράρχες καὶ πάλι ἑνωμένοι ἀποχωροῦν ἤρεμα μὲ πορεία πρὸς τὸν οὐρανὸ ἐνῷ σχηματίζεται πίσω τους κατὰ τὴν διαδρομή τους μία χρυσοποίκιλτη καὶ εὐρυάζουσα συνεχόμενη νεφελώδης ἀπόληξη.

Ἀμὴν Ἀμὴν Ἀμὴν καὶ τῷ Τριαδικῷ Θεῷ Δόξα

Ἐρημίτης