ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΑΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΩΝ...

Γράφει ο Γεωκών 

Είμαστε Έλληνες , το έχουμε μέσα στο αίμα μας να αγωνιζόμαστε για την πίστη μας και την πατρίδα μας.

Σήμερα που όλα καταρρέουν, οικονομική καταστροφή, σεισμοί, κοροναϊος, απαγόρευση κυκλοφορίας, το κλείσιμο των συνόρων και η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων για καταστολή της προσπάθειας εισόδου στη χώρα, τις τελευταίες ημέρες τα Ελληνικά σύνορα πολιορκούνταν από την Τουρκία, με όχημα ορδές παράνομων μεταναστών...

...ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, δεν πρέπει να χάσουμε την ελπίδα μας, κάποιοι θα φροντίσουν να ανταποδώσουν στα ίσα στην μάχη αυτή και να βάλουν επιτέλους την πίστη την τιμή και την αξιοπρέπεια αυτού του λαού εκεί που πραγματικά του αξίζει.

Υπάρχει ελπίδα όμως; ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ, ελπίδα, ότι μια επανάσταση ψυχών μια εύψυχη ιδέα απέναντι στο άψυχο, στο ψεύτικο, θα επιφέρει επιτέλους την κάθαρση, την εξυγίανση, αλλά και την εθνική αξιοπρέπεια ενός λαού που αδικείται χρόνια τώρα. 

Είμαστε ή δεν είμαστε αυτοί που αποφάσισαν και ορκίστηκαν να πολεμήσουν για την αρετή της φυλής, την τόλμη του έθνους και την πίστη μας;

Είμαστε ή δεν είμαστε αυτοί που με καρδιά σκληρή, αποφασίσαμε να αντισταθούμε και να νικήσουμε την παρακμή και την ισοπέδωση των αιώνιων ιδανικών της πίστης και της πατρίδας μας;

Είμαστε ή δεν είμαστε αυτοί που από μικροί ονειρευόμασταν ότι κάποια στιγμή στο πλήρωμα του χρόνου, εμείς θα αναλαμβάναμε το χρέος να παλέψουμε για αυτή την δύσμοιρη πατρίδα και να την κάνουμε να λάμψει ξανά στο καθάριο ελληνικό ουρανό της;

Είμαστε ή δεν είμαστε αυτοί που ονειρευτήκαμε μια κοινωνία μια πατρίδα, μια γη ελληνική στην οποία θα διαφέντευαν και θα πατούσαν με τιμή και ευγνωμοσύνη τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας;

ΝΑΙ… είμαστε… και είμαστε αυτοί που έχουμε επιλεγεί από τα βάθη της ιστορίας και με προγονική εντολή να πράξουμε. Να πράξουμε ότι είναι δυνατόν και ότι χρειαστεί για να φέρουμε εις πέρας την αποστολή μας. 

Να πράξουμε, με ότι αυτό συνεπάγεται, όλα αυτά που μας άφησαν παρακαταθήκες, κάποιοι, πολύ πιο πιστοί από εμάς, κάποιοι πολύ πιο παθιασμένοι από εμάς.

Για αυτό λοιπόν και θα νικήσουμε. Για αυτό και είμαστε υπόχρεοι να νικήσουμε σε αυτή την πάλη μεταξύ του καλού και του κακού. 

Μεταξύ τιμής και ατιμίας, μεταξύ αγνωμοσύνης και ευγνωμοσύνης ή αν θέλετε μεταξύ αυτών που έσκυψαν το κεφάλι σαν ραγιάδες και αυτών που στην ελπίδα έχουν δώσει όνομα. 

Έχουν δώσει το είναι τους και έχουν ματώσει από τις προσπάθειες, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να λυγίσουν, σε ότι αφορά τις αξίες την τιμή και τα ιδανικά τους.

Για αυτό λοιπόν θα νικήσουμε και όταν θα τα καταφέρουμε, πάλι εκεί στον ουρανό, τον φεγγοβόλο της, θα υψώσουμε το βλέμμα περήφανα, εκεί που με χαμόγελο ανεπιτήδευτο θα μας υποδεχτούν αυτοί που μας πρόσταξαν, αυτοί που μας έδειξαν τον δρόμο της πίστης, της αρετής και της τιμής.