ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ
Γράφει ο Sylvain LAFOREST
Μετάφραση Wan Wert
Η χρονική στιγμή είναι κατάλληλη για όλους να καταλάβουμε τι κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ και να προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε την ασάφεια στον τρόπο που πράττει.
Ο αμφιλεγόμενος Πρόεδρος έχει μια πολύ πιο ξεκάθαρη ατζέντα από ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, τόσο για την εξωτερική πολιτική όσο και για τις εσωτερικές υποθέσεις, αλλά για να παραμείνει στην εξουσία ή ακόμη και να παραμείνει ζωντανός προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του, η στρατηγική του έπρεπε να γιάνει τόσο εκλεπτυσμένη και διακριτική που σχεδόν κανένας να μη μπορεί να την καταλάβει.
Ο γενικός του στόχος είναι τόσο φιλόδοξος που πρέπει να ακολουθεί τυχαίες ελλειπτικές τροχιές για να φτάσει από το σημείο Α στο σημείο Β, χρησιμοποιώντας πρότυπα που αποθαρρύνουν τους ανθρώπους να τον καταλάβουν. Αυτό περιλαμβάνει τους περισσότερους ανεξάρτητους δημοσιογράφους και τους λεγόμενους εναλλακτικούς αναλυτές, καθώς και τους Δυτικούς κυρίως εκδότες fake news ειδήσεων και τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού.
Σχετικά με τη στρατηγική του, θα μπορούσα να κάνω μια γρήγορη και ακριβή αναλογία με αυτην στα φάρμακα: τα περισσότερα χάπια έχουν σχεδιαστεί για να θεραπεύσουν ένα πρόβλημα, αλλά ακολουθούνται απο μια σειρά δευτερογενών επακόλουθων παρενεργειών.
Λοιπόν, ο Τραμπ χρησιμοποιεί τα φάρμακα μόνο για τις παρενέργειες τους, ενώ η πρώτη και κύρια ενέργεια του χαπιού είναι αυτό που τον κρατά στην εξουσία και ζωντανό. Μέχρι το τέλος αυτού του άρθρου, θα δείτε ότι αυτή η μεταφορά ισχύει για σχεδόν κάθε απόφαση, κίνηση ή δήλωση που έχει κάνει.
Μόλις καταλάβετε τι είναι ο Τραμπ, θα μπορέσετε να εκτιμήσετε την εξαιρετική προεδρία που ασκεί, όπως κανένας άλλος προκάτοχος του.
Για να ξεκινήσουμε, ας ξεκαθαρίσουμε μία πτυχή της αποστολής του, που είναι ξεκάθαρη και τρομερά άμεση: Είναι ο πρώτος και μοναδικός Αμερικανός Πρόεδρος που έχει αντιμετωπίσει ποτέ το χειρότερο συλλογικό ελάττωμα της ανθρωπότητας, την πλήρη άγνοια της πραγματικότητας.
Επειδή τα ΜΜΕ και η εκπαίδευση ελέγχονται και τα δύο από μια χούφτα δισεκατομμυριούχων που κυβερνούν τον πλανήτη, δεν γνωρίζουμε τίποτα για την ιστορία μας που έχει διαστρεβλωθεί από τους νικητές, και δεν έχουμε ιδέα για τον σημερινό μας κόσμο. Καθώς κατέβαινε στην πολιτική αρένα, ο Ντόναλντ εφηύρε την έκφραση “ψεύτικες ειδήσεις” για να πείσει τους Αμερικανούς πολίτες, καθώς και τον παγκόσμιο πληθυσμό, ότι τα μέσα ενημέρωσης πάντα σου λένε ψέματα.
Η έκφραση έχει γίνει πλέον κοινός τόπος, αλλά συνειδητοποιείτε πόσο συγκλονιστικό είναι το γεγονός ότι σχεδόν όλα όσα νομίζετε ότι γνωρίζετε είναι εντελώς ψεύτικα; Τα ψέματα των ΜΜΕ δεν καλύπτουν μόνο την ιστορία και την πολιτική, αλλά έχουν διαμορφώσει την ψευδή αντίληψή σας σε θέματα όπως η οικονομία, το φαγητό, το κλίμα, η υγεία, τα πάντα.
Τι θα γινόταν αν σας έλεγα ότι γνωρίζουμε ακριβώς ποιος πυροβόλησε τον JFK από το γρασίδι, ότι η πρόγνωση του Pearl Harbor αποδείχθηκε στο δικαστήριο, ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου CO2 είναι επιστημονικά παράλογο, ότι τα χρήματά μας δημιουργούνται μέσω δανείων από τράπεζες που δεν έχουν καν τα κεφάλαια, ή ότι η επιστήμη αποδεικνύει με 100% βεβαιότητα ότι η 9 11 ήταν εσωτερική δουλειά;
Έχετε ακούσει ποτέ έναν δημοφιλή δημοσιογράφο, κάποιο ντοκιμαντέρ του PBS ή πανεπιστημιακό δάσκαλο να σας μιλάει για οτιδήποτε από αυτά; 44 Πρόεδροι ήρθαν και έφυγαν χωρίς καν να μιλήσουν για αυτό το τεράστιο πρόβλημα, πριν έρθει ο 45ος.
Ο Τραμπ γνωρίζει ότι η απελευθέρωση των ανθρώπων από αυτή την ασύλληπτη άγνοια είναι το πρώτο βήμα προς τη γενική ελευθερία και έτσι άρχισε να αποκαλεί τους δημοφιλείς δημοσιογράφους και τα ειδησεογραφικά τους πρακτορεία με το πραγματικό τους όνομα : παθολογικούς ψεύτες.
«Χιλιάδες επαγγελματίες ψυχικής υγείας συμφωνούν με τον Woodward και τον συγγραφέα των New York Times: Ο Trump είναι επικίνδυνος.»
– Bandy X. Lee, The Conversation 2018
«Το ερώτημα δεν είναι αν ο Πρόεδρος είναι τρελός αλλά αν είναι τρελός σαν αλεπού ή απλα τρελός τρελός. »
– Masha Gessen, The New Yorker 2017
Ας ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: για τους ανθρώπους του κατεστημένου, ο Τραμπ δεν είναι διανοητικά ανάπηρος, αλλά θεωρείται σίγουρα ως πιθανή νέμεση του κόσμου τους. Από τότε που μετακόμισε στο Λευκό Οίκο, ο Τραμπ απεικονίζεται ως ναρκισσιστής, ρατσιστής, σεξιστής και σκεπτικιστής για το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής , φορτωμένος με σκοτεινές ιστορίες του παρελθόντος και ψυχικά ζητήματα.
Αν και το 60% περίπου του αμερικανικού λαού δεν εμπιστεύεται πλέον τα ΜΜΕ, πολλοί έχουν χάψει την ιστορία ότι ο Τραμπ μπορεί να είναι λίγο τρελός ή ακατάλληλος να κυβερνήσει, και τα στατιστικά νούμερα αυξάνουν ακόμα περισσότερο εκτός των ΗΠΑ. Φυσικά, ο Ντόναλντ δεν κάνει κάτι ιδιαίτερο για να αλλάξει την βαθιά αρνητική αντίληψη που έχουν γι’ αυτόν τόσο πολλοί δημοσιογράφοι όσο και απλοί άνθρωποι.
Είναι ανοιχτά εξωφρενικός και προκλητικός στο Twitter, ακούγεται παρορμητικός και χαζός τις περισσότερες φορές, ενεργεί παράλογα, και σε καθημερινή βάση πετάει κυρώσεις και απειλές σαν να ήταν καραμέλες από την τσάντα ενός ξωτικού σε ένα εμπορικό κέντρο τον Δεκέμβριο.
Αμέσως, μπορούμε να καταστρέψουμε έναν μόνιμο μύθο των μέσων ενημέρωσης: η εικόνα που προβάλλει ο Τραμπ είναι αυτοκαταστροφική και είναι ακριβώς το αντίθετο από το πώς λειτουργούν οι παθολογικοί ναρκισσιστές, καθώς προσπαθούν να αγαπηθούν και να θαυμασθούν από όλους.
Ο Ντόναλντ απλά δεν νοιάζεται αν τον συμπαθείς ή όχι, που τον κάνει τον απόλυτο αντιναρκισσιστή, με τον ψυχολογικό του ορισμό. Και αυτό δεν είναι καν προς συζήτηση, είναι ένα αρκετά απλό και αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Το γενικό του σχέδιο προέρχεται από ένα από τα αγαπημένα του συνθηματα: “Θα δώσουμε ξανά την εξουσία στο λαό”, την ώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ιμπεριαλιστικό διαδίκτυο που εξυφαίνεται σε όλο τον κόσμο, βρίσκονται στα χέρια λίγων παγκόσμιων τραπεζιτών, στρατιωτικών βιομηχάνων και πολυεθνικών για περισσότερο από έναν αιώνα.
Για να επιτύχει το σχέδιό του, πρέπει να τερματίσει τους πολέμους στο εξωτερικό, να φέρει πίσω τα παιδιά που πολεμούν, να διαλύσει το ΝΑΤΟ και τη CIA, να αποκτήσει τον έλεγχο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, να κόψει κάθε δεσμό με ξένους συμμάχους, να καταργήσει το οικονομικό σύστημα Swift, να κατεδαφίσει την προπαγανδιστική δύναμη των μέσων ενημέρωσης, να αποδυναμώσει το βάλτο του βαθιού κράτους που διοικεί τους κατασκοπευτικούς οργανισμούς και να απενεργοποιήσει τη σκιώδη κυβέρνηση που παραμονεύει στο Συμβούλιο για τις εξωτερικές σχέσεις και τα γραφεία της τριμερούς επιτροπής.
Εν ολίγοις, πρέπει να καταστρέψει τη Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων και την παγκοσμιοποιημένη ιδεολογία της. Το έργο του είναι τεράστιο και επικίνδυνο, αν μη τι άλλο. Ευτυχώς, δεν είναι μόνος.
Πριν ξεκινήσουμε τις τεχνικές και τις τακτικές του, πρέπει να μάθουμε λίγο περισσότερα για το τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο. Και αυτό δεν είναι καν προς συζήτηση, είναι ένα αρκετά απλό και αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Ισχυρή Ρωσία
Μετά τον Μέγα Πέτρο, ολόκληρη η ιστορία της Ρωσίας αποτελεί μια μόνιμη απόδειξη της βούλησής της να διατηρήσει την πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία της, από τις διεθνείς τράπεζες και τον ιμπεριαλισμό, πιέζοντας αυτό το μεγάλο έθνος να βοηθήσει πολλές μικρότερες χώρες να αγωνιστούν για να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους.
Δύο φορές η Ρωσία βοήθησε τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά της βρετανικής αυτοκρατορίας/αυτοκρατορίας του Ρότσιλντ· Πρώτον, υποστηρίζοντας τους ανοιχτά στον πόλεμο της ανεξαρτησίας, και ξανά στον εμφύλιο πόλεμο, όταν η κυβέρνηση του Ρότσιλντ χρηματοδοτούσε τις συνομοσπονδίες για να διαλύσουν πολιτικά το έθνος και να το επαναφέρουν στην αγκάλη της βρετανικής αποικιακής αυτοκρατορίας.
Η Ρωσία κατέστρεψε επίσης τον Ναπολέοντα και τους Ναζί, οι οποίοι χρηματοδοτήθηκαν και οι δύο από τις διεθνείς τράπεζες ως εργαλεία για να συνθλίψουν οικονομικά τα ανεξάρτητα έθνη. Η ανεξαρτησία είναι στο DNA της. Μετά από σχεδόν μια δεκαετία δυτικής ολιγαρχίας που ανέλαβε την οικονομία της Ρωσίας μετά την πτώση της ΕΣΣΔ το 1991, ο Πούτιν ανέλαβε την εξουσία και αποστράγγισε τον ρωσικό βάλτο.
Από τότε, κάθε κίνηση που έχει κάνει στοχεύει στην καταστροφή της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας, ή της οντότητας που αντικατέστησε τη Βρετανική Αυτοκρατορία το 1944, η οποία είναι, για αυτούς που δεν πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας, το όνομα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων . Η νέα αυτοκρατορία είναι βασικά το ίδιο σχέδιο κεντρικής τραπεζικής, με ένα ελαφρώς διαφορετικό σύνολο ιδιοκτητών που άλλαξαν το βρετανικό στρατό με το ΝΑΤΟ, σαν μια παγκόσμια Γκεστάπο.
Μέχρι να έρθει ο Τραμπ, ο Πούτιν πολεμούσε μόνος του την Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων, η αιώνια εμμονή της οποίας είναι, ο έλεγχος της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου, καθώς το πετρέλαιο είναι το αίμα που τρέχει στις φλέβες της παγκόσμιας οικονομίας. Το πετρέλαιο είναι χίλιες φορές πιο πολύτιμο από το χρυσό. Τα φορτηγά πλοία, τα αεροπλάνα και οι στρατοί δεν λειτουργούν με μπαταρίες.
Ως εκ τούτου, για να αντιμετωπίσει τους παγκοσμιοποιημένους, ο Πούτιν ανέπτυξε τα καλύτερα επιθετικά και αμυντικά πυραυλικά συστήματα, με αποτέλεσμα η Ρωσία να μπορεί τώρα να προστατεύσει κάθε ανεξάρτητο παραγωγό πετρελαίου όπως η Συρία, η Βενεζουέλα και το Ιράν.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες και η σκιώδης κυβέρνηση των ΗΠΑ παραμένουν προσκολλημένοι στο ετοιμοθάνατο σχέδιό τους, διότι χωρίς νίκη στη Συρία, δεν υπάρχει διευρυνόμενο Ισραήλ, τερματίζοντας έτσι την αιωνία φαντασίωση, για συγκέντρωση της παραγωγής πετρελαίου της Μέσης Ανατολής στα χέρια της Νέας Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων. Ρωτήστε τον Λόρδο Balfour αν έχετε καμία αμφιβολία. Αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα του συριακού πολέμου, ένα ζήτημα ζωής η θανάτου γι αυτήν.
Ένας αιώνας ψεμάτων
Τώρα ο Τραμπ δεν έχει τον έλεγχο του στρατού, επειδή μια σκιώδης κυβέρνηση δίνει άμεσες εντολές στη CIA και το ΝΑΤΟ στο όνομα τραπεζών και βιομηχανιών. Το βαθύ κράτος είναι ένα κομπολόι απο μονίμους αξιωματούχους που κυβερνούν την Ουάσιγκτον και το Πεντάγωνο, που ανταποκρίνονται μόνο στις εντολές τους.
Αν εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι ο “Επικεφαλής Διοικητής” είναι υπεύθυνος, εξηγήστε γιατί κάθε φορά που ο Τραμπ διέταζε να αποσυρθεί από τη Συρία και το Αφγανιστάν, έρχονταν περισσότερα στρατεύματα;
Καθώς γράφω αυτό το κείμενο, στρατεύματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αποχώρησαν από τις κουρδικές ζώνες, πήγαν στο Ιράκ και επέστρεψαν με βαρύτερο εξοπλισμό γύρω από τα αποθέματα πετρελαίου της Συρίας. Ο Ντόναλντ έχει να κάνει πολύ περισσότερα με το να αποστραγγίζει βάλτους πριν το Πεντάγωνο ακούσει οτιδήποτε λέει.
Ο Τραμπ θα μπορούσε να εξοργιστεί και να καταγγείλει δυνατά ότι η στρατιωτική διοίκηση δεν ενδιαφέρεται για το τι πιστεύει αυτός, αλλά αυτό θα πυροδοτούσε ένα αφάνταστο χάος, και ίσως ακόμα και έναν εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ, εάν οι πολίτες που κατέχουν περίπου 393 εκατομμύρια όπλα στα σπίτια τους μάθαιναν ότι υπεύθυνα για τον στρατό είναι τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Θα οδηγούσε επίσης σε ένα πολύ απλό αλλά δραματικό ερώτημα: “Ποιος είναι ακριβώς ο σκοπός της δημοκρατίας;”. Αυτά τα όπλα είναι οι γιγάντιοι φράχτες που φρουρούν τον πληθυσμό από έναν ολοκληρωτικό Μεγάλο Αδελφό.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πόσο κόπο έχουν περάσει ο στρατός των “ΗΠΑ και οι υπηρεσίες κατασκοπείας για τη δημιουργία επιχειρήσεων με ψεύτικες σημαίες για περισσότερο από έναν αιώνα, έτσι ώστε οι παρεμβάσεις τους να φαίνονται πάντα δίκαιες, στο όνομα της προώθησης της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ανατίναξαν το πλοίο Μέιν το 1898 για να εισέλθουν στον Ισπανο-Αμερικανικό πόλεμο, και στη συνέχεια ανατίναξαν το πλοίο Λουσιτανία το 1915 για να εισέλθουν στον Α’ΠΠ.
Πίεσαν την Ιαπωνία να επιτεθεί στο Περλ Χάρμπορ το 1941, γνώριζαν για την επίθεση 10 ημέρες πριν και δεν είπαν τίποτα στη βάση της Χαβάης. Κατασκεύασαν μια ιστορία για δήθεν βορειοβιετναμέζικη επιθετικότητα με τορπίλες στα πλοία τους στον κόλπο Τόνκιν, για να δικαιολογήσουν την αποστολή στρατιωτών στο έδαφος του Βιετνάμ.
Κατασκεύασαν μια ψευδή ιστορία Ιρακινών στρατιωτών που κατέστρεφαν βρεφοκομία για να εισβάλουν στο Κουβέιτ το 1991. Εφηύραν όπλα μαζικής καταστροφής για να επιτεθούν ξανά στο Ιράκ το 2003, και οργάνωσαν την 9 11 για να συντρίψουν το Σύνταγμα του 1789, να επιτεθούν στο Αφγανιστάν και να ξεκινήσει Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας.
Αυτή η εντελώς ψεύτικη μάσκα αρετής πρέπει να διατηρηθεί για τον έλεγχο της άποψης των Αμερικανών πολιτών και του εγχώριου οπλοστασίου τους, οι οποίοι πρέπει να πιστέψουν ότι φορούν τα λευκά καουμπόικα καπέλα της δημοκρατίας.
Πώς αντέδρασε λοιπόν ο Τραμπ όταν έμαθε ότι τα αμερικανικά στρατεύματα επανέρχονταν στη Συρία; Επανέλαβε ξανά και ξανά σε κάθε συνέντευξη και δήλωση ότι “έχουμε εξασφαλίσει τα κοιτάσματα πετρελαίου της Συρίας”, και πρόσθεσε “Σκέφτομαι να στείλω την Exxon στην περιοχή για να φροντίσει το συριακό πετρέλαιο”.
Οι Νεοσυντηρητικοί, Σιωνιστές και οι τράπεζες ήταν ενθουσιασμένοι, αλλά όλοι οι άλλοι είναι εξοργισμένοι, επειδή η συντριπτική πλειοψηφία δεν κατανοεί ότι ο Τραμπ καταπίνει αυτό το χάπι μόνο για τις παρενέργειες του.
Σε αυτό το μοναδικό μπουκάλι γράφεται με λεπτομερή εκτύπωση ότι “η χρήση αυτού του ναρκωτικού μπορεί να αναγκάσει τα αμερικανο-νατοϊκά στρατεύματα να φύγουν από τη Συρία υπό την πίεση της ενωμένης παγκόσμιας κοινότητας και του σοκαρισμένου αμερικανικού πληθυσμού”.
Ο Τραμπ έκανε την κατάσταση για να μείνει το ΝΑΤΟ στη Συρία μη βιώσιμη, και το οτι επαναλαμβάνει αυτή τη βαθιά συγκλονιστική, πολιτικά λανθασμένη θέση δείχνει ξεκάθαρα την πραγματική του πρόθεση. Κατέστρεψε έτσι πάνω από έναν αιώνα ψεύτικης αρετής με μία πρόταση.
Ο Τραμπ είναι μια ιστορική ανωμαλία
Ο Τραμπ είναι μόνο ο τέταρτος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που αγωνίζεται πραγματικά για τον λαό, σε αντίθεση με τους άλλους 41, που διοχέτευσαν κυρίως τα χρήματα του λαού σε ενα κανάλι δολαρίων που καταλήγουν σε ιδιωτικές τράπεζες.
Πρώτος, ήταν ο Andrew Jackson που πυροβολήθηκε αφού διέλυσε τη Δεύτερη Εθνική Τράπεζα, η οποία κατηγορήθηκε ανοιχτά ότι ελέγχονταν από το Rothschild και το City του Λονδίνου.
Στη συνέχεια, ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν, ο οποίος δολοφονήθηκε μετά την εκτύπωση των “πράσινων” τραπεζογραμματίων του, τα εθνικά χρήματα που εξέδωσε το κράτος για να πληρώσει τους στρατιώτες επειδή ο Λίνκολν είχε αρνηθεί να δανειστεί χρήματα από τον Rothschild με επιτόκιο 24%.
Έπειτα ήταν ο JFK, ο οποίος σκοτώθηκε για δεκάδες μέτρα που πήρε, κυρίως εναντίον των τραπεζών και των κερδών των στρατιωτικών βιομηχανιών, και τώρα είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φώναζει ότι θα “Δώσει την Αμερική πίσω στο λαό”.
Όπως οι περισσότεροι επιχειρηματίες, ο Τραμπ μισεί τις τράπεζες, για την τρομερή δύναμη που έχουν στην οικονομία. Ρίξτε μια ματιά στο μοναδικό βιβλίο του Henry Ford, “Ο Διεθνής Εβραίος” για να μάθετε πόσο βαθιά ήταν η δυσπιστία του και το μίσος του προς τις διεθνείς τράπεζες.
Οι επιχειρήσεις του Τραμπ έχουν υποφέρει πολύ λόγω αυτών των ιδρυμάτων που βασικά σου πωλούν ομπρέλα, μόνο και μόνο για να την πάρουν πίσω μόλις βρέξει. Ο έλεγχος του ιδιωτικού τραπεζικού τομέα στη δημιουργία χρημάτων και επιτοκίων, μέσω κάθε Κεντρικής Τράπεζας σχεδόν κάθε χώρας, αποτελεί μόνιμη εξουσία επί των εθνών, πολύ πάνω από τον εφήμερο κύκλο των πολιτικών.
Το 2000, αυτοί οι κατσαπλιαδες του έθνους απείχαν λίγα μόνο βήματα από το πλανητικό απολυταρχικό τους όνειρο, αλλά δυο λεπτομέρειες τους έφραξαν τον δρόμο τους : Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και 393 εκατομμύρια αμερικανικά όπλα. Έπειτα ήρθε ο πορτοκαλόχρους Ντόναλντ, το τελευταίο κομμάτι στο παζλ που εμείς οι άνθρωποι χρειαζόμασταν για τερματίσουμε τα 250 χρόνια τραπεζικής αυτοκρατορίας.
Τεχνικές και τακτικές
Στην αρχή της θητείας του, ο Τραμπ προσπάθησε αφελώς να ακολουθήσει την άμεση προσέγγιση, περιτριγυρισμένος από δεδηλωμένους επαναστάτες όπως ο Michael Flynn και ο Steve Bannon, έπειτα ενοχλώντας τον καθένα από τους ξένους συμμάχους του, σπάζοντας τις συνθήκες ελευθέρων συναλλαγών, επιβάλλοντας τους φόρους επί των εισαγωγών και προσβάλλοντας τους κατά τις συνεδριάσεις της G7 του 2017 και του 2018.
Η αντίδραση ήταν ισχυρή και όλοι συντάχθηκαν με το παράλογο στην εκπόνηση του ρασιαγκειτ, καθώς αυτό φαινόταν ως η μόνη επιλογή για να σταματήσει τον άνθρωπο που θα κατάστρεφε την παγκοσμιοποίηση. Προβλέψιμα, η άμεση προσέγγιση δεν οδήγησε πουθενά.
Ο Flynn και ο Bannon έπρεπε να φύγουν, και ο Τραμπ μπλέχτηκε σε μια χούφτα έρευνες που τον έκαναν να συνειδητοποιήσει ότι δεν θα κατάφερνε τίποτα με διαφάνεια. Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να εξολοθρεύσει τους πιο επικίνδυνους ανθρώπους στον πλανήτη, αλλά ταυτόχρονα, να παραμείνει στην εξουσία και ζωντανός. Έπρεπε να εχει εξυπνάδα.
Τότε η ιδιοφυία του εξερράγη στον κόσμο. Άλλαξε εντελώς τη στρατηγική και την προσέγγισή του και άρχισε να λαμβάνει παράλογες αποφάσεις και να δημοσιεύει εξωφρενικές δηλώσεις στο Twitter. Όσο απειλητικές και επικίνδυνες κι αν ήταν κάποιες από αυτές, ο Τραμπ δεν τις χρησιμοποιούσε ως φάρμακο, αλλά στόχευε στις πραγματικές παρενέργειες που θα είχαν.
Και δεν τον ένοιαζε για το τι σκέφτονταν οι άνθρωποι για αυτόν, γιατί μόνο τα αποτελέσματα μετράνε στο τέλος. Θα το έπαιζε ακόμα και μπούφος στο Twitter, θα έδειχνε αφελής, τρελός ή εντελώς ηλίθιος, ίσως με την ελπίδα να φυτέψει στους άλλους την πεποίθηση ότι δεν ήξερε τι κάνει, και ότι δεν θα μπορούσε να είναι τόσο επικίνδυνος. Ηθελημένα δείχνει πολιτικά λανθασμένος για να δείξει το άσχημο πρόσωπο που κρύβεται πίσω από τη μάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η πρώτη δοκιμασία για τη νέα του προσέγγιση ήταν η προσπάθεια να σταματήσει ο αυξανόμενος κίνδυνος επίθεσης και εισβολής στη Βόρεια Κορέα από το ΝΑΤΟ. Ο Τραμπ προσέβαλε τον Kim Jung-Un μέσω του Twitter, τον ονόμασε Πύραυλο Man, και απείλησε να ρίξει πυρηνικά στη Βόρεια Κορέα. Ο μαινόμενος πολίτικος του ανορθολογισμός συνεχιζόταν για εβδομάδες μέχρι που βιδώθηκε στο μυαλό όλων ότι αυτοί δεν ήταν οι σωστοί λόγοι για να επιτεθούν σε μια χώρα. Παρέλυσε το ΝΑΤΟ.
Ο Τραμπ συνάντησε τότε τον πυραυλο Μαν, και περπάτησαν στο πάρκο κάνοντας την αρχή μιας όμορφης φιλίας, γελώντας μαζί, ενώ δεν κατάφεραν απολύτως τίποτα στις διαπραγματεύσεις τους, καθώς δεν έχουν τίποτα να διαπραγματευτούν. Πολλοί μιλούσαν για βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη, επειδή πολλοί δεν γνωρίζουν ότι συνήθως δίδεται σε εγκληματίες πολέμου με λευκά κολάρα όπως ο Ομπάμα ή ο Κίσινγκερ.
Μετά ήρθε η Βενεζουέλα. Ο Τραμπ πήγε με την τακτική του ένα βήμα παραπέρα, για να εξασφαλίσει ότι κανείς δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει μια επίθεση σε ελεύθερη χώρα. Έβαλε τους χειρότερους νεο- συντηρητικούς στην υπόθεση: Τον Έλιοτ Αμπραμς, πρώην καταδικασμένο για συνωμοσία στη συμφωνία Ιράν-Κόντρας τη δεκαετία του ’80 και τον Τζον Μπόλτον, διάσημο πολεμοκάπηλο πρώτου βαθμού.
Ο Τραμπ στη συνέχεια διάλεξε τον Juan Guaido ως την επιλογή του για την προεδρία της Βενεζουέλας, μια άδεια μαριονέτα τόσο χαζή που δεν μπορεί καν να δει πόσο χρησιμοποιείται.
Για άλλη μια φορά, ο Τραμπ απείλησε να μετατρέψει τη χώρα σε αποκαΐδια, ενώ η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθούσε με δέος την παντελή έλλειψη διακριτικότητας και διπλωματίας στη συμπεριφορά του Τραμπ, με αποτέλεσμα η Βραζιλία και η Κολομβία να υποχωρήσουν και να πουν ότι δεν θέλουν καμία σχέση με μια επίθεση στη Βενεζουέλα.
Το φάρμακο του Τραμπ άφησε 40 χώρες δορυφόρους παγκοσμίως, με τους προέδρους και τους πρωθυπουργούς τους να έχουν παθει εγκεφαλικό υποστηρίζοντας δειλά τον Γκουαϊντό τον Γελωτοποιό. Ο Ντόναλντ τσέκαρε στη λίστα του το κουτί δίπλα στη Βενεζουέλα και προχώρησε παρά κάτω .
Έπειτα ήρθαν δύο δώρα στο Ισραήλ: Η Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του, και τα Συριακά Υψίπεδα Γκολάν ως επιβεβαιωμένη κατοχή του. Ο Νετανιάχου, ο οποίος δεν είναι και το πιο αιχμηρό μολύβι στην κασετίνα, πήδηξε από χαρά, και όλοι φώναζαν ότι ο Τραμπ ήταν Σιωνιστής. Το πραγματικό επακόλουθο ήταν ότι ολόκληρη η Μέση Ανατολή ενώθηκε κατά του Ισραήλ, το οποίο κανείς δεν μπορούσε πλέον να υποστηρίξει.
Ακόμη και ο ιστορικός του συνεργάτης, η Σαουδική Αραβία, έπρεπε να αποδοκιμάσει ανοιχτά αυτό το τεράστιο χαστούκι στο πρόσωπο του Ισλάμ. Τα δύο δώρα Τραμπ ήταν στην πραγματικότητα πισώπλατα μαχαιρώματα στο κράτος του Ισραήλ, το μέλλον του οποίου δεν φαίνεται πολύ λαμπρό σήμερα, καθώς το ΝΑΤΟ θα πρέπει να φύγει από την περιοχή. Τσεκάρισμα ξανά.
Φάτσα φάτσα με την πραγματικότητα
Αλλά υπάρχουν κι άλλα! Με την έλλειψη ελέγχου του στο ΝΑΤΟ και το στρατό, ο Τραμπ είναι πολύ περιορισμένος στις πράξεις του. Εκ πρώτης όψεως, ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των οικονομικών κυρώσεων σε χώρες όπως η Ρωσία, η Τουρκία, η Κίνα, το Ιράν, η Βενεζουέλα και άλλα έθνη φαίνονται σκληροί και ανελέητοι, αλλά η πραγματικότητα αυτών των κυρώσεων απομάκρυνε αυτές τις χώρες από το χρηματοπιστωτικό σύστημα Swift, που σχεδιάστηκε για να συνεχίσει να υποδουλώνει τα έθνη μέσω της ηγεμονίας του δολαρίου, και όλες απομακρύνονται απ αυτό.
Ανάγκασε τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό σύστημα εμπορικών πληρωμών βασισμένο σε εθνικά νομίσματα, αντί του πανίσχυρου δολαρίου. Η διπολική πραγματικότητα του κόσμου είναι πλέον επίσημη, και με τις επερχόμενες επόμενες κυρώσεις του, ο Τραμπ θα σπρώξει περισσότερες χώρες από το σύστημα Swift να ενωθούν με την άλλη πλευρά, ενώ σημαντικές τράπεζες αρχίζουν να πέφτουν στην Ευρώπη.
Ακόμα και μέσα στον πολιτικό τυφώνα που βρίσκεται , ο Τραμπ εξακολουθεί να βρίσκει χρόνο για να δείξει το σχεδόν παιδιάστικο αλαζονικό χιούμορ του. Κοιτάξτε την μεγαλοπρεπή φάρσα του στην Χίλαρι Κλίντον και τον Μπάρακ Ομπάμα, καθώς καθόταν με τους πιο ευθυτενείς στρατηγούς που μπορούσε να βρει, για να φωτογραφηθεί σε ένα αποκαλούμενο “δωμάτιο έκτακτης ανάγκης”, καθώς προσποιούνταν να παρακολουθεί τον θάνατο του Μπαγκντάντι σε ένα μέρος που δεν ήταν δυνατόν να βρίσκονταν, ακριβώς όπως έκαναν οι εγκληματικοί προκάτοχοί του πριν από πολύ καιρό με την ψεύτικη δολοφονία του Μπιν Λάντεν.
Παρατράβηξε δε τη φάρσα, για να προσθέσει λεπτομέρειες όπως αυτήν ενός σκύλου που αναγνωρίζει το ψεύτικο χαλίφη του Daesch μυρίζοντας τα εσώρουχά του. Τώρα που καταλαβαίνετε όλοι περί τίνος πραγματικά πρόκειται ο Τραμπ, θα μπορέσετε επίσης να εκτιμήσετε την παράσταση, με όλη την ομορφιά της και την πραγματική της σημασία.
“Έχουμε εξασφαλίσει τα κοιτάσματα πετρελαίου της Συρίας”. Πράγματι, με αυτή τη σύντομη πρόταση, ο Τραμπ ένωσε τη φωνή του με εκείνη του στρατηγού Smedley Butler, ο οποίος ταρακούνησε τον κόσμο πριν από 80 χρόνια με ένα μικροσκοπικό βιβλίο με τίτλο “Ο πόλεμος είναι μια κομπίνα”. Η λεηλασία και η κλοπή πετρελαίου σίγουρα δεν είναι τόσο ενάρετη όσο η προώθηση της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Αυτό που με εκπλήσσει είναι αυτοί οι πολυάριθμοι “εναλλακτικοί” δημοσιογράφοι και αναλυτές, που γνωρίζουν στην άκρη των δαχτύλων τους κάθε τεχνικό πρόβλημα για την 9 11, ή για την επιστημονική πραγματικότητα της παράλογης ιστορίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αλλά που ακόμα δεν έχουν ιδέα για το τι κάνει ο Τραμπ, 3 χρόνια στην εξουσία, επειδή έχαψαν τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης που έπεισαν όλους ότι ο Τραμπ έχει διανοητικά προβλήματα.
Major General Smedley Darlington Butler (July 30, 1881 – June 21, 1940).
“Έχω περάσει 33 χρόνια και τέσσερις μήνες σε ενεργό στρατιωτική θητεία και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πέρασα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου ως υψηλόβαθμο στέλεχος για τους επιχειρηματίες, για τη Wall Street και τους τραπεζίτες. Με λίγα λόγια, ήμουν ένας εκτελεστής, ένας γκάνγκστερ για τον καπιταλισμό. Άρχισα να πιστεύω ότι ίσως ήμουν πάντα μέλος μιας συμμορίας. Τώρα είμαι σίγουρος.”
Για όσους εξακολουθούν να έχουν αμφιβολίες για την ατζέντα του Τραμπ, πιστεύετε πραγματικά ότι η προφανής κατάρρευση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον πλανήτη είναι σύμπτωση; Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι λόγω της δήθεν ρωσικής επιρροής στις εκλογές του 2016 η CIA, το FBI, όλα τα μέσα ενημέρωσης, το Αμερικανικό Κογκρέσο, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, το Δημοκρατικό Κόμμα και οι πολεμοκάπηλοι μισοί Ρεπουμπλικάνοι εργάζονται εναντίον του και προσπαθούν ακόμη και να τον κατηγορήσουν;
Όπως τα περισσότερα πράγματα που προέρχονται από τα ΜΜΕ, η πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που σας λένε: Ο Τραμπ μπορεί να είναι ο πιο αφοσιωμένος άνθρωπος που πάτησε ποτέ το πόδι του στο Οβάλ γραφείο. Και σίγουρα ο πιο φιλόδοξος και ο πιο πολιτικά λαθος.
Συμπέρασμα
Ο κόσμος θα αλλάξει δραστικά μεταξύ του 2020 και 2024. Η δεύτερη και τελευταία θητεία του Τραμπ συμπίπτει με την τελευταία θητεία του Πούτιν ως Προέδρου της Ρωσίας. Μπορεί να μην υπάρξει ποτέ άλλη παρόμοια σύμπτωση για πολύ καιρό, και οι δύο γνωρίζουν ότι είναι η τώρα ή ίσως ποτέ.
Μαζί, πρέπει να τερματίσουν το ΝΑΤΟ, τη Swift και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταρρεύσει. Η τρομοκρατία και η δήθεν ανθρωπογενής αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη θα εισέλθουν στην δίνη και θα εξαφανιστούν μαζί με τους δημιουργούς τους. Ο Τραμπ θα πρέπει να αποστραγγίσει το βάλτο στη CIA και το Πεντάγωνο, και πρέπει να εθνικοποιήσει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα.
Μαζί με τον Xi και τον Modi, θα μπορούσαν να βάλουν ένα οριστικό τέλος στις ιδιωτικές τραπεζικές υπηρεσίες να παρεμβαίνουν στις δημόσιες υποθέσεις, με το να αρνηθούν να πληρώσουν ούτε ένα λεπτό των χρεών τους, και να επαναφέρουν την παγκόσμια οικονομία μεταβαίνοντας σε εθνικά νομίσματα που παράγονται από κυβερνήσεις, καθώς οι ιδιωτικές τράπεζες θα πέσουν σαν ντόμινο, χωρίς κάποιον υπηρέτη τους σαν τον Ομπάμα για να τις διασώσει με δικά σας έξοδα.
Μόλις γίνει αυτό, η αφόρητη ειρήνη και ευημερία θα μπορούσε να περιπλανιέται στον πλανήτη, καθώς οι φόροι μας θα πληρώνουν για την ανάπτυξη των χωρών μας αντί να αγοράζουν άχρηστα στρατιωτικά εργαλεία και να πληρώνουν τόκους για δάνεια από τραπεζίτες που ούτε καν έχουν τα χρήματα.
Αν ακόμα δεν καταλαβαίνεις τον Ντόναλντ Τραμπ αφού διάβασες τα παραπάνω, είσαι απελπισμένος. Ή μπορεί να είστε ο Trudeau, ο Macron, ο Guaido, ή οποιοσδήποτε άλλος χρήσιμος ηλίθιος, χωρίς να γνωρίζετε ότι το χαλί κάτω από τα πόδια σας έχει ήδη τραβηχθεί.
bravo!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήcouldn't have been said better