ΕΞ ΑΜΑΞΗΣ ΟΙΜΟΙ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
Ορισμένοι την αντιλήφθηκαν όπως φάνηκε από τα σχόλια τις προωθήσεις και τις αναρτήσεις αλλού .
Φυσικά άλλοι δεν κατάλαβαν γρί και αντέδρασαν όπως τα δυο κορίτσια που αναφέρονταν στην συζήτηση,
Τι είπα στα κορίτσια ;
Αυτά δεν προτιμούμε και στις μεταξύ μας σχέσεις;
Τι πάει να πει, ναι μεν αλλά ξέρεις ,έτσι κι αλλιώς κλπ κουραφέξαλα.
Μας είπε ακόμη, «ου δύνασθαι δυσίν κυρίοις δουλεύειν», δηλαδή να μην ακούμε δύο αφεντικά μαζί.
Ένα αφεντικό θα πιστεύεις, δεν γίνεται αλλιώς θα μπλέξεις.
Δήλωσα την προσωπική μου εμπειρία, ότι ενώ ήμουν κατ' όνομα χριστιανός και μάλιστα ακατήχητος, αναγκασμένος στην βιοπάλη από μικρός, ελκύστηκα από την θεωρία και τα όμορφα λόγια της αριστεράς ως αντίδραση και αντίδοτο στην άδικη κατάσταση που ζούσα στην δουλειά και στην ζωή μου .
Είχα και έχω απέναντί μου ένα σύστημα και ένα κράτος ξένο για μένα και τα συμφέροντα μου .
Ενώ αλλιώς ξεκίνησε από τον Καποδίστρια.
Κράτος στημένο σήμερα για λίγους προνομιούχους που συγκεντρώνουν το χρήμα και σου δίνει ψίχουλα ,ενώ σου παίρνει τα πάντα.
Βρήκα τους αριστερούς πιο δυναμικούς στις διεκδικήσεις τους, έτσι μου ταίριαζε, δεν γνώριζα για θεωρίες και γεγονότα του παρελθόντος .
Γνώριζα μόνο γενικά για τον εμφύλιο και το θεωρούσα φυσικό αποτέλεσμα έκρηξης της αδικίας.
Άλλωστε είχα δεί και παπάδες να πολεμούν στις τάξεις των ανταρτών της αντίστασης πρίν τον εμφύλιο.
Τι πιο απλό και κατανοητό για να τους ψηφίζω;
Πάντα όμως κρατούσα πισινή δεν εντάχθηκα σαν οπαδός, γιατί δεν μου ταίριαζαν όλα ότι έλεγαν.
Λίγοι αυτοί που ακολουθούν και έχουν διαβάσει τα μανιφέστα του Μάρξ.
Όπως δεν διάβασαν οι απλοί δεξιοί, τον Άνταμ Σμίθ ή τον Ράσελ και άλλους θεωρητικούς του καπιταλισμού, αλλά απλά ακολουθούν υπάκουοι τους εντολοδόχους ηγέτες τους, που κάποιοι τους ορίζουν με όμορφα λόγια για πατρίδα, οικογένεια και πίστη.
Εδώ γελάμε με αυτά που βλέπουμε να γίνονται από Μακεδονίες, μέχρι Καστελόριζο, από εκκλησίες μέχρι τζαμιά, από οικογένεια ετερόφυλη ή του ιδίου φύλλου, με παρελάσεις στρατού και pride.
Όλοι αυτοί όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα ,δεν διάβασαν ποτέ το Ευαγγέλιο για να δούνε τι λέει ακόμα και για την υπακοή.
Έμειναν υπάκουοι στους ηγέτες τους , όπως και οι δεδηλωμένοι χριστιανοί υπάκουοι στους ηγέτες τους κληρικούς.
Όλοι ήταν σίγουροι ότι η ηγεσία του καθενός τους εκπροσωπούσε τα συμφέροντά τους.
Τα τωρινά συμβαίνοντα και τα παλιά και πρόσφατα γεγονότα , αποδεικνύουν, ότι κανένα συμφέρον πατριωτικό, εθνικό, εργατικό οικονομικό και λαϊκό δεν προασπίστηκε, αντίθετα γίνεται μια συνεχής υποβάθμιση παντού, ορατή στις τσέπες, στην ελευθερία και γενικά στη ζωή των πολωμένων σε κομματικούς πόλους, των απλών ανθρώπων του λαού και οπαδών των κομμάτων.
Ακόμα με την ανοχή και συνέργεια των εκκλησιαστικών ηγετών κατόρθωσαν να διασπάσουν την συνοχή των πιστών χριστιανών σε μασκοφόρους υπάκουους και σε αντιδραστικούς ψεκασμένους.
Είχε επικρατήσει το αντιχριστιανικό δόγμα με την συνέργεια της αριστεράς ,μόνον η δεξιά να εκφράζει τα χριστιανικά ιδεώδη.
Διότι μεγάλο σκάνδαλο αποτελεί πάντοτε το Ευαγγέλιο με αυτά που γράφει για αγάπη, ισότητα, πλούσιους, ψαράδες, ξυλουργούς, τελώνες ,φαρισαίους ,πόρνες και ληστές.
Ποιός τα διδάσκει αυτά, τα γνωρίζει ,τα εξηγεί και πόσοι τα καταλαβαίνουν.
Μόλις πριν λίγες μέρες ευτυχώς έμαθα από ένα σχόλιο που διάβασα εδώ, τι εφάρμοζε η εκκλησία στην διαχείριση των αγαθών και της οικονομίας, όχι στην παραγωγή, κατά τους πρώτους τρείς αιώνες μετά Χριστόν.
Έμαθα τώρα και πως να κάνω τον έξυπνο ότι τα ξέρω όλα, γράφω αυτά που θεωρώ ότι γνωρίζω και εκτίθεμαι για διάλογο και έρευνα και ρωτώ για να πάρω απαντήσεις .
Αποκορύφωμα σκανδάλου αποτελεί εκείνος ο δολοφόνος ληστής που γλύτωσε μόνο με δυο κουβέντες στο παρά πέντε και μόνος του απολαμβάνει μία θέση ανάπαυσης στους ουρανούς, μόνον αυτός κρίθηκε και σώθηκε.
Τι έκανε αυτός ο αξιοκατάκριτος και απόβρασμα της κοινωνίας που δίκαια έφτασε στον σταυρό;
Αυτοκριτική στα πιστεύω του που τον οδήγησαν εκεί.
Μετανόησε, άλλαξε μυαλά στην ουσία, το ομολόγησε και ζήτησε να τον θυμηθεί ο Χριστός για να ησυχάσει από τις τύψεις του.
Ενώ όλοι εμείς οι καθώς πρέπει πιστοί και ιδεολόγοι ,τι σχέση έχουμε με αυτόν;
Αναπαυόμαστε σε ότι ξέρουμε και πιστεύουμε και πουθενά δεν έχουμε ησυχία και ψαχνόμαστε στις λεπτομέρειες και χάνουμε την ουσία της μετανοίας .
Περιμένουμε να μας φωτίσουν οι ερμηνευτές και οι δάσκαλοι των ιδεολογιών και των θρησκειών, όπως όμως μας αναπαύει και μας βολεύει ο καθένας μάς συμβιβασμένοι στην μερική αλήθεια και πίστη .
Έτσι παραμένουμε διασπασμένοι σε κόμματα της δεξιάς ,του κέντρου και της αριστεράς, χάνοντας την ουσία της μόνης αλήθειας που ομολόγησε ο ένας ληστής, ο άλλος παρέμεινε κολλημένος στα όσα πίστευε.
Τα κορίτσια που ανάφερα όμως, αμέσως αντιλήφθηκαν το παράδειγμα για το ολίγον έγκυος.
Ότι δεν γίνεται να λες στα πιστεύω σου ναι μεν αλλά και ταρακουνήθηκαν πολύ όπως φάνηκε.
Γυναικείο μυαλό που γεννάει βλέπεις και ξεκόλλησαν αρχίζοντας να ερευνούν και να αναθεωρούν τις ιδέες τους, οδηγούμενα προς μετάνοια. .
Υπάρχει και ανάλογο αρσενικό παράδειγμα ,για τα δεξιά, το κέντρο και τα αριστερά , που οι άνδρες αν και είναι το πρώτο πράγμα που βλέπουν και αγγίζουν κάθε πρωί, επιμένουν να τα διαχωρίζουν και να ισχυρίζονται ότι ανήκουν ιδεολογικά σε ένα από τα τρία.
Δυσκολότερα από ότι φαίνεται αντιλαμβάνονται οι άνδρες από τις γυναίκες την ουσία.
Ιδίως όταν είναι κύριοι καθώς πρέπει ,με θέσεις θεσμικές, έδρανα ,θώκους και θρόνους ,επιστήμονες ,ακαδημαϊκοί, ιδεολόγοι και κάτοχοι χρήματος και εξουσίας πολιτικής και εκκλησιαστικής.
Με ληστές σου λέει θα ασχολούμαστε τώρα και με πόρνες.
Το ίδιο και οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που κρύβονται στο εγώ τους που αυξάνεται από την ικανοποίηση της εργασίας και την αποδοχή ανάμεσα σε ομοίους τους ή την επιβολή τους στην οικογένεια.
Δεν θέλουν να παραδεχθούν την υπεροχή των γυναικών που μπορούν και οδύρονται στην γέννα, ενώ αυτοί απλά πονούν.
Αυτές καταλαβαίνουν γιατί εννιά μήνες κουβαλούν κάτι και πρώτες πιάνουν στα χέρια τους την ουσία που έφεραν στον κόσμο.
Οι μητέρες μόνον και οι υποψήφιες ικανές να γίνουν.
«συγνώμη υπάρχουν και αυτές που θέλουν μα αδυνατούν για πολλούς λόγους Κύριος οίδε»
Είναι αυτές που ακούν, αντιλαμβάνονται και κατανοούν πάντοτε προσφέροντας καταφύγιο.
Γιατί ανέφερα τις γυναίκες και τις μητέρες;
Έλα μου ντέ γιατί;
Ποιός δεν αγαπάει την μάνα του;
Μάνα είναι και η Παναγία.
Γιατί καταφύγιο και μάνα είναι και η εκκλησία.
Θηλυκό το όνομα της
Εμείς όμως επιτρέψαμε και κλείσανε το καταφύγιο και βίασαν την μάνα μας.
Άλλες γυναίκες το απεύχονται ή το απορρίπτουν αρνούμενες την ευθύνη και τις οδύνες και μαζί την χαρά της μητρότητας από την πρώτη επίκληση μαμά ως την ύστατη του ανθρώπου «α ρε μάνα μου»
Έτσι έκανε η επίσημη εκκλησία και μας απέρριψε.
Άλλες γυναίκες προσπαθούν να μοιάζουν και να μιμούνται τον άνδρα, που έβαλε στην πράξη, μόνο ότι πιάνει πρώτο το πρωί, και το τελευταίο που παίρνει μαζί του όταν φύγει.
Έτσι έκανε η Δ,Ι.Σ με τον Ιερώνυμο, υπέγραψε και έφυγε.
Που να καταλάβει ο άνδρας πως και γιατί.
Έμαθε σε αυτό να ποντάρει ακόμα και στην πολιτική.
Λίγοι εξασκούν τον λόγο και την την ουσία στο ανώτερο σημείο του σώματος.
Έτσι ακούς κραυγές κορακίσιες αντί λόγου, που επιτίθενται δεξιά και αριστερά ακόμη και σε γέροντα που γράφει σε πρώτο πρόσωπο και προσπαθεί να μας μεταπείσει όλους προς μετάνοια
Όλα αυτά συμβαίνουν επάνω. στην άμαξα που κουβαλάει τους οίμους,τις κραυγές δηλαδή, που άλλες είναι αγωνίας, άλλες
αφυπνιστικές ,συναγερμού, μετανοίας ή εν τη ερήμω.
Και ανεβαίνουν στη άμαξα και κόρακες που γνωρίζουν να βγάζουν μόνο κρά από το στόμα τους.
Φυσικό είναι αφού η άμαξα με τους οίμους είναι ανοικτή, να ανεβαίνουν και κότες, κοράκια και άλλα δίποδα ,τετράποδα ή ερπετά που δεν βλέπουν δεν ακούν ή δεν αντιλαμβάνονται τι μεταφέρει η άμαξα, που κάπου θέλει να οδηγήσει περιφερόμενη, ενώ θα μπορούσε να λουφάξει στο στάβλο και να μη φορτώνεται και να εκτίθεται.
Στους στάβλους μπαίνουν οι κλειστές άμαξες Μαζικής Μεταφοράς Επιβολής, που δέχονται μόνο υπάκουες φωνές ή φερέφωνα που συντηρούνται με παροχές και χορηγίες.
Είναι αυτές που σε όποια πλευρά της οδού ,δεξιά ,αριστερά ή στο κέντρο βαδίζουν, αθόρυβα οδηγούν στον ίδιο δρόμο αποδεδειγμένα.
Είναι ο δρόμος του γκρεμού που μας έφθασαν σιωπηλά και υπάκουα οδηγούμενοι στα τυφλά.
Είναι ο ίδιος δρόμος ισιάδα, που είχε οδηγήσει σε διχασμούς και εμφυλίους και καταστροφές παλιά.
Στις πλευρές πάντοτε υπήρχαν ξένοι θεατές της καταστροφής, όπως στην Σμύρνη, στάσιμοι, ακίνητοι και αμέτοχοι σίγουροι για την πορεία, αφού αυτοί είχαν βάλει τους δικούς τους αμαξάδες, που είχαν αμείψει πλουσιοπάροχα.
Τώρα ξαναπαίζεται το ίδιο έργο ,με την διαφορά ότι οι θεατές στο δρόμο είναι πληρωμένοι < φουκαράδες> ξένοι εισαγόμενοι και θα ορμήσουν να αρπάξουν ότι απομείνει στην σκηνή από εμάς τους πρωταγωνιστές..
Πάντοτε έτσι γίνεται, στην Πόλη, στα Βαρώσια,στη Χειμάρα και τώρα στην Αρμενία που καίνε μόνοι τα σπίτια τους.
Τουλάχιστον αυτοί πρόλαβαν και πολέμησαν όπως οι Κύπριοι, πριν τους πουλήσουν.
Εμείς είδαμε το ίδιο έργο πολλές φορές και ακόμα κοιτάμε.
Αν συνεχίσουμε έτσι και δεν αλλάξουμε πορεία ,ενώ κάθε πρωί θα έπρεπε να βλέπουμε οι αρσενικοί τι σημαίνει δεξιά, αριστερά και κέντρο , μας βλέπω όλους τράνς-φόρμερς και με την σφραγίδα, σφράγισμα του νόμου.
Οπαδοί και υπάκουοι των νόμων και των ΚΥΑ των 300 της Βουλής, της Κατερίνας και της Δ.Ι.Σ του Τζερώνυμο.
Βλέπεις ξεχάσαμε εκτός από τον ληστή στον σταυρό και τους κλέφτες προγόνους μας.
Αν είναι και παραμείνουμε έτσι, σηκώνει μόνο μια ευχή.
Άντε και καλό νέο εμφύλιο να έχουμε εμείς ,αυτοί θα είναι πάντα θεατές στα θεωρεία ή στα ελικόπτερα.
Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ ΚΑΛΙΜΑΥΚΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ...ΕΥΧΟΜΕ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΑΦΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΓΙΝΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή