ΤΑ ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΑ...

ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΑΚΟΥΝΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Με αφορμή μιας καταγγελίας που βρήκα στο διαδύκτιο και του νόμου για τους Χαιρετισμούς που γίνονται σε κλειστές εκκλησίες, χωρίς πιστούς και μεγάφωνα, είπα να γράψω δυό λόγια πέρι της λειτουργίας από την τηλεόραση..

Σας γράφω την καταγγελία της παράλογης κυρίας, που πιστεύει ότι δεν τηρήθηκε ο νόμος στον Ιερό του Αγίου Νικολάου στη Χαλκίδα την Παρασκευή (16-04-2021) όπου μαζεύτηκε αρκετός κόσμος έξω από τον ναό, λες και πρώτη φορά βλέπει κόσμο σε εκκλησία…:

«Θα ήθελα να αναφέρω ότι έτυχε να περνάω με το αυτοκίνητο μου την Παρασκευή 16 Απριλίου 2021 έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στη Χαλκίδα όπου προς μεγάλη μου έκπληξη αντίκρυσα αρκετό κόσμο μαζεμένο έξω από το ναό να ακούει τους Χαιρετισμούς μέσω μεγαφώνου, κάτι που απαγορεύεται, όπως γνωρίζουμε όλοι, λόγω του κορωναϊού. 

Οι υπεύθυνοι της Μητρόπολης Χαλκίδας και ο κόσμος που μαζεύτηκε νομίζουν ότι είναι πιο χριστιανοί από εμάς που δεν παρανομούμε και βλέπουμε τους Χαιρετισμούς από την τηλεόραση; Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό την ώρα που είμαστε στο τέλος του εφιάλτη και να γίνονται αυτά τα πράγματα.

Σας παραθέτω και δύο φωτογραφίες που πρόλαβα και τράβηξα ενώ ο κόσμος ήταν πολύ περισσότερος, καθώς ερχόταν και έφευγε ανά παρέες.

Πιο πολύ λυπάμαι για τον Μητροπολίτη Χαλκίδας που δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό που κάνει είναι εντελώς παράλογο και δεν είναι η πρώτη φορά όπως έχω διαβάσει..».

Πραγματικά έλεος.. Νομίζει δηλαδή ότι αν παρακολουθεί την λειτουργία από την τηλεόραση κάνει τα καθήκοντά της σαν χριστιανή.. Έτσι μας είπε ο Χριστός, έτσι έκαναν οι Αγίοι μας;;;

Αυτοί είναι οι σημερινοί χριστιανοί ορθόδοξοι..ο Θεός να τους κάνει ορθόδοξους. Δεν ξέρει αυτή η κυράτσα ότι οι αιρετικοί κάθονται από μια τηλεόραση ή ένα ραδιόφωνο και ακούνε την λειτουργία; Δεν το ξέρει ότι στην Ορθόδοξη πίστη μας υμνούμε τον Θεό μόνο με την φωνή μας και όχι με κάποιο άλλο μέσο; 

Φυσικά και αυτοί που παν στην Εκκλησία να υμνήσουν τον Θεό, βέβαια χωρίς μάσκες, είναι οι πιστοι.. Και εννοείται πως αυτοί που κάθονται στην τηλεόραση για να ακούσουν την λειτουργία είναι αιρετικοί..

(Σημ. Οίμου Αθήνας: Εννοείται ότι μιλάμε για όσους μπορούν να πάνε στην εκκλησία και δεν το κάνουν και όχι για τους ασθενείς που δεν μπορούν να πάνε και προκειμένου να μην ακούσουν καθόλου την Θ. Λειτουργία βάζουν την τηλεόραση...)

Η Ορθόδοξη Εκκλησία εχρησιμοποίησε την ανθρώπινη φωνή, τον ρυθμό, τον έμμετρο λόγο και την κοινή κλίμακα μουσικών συχνοτήτων της κοινής ανθρώπινης φύσεως διότι η ανθρώπινη φωνή είναι κοινή σε όλους τους ανθρώπους, καλλίφωνους και παράφωνους, οι οποίοι με μια κατάλληλη μουσική παιδεία μπορούσαν να ψάλλουν ύμνους στους ήχους της Αρχαίας Ελληνικής Μουσικής που έγινε Βυζαντινή και Εκκλησιαστική, μέσα στις Λατρευτικές Συνάξεις της Εκκλησίας, πραγματοποιώντας τον σκοπό της ανθρώπινης φύσεως: να συντονίζει με την μουσική την δοξολογαπροστατευτοςία του Σύμπαντος Κόσμου προς τον Θεό. Σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης κατασκευάσθηκε ο άνθρωπος προς εργασίαν της μουσικής. 

Δεν βλέπεις, λέγει ο Άγιος Γρηγόριος, ότι η κατασκευή του ανθρωπίνου στόματος είναι τέτοια ώστε να αποδίδεται με την μουσική η δοξολογία του Σύμπαντος Κόσμου προς τον Θεό;

Όμως μπορούμε να εξετάσουμε και τις αισθήσεις του ανθρώπου: Την αφή, την ακοή, την όραση, την γεύση, την όσφρηση. Το έμβρυο μόλις συλληφθεί τι αντιλαμβάνεται πρώτα από όλα; Η πρώτη του αίσθηση που αναπτύσσεται είναι η ακοή. 

Τί ακούει; Ακούει την καρδιά της μητέρας του και αυτά που ερεθίζουν τις αισθήσεις της μητέρας του. Αυτά επηρεάζουν και την όλη πρόοδο της εγκυμοσύνης και την λειτουργία της ανθρώπινης προσωπικότητας του εμβρύου. Ακούει το έμβρυο τον ρυθμό της καρδιάς της μητέρας του, ντουκ-ντουκ.

Ποια σχέση έχει ο ρυθμός με τον άνθρωπο; Από τα πρώτα βήματα αναπτύξεως του εμβρύου, αναγνωρίζουμε ως άνθρωποι στον εύρυθμο κτύπο της καρδίας του έτερου σώματος που ανήκει στην μητέρα του, την ίδια του την ζωή, συμμετέχει στον ρυθμό της ζωής ή η συμμετοχή σε αυτόν τον ρυθμό της ζωής είναι η ίδια η ζωή και κάθε αρρυθμία σημαίνει θάνατος και για την μητέρα και για το έμβρυο. 

Όπως στο έμβρυο η συμμετοχή, η συνύπαρξη, ο συντονισμός στον ρυθμό του ετέρου σώματος που ανήκει στην μητέρα του, είναι επιβεβλημένη και σημαίνει ζωή, έτσι και υπενθυμίζει (ξυπνά μνήμες) ότι μόνο με την συμμετοχή στον ζωντανό οργανισμό της Εκκλησίας ωριμάζει, αναπτύσσεται πνευματικά και γεννιέται στην όντως ζωή.

Αν η μητέρα ψάλλει ή τραγουδά, είναι ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη, αυτά τα ακούει και τα αισθάνεται το έμβρυο. Είναι σχέση προσωπική, οντολογική, μουσική έλλογη και με λογική ρυθμική προσωδιακή σχέση προετοιμάζεται το έμβρυο να μεταβεί από την σκοτεινή μήτρα στον φωτεινό κόσμο της ανθρώπινης κοινωνίας, που περιμένει το έμβρυο μετά από εννιά μήνες κυοφορία: 

Μεταβαίνει από το σκοτάδι στο φως, από την σκλαβιά του περιορισμού στην ελεύθερη ζωή. Και όταν γεννηθεί το παιδί, το πρώτο που κάνει είναι να εκδηλωθεί με τη φωνή του. Κλαίει γοερά, δείγμα ότι γεννήθηκε άνθρωπος. Προκαλεί δάκρυα χαράς στη μητέρα του, που είναι τώρα και στο εξής η τροφός, η χαρά, η λύπη, η τρυφερότητα, η αγάπη, η πρώτη παρηγορία του νεογέννητου βρέφους.

Γιατί τα λέω αυτά; Διότι ο άνθρωπος μέσα στην εκκλησία είναι σαν το έμβρυο στη μήτρα της μητέρας του.

(Μιλάμε πάντα για τους ανθρώπους που θέλουν να σωθούν δια της Εκκλησίας και εν τη Εκκλησία.). Οι αγωνιζόμενοι Χριστιανοί και οι κατηχούμενοι γίνονται ζωντανά μέλη της Εκκλησίας, χρησιμοποιώντας κοινά πράγματα σε όλους τους ανθρώπους:

 Τον ήχο, την ακοή, την ανθρώπινη φωνή, τον ρυθμό, τον έμμετρο λόγο και την κοινή κλίμακα μουσικών συχνοτήτων της κοινής ανθρώπινης φύσεως, αυξάνοντας πνευματικά, κυοφορούμενοι μέσα στην μήτρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, λύνοντας ο καθένας τα προβλήματα του, νοιώθοντας τις χαρές, τις λύπες;, την τρυφερότητα, την αγάπη ή το μίσος, την ταραχή ή την ειρήνη. 

Και μέσα από το σκοτάδι του θανάτου μεταβαίνουν στο άκτιστο Φως του Χριστού, που είναι το Αρχέτυπο του «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού» πλασμένου ανθρώπου.

Τί συμβαίνει τώρα με τα μουσικά όργανα. Τα μουσικά όργανα έχουν δικό τους ήχο το καθένα, που κατά πλειοψηφία δεν ταιριάζει με τις ανθρώπινες φωνές, ακοές, ήχους. Έχουν δικό τους ρυθμό, μεγάλες κλίμακες, υψίτονες και βαρύτονες, που δεν μπορεί η οποιαδήποτε ανθρώπινη φωνή να αποδώσει. 

(Υποτάσσονται στα μουσικά όργανα, στο ρυθμό και στην μουσικά τους οι ανθρώπινες φωνές, όταν συνεργάζονται με ορχήστρες, σε μουσικές εκδηλώσεις.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποιεί το κοινό σε όλους τους ανθρώπους και αναγνωρίσιμο από όλους σε όλες τις εποχές μουσικό όργανο, την ανθρώπινη φωνή. 

Στις συχνότητες της ανθρώπινης φωνής αναγνωρίζουμε όλες τις μνήμες που από μικρά παιδιά έχουμε ζήσει, την παρηγορία, την χαρά, την λύπη της φωνής της μητέρας μας, μνήμες της βρεφικής ηλικίας, στοργής, θαλπωρής, ασφάλειας κλπ., που ενοιώθαμε στην αγκαλιά της μητέρας μας. 

Τις συχνότητες αυτές τις εκάναμε μουσική κλίμακα, τις εχρησιμοποιήσαμε στην Θεία Λατρεία, ζούμε την ασφάλεια, την θαλπωρή, την αγάπη, την στοργή της αγκαλιάς της Μητέρας Εκκλησίας μας.

Το να ακούς την λειτουργία μέσα από την τηλεόραση απαγορεύεις στις αισθήσεις σου να αισθανθούν το Μεγαλείο της Θεία λειτουργίας και τα μυστήρια Του.. 

Εμποδίζεις τα μάτια σου να δουν το Φως Του, Εμποδίζεις τα αυτιά σου να ακούσουν την Αλήθεια Του, δεν μυρίζεις το λιβανι, δεν αισθάνεσαι τους αγγέλους δίπλα σου και φυσικά είσαι απροστάτευτος εφόσον δεν είσαι στον Οίκο Του. Η τηλεόραση είναι ένα μουσικό μέσο και όχι η φωνή..

Ας αφήσουμε λοιπόν τις ιντερνετικές λειτουργίες και ας πάμε πίσω στην εκκλησία…Γιατί αντί να δείχνουμε το καλό παράδειγμα στους αιρετικούς τους ακολουθούμε…

Και ναι είμαστε πιο πολύ πιστοί από αυτούς που δεν πηγαίνουν στην εκκλησία.

ΠΗΓΗ