ΚΡΑΤΕΙΣΤΕ ΒΑΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ, ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕ ΑΠΕΙΡΗ ΑΓΑΠΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΙΔΕΙ ΣΕ ΕΣΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ
Μέγα τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος
✝ ✝ ✝
Γράψε Παιδί Μου ἀγαπητὸ αὐτὰ ποὺ θὰ σοῦ εἰπῶ πολὺ καθαρὰ καὶ ἀντιληπτὰ μέσα στὴν δική σου τὴν ψυχὴ γιὰ νὰ πληροφορήσεις τὸ πλάσμα Μου στὴν Γῆ γιὰ νὰ γνωρίζει ὅτι Εἶμαι ὁ Πατέρας Του ὁ Καλὸς καὶ ὁ Ἀγαθὸς ποὺ ἔχει ἄπειρη Ἀγάπη γιὰ αὐτό.
Μὲ ἔστειλε ὁ Πατέρας Μου ὁ Οὐράνιος Θεός, ἡ Ἀρχὴ τοῦ Παντός, ἐδῶ κοντὰ εἰς τὸν Λαόν Του ἐκείνη τὴν ἐποχὴ γιὰ νὰ διδάξω τοὺς ἀνθρώπους πῶς νὰ ζοῦνε, πῶς νὰ περπατοῦνε, τί νὰ ποιοῦνε ἐδῶ στὴν Γῆ γιὰ νὰ ἔρθουν τελικὰ στὴν Οὐράνια Βασιλεία τὴν Δική Μου, τοῦ Τρισυπόστατου Θεοῦ, τοῦ Μόνου Ἀληθινοῦ.
Ἄκουσαν τότε τὴν διδασκαλία Μου, πίστεψαν πολλοὶ ἀλλὰ ἄλλοι μὲ χλεύασαν καὶ προσπαθοῦσαν νὰ μοῦ ἐπιτεθοῦνε φραστικά, καὶ νὰ μοῦ συμπεριφέρονται φαρισαϊκὰ ἀλλὰ καὶ περιγελαστικά.
Καὶ ἔφτασε ἡ ἡμέρα ποὺ ἀνέβηκα στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀκολούθησαν οἱ λίγες ἡμέρες τῶν Παθῶν Μου τῶν κοσμικῶν ποὺ Μὲ ὁδήγησαν Τελικὰ ἐπάνω στὸν Σταυρὸ γιὰ νὰ ὑποστῶ αὐτὸν τὸν θάνατον τὸν ταπεινωτικὸ μαζὶ μὲ δύο ληστὰς ἀπὸ τὴν μία καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη Μου τὴν μεριά.
Καὶ μετὰ ἀκολούθησε ἡ Ἀνάστασή Μου, μπορεῖτε νὰ τὸ φανταστεῖτε, μπορεῖτε νὰ τὸ κατανοήσετε καὶ νὰ τὸ αἰσθανθεῖτε;
Ἐὰν μπορεῖτε καὶ γεμίζει ἡ ψυχή σας Χαρὰ καὶ ἀνείπωτη Ἀγάπη πρὸς Ἐμένα τὸν Χριστό, τότε εἴσαστε στὸν δρόμο τὸν σωστό.
Τότε ἔχετε κερδίσει ὄχι μόνον τὴν Ἐπίγεια ζωὴ ἀλλὰ κυρίως τὴν ἄλλη τὴν μεγαλειώδη, τὴν αἰώνια, τὴν Οὐράνια αὐτή· ὅ,τι ὡραιότερο δῶρο ἔχει νὰ σᾶς δώσει ὁ Τρισυπόστατος Θεὸς ἀφοῦ καὶ ἐσεῖς ὅταν θὰ ἔρθει ἐκείνη ἡ μεγάλη ἡ στιγμή, ἡ Δευτέρα Παρουσία, θὰ ἀναστηθεῖτε καὶ στὸν Οὐράνιο Παράδεισο θὰ βρεθεῖτε.
Γι’ αὐτὸ ἀγαπητά Μου Τεκνία, δικά Μου Παιδία αὐξήσετε τὴν πίστη σας πρὸς τὸν Τρισυπόστατο Θεὸ ἐτούτη τὴν ἐποχὴ ποὺ εὑρίσκεστε ἐν τῇ ἐπίγειᾳ ζωὴ καὶ κάνετε ἔργα καλά, ἀγαθά, βοηθείας καὶ Οὐράνιας Λατρείας.
Νὰ ἔχετε, ἐπαναλαμβάνω, ἀπόλυτη Πίστη καὶ Ἐμπιστοσύνη πρὸς Ἐμᾶς τὴν Τριάδα τὴν Ἁγία, γιὰ νὰ ἔχετε Εὐλογία καὶ νὰ μὴν σᾶς πλησιάζουν τὰ θηρία. Θὰ ἀπομακρύνονται ἀμέσως ἀπὸ ἐσᾶς χωρὶς νὰ σᾶς προξενήσουν καμμία ζημιὰ ἀλλὰ θὰ τρέπονται εἰς φυγὴ ἀφοῦ ἐσεῖς θὰ ἔχετε Ἐμένα τὸν Τρισυπόστατο Θεὸ ἐντός σας, ἄριστο βοηθό σας ἀλλὰ καὶ ἀήττητο ὑπερασπιστή σας στὴν ἐδῶ ζωή σας.
Προσεύχεστε καθημερινὰ καὶ ἀκολουθεῖτε τὰ Μυστήριά Μου· τὴν Μετάνοια, τὴν Ἐξομολόγηση καὶ τὴν Θεία Κοινωνία ὅσο μπορεῖτε πιὸ τακτικά. Τότε θὰ βλέπετε θὰ αἰσθάνεστε τὴν δύναμη ἐντός σας ποὺ θὰ αὐξάνεται, θὰ σᾶς τονώνει, θὰ σᾶς δίνει δύναμη πολλὴ ἀφοῦ αὐτὴ θὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν Τριαδικὴ Ἀρχή.
Μὴν φοβεῖστε ἀλλὰ νὰ ἔχετε θάρρος σταθερὸ καὶ δυνατὸ καὶ ἔτσι Μαζί Μας ὅ,τι τοῦ πονηροῦ θὰ νικᾶται καὶ αὐτὸς τελικὰ θὰ σᾶς φοβᾶται.
Ἀκολουθεῖτε τοὺς Κανόνες τοὺς Ἱερούς, αὐτοὺς ποὺ εἶναι εἰπωμένοι ἀλλὰ καὶ γραμμένοι στὰ Βιβλία Μας τὰ Ἱερά, τὰ Θεόπνευστα αὐτά.
Μὴν παρεκκλίνετε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ εἶναι γραμμένα ἐκεῖ, αὐτὰ ἀκριβῶς νὰ ἀκολουθεῖτε καὶ μὲ αὐτὰ νὰ πορεύεστε καθημερινά, κάθε στιγμή, κάθε λεπτὸ καὶ τότε ἀδιαλείπτως θὰ εἴσαστε ὑπὸ τὴν Σκέπη Μας, ὑπὸ τὴν Προστασία Μας, ὑπὸ τὴν Φροντίδα Μας καὶ νὰ εἴσαστε ἀπολύτως σίγουροι γι’ αὐτό, Ἐγὼ Ὁμιλῶ.
Ἐσεῖς τὸ Μόνο ποὺ ἔχετε νὰ κάνετε ἐτοῦτο τὸν καιρὸ εἶναι νὰ εἴσαστε ἀληθινὰ Παιδιά Μας, μὲ ψυχὴ πλημμυρισμένη μόνον καὶ μόνον ἀπὸ Ἐμᾶς, ἀπὸ τὴν Ὕπαρξή Μας, ἀπὸ τὴν Θεία Πνοή Μας καὶ τότε θὰ ἔχετε, ἐπαναλαμβάνω, τὴν Ἀπόλυτη Προστασία ἀπὸ Ἐμᾶς τὴν Τριάδα τὴν Ἁγία, ἀλλὰ καὶ κάθε καλὸ μέσα στὴν ψυχή σας ποὺ θὰ σᾶς δυναμώνει καὶ θὰ σᾶς γλυκαίνει καθημερινὰ καὶ ὅλα θὰ βαίνουν καλὰ καὶ εἰρηνικά.
Θαρσεῖτε, Ἐμεῖς σᾶς κρατοῦμε, Ἐμεῖς σᾶς Εὐλογοῦμε, Ἐμεῖς σᾶς Ἀγαποῦμε τόσο πολύ, ποὺ δὲν μπορεῖτε νὰ τὸ φανταστεῖτε ἀλλὰ μπορεῖτε νὰ τὸ αἰσθανθεῖτε ἐὰν μὲ Ἐμᾶς ζεῖτε.
Αὐτὰ τὰ λόγια ποὺ Εἰπώθηκαν ἐδῶ εἶναι ἀπὸ τὸν Τρισυπόστατο Θεὸ ποὺ εἶναι Θεὸς Ἀληθινός, Θεὸς Δημιουργός, Θεὸς Μοναδικός, ἡ μόνη Ἀλήθεια ποὺ ὑπῆρξε πάντοτε καὶ παντοῦ.
Γι’ αὐτὸ νὰ ἔχετε ἀπόλυτη Ἐμπιστοσύνη σὲ Αὐτόν, τὴν Τριάδα τὴν Ἁγία καὶ τότε θὰ ζήσετε συντόμως γεγονότα, ἀπίστευτα Θαυματουργικά, ἄκρως Πνευματικὰ καὶ νὰ εἴσαστε σίγουροι ὅτι ΟΛΑ αὐτὰ θὰ εἶναι ἀπὸ ΕΜΑΣ.
Ἀμὴν Ἀμὴν Ἀμὴν καὶ τῷ Τριαδικῷ Θεῷ Δόξα
Οι άγγελοι δοξάζουν συνεχώς το Θεό• πρέπει να είναι το πρότυπό μας. Η δοξολογία πρέπει να είναι η προσευχή μας. Έλεγε ο αεί δοξάζων τον Θεόν Γέροντας: «Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους. Οι άγγελοι μόνο δοξολογούν τον Θεό. Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία. Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία• ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. Εμείς είμαστε άνθρωποι πολύ υλικοί και χαμερπείς, γι’ αυτό και προσευχόμαστε στον Θεό ιδιοτελώς. Τον παρακαλούμε να μας τακτοποιήσει τα θέματά μας, να πάνε καλά τα καταστήματά μας, οι υποθέσεις μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας. Προσευχόμαστε, όμως ανθρώπινα και με ιδιοτέλεια. Η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή. Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς. Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα, να είναι η προσευχή μας μία διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική. Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή, θα δοξάζομε τον Θεό συνεχώς, αφήνοντάς τα όλα σ’ Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας: «πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτά είναι τα «ανώτερα μαθηματικά» της θρησκείας μας!».
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τελειότερη προσευχή, έλεγε, είναι η σιωπηλή. Δίδασκε ο αδιαλείπτως ευχόμενος Γέροντας: «Ο τελειότερος τρόπος προσευχής είναι ο σιωπηλός. Η σιγή. «Σιγησάτω πάσα σαρξ βροτεία» (Χερουβικόν Μεγάλου Σαββάτου). Αυτός ο τρόπος, της σιγής, είναι ο πιο τέλειος. Έτσι θεούσαι. Μπαίνεις στα μυστήρια του Θεού. Δεν πρέπει εμείς να μιλάμε πολύ. Ν’ αφήνομε να μιλάει η χάρις. Έλεγα το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» και νέοι ορίζοντες άνοιγαν. Δάκρυα χαράς κι ευφροσύνης κυλούσαν απ’ τα μάτια μου για την αγάπη και τη σταυρική θυσία του Χριστού. Λαχτάρα! Εδώ κρύβεται το μεγαλείο, ο Παράδεισος. Επειδή αγαπάεις τον Χριστό, λέεις τα λόγια αυτά, αυτές τις πέντε λέξεις λαχταριστά, με καρδιά. Και σιγά σιγά τα λόγια χάνονται. Είναι τόσο γεμάτη η καρδιά, που αρκεί να πεις μία λέξη, «Ιησού μου!», και τέλος καμία λέξη. Η αγάπη εκφράζεται καλύτερα χωρίς λόγια. Όταν μία ψυχή όντως ερωτευθεί τον Κύριο, προτιμά τη σιωπή και τη νοερά προσευχή. Η πλημμύρα της θείας αγάπης γεμίζει τη ψυχή από χαρά κι αγαλλίαση».
Μας δίδεται ό,τι επιθυμούμε, έλεγε πάλι, όταν δεν το ζητάμε• μας δίδεται όταν δεν το σκεφτόμαστε αλλά ζητάμε μόνο την Βασιλεία Του. Να πως τα διατυπώνει ακριβώς: «Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεν είπε ο Κύριος: «Ζητείτε δε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού…και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν»; (Ματθ. 6, 33• Λουκ. 12, 31). Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με τον Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δώσ’ μου τούτο, εκείνο…». Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού• αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα».
ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Πίστευσον, τέκνον μου, ότι εις όσα και αν πάσχωμεν, εις όλα ο Χριστός είναι άριστος ιατρός της ψυχής και του σώματος. Αρκεί να έχης την τελείαν αυταπάρνησιν, την τελείαν πίστιν και αφοσίωσιν εις αυτόν χωρίς δισταγμόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιπέ εις αυτόν τα παράπονά σου και θα ιδής παράκλησιν, θα ιδής θεραπείαν, όπου να θεραπεύη όχι μόνον το σώμα, αλλά μάλλον της ψυχής σου τα πάθη.
Του Θεού αι ενέργειαι δεν ομοιάζουν με ημών των ανθρώπων. Αυτός σιγά - σιγά με πάσαν υπομονήν εργάζεται την σωτηρίαν όλων των θελόντων σωθήναι. Πιστεύω ότι και εδώ δεν θα αφήση τους στεναγμούς και τα δάκρυα της μητρός να πάνε χαμένα... Μόνον την μετάνοιαν του ανθρώπου, εάν λάβη εις χείρας Του ο φιλάνθρωπος, όλα τα άλλα γνωρίζει Αυτός να οικονομή πανσόφως εις σωτηρίαν.
Παππούς Ιωσήφ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο θεός, παιδί μου, είναι αγάπη. Και από αγάπη κινούμενος, θέλων να μεταδώση τον πλούτον της πολλής Του αγάπης, τα πάντα εδημιούργησεν. Ο Θεός δεν είχεν, μήτε έχει ανάγκην από τον άνθρωπον˙ είναι αυτοδόξαστος, είναι όλος αγάπη. Δι αυτό και άλλο δεν ζήτησε από τον άνθρωπον, ει μη την αγάπην. «Αγαπήσεις», λέγει, «Κύριον τον Θεό σου εξ όλης ψυχής, εξ όλης καρδίας, εξ όλης της διανοίας, εξ όλης της ισχύος».
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις δηλαδή˙ όλη η έφεσις της ψυχής σου να στρέψη εις Αυτόν, να μην μοιραστή η αγάπη σου σε γονείς, σε τέκνα, σε ύλην τινά, αλλά όλος εξ όλοκλήρου να στρέψης εις Αυτόν και να φωνάζεις˙ «Ιησού μου, η γλυκειά πνοή μου, το φως της ζωής μου, η μόνη αγάπη μου, η μόνη λατρεία μου, σε λατρεύρω, αγάπησόν με, δείξον μοι τον έρωτα της αγάπης σου,να σου αποδώσω “τα σα εκ των σων”. Μητέρα γλυκειά του Χριστού και ιδική μου, οδήγησον με προς τον Υιό σου, όπου εγέννησας και βαστάζεις, όπου βαστάζει τα πάντα».
Τοιάυτα λέγων και πολλά άλλα, όπου κινούν την αγάπην, είναι αδύνατον εντός ολίγου να μην γευθής του Χριστού την αγάπην, όπου τα εντός σου, η καρδία σου θα φτερουγίζη, φλεγόμενη απ’ του Χριστού την θερμήν αγάπη.
Τότε ανοιχθήσονται σου οι οφθαλμοί της ψυχής και θα φύγη η ζάλη των παθών σου. Αλλά και πάλιν δεν θα πάυσουν οι πειρασμοί και οι συνεχείς θλίψεις.
Διότι μόλις η Χάρις υποχωρεί προς δοκιμασίαν,τα πάθη αρχίζουν και οι πειρασμοί. Αλλά και πάλιν βία, πάλιν αρχή, πάλιν φωνείς, «σώσον με Κύριε», πάλιν την γλυκειά μας Μανούλα, πάλιν κυλίου στον κόλπον της ωσάν βρέφος ψελλίζον. Και ούτος ολίγον ολίγον θα φωτισθής.
Βιάζου, μην ξεχνάς την Ευχή, διότι σου βοηθεί πολύ εν καιρώ πειρασμού."
Επιστολή Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού προς μοναχή Βρυαίνη (Καλαμάτα) - 09/04/1959