ZOYME ΣΕ ENA TEΡAΣTIO AOYΣBITΣ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ MEΝGELE ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΟ ZYKLON B

 ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Τα αστυνομικά και λοιπά κρατικά όργανα διαπράττουν τα εγκλήματα της Εσχάτης Προδοσίας με την παραβίαση του Συντάγματος και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καθώς και της συμμετοχής σε Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας ενώ υποπίπτουν και σε ένα σωρό άλλες παραβάσεις του Πειθαρχικού Δικαίου .

Στοιχεία που το αποδεικνύουν

Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (Νόμος 3418/2005) 

Πηγή : ΦΕΚ 287 Α / 28-11-2005 

Άρθρο 1– Έννοιες, ορισμοί και πεδίο εφαρμογής του παρόντος 

1. Ιατρική πράξη είναι εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη,  διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου. 

2. Ως ιατρικές πράξεις θεωρούνται και εκείνες οι οποίες έχουν ερευνητικό χαρακτήρα, εφόσον αποσκοπούν  οπωσδήποτε στην ακριβέστερη διάγνωση, στην αποκατάσταση ή και τη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων και στην προαγωγή της επιστήμης.  

3. Στην έννοια της ιατρικής πράξης περιλαμβάνονται και η συνταγογράφηση, η εντολή για διενέργεια πάσης  φύσεως παρακλινικών εξετάσεων, η έκδοση ιατρικών πιστοποιητικών και βεβαιώσεων και η γενική  συμβουλευτική υποστήριξη του ασθενή. 

Κατά τον παρόντα Κώδικα: α) στην έννοια «ασθενής» περιλαμβάνεται κάθε χρήστης των υπηρεσιών υγείας . 

4.Ο ιατρός σέβεται την ανθρώπινη ζωή ακόμη και κάτω από απειλή και δεν χρησιμοποιεί τις γνώσεις του ενάντια στις αρχές του ανθρωπισμού. Δεν συντρέχει ούτε παρέχει υποστήριξη σε  βασανιστήρια ή άλλες μορφές εξευτελιστικής και απάνθρωπης συμπεριφοράς, οποιαδήποτε και αν  είναι η πράξη για την οποία κατηγορείται ή θεωρείται ένοχο ή ύποπτο το θύμα αυτών των  διαδικασιών, σε καιρό ειρήνης ή πολέμου.  

Άρθρο 12 - Συναίνεση του ενημερωμένου ασθενή  1 .Ο ιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή.

2. Προϋποθέσεις της έγκυρης συναίνεσης του ασθενή είναι οι ακόλουθες: 

α) Να παρέχεται μετά από πλήρη, σαφή και κατανοητή ενημέρωση, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο. 

β) Αν ο ασθενής είναι ανήλικος, η συναίνεση δίδεται από αυτούς που ασκούν τη γονική μέριμνα ή  έχουν την επιμέλειά του. Λαμβάνεται, όμως, υπόψη και η γνώμη του, εφόσον ο ανήλικος, κατά την  κρίση του ιατρού, έχει την ηλικιακή, πνευματική και συναισθηματική ωριμότητα να κατανοήσει την  κατάσταση της υγείας του, το περιεχόμενο της ιατρικής πράξης και τις συνέπειες ή τα αποτελέσματα ή  τους κινδύνους της πράξης αυτής. Στην περίπτωση της παραγράφου 3 του άρθρου 11 απαιτείται  πάντοτε η συναίνεση των προσώπων που ασκούν τη γονική μέριμνα του ανηλίκου. 

γ) Η συναίνεση να μην είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής και να μην έρχεται σε  σύγκρουση με τα χρηστά ήθη. 

δ) Η συναίνεση να καλύπτει πλήρως την ιατρική πράξη και κατά το συγκεκριμένο περιεχόμενό της και κατά το χρόνο της εκτέλεσής της.

Άρα : Η χρήση μάσκας όπως και τα διάφορα test rt-pcr , τα εμβόλια κ.τ.λ. αποτελoύν συνεπώς με βάση τις ως άνω έννοιες, ιατρική πράξη που απαιτεί την υποχρεωτική ΠΛΗΡΗ, ΣΑΦΗ και ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ενημέρωση και που δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα ΠΛΑΝΗΣ, ΑΠΑΤΗΣ ή ΑΠΕΙΛΗΣ και να μην έρχεται σε σύγκρουση με τα χρηστά ήθη . 

Ρυθμίσεις για την εφαρμογή των Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής και άλλες διατάξεις. (Νόμος 4512/2018 - ΦΕΚ 5 Α / 17-01-2018)  338– Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας   Οποιαδήποτε απόφαση αντίθετη με τις διατάξεις του ν. 3418/2005 (Α ́287) είναι άκυρη. Αν στη λήψη  των αποφάσεων αυτών έχουν συμμετάσχει ιατροί, υπέχουν πειθαρχικές ευθύνες.  Άρα : Η επιβεβαίωση ότι ΔΕΝ υπάρχουν εξαιρέσεις στην εφαρμογή του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας που ΑΠΑΙΤΕΙ τη συναίνεση σε ΚΑΘΕ περίπτωση εφαρμογής ιατρικής πράξης και υπερισχύει κάθε άλλου νόμου, διάταξης, ΚΥΑ, …. όπως ρητά ορίζεται και στο άρθρο 28 του Συντάγματος.

Αρθρο

Σύνταγμα της Ελλάδας : Aτομικά και κοινωνικά δικαιώματα 

Πηγή: https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-5/  

'Αρθρο 5: (Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία) 

1.Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του . 2. Όλοι όσοι  βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της  τιμής και της ελευθερίας τους. 

 3.H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Kανένας δεν καταδιώκεται ούτε  συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος. 

4. Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας.  Νόμος (που συμφωνεί με το Σύνταγμα όπως σαφέστατα αναφέρεται στα άρθρα 120Σ §2,  87Σ §2 και 93Σ §4), ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των  βιοϊατρικών παρεμβάσεων. 

Eρμηνευτική δήλωση: Στην απαγόρευση της παραγράφου 4 δεν περιλαμβάνεται η απαγόρευση της εξόδου  με πράξη του εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την  προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας ασθενών, όπως νόμος ορίζει . 

 Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου 

Πηγή : https://www.echr.coe.int/documents/convention_ell.pdf  

Άρθρο 5 - Το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια  

1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν και την ασφάλειαν. Ουδείς επιτρέπεται να  στερηθή της ελευθερίας του ειμή εις τας ακολούθους περιπτώσεις και συμφώνως προς την νόμιμον  διαδικασίαν:  

α. εάν κρατήται κανονικώς κατόπιν καταδίκης υπό αρμοδίου δικαστηρίου. 

ε. εάν πρόκειται περί νομίμου κρατήσεως ατόμων δυναμένων να μεταδώσωσι μεταδοτικήν  ασθένειαν, φρενοβλαβούς, αλκοολικού, τοξικομανούς ή αλήτου. 

ΆΡΑ: ΜΟΝΟ ατομικά διοικητικά μέτρα μπορεί να επιβληθούν ακόμα και για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας και όχι καθολικά και αυτά ΜΟΝΟ ως ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου και εφόσον έχει ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ότι το άτομο αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Κάθε άλλη ενέργεια είναι αντισυνταγματική αφού άρει την προστασία κάθε προσώπου από το Σύνταγμα (άρθρο 5 §5) έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων.

Σύμβαση Οβιέδο 1997 (Υπερσυνταγματική - νόμος 2619/1998)  Πηγή : ΦΕΚ 132 Α / 19-06-1998)  

Άρθρο 1 - Προθέσεις και στόχοι 

Τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα προστατεύουν την αξιοπρέπεια και την ταυτότητα κάθε ανθρωπίνου όντος και θα εγγυώνται το σεβασμό της ακεραιότητας και των λοιπών δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών κάθε  ανθρωπίνου όντος, χωρίς διάκριση, σε σχέση με την εφαρμογή της Βιολογίας και της Ιατρικής. 

Άρθρο 2 - Το προβάδισµα του ανθρωπίνου όντος 

 Τα συµφέροντα και η ευηµερία του ανθρώπινου όντος θα υπερισχύουν έναντι µόνου του κοινωνικού  συµφέροντος ή της επιστήµης. 

Άρθρο 5 – Γενικός κανόνας 

Επέµβαση σε θέµατα υγείας µπορεί να υπάρξει µόνον αφού το ενδιαφερόµενο πρόσωπο δώσει την   ελεύθερη συναίνεσή του, κατόπιν προηγούµενης σχετικής ενηµέρωσής του. Το πρόσωπο αυτό θα  ενηµερώνεται εκ των προτέρων καταλλήλως ως προς το σκοπό και τη φύση της επέµβασης, καθώς και ως  προς τα επακόλουθα και κινδύνους που αυτή συνεπάγεται. Το ενδιαφερόµενο πρόσωπο µπορεί ελεύθερα και  οποτεδήποτε να ανακαλέσει τη συναίνεση του. 

Άρθρο 26 - Περιορισμοί άσκησης δικαιωμάτων 

1. Δεν τίθενται περιορισμοί στην άσκηση των δικαιωμάτων και προστατευτικών διατάξεων της παρούσας  Σύμβασης πλην όσων ορίζονται δια νόμου (που συμφωνεί με το Σύνταγμα όπως σαφέστατα αναφέρεται στα  άρθρα 120Σ §2, 87Σ §2 και 93Σ §4) και είναι αναγκαίοι σε μια δημοκρατική κοινωνία προς το συμφέρον της  δημόσιας ασφάλειας, την πρόληψή του εγκλήματος, την προστασία της δημόσιας υγείας ή την προστασία  των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων. 

2. Οι κατά την προηγούμενη παράγραφο περιορισμοί δύνανται να μην εφαρμόζονται ως προς το Άρθρα 11,  13, 14, 16, 17, 19, 20 και 21. 

ΆΡΑ : ΔΕΝ μπορεί να επιβληθεί ιατρική πράξη με τη δικαιολογία του κοινωνικού συμφέροντος χωρίς να υπάρχει ενημέρωση και κυρίως χωρίς ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ. Οι εξαιρέσεις ορίζονται με νόμο που θα πρέπει να ΣΥΜΦΩΝΕΙ με το Σύνταγμα δηλαδή θα πρέπει να αφορά ΑΤΟΜΙΚΑ διοικητικά μέτρα και ΜΟΝΟ με απόφαση δικαστηρίου (άρθρο 5Σ §4) και ΌΧΙ συλλογικά αφού τότε θα παραβίαζε το άρθρο 5 §5 του Συντάγματος που προστατεύει το πρόσωπο από τις βιοϊατρικές παρεμβάσεις.

Παγκόσμια Διακήρυξη για τη Βιοηθική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Πηγή http://portal.unesco.org/en/ev.php-URL_ID=31058&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html 

Άρθρο 6 - Συναίνεση 

3. Σε κατάλληλες περιπτώσεις έρευνας που διεξάγεται σε μια ομάδα ατόμων ή σε μια κοινότητα,  μπορεί να ζητηθεί πρόσθετη συμφωνία των νομικών εκπροσώπων της συγκεκριμένης ομάδας ή  κοινότητας. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει μια συλλογική κοινοτική συμφωνία ή η συγκατάθεση  ενός ηγέτη της κοινότητας ή άλλης αρχής να αντικαταστήσει τη συγκατάθεση ενός ενημερωμένου ατόμου.

ΑΡΑ : Ο καθένας αποφασίζει ΜΟΝΟ για τον εαυτό του και ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος ΔΕΝ μπορεί να αποφασίσει για λογαριασμό άλλου, είτε είναι ηγέτης, είτε είναι άλλη αρχή.

ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την εξάλειψη των βασανιστηρίων στον κόσμο (Ευρωκοινοβούλιο 2013/2169 (INI))  

Πηγή https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52014IP0206&from=EN  4. επισημαίνει ότι, σύμφωνα με την CAT, ο όρος 'βασανιστήρια' σημαίνει οιαδήποτε πράξη με  την οποία «προκαλείται σκοπίμως σε ένα πρόσωπο σοβαρός πόνος ή ταλαιπωρία, σωματική 

 ή ψυχική , από δημόσιο λειτουργό ή άλλο πρόσωπο που ενεργεί με επίσημη ιδιότητα ή με  την υποκίνηση ή τη συναίνεση ή με την αποδοχή του». Θεωρεί ωστόσο ότι καταστάσεις κατά τις οποίες πράξεις βασανισμού και άλλη σκληρή, απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση ή  τιμωρία διαπράττονται με τη συμμετοχή φορέων εκτός κρατικών ή δημοσίων υπαλλήλων  πρέπει επίσης να αντιμετωπίζονται μέσω μέτρων πολιτικής που ευνοούν την πρόληψη, τη  λογοδοσία και την αποκατάσταση· 

Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Υπερσυνταγματική)  Πηγή : https://eur-lex.europa.eu/resource.html?uri=cellar:2bf140bf-a3f8-4ab2-b506- fd71826e6da6.0010.02/DOC_1&format=PDF)  Άρθρο 6  3. Τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως κατοχυρώνονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για  την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και  όπως απορρέουν από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών,  αποτελούν μέρος των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης.  Άρα : Οι Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Συνθήκες και κυρίως αυτές που αφορούν τα Θεμελιώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Θεμελιώδεις Ελευθερίες αποτελούν μέρος του Ενωσιακού Δικαίου με υπερσυνταγματική ισχύ δηλαδή υπερισχύουν από άλλους νόμους, διατάξεις, ΚΥΑ, αποφάσεις κλπ.

Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας (Παράρτημα στην απόφαση 39/46 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών) 

Πηγή https://www.asylumlawdatabase.eu/sites/www.asylumlawdatabase.eu/files/aldfiles/%CE%A3%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7%20%CE%97%CE%95%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%20%CF %84%CF%89%CE%BD%20%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CF%89%CE%BD%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD %20%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%80%CF%89%CE%BD%20%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%AE%CF%82%2C%20%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B7%CF %82%20%CE%AE%20%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82.pdf  

Άρθρο 2.  

1. Κάθε Κράτος Μέρος λαμβάνει αποτελεσματικά νομοθετικά, διοικητικά, δικαστικά ή άλλα μέτρα  για να προλαμβάνει πράξεις βασανιστηρίων σε κάθε εδαφική περιοχή που υπάγεται στη  δικαιοδοσία του.  

2. Καμία απολύτως εξαιρετική περίσταση, είτε αποτελεί κατάσταση πολέμου ή απειλή πολέμου,  εσωτερική πολιτική αστάθεια ή κάθε άλλη κατάσταση ανάγκης, δεν μπορεί να προβληθεί ως  δικαιολογία για βασανιστήρια.  

3. Εντολή προϊσταμένου ή δημόσιας αρχής δεν μπορεί να προβληθεί ως δικαιολογία για  βασανιστήρια  

Άρθρο 4.  

1. Κάθε Κράτος Μέρος μεριμνά, ώστε όλες οι πράξεις βασανιστηρίων να αποτελούν εγκλήματα σύμφωνα  με το ποινικό του δίκαιο. Το ίδιο ισχύει για την απόπειρα διάπραξης βασανιστηρίων ή για κάθε πράξη  οποιουδήποτε προσώπου που συνιστά συνέργεια ή συμμετοχή σε βασανιστήρια.  

2. Κάθε Κράτος Μέρος προβλέπει για τα εγκλήματα αυτά κατάλληλες ποινές, για τον καθορισμό των οποίων  λαμβάνεται υπόψη ο σοβαρός χαρακτήρας αυτών των εγκλημάτων.

ΆΡΑ : ΚΑΜΙΑ δικαιολογία (κατάσταση ανάγκης, εξαιρετική περίπτωση,…) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επιβληθεί ιατρική πράξη χωρίς συναίνεση που χαρακτηρίζεται από το εθνικό και διεθνές δίκαιο ως βασανιστήριο.

Σύνταγμα της Ελλάδας (ΦΕΚ 211 Α /24-12-2019) 

Πηγή https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-7/ Άρθρο 7 : (Καμιά ποινή χωρίς νόμο, απαγόρευση βασανιστηρίων) 

1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο (που συμφωνεί με το Σύνταγμα όπως σαφέστατα αναφέρεται στα άρθρα 120Σ §2, 87Σ §2 και 93Σ §4) που να ισχύει πριν  από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή  βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης. 

2.Tα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής   βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει. 

Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα  (Υπερσυνταγματικό - Νόμος 2462/1997)  Πηγή : ΦΕΚ 25 Α / 26-02-1997 Άρθρο 7  Κανείς δεν υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινές ή μεταχειρίσεις σκληρές, απάνθρωπες ή εξευτελιστικές. Ειδικότερα, απαγορεύεται η υποβολή προσώπου, χωρίς την ελεύθερη συγκατάθεση του σε ιατρικό ή επιστημονικό πείραμα.

Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019)  

Πηγή ΦΕΚ 95 Α / 11-06-2019  

Άρθρο 137Α - Βασανιστήρια 

1. Υπάλληλος ή στρατιωτικός, στα καθήκοντα του οποίου ανάγεται η δίωξη, η ανάκριση ή η εξέταση αξιόποινων πράξεων ή πειθαρχικών παραπτωμάτων ή η εκτέλεση ποινών ή η φύλαξη ή η επιμέλεια κρατουμένων, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη, εάν  υποβάλλει σε βασανιστήρια κατά την εκτέλεση αυτών των καθηκόντων πρόσωπο  που βρίσκεται στην εξουσία του με σκοπό: α) να αποσπάσει από αυτό ή από τρίτο  πρόσωπο ομολογία, κατάθεση, πληροφορία ή δήλωση ιδίως αποκήρυξης ή αποδοχής  πολιτικής ή άλλης ιδεολογίας, β) να το τιμωρήσει ή γ) να εκφοβίσει αυτό ή τρίτα  πρόσωπα. Με την ίδια ποινή τιμωρείται υπάλληλος ή στρατιωτικός, που με εντολή των προϊσταμένων του ή αυτοβούλως σφετερίζεται τέτοια καθήκοντα και τελεί τις πράξεις  του προηγούμενου εδαφίου.

ΑΡΑ: Και η επιβολή χρήσης μάσκας, τεστ, εμβολίου, κλπ αποτελεί βασανιστήριο και εγκληματική πράξη αφού επιβάλλεται δια του εκβιασμού, της τρομοκράτησης και της βίας. Συνεπώς ΔΕΝ είναι ΟΥΤΕ συζητήσιμη, ΟΥΤΕ διαπραγματεύσιμη, ΟΥΤΕ υφίσταται θέμα εξαιρέσεων και καταστρατηγήσεων του δικαιώματος στην ΠΛΗΡΗ ενημέρωση και στην απόλυτη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ για λόγους είτε διαγνωστικούς, είτε για θεραπευτικούς, είτε για προληπτικούς.

Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019  

Πηγή : ΦΕΚ 95 Α / 11-06-2019  

Άρθρο 25 - Κατάσταση ανάγκης που αίρει το άδικο  

1. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος προς αποτροπή παρόντος και αναπότρεπτου  με άλλα μέσα κινδύνου, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου  άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η προσβολή που προκλήθηκε στον άλλο είναι  σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από την προσβολή που απειλήθηκε.  Άρθρο 32 - Κατάσταση ανάγκης που αίρει τον καταλογισμό  

1. Η πράξη δεν καταλογίζεται σε εκείνον που την τελεί για να αποτρέψει παρόντα και  αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί χωρίς δική του υπαιτιότητα το  πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή οικείου του, αν η προσβολή που προκλήθηκε στον  άλλο από την πράξη είναι κατά το είδος και τη σπουδαιότητα ανάλογη με την προσβολή που  απειλήθηκε.  

ΆΡΑ: Ακόμα κι ήταν νόμιμες οι κυβερνητικές αποφάσεις, η κατάσταση ανάγκης που θέτει τη ζωή σε κίνδυνο (παρενέργειες από την επιβολή ιατρικών πράξεων και τον εγκλεισμό, περιορισμό και λοιπά μέτρα) καθώς και την περιουσία με την καταστροφή της οικονομίας, ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ και νομιμοποιούν την αντίσταση σε αυτές, πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για αποφάσεις από παράνομη και κατοχική κυβέρνηση που παραβιάζουν κατάφορα το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις και Δίκαιο.

Σύνταγμα της Ελλάδας 

Πηγή https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-89/ και https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-95/ 'Αρθρο 87: (Ανεξαρτησία των δικαστών) 

2. Oι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και  στους νόμους (που συμφωνούν με αυτό όπως σαφέστατα αναφέρεται στα άρθρα 120Σ §2 και 93Σ §4) και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που  έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος. 

'Αρθρο 93: (Διακρίσεις των Δικαστήριων) 

4. Tα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι  αντίθετο προς το Σύνταγμα.

ΑΡΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ οι ΚΥΑ, οι διατάξεις, οι αποφάσεις και οι νόμοι που έχουν τεθεί μετά το 2010 που παραχωρήθηκε η Εθνική Κυριαρχία με το 1ο Μνημόνιο και μετά το 2015 που τέθηκε η χώρα υπό ξένη κατοχή με το 3ο Μνημόνιο είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ. Όποιο όργανο ή δημόσιος υπάλληλος τις εφαρμόζει και δεν αντιστέκεται με ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ όπως ορίζει το Σύνταγμα στο άρθρο 120, είναι συνεργός στην κατάλυση του πολιτεύματος δηλαδή συνεργός σε Εσχάτη Προδοσία.  Ακόμα κι αν δεν είχαμε κατάλυση της δημοκρατίας, οι ΚΥΑ και οι λοιπές αποφάσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το Σύνταγμα (άρθρο 28), το Ενωσιακό Δίκαιο (άρθρο 6) και τις Συμφωνίες και Συμβάσεις που είναι αναγνωρισμένες από την ΕΕ και που ως νόμοι της Ελλάδος υπερισχύουν κάθε άλλης διάταξης και συνεπώς τα δικαστήρια ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να μην εφαρμόζουν

Σύνταγμα της Ελλάδος 

(ΦΕΚ 211 Α /24-12-2019) 

Άρθρο 2 - Πρωταρχικές υποχρεώσεις της πολιτείας 

1. O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική  υποχρέωση της Πολιτείας. 

Σύνταγμα της Ελλάδος  

Πηγή: https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-25/ Άρθρο 25 - Αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων 

1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η  αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά  όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή  τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα  αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο νόμους  (που συμφωνούν με αυτό όπως σαφέστατα αναφέρεται στα άρθρα 120Σ §2, 87Σ §2 και 93Σ  §4), εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας . 

Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019 

Πηγή : ΦΕΚ 95 Α / 11-06-2019 

Άρθρο 14 - Έννοια της αξιόποινης πράξης 

1. Έγκλημα είναι πράξη άδικη και καταλογιστή σε εκείνον που την τέλεσε, η οποία τιμωρείται  από τον νόμο. 

2. Στις διατάξεις των ποινικών νόμων ο όρος «πράξη» περιλαμβάνει και τις παραλείψεις. Άρθρο 15 - Έγκλημα που τελείται με παράλειψη 

1. Όπου ο νόμος για την ύπαρξη αξιόποινης πράξης απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο  αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο  υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να προβεί σε ενέργεια για την  αποτροπή του αποτελέσματος. Η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση πηγάζει από νόμο, σύμβαση ή  προηγούμενη επικίνδυνη ενέργεια του υπαιτίου. 

Άρθρο 21 - Προσταγή 

1. Δεν είναι άδικη η πράξη την οποία κάποιος επιχειρεί για να εκτελέσει προσταγή που του έδωσε, σύμφωνα με τους νόμιμους τύπους, η αρμόδια αρχή, αν ο νόμος δεν επιτρέπει στον αποδέκτη της προσταγής να εξετάσει αν είναι νόμιμη ή όχι. Στην περίπτωση αυτή ως αυτουργός τιμωρείται εκείνος που έδωσε την προσταγή. 

2. Η διάταξη δεν εφαρμόζεται αν η προσταγή είναι προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη.

Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου 

(Υπερσυνταγματικό – Νόμος 3003/2002) 

Πηγή: https://www.refworld.org/cgi-bin/texis/vtx/rwmain/opendocpdf.pdf? reldoc=y&docid=506ab5e82 

Άρθρο 7.- Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας 

1. Για τους σκοπούς του παρόντος Καταστατικού, «έγκλημα κατά της  

ανθρωπότητας» σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις όταν διαπράττεται ως  μέρος ευρείας και συστηματικής επίθεσης που κατευθύνεται κατά οποιουδήποτε αμάχου  πληθυσμού, εν γνώσει της επίθεσης: 

β) Εξόντωση 

ε) Φυλάκιση ή άλλη σοβαρή στέρηση της σωματικής ελευθερίας κατά παραβίαση βασικών  κανόνων του διεθνούς δικαίου 

στ) Βασανιστήρια 

η) Δίωξη κατά οποιασδήποτε αναγνωρίσιμης ομάδας ή κοινότητας για λόγους πολιτικούς,  φυλετικούς, εθνικούς, εθνοτικούς, πολιτιστικούς, θρησκευτικούς ή λόγους φύλου, όπως αυτό  ορίζεται στην παράγραφο 3, ή άλλους λόγους που αναγνωρίζονται παγκοσμίως ως  ανεπίτρεπτοι κατά το διεθνές δίκαιο σε σχέση με οποιαδήποτε πράξη που αναφέρεται στην  παρούσα παράγραφο ή οποιοδήποτε έγκλημα εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. κ) Άλλες απάνθρωπες πράξεις παρόμοιου χαρακτήρα οι οποίες με πρόθεση προκαλούν  μεγάλο πόνο ή βαρεία σωματική βλάβη ή βαρεία βλάβη της διανοητικής ή σωματικής  υγείας. 

2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1: 

(β) Η «εξόντωση» περιλαμβάνει την με πρόθεση επιβολή συνθηκών ζωής, μεταξύ άλλων  στέρηση πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένων να επιφέρουν την καταστροφή  μέρους του πληθυσμού 

(ε) «Βασανιστήρια» σημαίνει την με πρόθεση πρόκληση έντονου πόνου ή δοκιμασίας,  σωματικών ή ψυχικών επί προσώπου που τελεί υπό την κράτηση ή υπό τον έλεγχο του  κατηγορουμένου. Τα βασανιστήρια δεν περιλαμβάνουν πόνο ή δοκιμασία που προκύπτει  μόνον ή είναι σύμφυτος ή είναι δυνατόν να προκύψει από την επιβολή νόμιμων κυρώσεων 

(ζ) «Δίωξη» σημαίνει την με πρόθεση και βαρείας μορφής στέρηση θεμελιωδών  δικαιωμάτων σε αντίθεση προς το διεθνές δίκαιο εξ αιτίας της ταυτότητας της ομάδας ή  κοινότητας.

ΆΡΑ : Η συστηματική επιβολή ή απειλή επιβολής βασανιστηρίων όπως η επιβολή ιατρικών πράξεων χωρίς συναίνεση (χρήση μάσκας, τεστ, εμβολίων, …), σωματικών ή ψυχικών (δυσφορία, ταπείνωση,…), αλλαγής τρόπου ζωής, στέρησης της ελευθερίας, δίωξης των διαφωνούντων, και γενικά συστηματικός βασανισμός του αμάχου πληθυσμού, παραβίαση των Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συστηματική απειλή και δίωξη όσων έχουν αντίθετη άποψη, αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019)  Πηγή : ΦΕΚ 95 Α / 11-06-2019  Άρθρο 187 – Εγκληματική Οργάνωση  1. Όποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε επιχειρησιακά δομημένη και με  διαρκή εγκληματική δράση οργάνωση τριών ή περισσότερων προσώπων, που  επιδιώκει την τέλεση περισσότερων κακουργημάτων τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.  2. Αυτός που διευθύνει την εγκληματική οργάνωση τιμωρείται με κάθειρξη.  3. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της πρώτης παραγράφου, οργανώνεται με άλλον ή άλλους για να διαπράξουν κακούργημα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Με φυλάκιση έως τρία έτη τιμωρείται ο υπαίτιος αν η κατά το προηγούμενο εδάφιο  ένωση έγινε για τη διάπραξη πλημμελήματος με το οποίο επιδιώκεται οικονομικό ή  άλλο υλικό όφελος ή η προσβολή της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας ή της  ανηλικότητας.  ΆΡΑ : Οι δημόσιοι υπάλληλοι δρώντας συντονισμένα, οργανωμένα και με ιεραρχία για να επιβάλλουν ιατρικές πράξεις χωρίς συναίνεση και περιορισμούς στην ελευθερία, δηλαδή να διαπράξουν κακουργήματα, αποτελούν συμμορία και εγκληματική οργάνωση.  Κώδικας Ποινικής Δικονομίας (Νόμος 4620/2019)  Πηγή : ΦΕΚ 96 Α / 11-06-2019  Άρθρο 275 - Στα αυτόφωρα εγκλήματα  1. Προκειμένου για αυτόφωρα κακουργήματα και πλημμελήματα οι ανακριτικοί υπάλληλοι του άρθρου 31, καθώς και κάθε αστυνομικό όργανο, έχουν υποχρέωση, ενώ οποιοσδήποτε πολίτης το δικαίωμα, να συλλάβουν το δράστη, τηρώντας τις διατάξεις του Συντάγματος και του άρθρου 279 του κώδικα για την άμεση προσαγωγή του στον εισαγγελέα.  Άρα: Όποιος παραβιάζει το Σύνταγμα και πίπτει σε αυτόφωρα εγκλήματα, ΚΑΘΕ πολίτης νομιμοποιείται να τον συλλάβει και να τον οδηγήσει στον Εισαγγελέα/Αυτόφωρο για να δικαστεί επί τόπου (στην περίπτωση που αυτός αρνηθεί να ακολουθήσει τον πολίτη στα δικαστήρια)

Σύνταγμα της Ελλάδος  

(ΦΕΚ 211 Α /24-12-2019) 

Άρθρο 4– Ισότητα των Ελλήνων 

1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 

2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. 

Οι δημόσιοι υπάλληλοι τιμωρώντας, στιγματίζοντας και περιορίζοντας τους αντιρρησίες  πολίτες, στην ουσία επιβάλλουν διαχωρισμό και διακρίσεις μεταξύ τους δημιουργώντας  κατηγορίες πολιτών. 

Σύνταγμα της Ελλάδος (ΦΕΚ 211 Α /24-12-2019) 

Πηγή: https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To 

Politevma/Syntagma/article-107/ 

Άρθρο 103 - Δημόσιοι υπάλληλοι 

1. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εκτελεστές της θέλησης του Κράτους και υπηρετούν το  Λαό , οφείλουν πίστη στο Σύνταγμα και αφοσίωση στην Πατρίδα.  

Κώδικας Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (Νόμος 3528/2007) 

Πηγή : ΦΕΚ 26 Α / 09-02-2007 

Άρθρο 25 - Νομιμότητα υπηρεσιακών ενεργειών 

1. Ο υπάλληλος είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση των καθηκόντων του και τη νομιμότητα των υπηρεσιακών του ενεργειών. 

2. Ο υπάλληλος οφείλει να υπακούει στις διαταγές των προϊσταμένων του. Όταν όμως εκτελεί διαταγή, την οποία θεωρεί παράνομη, οφείλει, πριν την εκτέλεση, να αναφέρει εγγράφως την αντίθετη γνώμη του και να εκτελέσει τη διαταγή χωρίς υπαίτια καθυστέρηση. Η διαταγή δεν προσκτάται νομιμότητα εκ του ότι ο υπάλληλος οφείλει να υπακούσει σε αυτήν. 

3. Αν η διαταγή είναι προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη, ο υπάλληλος οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή…… 

Άρα : Ο δημόσιος υπάλληλος ως όργανο του κράτους είναι υποχρεωμένος να εκτελεί όλες τις εντολές ΕΚΤΟΣ από τις ΠΡΟΔΗΛΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ διότι τότε φέρει ο ΙΔΙΟΣ εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη της παρανομίας. Ο δε συνάδελφός του που δεν τον αποτρέπει από την πρόκληση του συγκεκριμένου αποτελέσματος καταγγέλοντάς τον, διαπράττει ακριβώς τα ίδια αδικήματα με αυτόν.

Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. 

Άρθρο 45 - Νόμος 3528/2007 - Ελευθερία της έκφρασης.  

1. Η ελευθερία της έκφρασης των πολιτικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, όπως και των επιστημονικών απόψεων και της υπηρεσιακής κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής, αποτελεί δικαίωμα των υπαλλήλων και τελεί υπό την εγγύηση του Κράτους. Δεν επιτρέπονται διακρίσεις των υπαλλήλων λόγω των πεποιθήσεων ή των απόψεων τους ή της κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής. 

Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019) 

Πηγή : ΦΕΚ 95 Α / 11-06-2019 

Άρθρο 134 – Εσχάτη Προδοσία 

2. Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος, εκτός από την περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου:  

α) επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού· 

Άρα: Ο υπάλληλος ως όργανο του κράτους που καταστεί ανενεργό προσκαίρως το δημοκρατικό πολίτευμα ακυρώνοντας τα Θεμελιώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα, τα άρθρα 28, 5 παρ 5, 7 του Συντάγματος και το Ενωσιακό Δίκαιο που έχει υπερσυνταγματική ισχύ, διαπράττει το αδίκημα της Εσχάτης Προδοσίας 

Ο όρος «Υγεία»  

Η υγεία είναι ο παράγοντας που μετράει την φυσική, ψυχολογική ή ακόμα και την πνευματική κατάσταση ενός ζώντος οργανισμού.  

Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε στο καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946) η υγεία είναι «η κατάσταση της πλήρους σωματικής,  ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας». Έτσι λοιπόν, η έννοια της υγείας, δεν αποδίδεται μόνο από την ιατρική, αλλά και από άλλους παράγοντες όπως είναι το περιβάλλον, η οικονομία, η εργασία κ.α. 

Ο όρος << Ελευθερία>>  Η λέξη <<Ελευθερία >> προκύπτει << παρά το ελεύθειν όπου ερα τις >> , δηλαδή << να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει / επιθυμεί >> . ( ελεύθω =   =έρχομαι , πορεύομαι / ερώ = αγαπώ --- > έρως ).  <<Ελευθερία >> λοιπόν δεν είναι , σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως ,το να μην είσαι σκλάβος ή δούλος , αλλά το να πράττεις εν γένει σύμφωνα με ό,τι σου γεννά έρωτα στην ψυχή σου ...Δεν αρκεί επομένως να μην είσαι υπόδουλος για να είσαι ελεύθερος . Πρέπει να βαδίζεις σύμφωνα με ό,τι έρωτα σου προκαλεί ,δηλαδή σε ενθουσιάζει , ταράζει την ψυχή σου , σε οδηγεί στην δημιουργία και την υπέρβαση , σε συγκλονίζει ...Ζώντας μία ζωή ρουτίνας και ημιμέτρων , ελεύθερος δεν είσαι... << ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ >> ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΣΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ , ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΣΟΥ ...

Σύνταγμα της Ελλάδος  

Πηγή : https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-28/ 

Άρθρο 28– Κανόνες του διεθνούς δικαίου και διεθνείς οργανισμοί 

1. Oι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας. 

Άρα : Οι νόμοι που αποτελούν εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συμβάσεων υπερισχύουν από τους άλλους νόμους , διατάξεις , ΚΥΑ , αποφάσεις κ λ π και συνεπώς καθιστούν κάθε τι αντίθετο προς αυτές ΑΚΥΡΟ και ΠΑΡΑΝΟΜΟ 

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)  2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.  3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.  4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα έχουμε παραβίαση του Συντάγματος με επακόλουθο και την παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από 6-5-2010, δια του Ν.3845/6-5-2010, οπόταν δια Σφετερισμού Εξουσίας (Σ.120παρ.3) καταλύθηκε με Πραξικόπημα η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και μετατράπηκε βίαια σε Δικτατορία (de facto) και στη συνέχεια δια της ψήφισης του Ν.4336/14-8-2014 ΦΕΚ.94Α (ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Γ-ΣΕΛ.1014) η κατοχή στην Ελλάδα επιβλήθηκε και ( de jure). 

Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου.....

Συμβούλιο της Ευρώπης 

Κοινοβουλευτική Συνέλευση 

Εμβόλια Covid-19: ηθικά, νομικά και πρακτικά ζητήματα Ψήφισμα 2361 (2021) 

7.3.1 Διασφαλίζει ότι οι πολίτες ενημερώνονται ότι ο εμβολιασμός ΔΕΝ είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν πιέζεται πολιτικά, κοινωνικά ή με άλλο τρόπο να εμβολιαστεί, εάν δεν το επιθυμεί. 

7.3.2 Διασφαλίζει ότι κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις για το ότι δεν έχει εμβολιαστεί, λόγω πιθανών κινδύνων για την υγεία ή επειδή δεν θέλει να εμβολιαστεί. 

7.5.2 χρησιμοποιεί πιστοποιητικά εμβολιασμού ΜΟΝΟ για τον καθορισμένο σκοπό  παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας του εμβολίου, των πιθανών παρενεργειών και  των ανεπιθύμητων ενεργειών. 

Συγγραφέας: Κοινοβουλευτική Συνέλευση 

Προέλευση Συζήτηση της συνέλευσης στις 27 Ιανουαρίου 2021 (5η συνεδρίαση) (βλ . Έγγρ. 15212 , έκθεση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας και Βιώσιμης Ανάπτυξης, εισηγήτρια: κα Jennifer De Temmerman). Κείμενο που εγκρίθηκε από τη Συνέλευση στις 27 Ιανουαρίου 2021 (5η συνεδρίαση).

ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΕΡΑΜΙΔΑΣ