Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΡΤΕΛ (BIG PHARMA)
Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κρίνει τον John Rockefeller και το Trust του ένοχους για διαφθορά, παράνομες επιχειρηματικές πρακτικές και εκβιασμό.
Ως αποτέλεσμα αυτής της απόφασης, ολόκληρο το Rockefeller Standard Oil-Trust, η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο της εποχής της, καταδικάζεται σε διάλυση. Όμως ο Rockefeller ήταν ήδη πάνω από το Ανώτατο Δικαστήριο και δεν τον ενδιέφερε η απόφαση αυτή.
1913
Προκειμένου να διαλύσει τη δημόσια και πολιτική πίεση προς αυτόν και τους άλλους ληστές-βαρόνους, ο Rockefeller χρησιμοποιεί ένα τέχνασμα που ονομάζεται "φιλανθρωπία", σύμφωνα με το οποίο τα παράνομα κέρδη από τις ληστρικές πρακτικές του στις επιχειρήσεις πετρελαίου χρησιμοποιούνται για την ίδρυση του Ιδρύματος Rockefeller.
Αυτό το φορολογικό καταφύγιο χρησιμοποιήθηκε για να αναλάβει στρατηγικά τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στις ΗΠΑ.
Το Ίδρυμα Rockefeller ήταν ο οργανισμός βιτρίνα για ένα νέο παγκόσμιο επιχειρηματικό εγχείρημα του Rockefeller και των συνεργατών του.
Το νέο αυτό εγχείρημα ονομαζόταν επιχείρηση φαρμακευτικών επενδύσεων. Οι δωρεές από το Ίδρυμα Rockefeller πήγαιναν μόνο σε ιατρικές σχολές και νοσοκομεία. Τα ιδρύματα αυτά είχαν γίνει ιεραπόστολοι μιας νέας φυλής εταιρειών: των κατασκευαστών πατενταρισμένων, συνθετικών φαρμάκων.
Αυτή ήταν επίσης η εποχή που ανακαλύφθηκαν οι πρώτες βιταμίνες. Σύντομα όμως έγινε σαφές ότι αυτά τα φυσικά μόρια είχαν οφέλη για την υγεία που σώζουν τη ζωή και ότι ήταν σε θέση να προλάβουν πολλές χρόνιες παθήσεις της υγείας.
Εμφανίστηκαν τα πρώτα βιβλία με έρευνες, που στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν, σχετικά με τα οφέλη των βιταμινών για την υγεία. Αυτά τα νεοανακαλυφθέντα μόρια είχαν μόνο ένα μειονέκτημα: δεν μπορούσαν να κατοχυρωθούν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Έτσι, στα πρώτα χρόνια της ύπαρξής της, η φαρμακευτική επενδυτική επιχείρηση αντιμετώπιζε ήδη μια θανάσιμη απειλή: οι βιταμίνες και άλλα μικροθρεπτικά συστατικά που προωθούνταν ως προγράμματα δημόσιας υγείας θα απαγόρευαν την ανάπτυξη οποιασδήποτε σημαντικής επενδυτικής επιχείρησης που βασιζόταν σε πατενταρισμένα φάρμακα.
Η εξάλειψη αυτού του ανεπιθύμητου ανταγωνισμού από τα φυσικά μικροθρεπτικά συστατικά έγινε επομένως ζήτημα ζωής και θανάτου για τη φαρμακευτική επιχείρηση.
1918
Το Ίδρυμα Rockefeller χρησιμοποιεί την επιδημία της ισπανικής γρίπης - και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (τα οποία ήδη ήλεγχε μέχρι τότε) - για να ξεκινήσει ένα κυνήγι μαγισσών εναντίον όλων των μορφών φαρμάκων που δεν καλύπτονταν από τις πατέντες του.
Μέσα στα επόμενα 15 χρόνια, όλες οι ιατρικές σχολές στις ΗΠΑ, τα περισσότερα νοσοκομεία και ο Αμερικανικός Ιατρικός Σύλλογος έγιναν ουσιαστικά πιόνια στη σκακιέρα της στρατηγικής του Rockefeller να υποτάξει ολόκληρο τον τομέα της υγείας στο μονοπώλιο της φαρμακευτικής επενδυτικής του επιχείρησης.
Μεταμφιεσμένο ως "Μητέρα Τερέζα", το Ίδρυμα Rockefeller χρησιμοποιήθηκε επίσης για να κατακτήσει ξένες χώρες και ολόκληρες ηπείρους για τη φαρμακευτική επενδυτική επιχείρηση - όπως ακριβώς είχε κάνει ο ίδιος ο Rockefeller μερικές δεκαετίες νωρίτερα με την πετροχημική επενδυτική επιχείρησή του.
1925
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στη Γερμανία, ιδρύεται το πρώτο χημικό/φαρμακευτικό καρτέλ προκειμένου να ανταγωνιστεί την επιδίωξη του Rockefeller για τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς φαρμάκων.
Με επικεφαλής τις γερμανικές πολυεθνικές Bayer, BASF και Hoechst, ιδρύεται το καρτέλ I.G. Farben με συνολικό αριθμό εργαζομένων που ξεπερνά τις 80.000. Ο αγώνας για τον παγκόσμιο έλεγχο είχε ξεκινήσει.
1929, 29 Νοεμβρίου
Το καρτέλ Rockefeller (Η.Π.Α.) και το καρτέλ I.G. Farben (Γερμανία) αποφάσισαν να χωρίσουν ολόκληρο τον πλανήτη σε σφαίρες συμφερόντων - το ίδιο ακριβώς έγκλημα για το οποίο είχε καταδικαστεί ο Rockefeller 18 χρόνια νωρίτερα, όταν το τραστ του είχε χωρίσει τις Η.Π.Α. σε "ζώνες συμφερόντων".
1932 / 33
Το καρτέλ της I.G. Farben, εξίσου ακόρεστο, αποφασίζει να μη δεσμεύεται πλέον από τους περιορισμούς του 1929. Υποστηρίζουν έναν εξεγερμένο Γερμανό πολιτικό, ο οποίος υπόσχεται στην I.G. Farben να κατακτήσει στρατιωτικά τον κόσμο γι' αυτούς.
Με εκατομμύρια δολάρια σε προεκλογικές δωρεές, αυτός ο πολιτικός καταλαμβάνει την εξουσία στη Γερμανία, μετατρέπει τη γερμανική δημοκρατία σε δικτατορία και τηρεί την υπόσχεσή του να ξεκινήσει τον κατακτητικό του πόλεμο, έναν πόλεμο που σύντομα έγινε γνωστός ως Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Σε κάθε χώρα στην οποία εισέβαλε η Βέρμαχτ του Χίτλερ, η πρώτη πράξη ήταν να ληστέψει τις χημικές, πετροχημικές και φαρμακευτικές βιομηχανίες και να τις εκχωρήσει - δωρεάν - στην αυτοκρατορία I.G. Farben.
1942 - 45
Προκειμένου να εδραιώσει την παγκόσμια ηγεσία του με πατενταρισμένα φάρμακα, το καρτέλ I.G. Farben δοκιμάζει τις πατενταρισμένες φαρμακευτικές ουσίες του σε κρατούμενους στρατοπέδων συγκέντρωσης στο Άουσβιτς, στο Νταχάου και σε πολλές άλλες τοποθεσίες.
Οι αμοιβές για τη διεξαγωγή αυτών των απάνθρωπων μελετών μεταφέρονται απευθείας από τους τραπεζικούς λογαριασμούς της Bayer, της Hoechst και της BASF στους τραπεζικούς λογαριασμούς των SS, που διαχειρίζονταν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
1945
Το σχέδιο της I.G. Farben να αποκτήσει τον έλεγχο των παγκόσμιων αγορών πετρελαίου και φαρμάκων απέτυχε. Οι ΗΠΑ και οι άλλες συμμαχικές δυνάμεις κέρδισαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρ' όλα αυτά, πολλοί στρατιώτες των ΗΠΑ και των συμμάχων είχαν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης και η ανταμοιβή των συμμάχων ήταν μικρή σε σύγκριση με την ανταμοιβή των άλλων. Οι εταιρικές μετοχές των ηττημένων, της I.G. Farben, πήγαν στο καταπίστευμα Rockefeller (Η.Π.Α.) και Rothschild / J.P. Morgan (Η.Β.).
1947
Στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης για εγκλήματα πολέμου, 24 διευθυντές των Bayer, BASF, Hoechst και άλλα στελέχη του καρτέλ I.G. Farben δικάζονται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τα εγκλήματα αυτά περιλάμβαναν: την ηγεσία επιθετικών πολέμων, την καθιέρωση της δουλείας και τη διάπραξη μαζικών δολοφονιών.
Στην τελική του αγόρευση, ο επικεφαλής εισαγγελέας των ΗΠΑ Telford Taylor συνόψισε τα εγκλήματα που διέπραξαν αυτοί οι εταιρικοί εγκληματίες με τα ακόλουθα λόγια: "Χωρίς την I.G. Farben, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν θα ήταν εφικτός".
Παραδόξως, οι πραγματικοί ένοχοι για τον θάνατο 60 εκατομμυρίων ανθρώπων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - τα στελέχη της I.G. Farben - έλαβαν τις πιο ήπιες ετυμηγορίες. Ακόμα και τα στελέχη που ήταν άμεσα υπεύθυνα για τα εγκλήματα στο I.G. Άουσβιτς έλαβαν μόνο δώδεκα χρόνια φυλάκιση το πολύ. Εκπλήσσεστε; Δεν θα έπρεπε.
Μέχρι το 1944 ο Nelson Rockefeller είχε ήδη εισέλθει στον εκτελεστικό κλάδο της αμερικανικής κυβέρνησης. Ξεκίνησε ως υφυπουργός Εξωτερικών και κατέληξε λίγα χρόνια αργότερα ως ειδικός σύμβουλος του προέδρου Τρούμαν για ειδικές υποθέσεις.
Με άλλα λόγια, σε κρίσιμες καμπές του 20ού αιώνα, τα συμφέροντα των Rockefeller ανέλαβαν άμεσα την ευθύνη. Αποφάσισαν τη μεταπολεμική μορφή του κόσμου και τη διανομή του πλούτου του.
Ως εκ τούτου, υπό την επιρροή του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, οι ετυμηγορίες της Νυρεμβέργης κατά των διευθυντών της I.G. Farben μπορούν εύκολα να εξηγηθούν.
Σε αντάλλαγμα για την ανάληψη των εταιρικών μετοχών της I.G. Farben, και κατ' επέκταση του παγκόσμιου ελέγχου των επιχειρήσεων πετρελαίου και φαρμάκων, ο Νέλσον Ροκφέλερ φρόντισε να μην κρεμαστούν οι πραγματικοί ένοχοι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στην πραγματικότητα, και όπως θα δούμε, τους χρειαζόταν.
1949
Ιδρύεται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Αυτή ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που το σύνταγμα και η κοινωνία ενός βιομηχανοποιημένου έθνους μπορούσαν να σχεδιαστούν και να διαμορφωθούν ως φρούριο των φαρμακευτικών επενδυτικών επιχειρήσεων - ένα υπερατλαντικό φυλάκιο των συμφερόντων Ροκφέλερ.
Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, οι διευθυντές της I.G. Farben που καταδικάστηκαν στη Νυρεμβέργη αποφυλακίστηκαν και επανήλθαν στις προηγούμενες θέσεις τους ως μέτοχοι των συμφερόντων Ροκφέλερ.
Ο Fritz Ter Meer, για παράδειγμα, που καταδικάστηκε σε δώδεκα χρόνια φυλάκιση για τα εγκλήματά του στο Άουσβιτς, επέστρεψε ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της μεγαλύτερης γερμανικής φαρμακευτικής πολυεθνικής, της Bayer, το 1963!
1945 - 49
Ο ρόλος των αδελφών Ροκφέλερ δεν περιορίστηκε στην ανάληψη των παγκόσμιων μονοπωλίων των επιχειρήσεων πετρελαίου και φαρμάκων. Χρειάστηκε επίσης να δημιουργήσουν το πολιτικό πλαίσιο για να ευδοκιμήσουν αυτές οι επιχειρήσεις. Υπό την επιρροή τους, λοιπόν, ιδρύθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη το 1945, στο Σαν Φρανσίσκο. Για να καταλάβουν τον πολιτικό έλεγχο του μεταπολεμικού κόσμου, τρεις χώρες - κορυφαία κράτη εξαγωγής ναρκωτικών - είχαν όλο τον λόγο, και 200 άλλα κράτη είχαν καταστεί απλοί θεατές.
Ιδρυμένοι ως οργανισμοί που υποτίθεται ότι εξυπηρετούσαν την ευημερία των λαών του κόσμου, οι επικουρικοί οργανισμοί του ΟΗΕ, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), σύντομα αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τους πολιτικούς βραχίονες των παγκόσμιων συμφερόντων πετρελαίου και ναρκωτικών.
1963
Για λογαριασμό των συμφερόντων Ροκφέλερ, η κυβέρνηση της φαρμακευτικής μπανανίας της Γερμανίας πρωτοστάτησε σε μια από τις πιο διαβόητες προσπάθειες που έγιναν ποτέ στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών.
Υπό το πρόσχημα της προστασίας των καταναλωτών, ξεκίνησε μια σταυροφορία τεσσάρων δεκαετιών για να θέσει εκτός νόμου τις βιταμινοθεραπείες και άλλες φυσικές, μη κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας προσεγγίσεις υγείας σε όλες τις χώρες μέλη των Ηνωμένων Εθνών.
Ο στόχος ήταν απλώς να απαγορευτεί κάθε ανταγωνισμός για την επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων με τα πατενταρισμένα φάρμακα. Το σχέδιο ήταν απλό: αντιγραφή για ολόκληρο τον κόσμο αυτού που είχε ήδη επιτευχθεί στην Αμερική τη δεκαετία του 1920 - ένα μονοπώλιο στην υγειονομική περίθαλψη για την επενδυτική επιχείρηση με τα πατενταρισμένα φάρμακα.
Δεδομένου ότι η αγορά για τις φαρμακευτικές επενδυτικές επιχειρήσεις εξαρτάται από τη συνεχή ύπαρξη ασθενειών, τα φάρμακα που ανέπτυξε δεν προορίζονταν για την πρόληψη, τη θεραπεία ή την εξάλειψη ασθενειών.
Έτσι, ο στόχος της παγκόσμιας στρατηγικής ήταν να μονοπωλήσει την υγεία για δισεκατομμύρια ανθρώπους, με χάπια που σχεδόν καλύπτουν τα συμπτώματα, αλλά σχεδόν ποτέ δεν αντιμετωπίζουν τη βασική αιτία της ασθένειας.
Η στέρηση της πρόσβασης δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε σωτήριες για τη ζωή τους πληροφορίες σχετικά με τα οφέλη των φυσικών προσεγγίσεων για την υγεία, ενώ ταυτόχρονα εγκαθίδρυσε ένα μονοπώλιο με σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά και συχνά τοξικά πατενταρισμένα φάρμακα, προκάλεσε ασθένειες και θανάτους σε γενοκτονικές διαστάσεις.
Αυτή η επιδημία περιττής αναπηρίας και θανάτου από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις με ασθένειες δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία.
Ο Linus Pauling και άλλοι επιφανείς επιστήμονες αξίζουν τα εύσημα που κράτησαν ανοιχτή την πόρτα της γνώσης σχετικά με τα οφέλη των βιταμινών για την υγεία και άλλες αποτελεσματικές φυσικές προσεγγίσεις για την υγεία.
Αν δεν υπήρχαν αυτοί, θα ζούσαμε ήδη σήμερα σε μια φυλακή υγείας, φυλασσόμενοι από τους φύλακες των πυλών της φαρμακευτικής επιχείρησης με ασθένειες στην ιατρική, την πολιτική και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ο Linus Pauling θα πρέπει επίσης να πιστωθεί ότι αναγνώρισε τη σημασία της πρώιμης έρευνας του Dr. Rath στις βιταμίνες και τις καρδιαγγειακές παθήσεις και ότι προσκάλεσε τον Dr. Rath να τον ακολουθήσει κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του για να συνεχίσει το έργο της ζωής του.
1990 - 92
Τα χρόνια αυτά θα μείνουν στην ιστορία ως η αρχή του τέλους της φαρμακευτικής επιχείρησης με τις ασθένειες. Σε μια σειρά επιστημονικών δημοσιεύσεων, σε ορισμένες από τις οποίες ο Dr. Rath κάλεσε τον Linus Pauling να τον ακολουθήσει ως συν-συγγραφέας, ο Dr. Rath αναγνώρισε την έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών ως την πρωταρχική αιτία των ασθενειών.
Οι ασθένειες αυτές περιλαμβάνουν καρδιακές προσβολές, υψηλή αρτηριακή πίεση, διαβητικά κυκλοφορικά προβλήματα, καρκίνο, ακόμη και ασθένειες ανοσολογικής ανεπάρκειας, συμπεριλαμβανομένου του AIDS.
Σαν ένας Σέρλοκ Χολμς της επιστήμης, ο Dr. Rath εντόπισε την πραγματική αιτία αυτών των ασθενειών και διαπίστωσε ότι είχαν σκόπιμα νεφελοποιηθεί ή και κρυφτεί από εκατομμύρια ανθρώπους για έναν και μόνο σκοπό: για να τροφοδοτηθεί η ακόρεστη απληστία των φαρμακευτικών επιχειρήσεων με ασθένειες.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία του φαρμακευτικού καρτέλ, συνιστούμε τις ακόλουθες πηγές:
> Το βιβλίο "Rockefeller Medicine Men", του Richard E. Brown
> Η ιστοσελίδα Profit Over Life, που περιέχει τα επίσημα αρχεία από τη μεταπολεμική δίκη της Νυρεμβέργης για εγκλήματα πολέμου κατά της IG Farben
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου