ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΔΟΘΕΙ.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Ὡς Ἕλλην ἐνεργὸς πολίτης καὶ ὁμότιμος ἐκπαιδευτικὸς διαμαρτύρομαι ἐντονώτατα γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον οἱ ἑκάστοτε ἑλληνικὲς κυβερνήσεις χειρίζονται τὰ ζωτικὰ τῆς χώρας μας ζητήματα, τὰ ἐθνικά, τὰ ἐκπαιδευτικά, τὰ κοινωνικὰ, τὰ οἰκονομικὰ καὶ μάλιστα τὰ τῆς ἀσφαλείας καὶ τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν.

Ἰδιαιτέρως δὲ διαμαρτύρομαι γιὰ τὸ ἀντισυνταγματικὸ καὶ ἀντιανθρώπινο μέτρο τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἀρχῆς γενομένης μάλιστα ἀπὸ τοὺς ὑγειονομικούς ὑπαλλήλους, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον ἔχουν προσφέρει καὶ συνεχίζουν νὰ προσφέρουν τὶς πολύτιμες ὑπηρεσίες των τὴν κρίσιμη αὐτὴν περίοδο ἀλλὰ καὶ διατηροῦν δικαίως τὶς ἐπιφυλάξεις των ἔναντι τοῦ ἐμβολιασμοῦ, δεδομένου ὅτι τὰ προτεινόμενα ἐμβόλια οὔτε πλήρη προφύλαξη προσφέρουν οὔτε ἐπαρκῶς δοκιμασμένα εἶναι οὔτε κοινῶς ἀποδεκτὰ ἀπὸ τὸ σύνολο τῆς ἰατρικῆς κοινότητος γίνονται.

Ταυτοχρόνως, μαζὶ μὲ τὴν διαμαρτυρία μου προτείνω ἀντὶ νὰ ἐπιβληθῆ ὁ ὑποχρεωτικὸς ἐμβολιασμὸς νὰ διενεργοῦνται συχνὲς δοκιμαστικὲς ἐξετάσεις (τέστ), -ὅπως συστήνεται γιὰ ἄλλες κατηγορίες δημοσίων ὑπαλλήλων, λ.χ. τοὺς ἐκπαιδευτικούς- ὥστε καὶ τὰ δικαιώματα καὶ ἡ προσωπικὴ ἐλευθερία τῶν ἐργαζομένων νὰ γίνονται σεβαστά, καὶ ἡ δημόσια ὑγεία νὰ προστατεύεται. 

Πέρα ἀπὸ ἀντισυνταγματικὸ εἶναι ἀνήθικο καὶ ἀνάλγητο νὰ ἀναστέλλεται τὸ δικαίωμα στὴν ἐργασία συμπολιτῶν μας, ἐπειδὴ ἀντιτίθενται στὴν ὑποχρεωτικότητα τοῦ ἐμβολιασμοῦ.

Προσωπικὰ δηλώνω ὅτι ἔχω ἐμβολιαστῆ καὶ μὲ τὶς δύο δόσεις τοῦ ἐμβολίου, σεβόμενος τόσο τὴν προτροπὴ τῶν εἰδικῶν περὶ ἐμβολιασμοῦ τῶν ἡλικιωμένων, στὴν ὁμάδα τῶν ὁποίων ἀνήκω, ὅσο καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῦ περιβάλλοντός μου γιὰ τὴν προστασία ὅλων. 

Ὡστόσο, ἀντιλαμβάνομαι καὶ κατανοῶ πλήρως τὴν ἀγωνία καὶ τὴν ἀνησυχία τῶν νεωτέρων συνανθρώπων μου, τόσο λόγῳ τῶν ἤδη καταγραφόμενων σοβαρῶν παρενεργειῶν ὅσο καὶ τῶν πιθανῶν μελλοντικῶν ἐξ αἰτίας τοῦ γεγονότος ὅτι τὰ ἐν λόγῳ ἐμβόλια βρίσκονται ἀκόμη σὲ πειραματικὸ στάδιο.

Τέλος, ἔχοντας βιώσει τὴν πικρὴ ἐμπειρία ἑνὸς ἐξαιρετικὰ σκληροῦ καὶ ἐκδικητικοῦ ἐμφυλίου πολέμου, τοῦ ὁποίου καὶ ὅ ἴδιος ὑπῆρξα θύμα -διότι ἔχασα τὸ φῶς μου ἀπὸ ἀδέσποτη σφαίρα στὴν διάρκεια μιᾶς αἱματηρῆς συμπλοκῆς-, δὲν θὰ ἤθελα τὰ παιδιά μου καὶ τὰ ἐγγόνια μου καὶ φυσικὰ κανένας ἄνθρωπος νὰ ζήσουν τὴν ἐμπειρία ἑνὸς νέου ἐμφυλίου, πρὸς τὸν ὁποῖο θὰ ὁδηγηθῆ ἀναπότρεπτα ἡ χώρα μὲ τὴν ἐπιβολὴ τέτοιων ὑποχρεωτικῶν μέτρων ποὺ διχάζουν τοὺς πολίτες καὶ τοὺς στρέφουν ἐναντίον ἀλλήλων καὶ ὄχι ἐναντίον τῶν ἀληθινῶν ἐχθρῶν τῆς πατρίδος μας.

Κάνοντας καὶ πάλι ἔκκληση νὰ πρυτανεύσῃ ἡ σύνεση καὶ ἡ λογικὴ πρὸς ὄφελος ὅλων καὶ μάλιστα τῆς πολύπαθης πατρίδος μας διατελῶ

Μὲ τιμή,

Βασίλειος Τσούπρας

θεολόγος-κοινωνιολόγος