Η ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ

 «ΕΙ ΕΜΕ ΕΔΙΩΞΑΝ, ΚΑΙ ΥΜΑΣ ΔΙΩΞΟΥΣΙΝ·»

(Ἰω. 15, 20) 

Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου

Σημερινή είδηση 17-1-2022 στην ιστοσελίδα (PRONEWS)

........"οι αρχές και ύστερα από «καταγγελία», άγνωστου επέβαλαν εξοντωτικά πρόστιμα σε δύο πιστούς και ένα ιερέα σε εκκλησία της Ημαθίας.

Μετά το τηλεφώνημα του αγνώστου, κινητοποιήθηκαν άμεσα οι αρχές και έφτασαν στην εκκλησία όπου διαπίστωσαν είσοδο δύο ολόκληρων πιστών στην εκκλησία χωρίς τα «προβλεπόμενα πιστοποιητικά» ενόψει της κυριακάτικης θείας λειτουργίας." 

 Διαβάζοντας την είδηση θυμήθηκα το γεγονός ότι οι διώξεις στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εναντίον των Χριστιανών γίνονταν ύστερα από επώνυμες καταγγελίες γιατί το τότε ρωμαϊκό δίκαιο απαιτούσε για την δίωξη επώνυμη καταγγελία.

 Σήμερα  στο "Χριστιανικό΄" κράτος μας αρκεί και η ανώνυμη καταγγελία . Περάσαμε στην "επιμέλεια" της δίωξης των πιστών Χριστιανών ακόμη και τους τότε παγανιστές. 

Βέβαια οι πράξεις αυτές “των οργάνων της Τάξης” είναι πράξεις “αταξίας” γιατί είναι αντισυνταγματικές. Πράγματι:

 Όταν στο άρθρο 3 του Συντάγματος ορίζεται ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος τηρεί απαρασάλευτα τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις και διοικείται με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ΄(29) του 1850.

Όταν οι διατάξεις του ανωτέρω Πατριαρχικού Τόμου της κθ΄(29) του 1850 ορίζουν ότι η Εκκλησία της Ελλάδος θα διοικείται με βάση τους ιερούς κανόνες ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΑΚΩΛΥΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ.

Όταν ο Κανὼν ΛΣΤ´αποστολικός κανόνας ορίζει ότι:

Εἴ τις χειροτονηθεὶς ἐπίσκοπος μὴ καταδέχοιτο τὴν λειτουργίαν καὶ τὴν φροντίδα τοῦ λαοῦ τὴν ἐγχειρισθεῖσαν αὐτῷ, τοῦτον ἀφωρισμένον τυγχάνειν ἕως ἂν καταδέξηται· ὡσαύτως καὶ πρεσβύτερος καὶ διάκονος.

Όταν η Εκκλησία εμφανίζεται στην κοινωνία σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο (ενορία), ως η ευχαριστιακή σύναξη όλων των πιστών. Στη σύναξη αυτή συμμετέχουν όλοι οι πιστοί και όχι μερικοί. 

Η δε παρεμπόδιση στην συμμετοχή είναι αδιανόητη εκκλησιαστικά, γιατί εκεί τελείται το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, όπου δια της Θείας Μεταλήψεως ενώνεται ο πιστός με τον Χριστό και με τους άλλους πιστούς σε ένα σώμα αγάπης. Γιατί η Εκκλησία είναι σώμα Χριστού και ο Θεός αγάπη εστιν.

Τότε κάθε διάταξη νόμου ή διοικητικής αποφάσεως ή υλικής ενέργειας που έχει ως αποτέλεσμα να εμποδίζεται ο πιστός να μετάσχει στην σύναξη των πιστών που η παράδοση της Εκκλησίας μας έχει από αιώνων ορίσει αυτή να γίνεται στους Ιερους Ναούς , ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΠΡΑΞΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  .

 Επομένως η πράξη αυτή είναι άκρως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ και νομικά ανυπόστατη.

Ο εφημέριος του οικείου Ιερού Ναού, ως εκ του ιερατικού του αξιώματος αλλά και οι πιστοί με βάση την διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος δικαιούντο και υποχρεούντο ως πολίτες να αποκαταστήσουν την συνταγματική τάξη τελώντας την Θεία Λειτουργία  μετέχοντας σε αυτήν. όπως η παράδοση της Εκκλησιαστικής μας ζωής έχει καθιερώσει.

Βέβαια ίσως τα ανωτέρω που γράφω για τον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να είναι "σκόπιμα διαστρεβλωμένες θρησκευτικές απόψεις”, αφού το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάνθηκε ότι τα μέτρα κατά της πανδημίας, που ίσχυσαν για τους χώρους λατρείας, δεν παραβίαζαν το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (βλ. Απόφαση 49/30-3-2020).

Όμως  η απόφαση αυτή του Συμβουλίου της Επικρατείας μου έφερε στη μνήμη μου και τις αποφάσεις των ανωτάτων μας δικαστηρίων την περιόδου της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών, που το  πραξικόπημά τους το είχαν βαφτίσει “Επανάσταση” και ο τότε Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου επιλήσμονας γενόμενος του χρέους του απέναντι στην τήρηση του τότε ισχύοντος Συντάγματος, προδότης του γενόμενος, έγινε ο “Πρωθυπουργός” της πρώτης δικτατορικής κυβέρνησης. 

Οι ιερείς μας είναι υποχρεωμένοι νά λειτουργούν  διακονώντας το λαό πού τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός υπακούοντας στην ιερατική τους συνείδηση και κυρίως συμμορφούμενοι με την προσταγή του «Ἀρχηγοῦ καί τελειωτοῦ τῆς πίστεως Κυρίου Ἰησοῦ»: «τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν … ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῳ» (Λουκ. 22, 19. 1 Κορ. 11, 26).

 Σέ όποιον, όποιος και αν είναι αυτός, τους καλεί να παραβούν τη ρητή Κυριακή εντολή και να εγκαταλείψουν τη διακονία της ενορίας των, να επαναλαβουν το αποστολικό: «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, 40).  

 Για τους Επισκόπους μας δεν θα γράψω τίποτε μόνο θα προσευχηθώ ο Θεός να τους φωτίσει να αντιληφθούν το χρέος τους. 

Νικήτας Αποστόλου