ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Του Δημήτριο Βόγγολη*
Πολλοί φιλόσοφοι έγραψαν για το θαύμα της Ελληνικής Γλώσσας αυτός που με κέρδισε είναι ο Φραγκίσκο Λιγκόρα γιατί εκφράζει την διαχρονικότητα και την συνέχεια στο μέλλον, σύγχρονος Ιταλός καθηγητής Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του πολιτισμού είπε:
«Έλληνες να είστε περήφανοι που µιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή µητέρα και τροφός όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που µας έχουν αποµείνει και ταυτόχρονα το διαßατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισµό».
Θα παραθέσω ως άλλοτε Ζολώτας στην περίφημη διάλεξή του στις 2/10/1959 στο πλαίσιο συνεδριάσεως του ΔΝΤ και της παγκόσμιας τράπεζας, ήταν τότε μετά τον συμμοριτοπόλεμο για να στρέψει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στην λαβωμένη Ελλάδα.
Ούτε κατά διάνοια δεν θα επιχειρούσα μια τέτοια σκέψη αν δεν διάβαζα ένα άρθρο σε βρετανικό περιοδικό τέχνης. Παραθέτω το κείμενο όπως γράφτηκε και νομίζω ότι αξίζει να προβάλλεται :
“The genesis of classical drama was not symptomatic. An euphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.
The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere.
The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
Eventhrough the theaters were physically gigantic, there was noneed for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal – clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze – explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
Some theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism.”
Διάφορες ελληνικές επιγραφές κοσμούν πανεπιστημιακά ιδρύματα, μουσεία, ιδρύματα και πολλά άλλα σημεία σε ολόκληρο τον κόσμο σε ένδειξη αναγνωρισιμότητας της θεϊκής μας Γλώσσας, η οποία επιμελώς παραμελείται από τους εκάστοτε ιθύνοντες. Ένα μικρό δείγμα των ελληνικών ανά τον κόσμο επιγραφών βρίσκονται στην σελίδα Παγκόσμιος σεβασμός προς την Ελληνική γλώσσα από τα Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο. | (professors-phds.com).
Όλες οι πόλεις και οι φωτισμένοι κυβερνώντες δεν ήταν τυχαίοι ηγήτορες, αναγνώρισαν το μεγαλείο της νοηματικής Γλώσσας μας και άφησαν τις μνημειώδεις αυτές επιγραφές.
Τελειώνοντας κάνω για ύστατη φορά έκκληση στους Ακαδημαϊκούς να στραφούν προς ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ της Ελληνικής Παιδείας για μια ενάρετη κοινωνία της Αρετής, σύμφωνα με τα δύο μοντέλα του Πλάτωνος εσωτερικής ισορροπίας της Αρετής και της εξωτερικής ισορροπίας της Αρετής του Αριστοτέλους, μια κοινωνία που θα υπηρετεί το πολίτευμα μιας λατρευτής, τίμιας και Αγίας πόλης, σεβαστή απ όλες τις πατρίδες.
Μιας κοινωνίας με ομορφιά της πνευματικής ανάπτυξης πιο ενάρετη, πιο έντιμη, πιο σοφή γιατί υπάρχει απέριττη ομορφιά στην ηθική και στην γνώση.
Με μια Ελλάδα με αξίες και ιδανικά να σηκωθεί από τον λήθαργο να γκρεμίσουμε το γιοφύρι πριν προφτάσει το θεριό, να περάσει και αφανίσει, φύση και πολιτισμό ,να γίνει κεραυνός να σκοτώσει το θεριό που εναντιώνεται στην παιδεία και στην Σοφία των Ελλήνων.
Εάν δεν κάνεις θυσίες για τις ιδέες σου ή εσύ δεν αξίζεις, ή οι ιδέες σου : Ezra Pound
Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη προσπαθήστε το, φίλοι Ακαδημαϊκοί κάντε μια αρχή και βλέπουμε, όπως ο Βοναπάρτης έλεγε: «Μπαίνουμε στον πόλεμο και βλέπουμε»
Πηγή:
Πλάτων, Αριστοτέλης, Θ.Δάλμαρης, Δ.Λιαντίνης .
(*) Δημήτριος Βόγγολης, Υποστράτηγος ε.α.,
Η παιδεία κατά το Μ. Βασίλειο είναι το μόνο αγαθό πού παραμένει αναφαίρετο και μετά τον θάνατο του ανθρώπου:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Παιδεία μόνη των κτημάτων αναφαίρετον και ζώντι και τελευτήσαντι παραμένουσα».