Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΤΟ ΠΑΝ.

 Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΕΙ ΤΟ ΑΧΡΗΣΤΟ ΣΕ ΧΡΗΣΤΟ! 

Ο σύγχρονος άνθρωπος βιώνει μια διαρκή περίοδο πένθους για μια απώλεια Kάποιου που δεν γνώρισε ποτέ!! H τρομερή πορεία στην προσωπική ”οδό του Μαρτυρίου” ( Via Dolorosa) όπου ο σύγχρονος άνθρωπος σκοντάφτει από το βάρος όχι του νικοποιού σταυρού αλλά λυγίζει υπό το βάρος του ενοχικού παρελθόντος! 

Η χριστιανική ασκητική θεραπευτική-μια αντιπρόταση!!Μετάνοια είναι η πνευματική ανακύκλωση ο πνευματικός καθαρισμός που μετουσιώνει το άχρηστο σε χρηστό! Ο σύγχρονος άνθρωπος ακόμη κι όταν τα έχει όλα είναι δυστυχισμένος γιατί έχει απωλέσει το παν.

Το πνεύμα είναι ο ουρανός η ψυχή είναι η μέρα. Αν σκοτεινιάσει ο ουρανός όλη η μέρα είναι μουντή.. Το πνεύμα το σκοτεινιάζουν οι λογισμοί..Στο σκέφτομαι άρα υπάρχω η χριστιανική ασκητική αντιπαραθέτει το είμαι ό,τι σκέφτομαι. Η ποιότητα των λογισμών είναι η ποιότητα της ζωής ( γέροντας Θαδδαίος).

Η χριστιανική ασκητική είναι μια πάλη απαλλαγής από τη μη λειτουργική σκέψη..

Λειτουργική σκέψη είναι η δημιουργική σκέψη η επικεντρωμένη στο παραγόμενο έργο ή η αφοσιωμένη στην προσευχή σκέψη ή συνδυασμός των δύο. Η διασκέδαση του νοός ο διασκορπισμός του είναι η αιτία της κατάθλιψης ή της ακηδίας.

 Το πνεύμα αρέσκεται να επανέρχεται στο παρελθόν να ανασύρει από το υποσυνείδητο τραυματικά βιώματα του παρελθόντος, να διαιωνίζει ενοχικά σύνδρομα. Σύμφωνα με τη ψυχολογία η επούλωση του μετατραυματικού στρες γίνεται με την αναπαραγωγή του νοσηρού βιώματος σε συνθήκες κανονικές.

Σύμφωνα με τη χριστιανική ασκητική θεραπευτική το παρελθόν είναι νεκρός χρόνος..Το πισωγύρισμα και το φλας μπακ καταδικάζει τον άνθρωπο στο παρελθόν δέσμιο των βιωμάτων. Το να κουβαλάς το παρελθόν είναι μια απέλπιδα προσπάθεια ενός νέου Σίσυφου. 

Είναι βασανιστήριο και καταδίκη. Ο μεταχριστιανικός άνθρωπος δεν ζει στο παρελθόν ζει από δω στην αιωνιότητα έξω από αυτόν τον στατικό χωροχρόνο είναι ελεύθερος και λυτρωμένος…Άνθρωπος χωρίς παρελθόν…. Ο άνθρωπος που κουβαλά το παρελθόν του καλό ή κακό δυσκολεύεται να προχωρήσει να προοδεύσει. Μεταφέρει ένα περιττό βάρος.. όχι ένα σταυρό αλλά ένα περιττό δυσβάσταχτο βάρος. 

Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι κ’ άγω αναπαύσω υμάς λέγει ο Κύριος, μας καλεί να του εναποθέσουμε όλο αυτό το άχρηστο βάρος των ενοχών των τραυμάτων των βιωμάτων των λογισμών…Το ζητούμενο είναι η απαλλαγή..που σημαίνει λύτρωση. Δεν μπορείς να περπατήσεις αλυσοδεμένος με το παρελθόν..

Η σύγχρονη ψυχιατρική επιχειρεί να κάνει πιο ανώδυνη αυτή την τρομερή πορεία αυτήν την προσωπική ”οδό του Μαρτυρίου” ( Via Dolorosa) όπου ο σύγχρονος άνθρωπος σκοντάφτει από το βάρος όχι του νικοποιού σταυρού ”ο γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» αλλά όπου λυγίζει από το βάρος του βεβαρυμμένου του παρελθόντος ενοχικά σύνδρομα και τραυματικά βιώματα με την παροχή των ψυχότροπων αναλγητικών ουσιών. 

Η ψυχιατρική επιχειρεί να κάνει πιο ανώδυνη την πορεία με φάρμακα όπως η αθλητιατρική κάποιες φορές ντοπάρει τον αθλητή για να πετύχει το επιδιωκόμενο στόχο. Ντοπάρει για να σηκώσει το βάρος για ν΄αντέξει να κουβαλά το βάρος.. Το ζητούμενο είναι η απαλλαγή από αυτό η αποβολή του η απόρριψή του.. 

Η χριστιανική ασκητική θεραπευτική εκεί επικεντρώνεται.. Το πισωγύρισμα σε μεταμορφώνει σε στήλη άλατος..σε αγκυλώνει σε παγιδεύει..σε ακινητοποιεί σε καθηλώνει. Η ψυχιατρική στην καλύτερη περίπτωση παρέχει την απαραίτητη βιοχημεία όταν έχει πιστοποιηθεί η έλλειψη συγκεκριμένων ουσιών που προκαλούν την όποια δυσθυμία κι εκεί είναι αποτελεσματική.

Σε κάθε περίπτωση η επιστήμη εδώ δρα υποστηρικτικά αλλά όχι λυτρωτικά….Η επιστήμη είναι χρήσιμη αλλά η θρησκεία είναι σωτήρια. Δεν αλληλοαναιρούνται …

Η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία η συνοδευτική έχει το ρόλο της … Αλλά και πάλι πως ένας άνθρωπος σύγχρονος μπορεί να είναι και να αισθάνεται καλά όταν έχει απωλέσει το παν. Αν υπάρχει Θεός ο Θεός είναι το παν, αν υπάρχει Θεός που είναι το παν και όμως τον έχω απωλέσει έχω χάσει τα πάντα. 

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει χάσει τα πάντα γιατί έχει απωλέσει το παν που είναι ο Θεός.. Ένας άνθρωπος που χάνει τα πάντα δεν μπορεί παρά να είναι καταθληπτικός δυστυχισμένος δύσθυμος απελπισμένος απεγνωσμένος φαρμακωμένος τρελός από οδύνη και πόνο…

Ο σύγχρονος άνθρωπος πενθεί βιώνει μια παρατεταμένη περίοδο πένθους για μια απώλεια κάποιου που δεν γνώρισε ποτέ…ενός Πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ.. μια ασυναίσθητη απώλεια. Ο σύγχρονος άνθρωπος ακόμη κι όταν τα έχει όλα είναι δυστυχισμένος γιατί έχει απωλέσει το παν.

Μετάνοια είναι η πνευματική ανακύκλωση ο πνευματικός καθαρισμός που μετουσιώνει το άχρηστο σε χρηστό.

Η μετάνοια δεν είναι αυτομαστίγωμα, είναι συνειδητή αλλαγή τρόπου σκέψης και ζωής. Δεν διαγράφεις το παρελθόν μετουσιώνεις το παρελθόν σε ένα καλύτερο μέλλον. Μετάνοια είναι η πνευματική ανακύκλωση ο πνευματικός καθαρισμός που μετουσιώνει το άχρηστο σε χρηστό.

 Ο χριστιανός είναι ο άνθρωπος χωρίς παρελθόν με ένα υπέροχο μέλλον.. όχι ως υποσχεσιολογία…ζει την πρόγευση του μέλλοντος αιώνος..ζει από εδώ το επέκεινα …είναι Αναστημένος όρθιος όχι κατατονικός πεσμένος ...Ανάσταση σώματος και ψυχής. Έχει τη πίστη και τη βεβαιότητα της Νίκης σε κάθε περίπτωση αφού είναι πάντα με το Νικηφόρο Στράτευμα. Η καλή κατάταξη είναι το παν…

ΠΗΓΗ