Η ΦΥΣΗ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ...

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΤΗΝ ΩΘΗΣΗ ΓΙΑ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ: ΑΠΟΦΑΣΗ ΛΟΓΩ ΜΟΛΥΝΣΗΣ; 

Γράφει ο Colin Todhunter

Μεταξύ 1991 και 2016, ο πληθυσμός του Δελχί και των προαστίων του αυξήθηκε από 9,4 εκατομμύρια σε 25 εκατομμύρια. Το 2023, ο ιστότοπος World Population Review υπολογίζει ότι ο πληθυσμός του Δελχί είναι 32,9 εκατομμύρια.

Στο έγγραφο του Δεκεμβρίου 2016 Μελλοντική επέκταση της αστικής γης και επιπτώσεις για τις παγκόσμιες καλλιέργειες , προβλήθηκε ότι μέχρι το 2030, παγκοσμίως, οι αστικές περιοχές θα έχουν τριπλασιαστεί σε μέγεθος, επεκτείνοντας σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και υπονομεύοντας την παραγωγικότητα των γεωργικών συστημάτων.

Περίπου το 60% της καλλιεργήσιμης γης στον κόσμο βρίσκεται στα περίχωρα των πόλεων. Το έγγραφο αναφέρει ότι αυτή η γη είναι, κατά μέσο όρο, δύο φορές πιο παραγωγική από τη γη σε άλλα μέρη του πλανήτη.

Η Αφρική και η Ασία μαζί θα υποστούν το 80% της προβλεπόμενης απώλειας καλλιεργήσιμης γης λόγω της αυξανόμενης αστικοποίησης. Η εξαφάνιση αυτής της παραγωγικής γης θα επηρεάσει τις βασικές καλλιέργειες όπως ο αραβόσιτος, το ρύζι, τα φασόλια σόγιας και το σιτάρι, που αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας.

Στη Νότια Ασία, η γεωργική γη δεν μπορεί απλώς να εξαπλωθεί αλλού, επειδή η εύφορη γη έχει ήδη εξαντληθεί.

Ένας από τους συγγραφείς της εργασίας, ο Felix Creutzig (επί του παρόντος, καθηγητής Οικονομικών της Αειφορίας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου), είπε τότε ότι, καθώς οι πόλεις επεκτείνονται, εκατομμύρια αγρότες μικρής κλίμακας θα εκτοπιστούν. Αυτοί οι αγρότες παράγουν την πλειοψηφία των τροφίμων στις αναπτυσσόμενες χώρες και είναι το κλειδί για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια.

Ωστόσο, αυτό που λέει ο Creutzig δεν είναι αναπόφευκτο. Μακριά από αυτό. Η αστικοποίηση ενθαρρύνεται και διευκολύνεται από το σχεδιασμό.

Σύμφωνα με την έκθεση δανεισμού της Παγκόσμιας Τράπεζας, με βάση τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν έως το 2015, η Ινδία ήταν εύκολα ο μεγαλύτερος αποδέκτης των δανείων της στην ιστορία του ιδρύματος. Στην πλάτη της συναλλαγματικής κρίσης της Ινδίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ήθελαν η Ινδία να απομακρύνει εκατοντάδες εκατομμύρια από τη γεωργία: η Ινδία επρόκειτο να ξεκινήσει ένα τεράστιο έργο ερήμωσης/αστικοποίησης της υπαίθρου.

Επιπλέον, σε αντάλλαγμα για περισσότερα από 120 δισεκατομμύρια δολάρια (υπολογίζοντας τον πληθωρισμό, αυτό θα ήταν 269 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023) σε δάνεια, η Ινδία κλήθηκε να διαλύσει το κρατικό σύστημα προμήθειας σπόρων, να μειώσει τις επιδοτήσεις, να καταστρέψει τα δημόσια γεωργικά ιδρύματα. διευκολύνει την είσοδο παγκόσµιων παικτών και προσφέρει κίνητρα για την καλλιέργεια µετρητών για την απόκτηση συναλλάγµατος.

Οι λεπτομέρειες αυτού του σχεδίου εμφανίζονται σε άρθρο του Ιανουαρίου 2021 από την Ερευνητική Μονάδα Πολιτικής Οικονομίας (RUPE) που εδρεύει στη Βομβάη. Στην πραγματικότητα, αποτελεί ένα τεράστιο έργο αστικοποίησης και το άνοιγμα του αγροτικού τομέα της Ινδίας σε ξένες εταιρείες αγροτικών επιχειρήσεων.

Ως εκ τούτου, χωρίς έκπληξη, ο Felix Creutzig προέβλεψε τα εξής:

Καθώς η περιαστική γη μετατρέπεται, οι μικροϊδιοκτήτες θα χάσουν τη γη τους. Οι αναδυόμενες μεγαλουπόλεις θα βασίζονται όλο και περισσότερο σε αλυσίδες βιομηχανικής κλίμακας γεωργικών προϊόντων και σούπερ μάρκετ, παραγκωνίζοντας τις τοπικές αλυσίδες τροφίμων».

Η RUPE λέει ότι το άνοιγμα της οικονομίας της γεωργίας και των τροφίμων της Ινδίας σε ξένους επενδυτές και παγκόσμιες αγροτικές επιχειρήσεις ήταν ένα μακροχρόνιο έργο των ιμπεριαλιστικών χωρών.

Η γεωργία βιομηχανικής κλίμακας είναι το κλειδί για το σχέδιο. Και αναπόσπαστο μέρος αυτού του μοντέλου γεωργίας είναι οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες τροφίμων – είτε πρόκειται για γενετικά τροποποιημένες (ΓΤ) καλλιέργειες πρώτης γενιάς που βασίζονται σε γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) είτε νεότερες τεχνικές που περιλαμβάνουν τη γονιδιακή επεξεργασία.

ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ GLYPHOSATE/GM

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση στο New Indian Express (NIE) που εδρεύει στο Τσενάι, η ινδική κυβέρνηση είναι πιθανό να επιτρέψει την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών ανθεκτικών στα ζιζανιοκτόνα (HT). Αυτές οι καλλιέργειες δεν έχουν νομιμοποιηθεί, αλλά αναπτύσσονται στην Ινδία εδώ και μερικά χρόνια.

Η κυβέρνηση δημιουργεί μια δεξαμενή με περισσότερους από 4.000 «προοδευτικούς αγρότες» και «αγροτικούς μορφωμένους νέους» που μπορούν να βοηθήσουν τους αγρότες να ψεκάσουν γλυφοσάτη σε γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες που έχουν κατασκευαστεί γενετικά για να αντέχουν στο ζιζανιοκτόνο. Αυτοί οι υπεύθυνοι ελέγχου παρασίτων πρέπει να ψεκάσουν γλυφοσάτη για λογαριασμό των αγροτών.

Το glyphosate είναι καρκινογόνο και, στην Ινδία, η χρήση του περιορίζεται επίσημα σε καλλιέργειες τσαγιού και μη καλλιεργούμενες περιοχές, όπως άγονη γη και παρυφές δρόμων. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο ταξινόμησε το glyphosate ως «πιθανώς καρκινογόνο για τον άνθρωπο» το 2015.

Το NIE παραθέτει μια πηγή που υπονοεί ότι η προσπάθεια ψεκασμού glyphosate σε γεωργική γη φαίνεται σαν πρόδρομος της νομιμοποίησης του HT GM βαμβακιού (θα πρόσθετα – και τελικά τις καλλιέργειες τροφίμων HT GM).

Αυτή τη στιγμή, μόνο μία γενετικά τροποποιημένη καλλιέργεια - το Bt (εντομοκτόνο) βαμβάκι - είναι νομιμοποιημένη στην Ινδία.

Η νομιμοποίηση του HT GM βαμβακιού θα ήταν ένα βασικό βήμα προς το άνοιγμα μιας αγοράς πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για παγκόσμιες εταιρείες αγροτεχνολογίας-αγροχημικών που έχουν μια σειρά από καλλιέργειες HT GM τροφίμων που περιμένουν στα σκαριά.

Πολλά έχουν γραφτεί για τις καταστροφικές επιπτώσεις που έχει η γλυφοσάτη στην υγεία και το περιβάλλον. Τα ζιζανιοκτόνα με βάση το γλυφοσάτη (GBH) επηρεάζουν το μικροβίωμα του εντέρου και σχετίζονται με μια παγκόσμια μεταβολική κρίση υγείας. Προκαλούν επίσης επιγενετικές αλλαγές σε ανθρώπους και ζώα – οι ασθένειες παραλείπουν μια γενιά και μετά εμφανίζονται.

Αυτές οι τοξικές χημικές ουσίες έχουν εισέλθει στην τροφική αλυσίδα και στον ανθρώπινο οργανισμό σε επιβλαβή επίπεδα και βρίσκονται ακόμη και σε μια σειρά από δημοφιλή παιδικά δημητριακά.

Μια μελέτη του Απριλίου 2023 στην Εφημερίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου μέτρησε τα επίπεδα γλυφοσάτης στα ούρα των αγροτών και άλλων συμμετεχόντων στη μελέτη και διαπίστωσε ότι τα υψηλά επίπεδα του φυτοφαρμάκου συσχετίστηκαν με σημάδια αντίδρασης στο σώμα που ονομάζεται οξειδωτικό στρες, μια κατάσταση που προκαλεί βλάβη στο DNA και έναν καρκινικό βιοδείκτη.

Τα ευρήματα της μελέτης εμφανίστηκαν αφού τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ ανέφεραν το 2022 ότι περισσότερο από το 80% των δειγμάτων ούρων που ελήφθησαν από παιδιά και ενήλικες περιείχαν γλυφοσάτη. Παρόμοια στοιχεία υπάρχουν και στην ΕΕ. Τα GBH είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο γεωργικό ζιζανιοκτόνο στον κόσμο.

Υπάρχουν δεκάδες ακαδημαϊκές μελέτες που υποδεικνύουν τις βλαβερές και ανησυχητικές επιπτώσεις των GBH στην ανθρώπινη υγεία. Αντί να τα παρουσιάζουμε εδώ, για λόγους συντομίας, πολλά αναφέρονται στο διαδικτυακό άρθρο Bathed In Pesticides: The Narrative Of Deception (2022).

Ο δικηγόρος (και νυν υποψήφιος για την προεδρία) Robert F Kennedy Jr έχει εμπλακεί σε ορισμένες από τις εν εξελίξει δικαστικές υποθέσεις στις ΗΠΑ που έχουν ασκηθεί κατά της Bayer σχετικά με τις βλάβες στην ανθρώπινη υγεία του Roundup GBH της Monsanto (η Bayer αγόρασε τη Monsanto το 2018).

Ο Kennedy καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν διαδοχικά επιστημονικά στοιχεία που συνδέουν το glyphosate με έναν αστερισμό τραυματισμών που έχουν γίνει διαδεδομένοι από την εισαγωγή του, συμπεριλαμβανομένων της παχυσαρκίας, της κατάθλιψης, του Alzheimer, της ADHD, του αυτισμού, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, του Πάρκινσον, των νεφρών και της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, του εγκεφάλου, του μαστού και του προστάτη. καρκίνος, αποβολές, γενετικές ανωμαλίες και μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων.

Προσθέτει ότι η ισχυρή επιστήμη υποστηρίζει ότι η γλυφοσάτη είναι ο ένοχος για τις εκρηκτικές επιδημίες κοιλιοκάκης, κολίτιδας, ευαισθησίας στη γλουτένη, διαβήτη και μη αλκοολικού καρκίνου του ήπατος που, για πρώτη φορά, προσβάλλει παιδιά ηλικίας 10 ετών.

Οι ερευνητές θεωρούν τη γλυφοσάτη ως έναν ισχυρό ενδοκρινικό διαταράκτη, ο οποίος παρεμβαίνει στη σεξουαλική ανάπτυξη στα παιδιά. Είναι επίσης ένας χηλικός παράγοντας που αφαιρεί σημαντικά μέταλλα από το σώμα και διαταράσσει το μικροβίωμα , καταστρέφοντας τα ευεργετικά βακτήρια στο ανθρώπινο έντερο και προκαλώντας φλεγμονή του εγκεφάλου και άλλες αρνητικές επιπτώσεις.

Λοιπόν, γιατί τα GBH παραμένουν στην αγορά; Οφείλεται στη δύναμη του αγροχημικού/αγροχημικού τομέα και της προσέγγισης μη κοιτάς, μη βλέπεις των παραβιασμένων ρυθμιστικών φορέων: βλέπε Glyphosate: Η έκθεση αξιολόγησης της ΕΕ αποκλείει το μεγαλύτερο μέρος της επιστημονικής βιβλιογραφίας από την ανάλυσή της (2021) από την GMWatch και τη Glyphosate στην ΕΕ: οι φορείς προώθησης προϊόντων μεταμφιέζονται σε ρυθμιστές σε έναν «βόθρο διαφθοράς»; (2016) στο Οικολόγος.

Σκεφτείτε τι λέει ο βετεράνος δημοσιογράφος Carey Gillam :

Η προσφυγή στις ΗΠΑ Roundup ξεκίνησε το 2015 αφού ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο ταξινόμησε το glyphosate ως πιθανό καρκινογόνο για τον άνθρωπο. Τα εσωτερικά έγγραφα της Monsanto που χρονολογούνται δεκαετίες δείχνουν ότι η εταιρεία γνώριζε την επιστημονική έρευνα που συνδέει τον ζιζανιοκτόνο της με τον καρκίνο, αλλά αντί να προειδοποιεί τους καταναλωτές, η εταιρεία εργάστηκε για να καταστείλει τις πληροφορίες και να χειραγωγήσει την επιστημονική βιβλιογραφία».

Με τα χρόνια, η Monsanto υπερασπίστηκε δόλια το Roundup που βλάπτει την υγεία και το περιβάλλον και τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειές της και ενορχήστρωσε εκστρατείες τοξικών συκοφαντηρίων εναντίον οποιουδήποτε – επιστήμονα ή αγωνιστή – που απειλούσε τα συμφέροντά της.

Το 2016, η ακτιβίστρια Rosemary Mason έγραψε μια ανοιχτή επιστολή στον Εκτελεστικό Διευθυντή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων, Geert Dancet. Μπορείτε να έχετε πρόσβαση στον ιστότοπο academia.edu .

Σε αυτό, περιγράφει πώς δημιουργήθηκε αρχικά η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία της βιομηχανίας φυτοφαρμάκων και πώς η Monsanto και άλλες εταιρείες αγροχημικών βοήθησαν την ΕΕ να σχεδιάσει τα ρυθμιστικά συστήματα για τα δικά τους προϊόντα.

Υπάρχουν πολλά που διακυβεύονται για τη βιομηχανία. Σύμφωνα με τις ετήσιες εκθέσεις Agriservice του Phillips McDougall, τα ζιζανιοκτόνα αποτελούσαν το 43% της παγκόσμιας αγοράς φυτοφαρμάκων το 2019 σε αξία. Μεγάλο μέρος της αύξησης της χρήσης glyphosate οφείλεται στην εισαγωγή σπόρων σόγιας, καλαμποκιού και βαμβακιού ανθεκτικών στη γλυφοσάτη στις ΗΠΑ, τη Βραζιλία και την Αργεντινή.

Τα GBH είναι ένα εγχείρημα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για την περιστροφή χρημάτων για τους κατασκευαστές. Αλλά αυτή η τελευταία εξέλιξη στην Ινδία αφορά τόσο τη νομιμοποίηση ενός ευρέος φάσματος ιδιόκτητων σπόρων και καλλιεργειών HT GM όσο και τη γλυφοσάτη επειδή και τα δύο είναι ενωμένα στο ισχίο.

ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Στην Ινδία, πέντε εκθέσεις υψηλού επιπέδου έχουν συμβουλεύσει κατά της υιοθέτησης γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών: η έκθεση Jairam Ramesh (2010). η έκθεση της επιτροπής Sopory (2012)· Έκθεση της Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής (2012)· την Τελική Έκθεση της Επιτροπής Τεχνικών Εμπειρογνωμόνων (2013)· και της Διαρκούς Επιτροπής Επιστήμης & Τεχνολογίας, Περιβάλλοντος και Δασών της Βουλής (2017).

Δεδομένων των ζητημάτων υγείας και περιβάλλοντος που αφορούν τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, καθώς και της τεκμηριωμένης πλέον αποτυχίας του βαμβακιού Bt στη χώρα, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτές οι εκθέσεις συμβουλεύουν να μην υιοθετηθούν.

Αυτή η συμβουλή υψηλού επιπέδου απορρέει επίσης, εν μέρει, από τον «κανονισμό» ΓΤ στην Ινδία που υφίσταται κατάφωρες παραβιάσεις των κανόνων βιοασφάλειας, βιαστικές εγκρίσεις, έλλειψη ικανοτήτων παρακολούθησης, γενική απάθεια για τους κινδύνους μόλυνσης και έλλειψη θεσμικής εποπτείας.

Η «Τελική Έκθεση της Επιτροπής Τεχνικών Εμπειρογνωμόνων» ήταν καυστική για το κυρίαρχο ρυθμιστικό σύστημα της Ινδίας και τόνισε τις ανεπάρκειές του και τις σοβαρές εγγενείς συγκρούσεις συμφερόντων. Όπως είδαμε με την ώθηση για την εμπορευματοποίηση της ΓΤ μουστάρδας, τα προβλήματα που περιγράφονται από το TEC εξακολουθούν να υφίστανται.

Η προσπάθεια για την εμπορευματοποίηση των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών ήταν αμείλικτη, κυρίως η ΓΤ μουστάρδα. Η Επιτροπή Αξιολόγησης Γενετικής Μηχανικής (GEAC), ο κορυφαίος ρυθμιστικός φορέας της χώρας για τους ΓΤΟ, έχει προχωρήσει δίνοντας το νεύμα σε αυτή την καλλιέργεια. Ωστόσο, η υπόθεση της GM μουστάρδας παραμένει κολλημένη στο Ανώτατο Δικαστήριο λόγω μιας αγωγής δημοσίου συμφέροντος που υπέβαλε ο περιβαλλοντολόγος Aruna Rodrigues.

Ο Rodrigues υποστηρίζει ότι η γενετικά τροποποιημένη μουστάρδα εξαναγκάζεται αντιδημοκρατικά με λανθασμένες δοκιμές (ή καθόλου δοκιμές) και έλλειψη δημόσιου ελέγχου : με άλλα λόγια, αδιάκοπη επιστημονική απάτη και απόλυτη ρυθμιστική παραβατικότητα .

Αυτή η καλλιέργεια είναι επίσης HT, κάτι που είναι εντελώς ακατάλληλο για μια χώρα όπως η Ινδία με τα μικρά αγροκτήματα βιοποικιλότητας που θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την εφαρμογή της σε κοντινά χωράφια.

Ωστόσο, παρά την απαγόρευση των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών, το 2005, ο βιολόγος Pushpa Bhargava σημείωσε ότι μη εγκεκριμένες ποικιλίες πολλών γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών πωλούνταν σε αγρότες. Το 2008, ο Arun Shrivasatava έγραψε ότι οι παράνομες γενετικά τροποποιημένες μπάμιες είχαν φυτευτεί στην Ινδία και στους φτωχούς αγρότες είχαν προσφερθεί προσοδοφόρες προσφορές για να φυτέψουν «ειδικούς σπόρους» όλων των ειδών λαχανικών.

Το 2013, μια ομάδα επιστημόνων και ΜΚΟ διαμαρτυρήθηκαν στην Ινδία κατά της εισαγωγής του διαγονιδιακού μπριντζάλ στο Μπαγκλαντές - ένα κέντρο προέλευσης και ποικιλομορφίας του λαχανικού - καθώς θα προκαλούσε μόλυνση της καλλιέργειας στην Ινδία. Το 2014, η κυβέρνηση της Δυτικής Βεγγάλης δήλωσε ότι έλαβε πληροφορίες σχετικά με «διείσδυση» εμπορικών σπόρων GM Bt brinjal από το Μπαγκλαντές.

Το 2017, αναφέρθηκε η παράνομη καλλιέργεια σόγιας HT GM στο Γκουτζαράτ. Η Bhartiya Kisan Sangh (BKS), μια εθνική οργάνωση αγροτών, ισχυρίστηκε ότι οι αγρότες του Γκουτζαράτ είχαν καλλιεργήσει την καλλιέργεια HT.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το βαμβάκι HT καλλιεργείται παράνομα στην Ινδία.

Στο έγγραφο του 2017 – Το βόδι πέφτει κάτω: διάδρομοι διάνοιξης μονοπατιών και τεχνολογίας στην ινδική γεωργία βαμβακιού – οι Glenn Stone και Andrew Flachs σημειώνουν την τακτική της ενθάρρυνσης των αγροτών να εγκαταλείψουν τις παραδοσιακές πρακτικές στο αγρόκτημα, η οποία συμπίπτει με την εμφάνιση αυξανόμενης προσφοράς Σπόροι βαμβακιού HT GM.

Πρόκειται για μια κυνική προσπάθεια να τοποθετηθούν οι αγρότες σε διαδρόμους εταιρικών σπόρων και χημικών (glyphosate).

Οι συγγραφείς γράφουν:

Αν και ο τομέας του βαμβακιού της Ινδίας έχει διεισδύσει με διάφορες μεθόδους έντασης εισροών και κεφαλαίων, η διείσδυση του ζιζανιοκτόνου έχει σε μεγάλο βαθμό εμποδιστεί. Στην πολιτεία Telangana, το κύριο εμπόδιο ήταν η πρακτική της «διπλής επένδυσης», στην οποία τα φυτά βαμβακιού έχουν μεγάλη απόσταση ώστε να επιτρέπεται το ξεβοτάνισμα με άροτρο βοδιού… η διπλή επένδυση είναι ένα παράδειγμα πλεονεκτικής διαδρομής για τους αγρότες που είναι φτωχοί σε μετρητά. Ωστόσο, υπονομεύεται ενεργά από μέρη που σκοπεύουν να επεκτείνουν τις αγορές ζιζανιοκτόνων και να ανοίξουν μια θέση για γενετικά τροποποιημένο βαμβάκι επόμενης γενιάς».

Οι Stone and Flachs σημειώνουν ότι η πιθανή αγορά για ανάπτυξη ζιζανιοκτόνων μόνο στην Ινδία είναι τεράστια. Γράφοντας το 2017, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι οι πωλήσεις θα μπορούσαν σύντομα να φτάσουν τα 800 εκατομμύρια δολάρια με περιθώρια για ακόμη μεγαλύτερη επέκταση. Πράγματι, τεράστια επέκταση εάν οι καλλιέργειες HT GM γίνουν νόμιμες.

ΦΙΛΟΙ ΣΕ ΨΗΛΑ ΜΕΡΗ

Οι παγκόσμιες εταιρίες αγροτεχνολογίας τρελαίνονται με την προοπτική η Ινδία να είναι ανοιχτή για την εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών. Η βιομηχανία είχε πάντα υποστηρικτές υψηλού επιπέδου στην Ινδία και στο εξωτερικό. Και αυτό οδηγεί πίσω σε αυτό που αναφέρθηκε νωρίτερα στο άρθρο - το σχέδιο για την εκβιομηχάνιση της ινδικής γεωργίας κατόπιν εντολής της Παγκόσμιας Τράπεζας και των ξένων αγροτικών επιχειρήσεων και τον ελιγμό στη θέση των συμμορφούμενων αξιωματούχων.

Ο πρωθυπουργός Modi διακήρυξε το 2014 ότι η GM αντιπροσωπεύει μια καλή επιχειρηματική επενδυτική ευκαιρία . Η διάσημη περιβαλλοντολόγος Vandana Shiva τόνισε τη συστροφή του βραχίονα που έχει γίνει σε μια προσπάθεια να εξαναγκαστούν οι ΓΤΟ στην Ινδία, με διάφορους πολιτικούς να έχουν παραμεριστεί έως ότου υπογραφεί η διακεκομμένη γραμμή για την έγκριση δοκιμών ανοιχτού πεδίου ΓΤΟ.

Στα τέλη του 2015, συνέγραψα ένα άρθρο με τον τότε συντάκτη του The Ecologist Oliver Tickell – Ρύζι, σιτάρι, μουστάρδα… Η Ινδία προωθεί τις πρώτες καλλιέργειες ΓΤΟ υπό το πέπλο μυστικότητας .

Δεκαεπτά ή περισσότερες μυστικές αιτήσεις είχαν υποβληθεί στις ρυθμιστικές αρχές ΓΤΟ της Ινδίας για δοκιμές και απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών, όπως ρύζι, σιτάρι, ρεβίθια, μπρινγιάλ και μουστάρδα. Κατά παράβαση του νόμου, οι ρυθμιστικές αρχές δεν είχαν δημοσιεύσει καμία πληροφορία σχετικά με τις εφαρμογές, προκαλώντας φόβους ότι οι πρώτοι ΓΤΟ της Ινδίας θα κυκλοφορήσουν χωρίς δοκιμές υγείας, ασφάλειας ή περιβάλλοντος.

Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν ότι έχουν γίνει εκκλήσεις για έρευνες σχετικά με τη λειτουργία της GEAC και άλλων επίσημων φορέων, οι οποίοι φαίνεται να κοιμούνται στο τιμόνι ή σκόπιμα να κοιτάζουν από την άλλη πλευρά καθώς έλαβε χώρα παράνομη καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών.

Η πρώτη καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών στην Ινδία –το βαμβάκι Bt– ανακαλύφθηκε το 2001, καλλιεργώντας χιλιάδες εκτάρια στο Γκουτζαράτ, εξαπλώθηκε κρυφά και παράνομα. Η υπεύθυνη εκστρατείας Kavitha Kuruganti είπε ότι η GEAC ήταν απροσδόκητη όταν εμφανίστηκαν νέα για μεγάλης κλίμακας παράνομη καλλιέργεια βαμβακιού Bt, ακόμη και όταν οι δοκιμές στον αγρό που επρόκειτο να αποφασίσουν εάν η Ινδία θα επέλεγε αυτή τη γενετικά τροποποιημένη καλλιέργεια ήταν ακόμη σε εξέλιξη.

Τον Μάρτιο του 2002, η GEAC κατέληξε να εγκρίνει το βαμβάκι Bt για εμπορική καλλιέργεια στην Ινδία. Μέχρι σήμερα, δεν έχει καθοριστεί καμία ευθύνη για την παράνομη διάδοση. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να είμαστε μάρτυρες μιας επανάληψης αυτού του σεναρίου για το βαμβάκι HT και τις καλλιέργειες τροφίμων HT.

Η τακτική της μόλυνσης πρώτα και μετά της νομιμοποίησης έχει ωφελήσει τους παίκτες του κλάδου στο παρελθόν. Εκτός από το βαμβάκι Bt στην Ινδία, το 2016, το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ χορήγησε έγκριση μάρκετινγκ για την ποικιλία ρυζιού GM Liberty Link 601 (Bayer CropScience) μετά την παράνομη μόλυνση του εφοδιασμού τροφίμων και των εξαγωγών ρυζιού. Το USDA ενέκρινε ουσιαστικά μια πολιτική «έγκρισης με μόλυνση».

Η γραφή θα μπορούσε να είναι στον τοίχο για την Ινδία.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΙΝΔΙΑ GM;

Ένας κοινός ισχυρισμός είναι ότι οι ΓΤΟ είναι απαραίτητοι για τη γεωργία, εάν θέλουμε να τροφοδοτήσουμε έναν συνεχώς αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό. Οι υποστηρικτές των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών υποστηρίζουν ότι αυξάνοντας την παραγωγικότητα και τις αποδόσεις, αυτή η τεχνολογία θα συμβάλει επίσης στην ενίσχυση των εισοδημάτων των αγροτών και θα βγάλει πολλούς από τη φτώχεια.

Σε ένα άρθρο του 2018 στο περιοδικό Current Science, οι διαπρεπείς επιστήμονες PC Kesavan και MS Swaminathan (που θεωρείται ο «πατέρας της Πράσινης Επανάστασης» στην Ινδία) αμφισβήτησαν την αποτελεσματικότητα και την ανάγκη για ΓΤΟ στη γεωργία.

Η απόδοση των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών είναι ένα θέμα που αμφισβητείται έντονα και, όπως τονίζεται στο άρθρο των Kesavan και Swaminathan και σε πολλούς άλλους , υπάρχουν επαρκή στοιχεία που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητά τους, ειδικά αυτή των καλλιεργειών HT και τον συγκλονιστικό, καταστροφικό αντίκτυπό τους σε μέρη όπως η Αργεντινή .

Οι Kesavan και Swaminathan υποστηρίζουν ότι η GM είναι συμπληρωματική και πρέπει να βασίζεται στις ανάγκες. Σε περισσότερο από το 99% των περιπτώσεων, λένε ότι αρκεί η διαχρονική συμβατική αναπαραγωγή. Πολύ συχνά, ωστόσο, οι συμβατικές επιλογές και οι καινοτομίες που υπερτερούν της ΓΤ παραγκωνίζονται σε μια βιασύνη από ισχυρά συμφέροντα για να διευκολυνθεί η εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών.

Παρόλο που η Ινδία δεν τα πάει καλά στις εκτιμήσεις της παγκόσμιας πείνας, η χώρα έχει επιτύχει αυτάρκεια σε σιτηρά τροφίμων και έχει διασφαλίσει ότι υπάρχει επαρκής διαθέσιμη τροφή για να θρέψει ολόκληρο τον πληθυσμό της. Είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός γάλακτος, οσπρίων και κεχρί στον κόσμο και ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός ρυζιού, σιταριού, ζαχαροκάλαμου, αραχίδων, λαχανικών και φρούτων.

Οι άνθρωποι δεν πεινούν στην Ινδία επειδή οι αγρότες της δεν παράγουν αρκετά τρόφιμα. Η πείνα και ο υποσιτισμός είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων, όπως η ανεπαρκής διανομή τροφίμων, η ανισότητα (φύλο) και η φτώχεια. Στην πραγματικότητα, η χώρα συνεχίζει να εξάγει τρόφιμα ενώ εκατομμύρια παραμένουν πεινασμένοι. Είναι μια περίπτωση «σπανιότητας» εν μέσω αφθονίας.

Όσον αφορά τα προς το ζην των αγροτών, το λόμπι υπέρ των ΓΤΟ λέει ότι η ΓΤ θα ενισχύσει την παραγωγικότητα και θα βοηθήσει τους καλλιεργητές να εξασφαλίσουν καλύτερο εισόδημα. Και πάλι, αυτό είναι παραπλανητικό: αγνοεί κρίσιμα πολιτικά και οικονομικά πλαίσια. Ακόμη και με τις συγκομιδές προφυλακτήρων , οι Ινδοί αγρότες εξακολουθούν να βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία.

Οι αγρότες της Ινδίας δεν αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες λόγω της χαμηλής παραγωγικότητας. Παρασύρονται από τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών , την πολυετή παραμέληση και μια σκόπιμη στρατηγική για την εκτόπιση των περισσότερων από αυτές κατόπιν εντολής της Παγκόσμιας Τράπεζας και των ληστρικών παγκόσμιων εταιρειών αγροδιατροφής.

Αλλά οι υποστηρικτές των ΓΤΟ, τόσο εκτός Ινδίας όσο και εντός, μαζί με τις νεοφιλελεύθερες ομάδες σκέψης με τις οποίες συνδέονται πολλοί από αυτούς, δεν έχασαν χρόνο για να εξαλείψουν τα ζητήματα της πείνας και της φτώχειας από τα πολιτικά τους πλαίσια για να χρησιμοποιήσουν τις έννοιες της «βοήθειας των αγροτών». και «ταΐζουν τον κόσμο» ως βασικά στοιχεία της διαφημιστικής τους στρατηγικής.

Η γνώση και πολλές από τις παραδοσιακές πρακτικές των μικρών αγροτών της Ινδίας αναγνωρίζονται πλέον ως εξελιγμένες και κατάλληλες για υψηλής παραγωγικότητας, βιώσιμη γεωργία. Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μια έκθεση υψηλού επιπέδου του FAO για το 2019 ζήτησε να δοθεί προτεραιότητα στην αγροοικολογία και στους μικροκαλλιεργητές και να γίνουν επενδύσεις για την επίτευξη παγκόσμιας βιώσιμης επισιτιστικής ασφάλειας. Υποστηρίζει ότι η κλιμάκωση της αγροοικολογίας προσφέρει πιθανές λύσεις σε πολλά από τα πιο πιεστικά προβλήματα του κόσμου, είτε, για παράδειγμα, η ανθεκτικότητα στο κλίμα, η αποθήκευση άνθρακα, η υποβάθμιση του εδάφους, η έλλειψη νερού, η ανεργία ή η επισιτιστική ασφάλεια.

Τα διαθέσιμα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η μικροκαλλιέργεια (χωρίς ΓΤΟ) που χρησιμοποιεί μεθόδους χαμηλών εισροών είναι πιο παραγωγική στη συνολική παραγωγή από τις βιομηχανικές εκμεταλλεύσεις μεγάλης κλίμακας και μπορεί να είναι πιο κερδοφόρα.

Για καλό λόγο, η έκθεση υψηλού επιπέδου του FAO που αναφέρθηκε προηγουμένως μαζί με τον πρώην Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για το δικαίωμα στα τρόφιμα, καθηγητή Hilal Elver και πολλά άλλα έγγραφα και εκθέσεις υποστηρίζουν ότι η αγροοικολογία ζητά επενδύσεις σε αυτόν τον τύπο γεωργίας.

Παρά τις πιέσεις, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι η βιομηχανική γεωργία παγκοσμίως αρπάζει το 80% των επιδοτήσεων και το 90% των ερευνητικών κεφαλαίων , η γεωργία των μικροϊδιοκτητών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατροφή του κόσμου.

Στην εισαγωγή ενός πρόσφατου άρθρου, έγραψα ότι το κυρίαρχο παγκοσμιοποιημένο μοντέλο αγροδιατροφής είναι υπεύθυνο για αυξανόμενα ποσοστά ασθενειών, δίαιτες με έλλειψη θρεπτικών ουσιών, στένωση του εύρους των καλλιεργειών τροφίμων, έλλειψη νερού, χημικές απορροές, αυξανόμενα επίπεδα χρέους των αγροτών, την υπονόμευση και την καταστροφή των τοπικών κοινωνιών και την εξάλειψη της βιοποικιλότητας.

Θέλουν οι Ινδοί πολίτες ένα βιομηχανικό σύστημα τροφίμων με GM/glyphosate που να φέρει όλα τα παραπάνω;

Έγραψα επίσης ότι το μοντέλο βασίζεται σε ένα πρότυπο πολιτικής που προνομιάζει την αστικοποίηση, τις παγκόσμιες αγορές, τις μεγάλες αλυσίδες εφοδιασμού, τις εξωτερικές ιδιόκτητες εισροές, τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα και την εξάρτηση από την αγορά (εταιρική).

Η λύση βρίσκεται σε μια αλλαγή παραδείγματος που εγκαταλείπει την ιδέα ότι η αστικοποίηση ισοδυναμεί με την «πρόοδο». Μια αλλαγή που δίνει προτεραιότητα στις αγροτικές κοινότητες, τις μικρές ανεξάρτητες επιχειρήσεις λιανικής (αντί για παγκόσμιους γίγαντες όπως η Walmart-Flipkart και η Amazon) και οι μικροκαλλιέργειες, οι τοπικές αγορές, οι μικρές αλυσίδες εφοδιασμού, οι πόροι στο αγρόκτημα, οι ποικίλες αγροοικολογικές καλλιέργειες, οι δίαιτες πυκνές σε θρεπτικά συστατικά και η διατροφική κυριαρχία .

Μια στροφή που απορρίπτει την οικομοντερνιστική τεχνοδυστοπία της υπεραστικοποίησης, των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών, των βιοσυνθετικών τροφίμων και των αγροκτημάτων χωρίς αγρότες και μια «μετάβαση τροφίμων» όλα υπό τον έλεγχο ενός μεγάλου καρτέλ γεωργοτεχνικών δεδομένων που τυλίγει όλα τα παραπάνω σε ένα καπλαμά ψεύτικο πράσινο.

Υπάρχουν εναλλακτικά οράματα, πιθανά αποτελέσματα και αντίσταση που μπορούν να αμφισβητήσουν την ατζέντα της οικομοντερνιστικής.

Αντί της εξάλειψής τους, η δημιουργία αγορών γης για τη συγχώνευση της γης τους για μονοκαλλιέργεια βιομηχανικής κλίμακας ή η χρήση ζωτικής σημασίας καλλιεργήσιμων εκτάσεων για οικοδόμηση, οι μικροκαλλιεργητές και οι αγροτικές κοινότητες θα πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο των αναπτυξιακών πολιτικών.

Επιπλέον, η έμπνευση μπορεί να ληφθεί από τις κοσμοθεωρίες των αυτόχθονων πληθυσμών και, όπως λέει ο καθηγητής ανθρωπολογίας Arturo Escobar , την έννοια του Buen Viver : προώθηση τρόπων ζωής που τονίζουν τη συλλογική ευημερία των ανθρώπων και της φύσης και αναγνωρίζοντας το αδιαχώριστο και την αλληλεξάρτηση και των δύο.

Για παράδειγμα, οι φυλετικές κουλτούρες χαμηλής ενέργειας και χαμηλής κατανάλωσης των ιθαγενών πληθυσμών της Ινδίας είναι το αντίθετο του καπιταλισμού και της εκβιομηχάνισης και τα συστήματα γνώσεων και αξιών τους προωθούν την πραγματική βιωσιμότητα μέσω του περιορισμού σε ό,τι αφαιρείται από τη φύση.

Αυτό συνεπάγεται έναν θεμελιώδη μετασχηματισμό στις αξίες, τις προτεραιότητες και τις προοπτικές και μια μετατόπιση από τη λεηλασία, τον ιμπεριαλισμό, την κυριαρχία, τον ανθρωποκεντρισμό και τη λεηλασία.

Αυτό θα σήμαινε πραγματικά μια γνήσια «μετάβαση τροφίμων» και το Buen Viver.

Πολλά από τα ζητήματα που αναφέρονται στο παραπάνω άρθρο συζητούνται στο δωρεάν-αναγνώσιμο ηλεκτρονικό βιβλίο του συγγραφέα.

Ο Colin Todhunter ειδικεύεται στην ανάπτυξη, τα τρόφιμα και τη γεωργία και είναι επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση στο Μόντρεαλ. 

Μπορείτε να διαβάσετε το «mini e-book», Food, Dependency and Dispossession: Cultivating Resistance, εδώ .

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ