Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ...

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ 

ΜΕΡΟΣ 1ο

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

O ρόλος που διαδραμάτισαν οι μυστικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο εδώ και χιλιετίες είναι καθοριστικός. Όποια επανάσταση δεν είχε οργανωθεί απ’ αυτές, κατέληγε σχεδόν πάντοτε σε αποτυχία. Μόνο εκείνες κατείχαν την τεχνογνωσία που οδηγούσε στην επιτυχία.

Ωστόσο, οι δικοί τους σχεδιασμοί είναι που οδήγησαν τη Δύση στη σημερινή δυστοπία και εξαχρείωση, μια γενικευμένη κατάσταση πλέον, που οδεύει σε χειρότερη σκλαβιά και βαρβαρότητα από εκείνες των προηγούμενων δυναστών από τους οποίους υποτίθεται ότι μας απελευθέρωσαν.

Εφόσον μόνο τα μέλη τους επωφελούνται πια απ’ αυτήν την κατάσταση και όσοι δεν ανήκουν σ’ αυτές καταστρέφονται, μήπως ήλθε η ώρα πια να κλείσουν; Μήπως τότε ο κόσμος θα γίνει πολύ καλύτερος;

Οι μυστικές εταιρείες πρέπει να ξεριζωθούν οριστικά, πριν προλάβουν να ολοκληρώσουν τον ύστατο στόχο τους: να αφανίσουν τον πολιτισμό και τον ίδιο τον άνθρωπο.

Οι μυστικές εταιρείες και ο θρύλος της Ατλαντίδας

Πόσο παλιές είναι μυστικές εταιρείες; Υπήρχαν στην αρχαιότητα και από πότε; Οι θεοσοφιστές θεωρούν ότι υπήρχαν μυστικές σχολές από την εποχή των τελευταίων Λεμούριων υποφυλών, δηλαδή πριν από εκατομμύρια χρόνια.

Για να μην πάμε τόσο πίσω στο χρόνο, ας ασχοληθούμε με πιο πρόσφατες εποχές. Ο Καναδός Manly Palmer Hall (1901-1990), που υπήρξε διάσημος αστρολόγος, συγγραφέας-ερευνητής στον τομέα του εσωτερισμού, και τέκτων 33ου βαθμού, στο βιβλίο του The Secret Teachings of All Ages που εκδόθηκε το 1928, λέει ότι οι μυστικές εταιρείες υπάρχουν από την προκατακλυσμιαία εποχή της Ατλαντίδας.

Μια και οι σημερινές μυστικές εταιρείες λειτουργούν με βάση εκείνα τα πρότυπα, είναι φυσικό στο κέντρο της φιλοσοφίας τους να δεσπόζει σε κυρίαρχη θέση ο θρύλος της Ατλαντίδας, που σύμφωνα με πλείστα αποδεικτικά στοιχεία, υπήρξε στην πραγματικότητα.

Οι ομοιότητες που έχουν κάποιες αναφορές αρχαίων συγγραφέων για την καταστροφή της Ατλαντίδας από έναν μεγάλο κατακλυσμό, με τις αναφορές που βρίσκονται στις μυθολογίες σχεδόν όλων των φυλών του κόσμου, στην Παλαιά Διαθήκη και σχεδόν σε όλα τα ιερά βιβλία των λαών που μιλούν για έναν τέτοιο κατακλυσμό, είναι πολύ μεγάλες, και μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για το ίδιο γεγονός.

Ο Μάνλυ Χολ μας πληροφορεί ότι ο θρύλος της Ατλαντίδας ήταν πάντα στο κέντρο της φιλοσοφίας όλων των μυστικών εταιρειών. Μάλιστα δε περιγράφει τον Ελευθεροτεκτονισμό (Μασονία) ως «σκιά της μεγάλης μυστηριακής σχολής της Ατλαντίδας που υπήρξε με μεγάλη λαμπρότητα στην αρχαία πόλη των Χρυσών Πυλών και καταστράφηκε από τον ίδιο κατακλυσμό που περιγράφει ο Πλάτωνας και σχεδόν όλες οι φυλές του κόσμου».

[Μanly P. Hall, The Lost Keys of Freemasonry, 1923].

Σε ένα άλλο βιβλίο του, μας αποκαλύπτει επίσης απίστευτα στοιχεία (για τα οποία όμως δεν παραθέτει τις γραπτές πηγές τους) που αναφέρουν τα εξής:

«Όταν ο Σόλων είχε επισκεφθεί τους ιερείς της Αιγύπτου, τον κατέβασαν σε μία τεράστια υπόγεια αίθουσα, μέσα στην οποία έρρεε μέρος του ποταμού Νείλου. Η ομάδα μπήκε σε μια βάρκα που οδηγούνταν από τυφλούς άνδρες και πήγε σε ένα πολύ μικρό νησάκι, πολύ κάτω από το έδαφος.

Στο νησάκι αυτό βρίσκονταν δύο κίονες από ορείχαλκο, που ούτε σκουριάζει, ούτε φθείρεται, και πάνω τους υπήρχαν κείμενα γραμμένα σε μια μυστηριώδη γλώσσα, άγνωστη στον Σόλωνα.

Ειπώθηκε στον Σόλωνα, ότι οι κίονες τοποθετήθηκαν εκεί πριν από χιλιάδες χρόνια από ανθρώπους της φυλής των Ατλάντων που εξαφανίστηκαν για πάντα, και ότι οι επιγραφές είναι νόμοι των ανθρώπων της αρχαίας Ατλαντίδας που τους άφησαν για να καθοδηγούν την μελλοντική ανθρωπότητα, μέχρι τον καθορισμένο χρόνο που ο πολιτισμός της Ατλαντίδας θα ανθίσει ξανά.

Σύμφωνα με αυτή την αναφορά, κάπου 10.000 χρόνια πριν από την εποχή του Σόλωνα, η Ατλαντίδα κυβερνιόταν από ένα συνασπισμό βασιλείων γνωστών ως Ατλαντική Κοινοπολιτεία.

Επτά από τα βασίλεια αυτά κυβερνούσαν επτά νησιά που αποτελούσαν αυτό που ονομαζόταν «Ήπειρος της Ατλαντίδας». Τα άλλα τρία βασίλεια κυβερνούσαν τις ηπείρους Αφρική, Ευρώπη και Ασία. Μια μέρα, οι επτά βασιλιάδες των νησιών αποφάσισαν να κατακτήσουν τις τρεις ηπείρους.

Έτσι, περί το 10.000 π. Χ. εισέβαλλαν στην Ευρώπη, στη βόρειο Αφρική και στην Ελλάδα. Η φανερή αυτή παραβίαση των νόμων της Κοινοπολιτείας εξόργισε τον πατέρα των θεών Δία, που σε ένα μόνο βράδυ έκανε ολόκληρο το μεγαλύτερο νησί της Ατλαντίδας, την Ποσειδωνία, με τα εξήντα εκατομμύρια κατοίκους της, να πνιγεί κάτω από τα κύματα.

Μετά την καταβύθιση της Ατλαντίδας μεταβιβάστηκε στους επιζώντες και η «ιδανική διακυβέρνηση», τα μυστικά της οποίας όμως διαφύλαξαν μόνον οι μυστικές εταιρείες αποκλειστικά με προφορικές παραδόσεις.

Οι Ελευθεροτέκτονες γνωρίζουν τις οδηγίες που άφησε ο αρχαίος πολιτισμός της Ατλαντίδας για να καθοδηγήσει τη μελλοντική κυβέρνηση των εθνών».

[Μanly P. Hall, The Secret Destiny of America, 1944].

Αναπαράσταση των νησιών της Ατλαντίδας την εποχή του κατακλυσμού. Διακρίνεται η Ποσειδωνία και τα μικρότερα νησιά, καθώς και η Θάλασσα της Σαχάρας στην Αφρική.

Ωστόσο, η μασονική ερμηνεία του Χολ απέτυχε να δώσει μια επαρκή εξήγηση στο γιατί το υποτιθέμενο ιδανικό πρότυπο κυβέρνησης, οδήγησε τελικά την αρχαία Ατλαντίδα στην καταστροφή.

Δεν υπάρχει λοιπόν η παραμικρή αμφιβολία ότι αν μια τέτοιου είδους δήθεν «ιδανική κυβέρνηση» ανέλθει στην εξουσία, τότε η ίδια και χειρότερη καταστροφή αναμένει την ανθρωπότητα.

Είναι λίαν ανησυχητικό το γεγονός ότι εκείνον ακριβώς τον προκατακλυσμιαίο κόσμο ο οποίος αφού ήκμασε και παρήκμασε βουτηγμένος στη διαστροφή και την κτηνωδία όπως περιγράφουν οι μεγαλύτεροι εσωτεριστές όλων των εποχών, οι μυστικές αδελφότητες δεν σταμάτησαν ποτέ να προσπαθούν να τον ανασυστήσουν, έχοντας πραγματική εμμονή μ’ αυτό το εγχείρημα.

Οι διδάσκαλοι των μυστικών εταιρειών εξακολουθούν να διδάσκουν μέχρι σήμερα ότι μια Νέα Ατλαντική Ένωση είναι η φυσικότερη και η ορθότερη μορφή διακυβέρνησης της ανθρωπότητας, το υψηλότερο ιδανικό στο οποίο ο άνθρωπος θα μπορεί να αφιερώσει τον εαυτό του.

Όσοι όμως είναι ευφυείς, αμέσως αντιλαμβάνονται ότι η καλούμενη «Συνομοσπονδιακή Δημοκρατία της Ανθρωπότητας», στην πραγματικότητα είναι η δικτατορία ενός Αντίχριστου που προφητεύτηκε στην Αποκάλυψη του Ιωάννου.

Η ανασύσταση της Ατλαντικής Κοινοπολιτείας είναι λοιπόν η θεμελιώδης ιδεολογία όπου βασίζονται οι μυστικές εταιρείες της Δύσης, άσχετα από τις διαφορετικές ονομασίες που της δίδουν όπως: Συνομοσπονδιακή Δημοκρατία των Δέκα Βασιλείων, Φιλοσοφική Αυτοκρατορία, Νέα Ατλαντική Κοινωνία, Νέα Ατλαντίδα ή Νέα Παγκόσμια Τάξη.

Το ζητούμενο για τις μυστικές εταιρείες ήταν πάντοτε ένα: η εγκατάσταση μιας μη εκλεγμένης, πεφωτισμένης παγκόσμιας κυβέρνησης στην οποία εκείνοι θα άρχουν.

Τι σημαίνει όμως «πεφωτισμένη»;

Σημαίνει μια κυβέρνηση απαλλαγμένη από κάθε θρησκεία, ή όπως συνήθως εξηγούν οι υπερασπιστές της, μια κυβέρνηση απαλλαγμένη από θρησκευτικές προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες.

Ωστόσο, το εμπόδιό τους υπήρξε βασικά η Χριστιανική Εκκλησία, Καθολική (που ήταν μυστική εταιρεία η ίδια…) και Ορθόδοξη (που έγινε και αυτή).

Ο Χολ μας διαφωτίζει:

«Για περισσότερο από τρεις χιλιάδες χρόνια οι μυστικές εταιρείες έχουν μοχθήσει πολύ για να δημιουργήσουν το υπόβαθρο της γνώσης που είναι απαραίτητη για την εγκατάσταση μιας Πεφωτισμένης Δημοκρατίας, ανάμεσα σε όλα τα έθνη του κόσμου. 

Όμως η γέννηση και η ανάπτυξη της Χριστιανικής Εκκλησίας ανάγκασε τις μυστικές εταιρείες να κρατάνε μεγαλύτερη μυστικότητα, γι’ αυτό και εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα».

[Μanly P. Hall, The Secret Destiny of America].

Μήπως λοιπόν τελικά πίσω από τις μυστικές εταιρείες τουλάχιστον των τελευταίων χιλίων ετών βρίσκονται κάποιοι που μισούσαν όλα τα έθνη, τον χριστιανισμό, αλλά και τα ελληνο-ρωμαϊκά ιδεώδη;

Ο Φράνσις Μπέικον και η Νέα Ατλαντίδα

Πολλοί σοφοί της Αναγέννησης, όπως ο Άγγλος επιστήμονας, φιλόσοφος και συγγραφέας, σερ Φράνσις Μπέικον, στα ελληνικά γνωστός και ως Φραγκίσκος Βάκων (1561-1626) είχαν επηρεαστεί από την ιδεοληψία της εγκαθίδρυσης παγκόσμιας κυβέρνησης και παγκόσμιου κράτους βασισμένου στο πρότυπο της Ατλαντίδας.

Αυτό συνέβη διότι ο Μπέικον γνώριζε άριστα τη φιλοσοφία των μυστικών εταιρειών της εποχής του, καθώς, στις αρχές του 1600, ηγείτο των Ροδόσταυρων και των Μασόνων της Ευρώπης.

Σπουδαίοι μελετητές της ζωής του έχουν αποδείξει ότι στην πραγματικότητα ήταν γιος της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας και του λόρδου Ρόμπερτ Ντάντλεϋ, κόμη του Λέστερ, και απλώς υιοθετήθηκε από το ζεύγος ευγενών Μπέικον, επειδή την ίδια σχεδόν στιγμή που γεννήθηκε ο νόθος Φράνσις, το δικό τους παιδί γεννήθηκε νεκρό.

Ο Μπέικον που ήταν γνωστός ομοφυλόφιλος, παντρεύτηκε σε ηλικία 45 ετών μια δεκατριάχρονη ανήλικη και ασχολήθηκε με τον μυστικισμό, τον καμπαλισμό και την αλχημεία που τότε ήταν πολύ διαδεδομένη στους εσωτερικούς κύκλους των ευγενών.

Ο Φράνσις Μπέικον.

Ως αποτέλεσμα της ροδοσταυρικής του μύησης, έγραψε την ουτοπιστική νουβέλα Νέα Ατλαντίς που κυκλοφόρησε το 1626, όπου παρουσίασε την ιδέα μιας χιμαιρικής κοινωνίας στην οποία η ανθρωπότητα θα οικοδομούσε ένα νέο πολιτισμό, βασισμένο στις αρχές της Ατλαντίδας (όπως υποτίθεται ότι τις έχουν διασώσει οι εσωτεριστές).

Την ιδέα είχε αντιγράψει από τα βιβλία των εσωτεριστών Τομάζο Καμπανέλα Η Πόλη του Ήλιου του 1602, και του Γιόχαν Βαλεντίν Αντρέ Δημοκρατία της Χριστιανούπολης του 1619.

Η Νέα Ατλαντίδα του Μπέικον, ήταν ένα νησί που λεγόταν Μπενσαλέμ, βρισκόταν κάπου στον Ειρηνικό ωκεανό, δυτικά του Περού, και κατοικείτο από Εβραίους, Πέρσες και Ινδούς. Στο νησί υποτίθεται ότι επικρατούσε ένας ιδιότυπος χριστιανισμός (βασικά ροδοσταυρισμός), αλλά, ωστόσο, τα ήθη ήταν αρκετά ελευθεριακά.

Η Μπενσαλέμ διοικείτο από ένα ίδρυμα ή «εταιρεία σοφών», που έφερε την ονομασία Οίκος του Σολομώντα, και ο αρχηγός της ήταν ένας αγαθός Εβραίος. Η δε κοινωνία της Μπενσαλέμ βασιζόταν στην κρατικά χρηματοδοτούμενη επιστημονική έρευνα και τεχνολογία.

Αυτή η εταιρεία όμως, με κάποιο μαγικό τρόπο που περιγράφεται ίσως κρυπτογραφικά, παρακολουθούσε τους πάντες, ως παντεπόπτης οφθαλμός, ενώ παράλληλα δημιουργούσε …οπτικά εφέ και ψεύτικα θαύματα, υποβάλλοντας τους ανθρώπους σε κάθε είδους ψευδαισθήσεις που ήθελε η ιεραρχία.

Ο Οίκος του Σολομώντα, κρατούσε τις ανακαλύψεις του μυστικές από το κράτος και ουσιαστικά ήταν ισχυρότερος απ’ αυτό.

Όλη η νεοταξίτικη φιλοσοφία εμπεριέχεται στο εν λόγω πόνημα του Μπέικον που εμπνέεται από τις αρχές του ροδοσταυρισμού. Δεν ήταν τυχαίο ότι ήταν ο καθοδηγητής της τάξης των Ροδόσταυρων, ο πραγματικός ιδρυτής του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ευρώπη, και εκείνος που ξεκίνησε την ανασύσταση του Μεγάλου Σχεδίου στους νεώτερους χρόνους.

Σύμφωνα με τη συγγραφέα Marie Bauer Hall, σύζυγο του Manly Hall και ενθουσιώδη ερευνήτρια της ζωής και του έργου του Μπέικον, το Μεγάλο Σχέδιο διαιωνίζεται μέχρι σήμερα από μια διεθνή ομάδα στην οποία συμμετέχουν οι ανώτατοι μύστες των μυστικών εταιρειών:

«Ο Μπέικον μυήθηκε στον φιλελευθερισμό που αντιπροσώπευαν σ’ όλη την Ευρώπη οι μυστικές εταιρείες των διανοούμενων που είχαν αφιερωθεί στην ατομική και θρησκευτική ελευθερία.

Αργότερα, όταν η στιγμή ήταν κατάλληλη, έριξε το βάρος του στο αγγλικό σχέδιο του αποικισμού της Αμερικής, υποστηρίζοντας το όνειρο μιας μεγάλης δημοκρατίας στη Νέα Ατλαντίδα…. Πολλοί εξερευνητές και άποικοι ανήκαν σε μυστικές εταιρείες.

Η διαιώνιση του Μεγάλου Σχεδίου εξασφαλίστηκε με τη μυστική παράδοση σε μια εσωτερική ομάδα μυστών που είναι άγνωστοι στην υπόλοιπη εξωτερική τάξη, η οποία βασίζεται στις αρχές του βιβλίου του Μπέικον «Η Νέα Ατλαντίδα». Αυτή η εσωτερική ομάδα εδώ και 300 χρόνια αριθμεί ένα μικρό αριθμό μελών που κατάγονται από όλες τις χώρες του δυτικού ημισφαιρίου». [Μary Bauer Hall, Foundations Unearthed, 1940].

Ο Μπέικον ήταν λοιπόν αυτός που κατέστρωσε ένα σύνθετο και αδιαφανές σχέδιο για την αναδιαμόρφωση του κόσμου, βασισμένο στην τυραννία ελάχιστων «πεφωτισμένων» υποβοηθούμενων από την τεχνολογία. Όπως αποκάλυψε άλλωστε σε ένα άλλο έργο του με τίτλο Instauratio Magna (1620), το σχέδιο θα αναδιοργάνωνε τις επιστήμες και θα έδινε στον άνθρωπο κυριαρχία πάνω στη φύση.

Κατά συνέπειαν, μπορούμε να πούμε ότι ο Μπέικον ήταν αυτός που στα νεώτερα χρόνια συνέλαβε πιο συγκροτημένα την ιδέα του τεχνολογικού υπερανθρωπισμού και του μετανθρωπισμού.

Το μυστικό της ταυτότητας του Σαίξπηρ

Σύμφωνα με τις αναμφισβήτητες αποδείξεις που έχουν παρουσιάσει αρκετοί ερευνητές του έργου του (Sir Edwin Durning-Laurence, Bacon is Shakespeare, 1910 – Marie Bauer Hall, Foundations Unearthed, 1940 – Margaret Barsi-Green, I, Prince Tudor Wrote Shakespeare, 1973), στην πραγματικότητα ο Σαίξπηρ ήταν ο Μπέικον.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποτε υπήρξε κάποιος με το όνομα Γουίλιαμ Σαίξπηρ, από το Στράντφορντ της Αγγλίας. Ωστόσο, ομοίως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνος ο τύπος δεν ήξερε ούτε να διαβάζει ούτε να γράφει.

Και ουδέποτε ένας αγράμματος χωρικός, χωρίς φιλολογική μόρφωση, γνώση ξένων γλωσσών και ευγενή καταγωγή, θα μπορούσε να γράψει τέτοια έργα εξαιρετικού χειρισμού της αγγλικής γλώσσας, μοναδικά στην ιστορία.

Γιατί όμως ο Μπέικον διέπραξε μια τέτοια απάτη; Μα διότι έπρεπε να αποκρύψει την ταυτότητά του, μια και στα έργα του καταγράφονταν όλα τα σκάνδαλα της βρεταννικής βασιλικής αυλής στην οποία ανήκε και η οικογένειά του. 

Για παράδειγμα, ο «Άμλετ» είναι η πραγματική, τραγική ιστορία της οικογένειας του Μπέικον που την έγραψε ο ίδιος.

Τελικά ο πραγματικός Γουίλιαμ Σαίξπηρ που ήταν ιπποκόμος του πατέρα του Μπέικον, «αναπαύθηκε» πρόωρα σε ηλικία 52 ετών, δηλητηριασμένος από αρσενικό, όταν από τη βασιλική οικογένεια θεωρήθηκε ότι ο ρόλος του είχε λήξει.

Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη γιατί οι μυστικές εταιρείες σέβονται τόσο πολύ το σχέδιο του Μπέικον για τη Νέα Ατλαντίδα. Διότι ο Μπέικον ήταν στην πραγματικότητα ο Σαίξπηρ και το γνωρίζουν.

Γι’ αυτό και η επιρροή του Μπέικον στις μετέπειτα μυστικές εταιρείες ήταν καθοριστική. Το φιλόδοξο σχέδιό του για τη Νέα Ατλαντίδα κρύφτηκε μέσα τους.

Η ομάδα Μπέικον ήταν πολύ ισχυρή στην Γερμανία, τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες. Η μυστική αυτή εταιρεία έπαιξε σημαντικό ρόλο στον βρετανικό αποικισμό της Αμερικής, πραγματοποιώντας βίαιους αποικισμούς, ειδικά στις περιοχές Βιρτζίνια, Καρολίνα, και Νιουφάουντλαντ του Καναδά, προκειμένου να εφαρμοστεί το σχέδιό τους για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη.

Όλα αυτά τα χρόνια, η βασική ιδέα των μυστικών αδελφοτήτων παρέμεινε η ίδια: να ενώσουν όλα τα κράτη κάτω από την κυριαρχία μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης, κάτι στο οποίο όμως οι πραγματικοί χριστιανοί αντιδρούσαν σθεναρά.

Η τέχνη των επαναστάσεων

Προπομπός της Αμερικανικής Επανάστασης (1775-1783) ήταν η επανάσταση του απόγονου του Μπέικον, Ναθάνιελ Μπέικον το 1676 στη Βιρτζίνια. Κατόπιν, οργανώθηκε η αιματοχυσία της Γαλλικής Επανάστασης (1789-1794) και εν συνεχεία δρομολογήθηκε η «απελευθέρωση» της Λατινικής Αμερικής. Ο διάσημος απελευθερωτής, στρατηγός Σιμόν Μπολιβάρ (1783-1830), ήταν μέλος της.

Ο πλούσιος κτηματίας Μπολιβάρ που έγινε «στρατηγός» της επανάστασης στη Λατινική Αμερική, πείστηκε ότι ήταν προορισμένος να εκπληρώσει το πεπρωμένο του Μεγάλου Σχεδίου: έκανε επανάσταση στη Βενεζουέλα, στον Ισημερινό, στον Παναμά, στη Κολομβία και στο Περού και ίδρυσε τη Βολιβία, έχοντας διαρκώς στενή επαφή με τις ευρωπαϊκές μυστικές εταιρείες.

Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, οι συνομώτες επέστρεψαν ανενδοίαστα στην Αμερική για να επιχειρήσουν μια δεύτερη επανάσταση, γνωστή ως Ανταρσία του Ουίσκι (1791-1794).

Ωστόσο, ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Ουάσινγκτον, αν και μασόνος, είχε καταλάβει τι πήγαιναν να κάνουν, οπότε έστειλε τον στρατό για να τους συντρίψει, και κατήγγειλε δημόσια σαν υπεύθυνες της εξέγερσης τις ευρωπαϊκές μυστικές εταιρείες. Οι αμερικανικές Στοές εκείνη την εποχή δεν ήταν φανατικά κατά του χριστιανισμού, όπως οι ευρωπαϊκές, και παράλληλα, είχαν αρχίσει να διαφοροποιούνται.

Εκείνη την εποχή, η Μασονία στην Αμερική έχαιρε μεγάλης εκτίμησης, ωστόσο, επειδή το 99% των Ευρωπαίων αποίκων ήταν χριστιανοί, τροποποίησε επιφανειακά την φυσιογνωμία της, προκειμένου να τους εξαπατήσει και να τους προσελκύσει στις Στοές της.

Οι Ιλλουμινάτοι του Βαϊσχάουπτ

Και φτάνουμε τώρα στην πιο κακόφημη απ’ όλες τις μυστικές εταιρείες, στους Ιλλουμινάτους της Βαυαρίας. Η Τάξη των Ιλλουμινάτων στην πραγματικότητα ήταν ένα δίκτυο συνομωτών, κατασκοπείας και αντικατασκοπείας, με ξεκάθαρο στόχο την ανατροπή του χριστιανισμού, του πολιτισμού, και τη διασπορά χάους προς όφελος τρίτων, κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Οι Ιλλουμινάτοι ιδρύθηκαν την Πρωτομαγιά του 1776 από τον Άνταμ Βαϊσχάουπτ (Adam Weishaupt, 1748-1830), Γερμανό καθηγητή του εκκλησιαστικού δικαίου στο ιησουϊτικό πανεπιστήμιο του Ίγκολσταντ της Βαυαρίας.

O Άνταμ Βαϊσχάουπτ.

Ο Βαϊσχάουπτ, ήταν Εβραίος που είχε μεταστραφεί στον καθολικισμό (δηλαδή Φρανκιστής), αλλά στη συνέχεια δήλωσε προτεστάντης. Αν και καθηγητής στο εν λόγω πανεπιστήμιο, δεν συμμετείχε ποτέ στην τάξη των Ιησουϊτών που τους μισούσε, αλλά και όλη την Καθολική Εκκλησία και γενικότερα τον χριστιανισμό, και είχε ορκιστεί να τον καταστρέψει.

Από το 1774 είχε μυηθεί σε μασονική Στοά του Μονάχου. Αφού διδάχτηκε τον αιγυπτιακό αποκρυφισμό, διατύπωσε ένα σχέδιο με το οποίο όλα τα αποκρυφιστικά συστήματα θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε έναν ενιαίο ισχυρό οργανισμό.

Ο Βαϊσχάουπτ υιοθέτησε τις διδασκαλίες των Γάλλων διαφωτιστών, όπως ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ (1712-1778), αλλά και τις ψευδο-χριστιανικές διδασκαλίες των γνωστικών Μανιχαίων, βασισμένων στον Πέρση προφήτη Μάνη (216-274 μ.Χ.).

Δίδασκε ότι το κύριο εμπόδιο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας ήταν η επινόηση της ιδιοκτησίας. Μαζί με τον Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, είναι εξίσου πατέρας του Κομμουνισμού, όπως και ο Καρλ Μαρξ, που 75 χρόνια αργότερα θα έγραφε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.

Ωστόσο, κάποιοι τρίτοι θα εξυπηρετούνταν από την αφαίρεση της ιδιοκτησίας των άλλων, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω…

Η Βρετανίδα ιστορικός Nesta Webster έχει δώσει τη δική της απάντηση: αποκάλυψε την κομμουνιστική συνομωσία των Εβραίων Σιωνιστών, των Μασόνων και των Ιησουϊτών, στο βιβλίο της που άφησε ιστορία: World Revolution: The Plot against Civilisation (Παγκόσμια Επανάσταση: Η συνομωσία εναντίον του πολιτισμού). Μπορεί ο Βαϊσχάουπτ να μην ήταν Ιησουίτης, είχε όμως υιοθετήσει τις μεθόδους τους.

Μάλιστα δε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε εγκωμιάσει τις αποκαλύψεις της Γουέμπστερ για την διείσδυση των Εβραίων Σιωνιστών στους Ιλλουμινάτους, ως εξής:

«Αυτό το κίνημα μεταξύ των Εβραίων δεν είναι καινούργιο. Από την εποχή του Σπάρτακου (κωδικό όνομα του Βαϊσχάουπτ) ως του Καρλ Μαρξ και του Τρότσκι, από τον Μπέλα Κουν, τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και την Έμα Γκόλντμαν, αυτή η παγκόσμια συνωμοσία για την ανατροπή του πολιτισμού και την ανασύσταση της κοινωνίας στη βάση μιας μηδενικής ανάπτυξης, της ζηλόφθονης μοχθηρίας και της αδύνατης ισότητας, αυξάνεται σταθερά.

Και όπως έδειξε τόσο επιδέξια η κυρία Γουέμπστερ, αυτή η συνομωσία έπαιξε αδιαμφισβήτητα έναν ξεχωριστό ρόλο στην τραγωδία της Γαλλικής Επανάστασης. Αυτή υπήρξε η κύρια πηγή κάθε ανατρεπτικού κινήματος κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα.

Αυτή η ομάδα ατόμων του υπόκοσμου των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης και της Αμερικής, βούτηξε τον ρωσικό λαό από τα μαλλιά και ουσιαστικά κατέστη η αδιαμφισβήτητη κυρίαρχος αυτής της τεράστιας αυτοκρατορίας».

[Απόσπασμα από άρθρο του Winston Churchill, με τίτλο A struggle for the soul of the Jewish people, που δημοσιεύτηκε στην εφ. «Illustrated Sunday Herald» (Λονδίνου), στις 08.02.1920].

Για τον Βαϊσχάουπτ, η έννοια της ιδιοκτησίας ήταν το αποτέλεσμα του τερματισμού της νομαδικής ζωής των ανθρώπων και της διαμονής τους σε μόνιμες περιοχές. Έτσι, το πρώτο βήμα για την ανάκτηση της «φυσικής ελευθερίας και της ισότητας», είναι να απαρνηθούν οι άνθρωποι την ιδέα της ιδιοκτησίας και να παραδώσουν ό,τι έχουν στην κατοχή τους.

Σε ποιους να παραδώσουν την ιδιοκτησία τους; Μα στους διαχειριστές του Μεγάλου Σχεδίου, δηλαδή στους Ιλλουμινάτους, αλλά πρωτίστως, σε εκείνους που τους χρηματοδοτούσαν.

Μα αυτή ακριβώς δεν είναι η γλώσσα του ΟΗΕ, του Φόρουμ του Νταβός, του Κλάους Σβαμπ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Βεβαιότατα, διότι πολύ απλά δρουν υπό τις διαταγές μυστικών εταιρειών και των χρηματοδοτών τους που εξυπηρετούνται αφάνταστα απ’ αυτό.

Ο Βαϊσχάουπτ πρέσβευε ότι ο πατριωτισμός και η αγάπη προς την οικογένεια πρέπει να καταργηθούν και να αντικατασταθούν με την παγκόσμια αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους και τα έθνη, που «θα κάνουν το ανθρώπινο είδος μια καλή και ευτυχισμένη οικογένεια».

Μα αυτή ακριβώς δεν είναι η γλώσσα του διεθνισμού που σήμερα ακούγεται παντού γύρω μας στη Δύση; Βεβαιότατα.

Επιπλέον, η ιερή μασονική τριάδα «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη» που ο Βαϊσχάουπτ υιοθέτησε για τον Ιλλουμινισμό, περιέχει μια βασική αντίφαση που υποθάλπτει την επανάσταση και το χάος, παρά την ειρήνη και την αρμονία.

Διότι όπως περιγράφει η Γουέμπστερ στο προαναφερθέν βιβλίο:

«Είναι αδύνατον να υπάρχει ένα σύστημα απόλυτης ελευθερίας όπου ο καθένας μπορεί να συμπεριφέρεται όπως τον ευχαριστεί, να κλέβει, να δολοφονεί, να ζει σύμφωνα με το νόμο της ζούγκλας όπου επικρατεί ο δυνατότερος…. Σ’ ένα τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει καμμία ισότητα.

Είναι αδύνατον να υπάρχει ένα σύστημα απόλυτης ισότητας, όπου όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται στο ίδιο ακριβώς επίπεδο, διότι τότε συνθλίβονται όλες οι προσπάθειές τους να υψωθούν πάνω από τους συνανθρώπους τους. Σε ένα τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει καμμία ελευθερία».

Όσο για την «Αδελφοσύνη» οι Ιλλουμινάτοι δεν εννοούσαν βέβαια την Αδελφοσύνη μεταξύ των λαών, αλλά την Αδελφότητα μεταξύ των «μυημένων» Πεφωτισμένων…

Όσοι νομίζουν ακόμα ότι τη Γαλλική Επανάσταση την έκανε ο φτωχός γαλλικός λαός, μόλις που προλαβαίνουν να ξυπνήσουν… Το σύνθημα Liberté – Egalité – Fraternité προϋπήρχε της επανάστασης και είναι μασονικό.

Ας δούμε όμως ποιες ήταν οι αρχές των Ιλλουμινάτων:

1. Κατάργηση των μοναρχιών και των κυβερνήσεων που δίνουν διαταγές [στις Στοές].

2. Κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και των κληρονομιών.

3. Κατάργηση του πατριωτισμού και του εθνικισμού.

4. Κατάργηση της οικογενειακής ζωής και του θεσμού του γάμου, και εγκαθίδρυση μιας κοινής εκπαίδευσης των παιδιών.

5. Κατάργηση όλων των θρησκειών.

Μα αυτή η σοκαριστική ατζέντα που διαμόρφωσε ένα πρόγραμμα ανήκουστο ως τα τώρα στην ιστορία του πολιτισμού, δεν είναι ακριβώς η Ατζέντα 2030 των Ηνωμένων Εθνών για την περιβόητη «Βιώσιμη Ανάπτυξη»; Μα βεβαιότατα.

Μετά τον Βαϊσχάουπτ, σιγά σιγά αυτές οι πέντε αρχές υιοθετήθηκαν από όλους τους επαναστάτες κομμουνιστές, και σήμερα πια από τις περισσότερες κυβερνήσεις της Δύσης.

Ο Βαϊσχάουπτ πίστευε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να διαπαιδαγωγηθούν να ενεργούν χωρίς κανένα έλεγχο από την εξουσία, ώστε να μην υπακούουν στους νόμους ή σε πολιτικούς κώδικες.

Μα αυτό δεν είναι ό,τι αποκαλούμε σήμερα αναρχία που τη βλέπουμε να επικρατεί κάθε μέρα μπροστά στα μάτια μας σε όλη τη Δύση; Βεβαιότατα. Μόνο που εκείνοι που δεν υπακούουν σε κανένα νόμο, παρά μόνο στης ζούγκλας, είναι οι κυβερνώντες και η συμμορία τους.

Ο Βαϊσχάουπτ γνώριζε πολύ καλά ποιες θα ήταν οι πραγματικές συνέπειες των απατηλών πολιτικών θεωριών του. Οραματιζόταν μια δικτατορία με επικεφαλής τον εαυτό του και τους αδελφούς Ιλλουμινάτους.

Γνώριζε δε ότι δεν θα μπορούσε να καταφέρει τίποτε, παρά μόνο αν έσπαζε το βράχο της σχέσης πολιτισμού-χριστιανισμού. Γι’ αυτό δίδασκε ότι ο χριστιανισμός θα έπρεπε να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από τη λατρεία της λογικής (εννοείται των Ιλλουμινάτων).

Ο John Robison, σύγχρονος του Βαϊσχάουπτ, καθηγητής της φυσικής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, τέκτων ο ίδιος για πολλά χρόνια, και ερμηνευτής του Ιλλουμινισμού, έγραφε στο βιβλίο του Proofs of a Conspiracy Against All the Religions and Governments of Europe, Carried on in the Secret Meetings of Free Masons, Illuminati, and Reading Societies (Αποδείξεις συνωμοσίας εναντίον όλων των θρησκειών και των κυβερνήσεων της Ευρώπης από τις μυστικές συναντήσεις των Ελευθεροτεκτόνων, των Ιλλουμινάτων και των Αναγνωστικών Εταιρειών), που εκδόθηκε στη Νέα Υόρκη το 1797:

«Ανακάλυψα ότι η μυστικότητα των Μασονικών Στοών λειτούργησε σε κάθε χώρα για να εκφράσει και να διαδώσει θρησκευτικά και πολιτικά φρονήματα, που δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν δημόσια, χωρίς να εκθέσουν τον συγγραφέα τους σε μεγάλο κίνδυνο.

Ανακάλυψα επίσης το γεγονός ότι όσοι έμεναν ατιμώρητοι, ενθάρρυναν όσους είχαν διεφθαρμένες αρχές να δεθούν ακόμα περισσότερο μεταξύ τους και να διδάξουν δόγματα που ανατρέπουν τις αρχές της ηθικής μας και την εμπιστοσύνη μας στην ηθική κυβέρνηση του κόσμου.

Μπόρεσα να εξιχνιάσω τις προσπάθειες αυτές που γίνονται με το πρόσχημα της διαφώτισης του κόσμου υπό το φως της φιλοσοφίας και της εξάλειψης των πολιτικών και θρησκευτικών προκαταλήψεων που δήθεν κρατάνε τα κράτη της Ευρώπης στο σκοτάδι και τη σκλαβιά.

Στο τέλος όμως, διαπίστωσα ότι οι διδασκαλίες αυτές διαχέονται και αναμειγνύονται σταδιακά με τα ποικιλόμορφα ελευθεροτεκτονικά συστήματα, μέχρις ότου τελικά να έχει διαμορφωθεί ένας συμπαγής οργανισμός με επείγοντα σκοπό το ξερίζωμα όλων των υπαρκτών θρησκειών και την ανατροπή όλων των κυβερνήσεων της Ευρώπης».

Eπειδή ακριβώς οι στόχοι των Ιλλουμινάτων ήταν τόσο σοκαριστικοί, ο Βαϊσχάουπτ επέβαλε απόλυτη μυστικότητα. Όλη τους η αλληλογραφία ήταν κρυπτογραφημένη. Σε κανένα μέλος δεν επιτρεπόταν να αποκαλείται Ιλλουμινάτος.

Οι λέξεις «Ιλλουμινισμός» και «Ιλλουμινάτοι» απαγορευόταν να χρησιμοποιούνται γραπτώς και αντί γι’ αυτές χρησιμοποιείτο το αστρολογικό σύμβολο του ήλιου, δηλαδή ο κύκλος με μια τελεία στο κέντρο του.

Η πρόθεσή τους ήταν να αποκρύψουν τους πραγματικούς σκοπούς τους, ακόμα και από την τεράστια πλειοψηφία των Ελευθεροτεκτόνων που τους υποστήριζαν με αφέλεια σε όλες τις Μασονικές Στοές.

Αν τελικά η απόλυτη μυστικότητα ήταν αδύνατη, τότε οι Ιλλουμινάτοι παρουσίαζαν τον εαυτό τους στις εφημερίδες σαν ένα «φιλανθρωπικό κίνημα». Η τακτική να ονομάζουν τους εαυτούς τους φιλανθρωπικούς οργανισμούς εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στις μέρες μας κατά κόρον από τις μυστικές εταιρείες.

Η μυστικότητα στους Ιλλουμινάτους επιβλήθηκε με τον ίδιο τρόπο όπως και στις ελληνικές μυστικές εταιρείες, όπως και στους υπερ-μασονικούς οργανισμούς της εποχής μας:

Ζητούσαν από τους υποψήφιους αδελφούς να δηλώνουν αποκαλυπτικές πληροφορίες για τους εαυτούς τους, όπως σεξουαλικές προτιμήσεις και παραπτώματα, ή πρόσφατη εγκληματική συμπεριφορά, σαν να εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους σε έναν καθολικό ιερέα.

Αν οι δηλώσεις αυτές δεν ήταν επαρκείς, τότε ένα έγκλημα που διέπρατταν από κοινού, ήταν μια διέξοδος για να εκβιάζουν τους μυημένους. Αν κάποιος απ’ αυτούς έσπαγε τη σιωπή του, του φόρτωναν μια κατηγορία που θα τον έστελνε στη φυλακή.

Για να εξασφαλίσουν τη μυστικότητα της αλληλογραφίας και να δώσουν μια «ιστορική» προοπτική, όλα τα μέλη είχαν αρχαία ονόματα: ο Βαϊσχάουπτ αποκαλείτο Σπάρτακος, και τα άλλα μέλη, Κάτων, Φίλων, Διομήδης, Αίας, κ.ο.κ.

Ο Βαϊσχάουπτ προσείλκυε υποψηφίους αλλά στη συνέχεια τους παραπλανούσε. Ο στόχος-κλειδί που βρισκόταν πίσω από τις τελετουργίες των μυήσεων ήταν η εφαρμογή ενός συστήματος που σταδιακά και διακριτικά αλλοίωνε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μυημένων. Έτσι, ο Χριστιανός γινόταν σιγά σιγά Ντεϊστής, ο Ντεϊστής γινόταν σιγά σιγά Άθεος, και ο Άθεος γινόταν τελικά Σατανιστής. Από τότε μέχρι σήμερα αυτή η τακτική παραμένει ολόιδια.

Ο Ντεϊστής πιστεύει ότι υπάρχει ένας Θεός που δημιούργησε τον κόσμο, αλλά μετά έχασε το ενδιαφέρον του για τους ανθρώπους και δεν ξαναασχολήθηκε μ’ αυτούς. Συνεπώς οι άνθρωποι δεν έχουν καμμία ευθύνη απέναντι στο Θεό, εφόσον τους έχει εγκαταλείψει στη τύχη τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Ντεϊστής παρακινείται να γίνει Πανθεϊστής, ή Άθεος.

Οι Ιλλουμινάτοι προσπαθούσαν να πείσουν τους έντιμους Χριστιανούς ότι η ανάγκη για μυστικότητα ήταν νόμιμη και σύμφωνη με τον Χριστό, ότι οι διδασκαλίες του Χριστιανισμού διαφυλάχτηκαν ακέραιες από τις μυστικές εταιρείες που τις παρέδιδαν στις επόμενες γενιές και ότι αυτοί που τις κατείχαν πιστά ήταν οι Ελευθεροτέκτονες.

Ωστόσο, στην αλληλογραφία του Βαϊσχάουπτ-Σπάρτακου με τον βαρώνο φον Κνίγκε-Φίλωνα, αποκαλύφθηκαν οι φοβερές προσπάθειες που έκαναν προκειμένου να πείσουν τους Χριστιανούς «αδελφούς» ότι ο στόχος τους δεν ήταν η εξάλειψη του Χριστιανισμού.

Όπως και ότι πάσχιζαν να αποκρύψουν το γεγονός ότι θεωρούσαν τον Ιησού ανύπαρκτο πρόσωπο και τον Χριστιανισμό ως εφεύρημα του Σαούλ – Παύλου που με τις περιοδείες του προβάλλοντας έναν ανύπαρκτο Ιησού, στην πραγματικότητα προσπαθούσε να πείσει τους πλούσιους Εβραίους να χρηματοδοτήσουν την ανατροπή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την εγκαθίδρυση μιας Ιουδαϊκής.

Οι Ιλλουμινάτοι μετά από τρία χρόνια που ο δόκιμος υποψήφιος θα μπορούσε να γίνει δεκτός, τού έκαναν ξεκάθαρες οι συνέπειες που θα υφίστατο αν ποτέ τους πρόδιδε: οι υπόλοιποι θα τον σκότωναν.

Του αποκάλυπταν σταδιακά ότι μόλις εξαλειφόταν ο χριστιανισμός, θα άνοιγε ο δρόμος για μια παγκόσμια δικτατορία καθορισμένη από τον Ιλλουμινισμό.

Όταν γύρω στο 1783 ο φον Κνίγκε-Φίλων ανακάλυψε ότι ο Βαϊσχάουπτ λάτρευε τις δυνάμεις της κολάσεως, εγκατέλειψε τη σέχτα. Ένα χρόνο μετά, η βαυαρική κυβέρνηση έχοντας πληροφορίες ότι αποτελούσε κίνδυνο για το κράτος, και ότι οι οπαδοί της δήλωναν ότι οι Ιλλουμινάτοι πρέπει να κυριαρχήσουν στον κόσμο, εξέδωσε διάταγμα με το οποίο έθετε εκτός νόμου όλες τις μυστικές εταιρείες.

Όταν διάφοροι αδελφοί που είχαν εγκαταλείψει την οργάνωση κλήθηκαν να καταθέσουν στο δικαστήριο, οι μαρτυρίες τους ήταν συγκλονιστικές:

«Γινόταν κάθε προσπάθεια ώστε να δημιουργηθούν έχθρες ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά, ενώ ενθάρρυναν την αυτοκτονία, εμφυτεύοντας στο μυαλό των ανθρώπων ότι το να σκοτώσει κανείς τον εαυτό του ήταν μια ενέργεια που έδινε μια ηδονική ευχαρίστηση».

Μα αυτά δεν επιχειρούν να μας επιβάλλουν σήμερα οι δυτικές κυβερνήσεις; Βεβαιότατα.

Επιπλέον, ο Βαϊσχάουπτ παρουσιάζοντας τις γυναίκες σαν καταπιεσμένη τάξη, είχε διακηρύξει ότι η στρατολόγησή τους στη σέχτα έπρεπε να είναι ένας μείζων στόχος, έτσι ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί η φιλοσοφία της «απελευθερωμένης» γυναίκας.

Με την ανάπτυξη μεθόδων που προκαλούσαν το μίσος των γυναικών εναντίον των ανδρών και την ενθάρρυνση της σεξουαλικής τους ελευθεριότητας (να συνευρίσκονται δηλαδή ελεύθερα με πολλούς άνδρες), προωθούσε το σχέδιο για τη διάσπαση της οικογένειας.

Αυτήν ακριβώς την τακτική δεν τη βλέπουμε στο κίνημα του φεμινισμού, που δυστυχώς όμως συχνά καλύπτει την προώθηση της εκπόρνευσης των μικρών κοριτσιών, της πορνείας των γυναικών, καθώς και του λεσβιασμού; Βεβαιότατα.

Τα ντοκουμέντα που κατασχέθηκαν το 1786 από τα σπίτια των Ιλλουμινάτων είναι η αδιάψευστη πηγή όλων αυτών. Οι Ιλλουμινάτοι αν και ποτέ δεν αρνήθηκαν τη γνησιότητα των εγγράφων που κατασχέθηκαν, προσπαθώντας να μαζέψουν τα αμάζευτα, υποστήριξαν ότι οι δηλώσεις τους «παρερμηνεύτηκαν».

Η βαυαρική κυβέρνηση συνέχισε να καταδιώκει τα μέλη τους και συνέλαβε μερικά. Ο Βαϊσχάουπτ επικηρύχθηκε και κατέφυγε στη Σουηδία, ενώ και άλλα μέλη εγκατέλειψαν τη χώρα.

Μετά απ’ αυτές τις αποκαλύψεις οι Ελευθεροτέκτονες λογικά θα έπρεπε να σοκαριστούν. Ωστόσο, ήδη από το 1782 και το διεθνές συνέδριο των μυστικών εταιρειών στο Wilhelmsbad της Έσσης όπου έλαβαν μέρος αντιπρόσωποι των Μαρτινιστών, των Ελευθεροτεκτόνων και των Ιλλουμινάτων, οι δύο τελευταίοι είχαν συγχωνευτεί μετά από μακρές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Βαϊσχάουπτ και τα μέλη της Μασονίας.

Εκείνο όμως που δεν ομολογούσαν σε όσους δεν ήταν Εβραίοι, ήταν πως ο πραγματικός σκοπός αυτής της συνένωσης ήταν να εξαλείψουν όλα τα εθνικά κράτη και τους πολιτισμούς τους και να εισαγάγουν ένα παγκόσμιο κράτος βασισμένο στα ιδεώδη των Εβραίων αιρεσιαρχών.

Στη βιογραφία του κόμη της Γαλλικής Επανάστασης François-Henri de Virieu, που υπήρξε ο ίδιος μασόνος, από τη μέρα εκείνη της συγχώνευσης και μετά, ο κόμης μιλούσε για τον Ελευθεροτεκτονισμό μόνο με τρόμο:

«Μπορώ μόνο να σας πω ότι όλα αυτά είναι πολύ πιο σοβαρά απ’ ότι φαντάζεστε. Η συνομωσία που εξυφάνθηκε ήταν τόσο καλά μελετημένη, που ούτε η Μοναρχία ούτε η Εκκλησία δεν θα μπορούσαν να διαφύγουν απ’ αυτή».

[Charles-Albert Costa de Beauregard, Le Roman d’un royaliste sous la Révolution. Souvenirs du comte de Virieu (1892)].

Οι χρηματοδότες

Το 1782 το αρχηγείο του «πεφωτισμένου» πια Ελευθεροτεκτονισμού μεταφέρθηκε στην Φραγκφούρτη, το φρούριο της γερμανικής οικονομίας στο οποίο δραστηριοποιείτο ο Εβραίος Μάγιερ Άμσελ Ρότσιλντ, επίσημος τραπεζίτης και φοροεισπράκτορας του εκλέκτορα Γουλιέλμου Α’ της Έσσης.

Μάλιστα δε, κατά τους Ναπολεόντιους πολέμους, ο Γουλιέλμος έκρυψε την περιουσία του στο σπίτι των Ρότσιλντ στη Φραγκφούρτη για να μην την κατάσχει ο Ναπολέοντας.

Ο Ρότσιλντ χρηματοδότησε τους Ιλλουμινάτους με αντάλλαγμα τη μελλοντική απόδοση δικαιώματος ψήφου στους Εβραίους, της εισόδου των πλούσιων Εβραίων στις μασονικές Στοές και το πλιάτσικο των περιουσιών των Γάλλων αριστοκρατών (κάτι σαν …ΤΑΙΠΕΔ της εποχής). Ο γιός του Νάθαν Ρότσιλντ, βάδισε στα ίδια βήματα δανείζοντας την Αγγλία για τους πολέμους της στην Ισπανία και την Πορτογαλία με παρόμοια ανταλλάγματα.

Τα επόμενα χρόνια δάνεισε και άλλους επαναστάτες, αλλά και πολλά ευρωπαϊκά κράτη, μεταξύ των οποίων και το ελληνικό το 1824. Από τότε, όλες οι επαναστάσεις και οι πόλεμοι στην Ευρώπη χρηματοδοτήθηκαν από τους Ρότσιλντ και άλλους Εβραίους τραπεζίτες, ενώ όλη η Δύση και σχεδόν όλος ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχει πάψει ποτέ να τους χρωστάει.

Μια και ο ίδιος ο Βαϊσχάουπτ ήταν φρανκιστής, από την πρώτη στιγμή είχαν προσχωρήσει στους Ιλλουμινάτους και άλλοι Εβραίοι. Τα νέα αυτά μέλη έφεραν χρήμα και δύναμη στην οργάνωση του Βαϊσχάουπτ. Από τη Στοά της Φραγκφούρτης μεταφερόταν προς τα έξω το γιγαντιαίο σχέδιο για «παγκόσμια επανάσταση».

Μ’ άλλα λόγια, από τη Φραγκφούρτη, την οικογένεια Ρότσιλντ, τους Ιλλουμινάτους του Βαϊσχάουπτ και τις μασονικές Στοές άπλωνε τα φτερά του ο πρώτος Σιωνισμός με φτιασιδωμένο όνομα.

Οι μασονικές Στοές των Ελευθεροτεκτόνων που υπήρχαν στη Γαλλία από το 1726, και επεδίωκαν συνταγματική μοναρχία κατά το αγγλικό πρότυπο, ήταν πλέον πάρα πολλές. Ωστόσο, η επιρροή των Ιλλουμινάτων-φρανκιστών σ’ αυτές ήταν τόσο μεγάλη, που η Καθολική Εκκλησία και η μοναρχία δεν είχαν καμμία ελπίδα επιβίωσης.

Ο διάσημος μάγος Καλιόστρο το 1790 αποκάλυψε σε κατάθεσή του μπροστά στην Αγία Έδρα στη Ρώμη, ότι οι Ιλλουμινάτοι όχι μόνο δεν είχαν διαλυθεί το 1785, αλλά από τότε εργάζονταν αδιάκοπα για να προκαλέσουν επανάσταση στη Γαλλία.

Ο Καλιόστρο ανέφερε ότι όταν ο ίδιος εισήλθε στην τάξη των Ιλλουμινάτων το 1783, η τελετουργία για την κατήχηση γινόταν με βάση ένα αρχαίο χειρόγραφο όπου αναφερόταν ότι ο Ιλλουμινισμός ήταν μια συνομωσία εναντίον της πολιτικής σταθερότητας και του χριστιανισμού.

Ο Καλλιόστρο εξήγησε πως διείσδυσαν οι Ιλλουμινάτοι στις γαλλικές μασονικές Στοές, ελπίζοντας να τις θέσουν κάτω από τον έλεγχό τους:

«Μέχρι τον Μάρτιο του 1789, οι 266 Στοές που ελέγχονταν από τη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας τέθηκαν κάτω από τον έλεγχο των Ιλλουμινάτων, χωρίς καν να το γνωρίζουν, γιατί στους Ελευθεροτέκτονες γενικά δεν ειπώθηκε το όνομα της αίρεσης που τους έβαλε στα μυστήρια αυτά, και μόνο πολύ λίγοι είχαν πραγματικά μυηθεί σ’ αυτό το μυστικό… Τον επόμενο μήνα ξέσπασε η Επανάσταση».

[Nesta Webster, World Revolution].

Έτσι, κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου Μασονο-ιλλουμινατικού συμβουλίου του 1786, αποφασίστηκε ο θάνατος του Λουδοβίκου ΙΣΤ’ της Γαλλίας. Την απόφαση στήριξε ο πρώτος ξάδελφος του Λουδοβίκου, πρίγκιπας Φίλιππος της Ορλεάνης των Βουρβώνων που ήταν Μέγας Διδάσκαλος της Στοάς Μεγάλη Ανατολή (Grand Orient de France) της Γαλλίας.

Τα γεγονότα απέδειξαν ότι τελικά οι Ιλλουμινάτοι ήταν συνομώτες μέσα σε συνομώτες (τους Μαρτινιστές και τους Ελευθεροτέκτονες) όπως ήταν δύο αιώνες αργότερα η περιβόητη Στοά Propaganda Due (P-2) μέσα στις μασονικές Στοές της Ιταλίας.

Η Στοά P-2

Η δομή της P-2 αποδίδεται άριστα στο παρακάτω σχήμα:

Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε μερικά στοιχεία για την Propaganda Due που υπήρξε μια εγκληματική μασονική οργάνωση 1.000 το πολύ ατόμων, που αποδείχτηκε ότι ήταν κράτος εν κράτει, έχοντας αρπάξει στα νύχια της όλο τον ιταλικό λαό. Ιδρύθηκε το 1877, επίσημα διαλύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, και κατέστρεψε την Ιταλία.

Το δίκτυο της P-2. Εικόνα από το βιβλίο του William T. Still, «Νέα Παγκόσμια Τάξη: Το αρχαίο σχέδιο των μυστικών εταιρειών», εκδ. Στερέωμα, 1992.

Επεξήγηση σχήματος:

1. Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση (World Zionist Organization – WZO) με κέντρο τη Βασιλεία της Ελβετίας

2. Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών – CIA

3. Συνδικάτα και Ερυθρές Ταξιαρχίες

4. Βατικανό

5. Μαφία και Καμόρα

6. Φασιστικές Ομάδες Ιταλίας

7. Ιταλικές Ένοπλες Δυνάμεις

8. Ιταλικό κράτος και ΚΥΠ

9. Ιταλική κυβέρνηση και κόμματα

10. Τράπεζες και βιομηχανίες

11. Φασιστικές ομάδες διεθνώς

12. Κυρίαρχα ΜΜΕ

13. Η Στοά P-2 στο κέντρο της καμπαλιστικής διασύνδεσης.

Μετά από τόσα χρόνια, όσα μέλη της P-2 βρίσκονται εν ζωή όπως ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, συμμετέχουν ξανά στην ενεργό πολιτική, έχοντας παραπεμφθεί μόνο για πταίσματα. Δυστυχώς όμως, όπως όλα δείχνουν, αντίστοιχη P-2 υπάρχει και στη χώρα μας, και σχεδόν σε όλες τις χώρες της Δύσης.

Για την Ελλάδα, μπορείτε άνετα να αντικαταστήσετε την Ρ-2 του σχεδιαγράμματος με την παρούσα εγκληματική κυβερνητική συμμορία που ξεπέρασε κάθε όριο, τις ιταλικές υπηρεσίες πληροφοριών και ενόπλων δυνάμεων με τις αντίστοιχες ελληνικές, το Βατικανό με τη διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, τα ιταλικά συνδικάτα με τα ελληνικά, τις φασιστικές ομάδες με τους εγχώριους Αντίφα και δήθεν Αναρχικούς, και τη Μαφία με τον ελληνικό υπόκοσμο. Η WZO, οι ξένες υπηρεσίες πληροφοριών, τα ΜΜΕ, οι τράπεζες και οι βιομηχανίες ελέγχουν όλες τις χώρες.

Η Λέσχη των Ιακωβίνων

Οι Ιλλουμινάτοι μετά την επιτυχία τους στην Αμερικανική επανάσταση, έστρεψαν την προσοχή τους στη Γαλλία. Μετά το πάθημά τους στη Βαυαρία, οι Ιλλουμινάτοι στη Γαλλία καθιέρωσαν την ονομασία «Γαλλική Επαναστατική Λέσχη». Τα μέλη της Λέσχης είχαν φτάσει τα 1.300 και μεταξύ τους περιλαμβάνονταν οι πιο μορφωμένοι και ισχυροί άνδρες της Γαλλίας.

Και επειδή χρειάζονταν μεγαλύτερο χώρο για τις συναθροίσεις τους, νοίκιασαν στο Παρίσι τη μεγάλη αίθουσα ενός παλιού μοναστηριού των Δομινικανών που ονομάζονταν και Ιακωβίνοι. Σ’ αυτό το γεγονός της συνάθροισής τους οφείλεται το όνομα που πήραν τελικά: Λέσχη των Ιακωβίνων.

Οι Ιακωβίνοι ορκίστηκαν να καταστρέψουν τη μοναρχία και τον καθολικισμό και επιδίωκαν να εγκαταστήσουν αυτό που ονόμαζαν «Νέα Παγκόσμια Τάξη» ή «Παγκόσμια Δημοκρατία».

Η Γαλλική Επανάσταση

Το 1783, τρία χρόνια πριν την καταστολή των Ιλλουμινάτων στη Βαυαρία, οι οπαδοί τους είχαν ήδη αρχίσει να εξάγουν τις δραστηριότητές τους στη Γαλλία. Προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους αναζητούσαν μια αφορμή που θα πυροδοτούσε την επανάσταση.

Αυτή ήταν η έκρηξη του ηφαιστείου Λάκι στην Ισλανδία το διάστημα 1783-1784, ο από μηχανής θεός. Η ηφαιστειακή τέφρα και ο ψυχρός χειμώνας που ακολούθησε, κατέστρεψε τις καλλιέργειες και αφάνισε μεγάλο μέρος των κοπαδιών στη Γαλλία, προκαλώντας μεγάλο λιμό και απόγνωση στο λαό. Βέβαια και να μην συνέβαινε αυτό, θα προκαλούσαν μια άλλη τεχνητή κρίση.

Οι περισσότεροι ιστορικοί λένε ότι η Γαλλική Επανάσταση ήταν «η εξέγερση ενός πεινασμένου λαού που ξεσηκώθηκε ενάντια σε μια διεφθαρμένη και χρεωκοπημένη κυβέρνηση».

Ωστόσο, αν και ο Λουδοβίκος ήταν γενικά ανίκανος να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις όπως ο λιμός που παρουσιάστηκε, ο γαλλικός λαός στην πλειοψηφία του, τον αγαπούσε. Δεν γνώριζε βέβαια ότι και αυτός ήταν Μασόνος ούτε όσοι παρουσιάστηκαν ως σωτήρες του.

Μπορεί η λαϊκή τάξη, η λεγόμενη Τρίτη Τάξη, να μην ήταν ευνοημένη σε σχέση με τον κλήρο και τους ευγενείς που αντιπροσώπευαν το 2% του πληθυσμού, ωστόσο, ήταν σε πολύ καλύτερη θέση από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές που δεν επαναστάτησαν.

Και δεν επαναστάτησαν, γιατί τις επαναστάσεις τις οργανώνουν οι μυστικές εταιρείες και δεν γίνονται αυθόρμητα και ασυντόνιστα. Όπου έχει συμβεί κάτι τέτοιο, ήταν βραχύβιο και διαλύθηκε. Γι’ αυτό και το μόνο που φοβούνται οι μυστικές εταιρείες είναι να μην προκύψει κάποιος αστάθμητος παράγοντας που δεν μπορούν να τον ελέγξουν και η «επανάστασή τους» πάρει διαφορετική τροπή.

Γι’ αυτό και στο 1791-1792 οι Ιακωβίνοι έκλεισαν όλες τις Μασονικές Στοές της Γαλλίας. Αυτό έγινε γιατί μόλις αισθάνθηκαν ότι είχαν τον έλεγχο της χώρας, ήξεραν ότι η Μασονία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν κάλυψη για μια αντι-επαναστατική μηχανορραφία. Το ίδιο επανέλαβε και ο Χίτλερ 150 χρόνια αργότερα στη ναζιστική Γερμανία, καταστέλλοντας τη Μασονία, ενώ εκείνη ήταν αυτή που τον βοήθησε να ανέβει στην εξουσία.

Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1789 οι Ιλλουμινάτοι που ήλεγχαν την αγορά των σιτηρών, επωφελούμενοι από τις επιπτώσεις της ηφαιστειακής έκρηξης της Ισλανδίας, δημιούργησαν τεχνητή έλλειψη σταριού. Αυτό προκάλεσε ξανά τόσο μεγάλη πείνα, που έφερε τη χώρα στο χείλος της επανάστασης.

Οι συνομώτες που ήλεγχαν τα τρόφιμα, εμπόδισαν όλες τις ρυθμίσεις στο Εθνικό Συμβούλιο, χειροτερεύοντας την κατάσταση και προκαλώντας τρομερή πείνα στο λαό.

Μα δεν σας θυμίζει αυτό την τεχνητή έλλειψη σταριού και ενέργειας που βιώνουμε και σήμερα με δικαιολογία τον «κακό» Πούτιν;

Την έλλειψη φαρμάκων με δικαιολογία τους εργάτες στις κινέζικες βιομηχανίες που αρρωσταίνουν από …Κόβιντ και δεν μας στέλνουν πρώτες ύλες; Βεβαιότατα. Οι μέθοδοι είναι πάντα οι ίδιες και βασίζονται στην εξαπάτηση του κόσμου.

Αυτό πρέπει πια να σταματήσει.

Στις 22 Ιουλίου του 1789, ένοπλοι, έκαναν μια από τις τελειότερες επαναστατικές ασκήσεις που έγιναν ποτέ στην ιστορία, που αργότερα έγινε γνωστή ως «Μεγάλος Τρόμος».

Διότι όταν κυριεύτηκε το φρούριο της Βαστίλλης, ο σκοπός δεν ήταν να απελευθερώσουν τους φυλακισμένους για τους οποίους δεν έδιναν δεκάρα, αλλά να κλέψουν τα όπλα και τα πολεμοφόδια που φυλάσσονταν εκεί και κυρίως την πυρίτιδα.

Μόνο επτά φυλακισμένοι υπήρχαν μέσα που ήταν σχεδόν όλοι ποινικοί, μεταξύ των οποίων και ο διεστραμμένος μαρκήσιος ντε Σαντ και γενικά δεν περνούσαν και άσχημα.

Οι Ιλλουμινάτοι ενθάρρυναν την παρανομία μέσω μιας ομάδας ριζοσπαστών κακοποιών. Στη συνέχεια, μέλη τους με τη μεγαλύτερη επιρροή απαιτούσαν «νόμο και τάξη» και χιλιάδες Γάλλοι πολίτες οδηγήθηκαν στη γκιλοτίνα (λαιμητόμο). Σημειωτέον, ότι ο γιατρός Ζοζέφ Γκιγιοτέν (Guillotin) που επινόησε τη γκιλοτίνα, ήταν Μασόνος.

Καβαλλάρηδες πήγαιναν από πόλη σε πόλη, διαδίδοντας στο λαό ότι πλησίαζαν «ληστές» και έπρεπε όλοι να οπλιστούν για να τους αντιμετωπίσουν. Ακόμη, ότι οι «συνομώτες» κατέφευγαν στα μεγαλύτερα κτήματα και σε πύργους και ότι έπρεπε σύμφωνα με ένα ανύπαρκτο διάταγμα του βασιλιά, όλοι να αντιδράσουν. Ο λαός, που ήταν πιστός στον μονάρχη του, έπεσε στην παγίδα και σύντομα επικράτησε αναρχία.

Τα επόμενα τρία χρόνια συνεχιζόταν μια αδιανόητα χαοτική κατάσταση. Το 1792 μια ομάδα εξεγερμένων μπήκε στο παλάτι και σκότωσε τους περίφημους Ελβετούς Φύλακες του βασιλιά, που είχαν εντολή να μη στρέψουν τα όπλα τους εναντίον του λαού. Τελικά, ολόκληρη η βασιλική οικογένεια ξεκληρίστηκε.

Ιακωβίνοι εναντίον πολιτισμού και χριστιανισμού

Ο τρόμος επικρατούσε στους δρόμους του Παρισιού με σφαγές αθώων ανθρώπων και κανιβαλισμό από τη κυβέρνηση του Σατανισμού.

Όσοι δεν έτυχε να έχετε πληροφόρηση επί του θέματος, διαβάστε παρακάτω για να καταλάβετε μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι δήθεν «αυθόρμητες λαϊκές επαναστάσεις» που έκαναν το «δίκαιο πράξη», δεδομένου ότι από τότε, δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνονται.

Ιδού τι έγραψε ο μελετητής της γαλλικής επανάστασης William Ρ. Hoar, για όσα συνέβαιναν τότε στους δρόμους του Παρισιού:

«Ένας κακόμοιρος μάγειρας που δεν πρόλαβε να ξεφύγει, πιάστηκε απ’ αυτά τα θηρία και ρίχτηκε σε ένα καζάνι που έβραζε στη φωτιά… Τέρατα με ανθρώπινα πρόσωπα μαζεύτηκαν και χόρευαν ανάμεσα σε έναν χείμαρρο αίματος και κρασιού. Ένας δολοφόνος έπαιζε βιολί, και κλέφτες με τις τσέπες γεμάτες χρυσάφι, κρέμαγαν άλλους κλέφτες στα κιγκλιδώματα». [How America saw the French Revolution, περιοδ. «American Opinion», 1978].

Η Εκκλησία της Γαλλίας ήταν μεγάλη και πολύ πλούσια, και γενικά αγαπητή στο λαό. Απασχολούσε συνολικά 130.000 ιερείς, εκ των οποίων οι 5.000 ζούσαν πλούσια ενώ οι υπόλοιποι ήταν φτωχοί όσο και ο λαός. Οι επαναστάτες, Ιλλουμινάτοι και Μασόνοι, αποφάσισαν να τους «απαλλοτριώσουν» όλους, αν και αρκετοί Μασόνοι φιλοβασιλικοί διαφωνούσαν.

Έτσι, το Νοέμβριο του 1793 ξεκίνησε μια εκστρατεία αφανισμού του κλήρου με τη σφαγή επισκόπων και κληρικών σε όλη τη Γαλλία.

Μετά τις μαζικές δολοφονίες, στις εκκλησίες του Παρισιού γιορτάζονταν οι περιβόητες «Γιορτές της λογικής» όπου ως θεές της ενθρονίζονταν οι εκδιδόμενες γυναίκες.

Σύμφωνα με την αντίστροφη ιλλουμινατική λογική, κάθε εκδιδόμενη γυναίκα είναι θεά της Λογικής. Στην εποχή μας, πιο …θεοί είναι οι εκδιδόμενοι ομοφυλόφιλοι άνδρες και ως τέτοιοι προβάλλονται παντού από το καθεστώς. Χαρακτικό του M. Mueller, 1897.

Οι συνομώτες αφού κατέσφαξαν τους χριστιανούς ιερείς κατήργησαν όλες τις αργίες του Χριστιανισμού, όπως το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και όλες τις ημέρες των Αγίων που έκτοτε δεν εορτάζονται στη Γαλλία.

Κατήργησαν ακόμα και την αργία της Κυριακής, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα νέο ημερολόγιο που έδινε στους ανθρώπους μόνο μισή μέρα ανάπαυση, κάθε δέκα μέρες. Η νέα αυτή εβδομάδα, ονομάστηκε «δεκάτη». Ουσιαστικά οι δήθεν «δημοκράτες», επέβαλαν τέσσερις μήνες περισσότερη δουλειά απ’ ότι ο βασιλιάς.

Όλοι οι υπεύθυνοι των δολοφονικών «επιχειρήσεων» ήταν μασόνοι ευγενείς που ουσιαστικά ήθελαν να ξεφορτωθούν τη μοναρχική οικογένεια και την καθολική Εκκλησία ώστε να αρπάξουν τον πλούτο τους και την εξουσία και να μην τα μοιραστούν με το λαό.

Το 1793 ολόκληρη σχεδόν η Γαλλία είχε σωριαστεί σε ερείπια. Οι βιομηχανίες αποδεκατίστηκαν, οι βιβλιοθήκες κάηκαν, η αστική τάξη καταστράφηκε (δηλαδή ο λαός που ζούσε στις πόλεις). Ακόμα και ο μεγάλος χημικός Αντουάν Λαβουαζιέ αποκεφαλίστηκε στη γκιλοτίνα με την αιτιολογία ότι «η Δημοκρατία δεν έχει ανάγκη από επιστήμονες».

Οι άνεργοι ήταν εκατοντάδες χιλιάδες και η οικονομία κατεστραμμένη. Οι επαναστατικοί ηγέτες εφάρμοσαν τότε ένα νέο, τρομακτικό σχέδιο που έμελλε να αντιγραφεί από τους τυράννους που ακολούθησαν: την «εξολόθρευση».

Η ιδέα που ρίχτηκε τότε ήταν να μειωθεί ο γαλλικός πληθυσμός από 25 εκατομμύρια μόλις σε 8 ή το ανώτερο σε 6 εκατομμύρια. Ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος πίστευε ότι η «εξολόθρευση» ήταν απαραίτητη, όπως ακριβώς σήμερα πιστεύει ο Κλάους Σβαμπ και η συμμορία του Νταβός.

Το καθεστώς του Τρόμου απαντούσε έτσι στο πρόβλημα της ανεργίας μετά την καταστροφή του ακμάζοντος εμπορίου. Μέλη των επαναστατικών επιτροπών εργάζονταν μέρα νύχτα υπολογίζοντας πόσα κεφάλια πρέπει να κοπούν σε κάθε πόλη.

Αν και οι επαναστάτες δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν το στόχο της εξολόθρευσης τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, ωστόσο υπολογίζεται ότι ο τελικός αριθμός των θυμάτων ήταν 300.000.

Η σφαγή των κατοίκων της μαρτυρικής φιλοβασιλικής και πιστής στην Εκκλησία επαρχίας της Βανδέας έμεινε στην ιστορία ως μια από τις πιο φριχτές γενοκτονίες όλων των εποχών. Γυναικόπαιδα ρίχνονταν ζωντανά σε φούρνους και πρέσσες οινοποιείων, γυναίκες βιάζονταν και μαζί με αθώα παιδιά εν συνεχεία πνίγονταν από τους επαναστάτες μέσα στα ποτάμια, ενώ το δέρμα τους κατέληγε σε βυρσοδεψεία για βιβλία και ρούχα.

Τα λατομεία επίσης ήταν ιδανικό μέρος για εκτελέσεις. Πολλοί εργαζόμενοι σ’ αυτά αναγκάστηκαν να σταματήσουν την εργασία τους εξαιτίας των σωρών των κατακρεουργημένων πτωμάτων που οι επαναστάτες γκρέμιζαν πάνω στα βράχια.

Επίλογος

Ποιους εξυπηρέτησε τελικά η Γαλλική Επανάσταση; Σίγουρα όχι τον φτωχό γαλλικό λαό στο όνομα του οποίου έγινε.

Πόσοι άραγε από τους σημερινούς Έλληνες γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από τη Γαλλική Επανάσταση, και από όλες τις άλλες μεγάλες επαναστάσεις που άλλαξαν τη μορφή του κόσμου, ποιοι και γιατί τις σχεδίασαν;

Σε μία μόνο δεκαετία, εκατοντάδες χρόνια γαλλικού πολιτισμού μετατράπηκαν σε ερείπια και χάος, κάτι που τα γερμανικά ή τα αγγλικά στρατεύματα δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να το καταφέρουν. Περιουσίες άλλαξαν χέρια για ένα κομμάτι ψωμί ενώ πολλές κατάληξαν στους Εβραίους τραπεζίτες.

Πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχαν μυστικές εταιρείες; Χειρότερος ή μήπως καλύτερος;

Αυτό το μύθευμα ότι μόνο οι Ελευθεροτέκτονες γνωρίζουν τις οδηγίες που άφησε ο αρχαίος πολιτισμός της Ατλαντίδας για να καθοδηγήσει τη μελλοντική παγκόσμια κυβέρνηση, και ότι μόνο οι μυστικές εταιρείες γενικότερα είναι ικανές να κυβερνούν, πρέπει πια να τελειώσει οριστικά.

Δεν είναι δυνατόν να εξακολουθήσει να υπάρχει πολιτισμένη ανθρωπότητα, έθνη, δικαιοσύνη, αξιοκρατία, καλωσύνη, ηθική και πνευματική εξέλιξη, όσο υπάρχουν οι βδέλες των διεθνών τραπεζιτών που εμποδίζουν τις κυβερνήσεις να ελέγξουν το χρήμα των χωρών τους, και όσο οι πολιτικοί και οι ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί είναι μέλη μυστικών εταιρειών που επιδιώκουν να σφαιτεριστούν την εξουσία με συνομωσίες, πραξικοπήματα, μηχανορραφίες, εξαπάτηση, παραποίηση των γεγονότων, έλεγχο των ΜΜΕ, οικονομικές καταχρήσεις, εγκλήματα, και τελικά κτηνώδη βία μέσω ψηφιακού ελέγχου, εις βάρος όλων των άλλων, ενώ είναι πια ολοφάνερο ότι στην πραγματικότητα οι ικανότητές τους είναι πολύ κατώτερες από πολλών άλλων συνανθρώπων τους.

Φτάνει πια. Ξεπέρασαν κάθε όριο. Γι αυτό εκείνοι πλέον πρέπει να φοβούνται και όχι εμείς.

ΠΗΓΗ