ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΧΑΖΟΚΟΥΤΙΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΑΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γράφει η Γιάννα Μυράτ

Η κρατική τηλεόραση στη Βόρεια Κορέα ελέγχεται από τον Κιμ. Αυτό ακούμε για το “απολυταρχικό” καθεστώς της χώρας. Στην Ελλάδα, εκτός από το κρατικό κανάλι, η τηλεόραση είναι ιδιωτική και ανεξάρτητη.

Αλήθεια τώρα; Το λες και Μάχα Μάγια, που στα Ινδικά σημαίνει η Μεγάλη Ψευδαίσθηση!

Και πάμε να δούμε το γιατί.

1. Big Money: Εκτός από τα Πετσωμένα κατά καιρούς κονδύλια που έχουν λάβει, τα κανάλια έχουν το χαμηλότερο ΦΠΑ διαφημίσεων, που θα ζήλευε και το κάθε απαραίτητο καταναλωτικό αγαθό – όπως γαλατάκι, ζωμάκι, τυράκι, κρεατάκι, ρευματάκι κ.λπ. – μόνο 5%. 

Όλες οι άχρηστες στην πλειοψηφία τους και εκνευριστικά επαναλαμβανόμενες διαφημίσεις, τόσο ΦΠΑ χρεώνουν για τις υπηρεσίες τους και… με το νόμο. Κάτω από το τραπέζι, παίζουν “ειδήσεις” εταιριών και ειδικές εκπομπές που αφορούν σε συγκεκριμένα προϊόντα.

2. Copy-paste ειδήσεις: Η ίδια είδηση με διαφορετική απλά σύνταξη παίζει σε όλα τα κανάλια. Αν είναι ελληνική, τις περισσότερες φορές έχει έρθει ή κατευθείαν από Μαξίμου, ή μέσω ΑΠΕ-ΜΠΕ. Το ένα και το αυτό, αφού το πρακτορείο είναι ελεγχόμενο. Κάνεις zapping και ακούς ξανά και ξανά το ίδιο πράμα με άλλα λόγια (να αγαπιόμαστε). 

Αν είναι ξένη η είδηση, είναι είτε μέσω ΑΠΕ-ΜΠΕ, είτε μέσα αμερικάνικων πρακτορείων. Δεν θα

είναι ποτέ η άποψη των Ιρανών, Ρώσων ή ανεξάρτητων ειδησεογραφικών πρακτορείων. Τι σημαίνει αυτό; 

Κάντε google το «επιχείρηση Mockingbird», που ήταν ένα πρόγραμμα της CIA για τον έλεγχο των ειδήσεων. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950, αξιότιμα μέλη των New York Times, Newsweek, CBS και άλλα οχήματα επικοινωνίας “ανήκαν” στη CIA, μαζί με 400 έως 600 ανταποκριτές, σύμφωνα με πρώην αναλυτή της CIA.

3. Τα πρωινάδικα: Οι πρωινές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση, ξεκινούν με ενημερωτικές όπου οι δημοσιογράφοι είναι υποχρεωμένοι να τηρήσουν τη γραμμή του καναλιού στα θέματα που θα καλύψουν και συνεντεύξεις που θα παρουσιάσουν, γιατί αλίμονο τους αν δεν το κάνουν. 

Είναι μάλιστα υποχρεωμένοι να “διασκεδάσουν” όποιες αντιδράσεις ή σκεπτικισμό οσφραίνονται στο κοινό για να τις φέρουν στα ίσα τους. Για παράδειγμα, viral η είδηση ότι το Ντουμπάι πλημμύρησε μετά από τροποποίηση καιρού; 

Εκεί θα δεις και στο γυαλί τον “ειδικό” να σου λέει, «Όχι δεν έφταιξε αυτό, το κάνουν χρόνια, φταίει η κλιματική η άτιμη η αλλαγή». Άλλος “ειδικός” με άλλη άποψη δεν υπάρχει, επιλέχθηκε προσεκτικά ένας από αυτούς τους 29 κατασκευαστές πλυντηρίων που συνιστούν… ξέρετε ποια μάρκα απορρυπαντικού.

4. Τα… πρωινάδικα κολατσιού: Τα λες και μπραντς πρωινάδικα λόγω ώρας. Εκεί τρεις λαλούν και δυο χορεύουν κυριολεκτικά. Μέχρι και το μάτι του Έλον Μασκ γυάλισε για συγκεκριμένη παρουσιάστρια και κινδυνεύουμε να το χάσουμε το κορίτσι όπως πάει, δήλωσε έτοιμη και ανοικτή να φτιάξει βαλίτσα. 

Ένα ακόμα brain drain, κι άντε να βρεις αντικαταστάτρια μετά να σου παρουσιάζει τόσο καυτά και αποκλειστικά θέματα που δεν θα τα δεις πουθενά αλλού. 

Λέμε τώρα, γιατί η μία εκπομπή σχολιάζει τι είπε η άλλη εκπομπή, τι τηλεθέαση έχουν (λες και μας νοιάζει), lifestyle και δηλώσεις από καλλιτέχνες (τους περισσότερους δεν γνωρίζω καν) για τα προσωπικά τους, τους καυγάδες τους και οτιδήποτε ανόητο και ανούσιο – δεν θα τους ακούσεις ποτέ αυτούς τους “καλλιτέχνες” να παίρνουν θέση για την γενοκτονία στη Γάζα, αν πρέπει η εκάστοτε κυβέρνηση να ξοδεύει τόσα πολλά για εξοπλισμούς αντί για πολιτισμό, υγεία, παιδεία κ.λπ. όπως πολλοί καλλιτέχνες κάνουν στο εξωτερικό. 

Ανάμεσα σε όλες αυτές τις άχρηστες ειδήσεις της ημέρας, συνταγές με τοποθέτηση προϊόντος και μετά ξεκάθαρη τοποθέτηση προϊόντος – αυτή είναι η καλύτερη κρέμα για όσες έχουν ρυτίδες στο αριστερό μάτι, κι αυτή για το δεξί, έλα και κληρώνουμε τώρα, όσες πάρουν τηλέφωνο κ.λπ. πάτε στο insta κ.λπ. Τιμολόγιο κόψατε για όλο αυτό; Ήρεμα ρωτώ.

5. Μεσημεριανά: Ω τα μεσημεριανά! Εδώ όλη η σοφία των τηλεπαρουσιαστών αλλά και η φωνή του χορού (αρχαίο δράμα). Σκότωσε ή όχι η Π. τα παιδιά της; Πριν καν το δικαστήριο αποφασίσει, το τηλεδικαστήριο έχει πάρει φωτιά, λέμε. 

Και τι δεν ξέρουν όλες αυτές οι μεσημεριανές εκπομπές που σχολιάζουν και αναλύουν τα πάντα όλα! Για διαζύγια, για οικογενειακή βία, για παιδική εφηβική βία, κακιά πεθερά ή κακιά νύφη – κοινωνικά θέματα λέμε, αλλά πώς θα βάλει η μάνα φαΐ στο τραπέζι της ακρίβειας, και ποιος πραγματικά ευθύνεται για αυτήν; 

Είναι εισαγόμενη, άρα δεν ανήκει στη μεσημεριανή ζώνη. Τέλος, τι να συζητάμε τώρα. Είδες την συνταγή με μπον φιλέ το πρωί; Φάε μακαρόνια τώρα βλέποντας “κοινωνικά θέματα” και φανατίσου αν είσαι υπέρ ή κατά της Π.

6. Απογευματινή ζώνη: Φτάνουμε αισίως και βασανιστικά στην προ βραδινών ελεγχόμενων ειδήσεων απογευματινή ζώνη. Εδώ στο ένα κανάλι μπορεί κάποια να ψάχνει τον τρόπο “πώς να τραβάει τα βλέμματα” για να κερδίσει 1000 ευρώ και παραδίπλα να βλέπεις “βραβευμένο” δημοσιογράφο να είναι καβάλα σε βαγόνια που καίγονται, μέσα σε χαμένα υποβρύχια στον Ατλαντικό, να βγαίνει μέσα από τάφους και δεν συμμαζεύεται.

Όχι… δεν συμμαζεύεται, ούτε αυτός, ούτε η ελληνική τηλεόραση. Πιο πέρα, και λίγο μετά, όποιος γυρίζει κερδίζει, άσχετα αν γύρισαν τρεις και κέρδισε ένας. Το σλόγκαν πιο δυνατό της πραγματικότητας. 

Παραδίπλα, στο κανάλι που δεν σταματά να εφοδιάζει Βουλή κι Ευρωβουλή με στελέχη του (για να μην πούμε και για τους οικογενειακούς δεσμούς), κάποιες ντύνονται λες και άνοιξε το κλουβί με τις τρελές και συναγωνίζονται σε γελοιότητα. Το πιο γελοίο ντύσιμο κερδίζει.

7. Βραδινή ζώνη: Έχουμε περάσει τη βάσανο του βραδινού (πανομοιότυπου) δελτίου ειδήσεων. Και ξεκινάνε τα ριάλιτι σόου. Τα τηλεπαιχνίδια ήδη έχουν ξεκινήσει νωρίτερα, αλλά το βράδυ είναι τα ριάλιτι που βλέπουν οι… “εγώ δεν βλέπω τηλεόραση”. Όχι δεν βλέπουν τηλεόραση, αλλά μετά μπαίνουν στην πλατφόρμα Χ και τα hashtags για τα ριάλιτι πάνε σύννεφο. 

Είναι αυτά που θα έπρεπε να μπουν όλα κάτω από μια κοινή ομπρέλα με τίτλο, “Πώς να χάσετε όλη την αξιοπρέπεια σας”, κι αυτοί που συμμετέχουν, και οι άλλοι που παρακολουθούν σαν χάνοι, παίρνουν πλευρές, φανατίζονται και σχολιάζουν. Κατά τα άλλα, το Hunger Games, ήταν ταινία επιστημονικής φαντασίας.

8. Σήριαλ και ταινίες: Ελληνικά ή Αμερικάνικα. Τούρκικα ή Μεξικάνικα λιγόστεψαν, δόξα τω Θεώ. Τα ελληνικά τα βλέπεις μόνο αν πάσχεις από στερητικό σύνδρομο και δεν έχεις κάτι άλλο να δεις, οι κωμωδίες είναι το εντελώς αντίθετο του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου, χρειάζεσαι και γαργαλιέρα μαζί για να γελάσεις, ενώ η woke ατζέντα δεν λείπει – εκσυγχρονιζόμαστε γαρ! 

Τα Αμερικάνικα τι είναι; Εκδίκηση! Μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές, σεξ, ναρκωτικά και βια, και σκηνές γρήγορες που φλασάρουν – ό,τι ακριβώς δεν χρειάζεσαι πριν πας για ύπνο. Και σε τακτές επαναλήψεις, γιατί… ποιος ξέρει; Μπορεί και να μας βάλουν διαγώνισμα

μια μέρα και να πρέπει να απαντήσουμε. Δεν υπάρχει καλύτερος ανεξάρτητος αμερικάνικος κινηματογράφος; Δεν υπάρχει καλός ευρωπαϊκός; Ρώσικος; Ιρανικός; Κορεάτικος; Κινέζικος; Ινδικός; Όχι καλέ, μόνο Χόλυγουντ και… “επιλεγμένος”.

9. ΕΣΡ σαν λέμε… “Εσείς ρε” κανάλια, κάντε ό,τι γουστάρετε. Τηρείται σωστά η διάρκεια των διαφημίσεων που φτάνει μια ταινία μιάμισης ώρας να ξεπερνά τις τρεις; Είναι νόμιμο και τυχαίο οι διαφημίσεις να πέφτουν ταυτόχρονα σε όλα τα κανάλια; 

Η σήμανση καταλληλόλητας είναι σωστή; Γιατί έχω δει σε πολλές ζώνες σήριαλ και ταινίες για 8χρονα και 12χρονα, γεμάτα σεξουαλικά υπονοούμενα αλλά και σκηνές ερωτικές ή βίας, που σε κάνει να αναρωτιέσαι, ξέρουν άραγε τι ηλικίας είναι τα ανήλικα, ή στην τύχη τις χαρακτηρίζουν; 

Μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι έφηβοι στην Ελλάδα έχουν ξεφύγει, κι αν πρέπει να παίρνουν πενθήμερες αποβολές, ή άλλες τιμωρητικές αποφάσεις, από ένα σύστημα που δεν ελέγχει τους κινδύνους στους οποίους εκτίθεται η νεολαία – τηλεόραση και ίντερνετ.

10. Η μεγάλη τρύπα: Εκτός από την έλλειψη πολυφωνίας, η μεγάλη τρύπα είναι στην κουλτούρα. Μπουζούκια, ναι. Ποδόσφαιρο, ΝΑΙ! Εκπομπές ταξιδιωτικές ή με ακριβά

αυτοκίνητα για λίγους, ναι. Ψυχαγωγία-σκουπίδια; Ναι, ναι, ναι!

Εκπομπές για βιβλία, όχι. Οδοιπορικά σε Ελλάδα και εξωτερικό, όχι. Ντοκιμαντέρ, όχι. Κλασσική μουσική (ακόμα και τζαζ) όχι. Όπερα, θέατρο, όχι. Ζωγραφική γλυπτική, όχι. Επιστήμη και με αντίλογο, όχι. 

Σοβαρά θέματα που αφορούν στην Ελλάδα αλλά και τον πλανήτη (π.χ. κοινωνικές ανισότητες, οικονομίες, πολυεθνικές, έλεγχος υγείας, παγκόσμια διακυβέρνηση κ.λπ.), όχι. Ξέρει ο κόσμος για την γενοκτονία στο Νταρφούρ; Ούτε καν που

πέφτει, γνωρίζει.

Κι αν νομίζετε ότι έτσι είναι παντού, παρακαλώ κάντε και μια βόλτα σε κανένα ξένο κανάλι. Κι αυτά ελεγχόμενα είναι, αλλά με μέτρο. Παθαίνουν και κάτι κρίσεις πολυφωνίας, και δεν γυρίζουν την πλάτη στον πολιτισμό.

Σε ντοκιμαντέρ του BBC έμαθα πώς θανατώθηκαν εκατομμύρια κορίτσια στην Κίνα λόγω της Μαοϊκής πολιτικής του ενός παιδιού. Στην Κίνα, στη χώρα που τώρα η κυβέρνηση λέει «Γεννάτε γιατί χανόμαστε».

Αλήθεια, λοιπόν, αναρωτιέμαι… υπάρχει χειρότερη τηλεόραση από την ελληνική; Την πληρώνουμε κιόλας, με τον ένα ή άλλο τρόπο, πλην σαφώς…

ΠΗΓΗ