Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗΣ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ ΣΤΟΝ Α΄ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ, ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΘΡΥΛΟΣ, ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΛΑ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1914;

ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗ ΓΗ ΚΑΝΕΝΟΣ; Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Η Χριστουγεννιάτικη Εκεχειρία όπως απεικονίζεται σε μια έκδοση του Δεκεμβρίου 1914 του London Illustrated News (Wikimedia Commons)

Η Χριστουγεννιάτικη Εκεχειρία 1ος Π.Π.

«ΟΛΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...»

Από τότε που τα όπλα του Αυγούστου άνοιξαν πυρ οργισμένα σε όλη τη Γαλλία και τα παρθένα πράσινα χωράφια του Βελγίου, ο πόλεμος στην Ευρώπη είχε ήδη στοιχίσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές το 1914.

Οι πρώτοι έξι μήνες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου είχαν βάλει τέλος στην αισιόδοξη ιδέα ότι αυτός θα ήταν ένας σύντομος πόλεμος. Το άνθος της νεολαίας της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Κοινοπολιτείας είχε ήδη κοπεί. Στρατιώτες και από τις δύο πλευρές, νέοι άνδρες στην ακμή τους, είχαν πέσει θύματα της αδιάκοπης φρίκης της σύγχρονης μάχης.

Για παράδειγμα, οι Βρετανοί θα είχαν σχεδόν 60.000 απώλειες στην πρώτη μάχη του Υπρ μόνο τον Οκτώβριο του 1914.

Μέχρι το τέλος του έτους, οι δυνάμεις της Βρετανίας και της Κοινοπολιτείας είχαν χάσει λίγο περισσότερους από 42.250 νεκρούς σε μάχες σε όλο τον κόσμο. 

Αυτό μπορεί να φαίνεται χαμηλό σε σχέση με τους νεκρούς πολέμου των άλλων μεγάλων μαχητών, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, αλλά λάβετε υπόψη ότι ο στρατός της Βρετανίας ήταν πολύ μικρότερος από αυτόν της Γαλλίας ή της Γερμανίας όταν ξέσπασε ο πόλεμος τον Αύγουστο του 1914.

Αυτό που είχε ξεκινήσει ως πόλεμος ελιγμών είχε αρχίσει να επιβραδύνεται. Η τρελή εξόρμηση για τη θάλασσα, το θαύμα στον Μάρνη και οι πρώτες συγκρούσεις στο Υπρ είχαν ήδη λάβει χώρα. Καμία πλευρά, ούτε η Αντάντ ούτε οι Κεντρικές Δυνάμεις, δεν είχαν αποκτήσει σημαντικό πλεονέκτημα έναντι της άλλης.

Καθώς το καλοκαίρι έδωσε τη θέση του στο φθινόπωρο και η ζέστη υποχώρησε και άρχισε η βροχή, τεράστια δίκτυα τάφρων άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλη τη βόρεια Γαλλία και το νότιο Βέλγιο.

Το όραμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που κατοικεί στη φαντασία του κοινού είχε αρχίσει να διαμορφώνεται.

Βρετανοί στρατιώτες στο χιονισμένο Δυτικό Μέτωπο ( © IWM Q 1708)

Βαθιά χαρακώματα σκάφτηκαν. Τοποθετήθηκαν αιχμηρά συρματοπλέγματα. Τα κοχύλια είχαν αρχίσει να σκαλίζουν την κάποτε πράσινη γη σε ένα άγονο σεληνιακό τοπίο κρατήρων σημαδεμένο από ευλογιά. Η Γη του Κανενός Ανθρώπου έπαιρνε μορφή.

Στον Μεγάλο Πόλεμο, οι τακτικές θα αναπτύσσονταν σταδιακά, έτσι ώστε οι επιτιθέμενοι στρατοί να μπορούν τελικά να πάρουν, να κρατήσουν και να σπάσουν τα συστήματα χαρακωμάτων. Κατά τους πρώτους μήνες του πολέμου, ωστόσο, το πλεονέκτημα βρισκόταν σε μεγάλο βαθμό στον αμυνόμενο.

Το πολυβόλο και το πυροβολικό έκαναν την επίθεση απίστευτα δύσκολη. Ο αριθμός των νεκρών θα είναι υψηλός και θα συνεχίσει να αυξάνεται κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Καθώς τα πρώτα χιόνια έδειχναν χειμωνιάτικη κουβέρτα πάνω από τα πεδία μάχης του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο χειμώνας του 1914 είχε οδηγήσει σε αδιέξοδο το Δυτικό Μέτωπο.

Χειμερινές επιχειρήσεις

Μια γερμανική θέση καλυμμένη με χιόνι ( © IWM Q 45589)

Οι μάχες συνέχισαν να μαίνονται σε όλο το Δυτικό Μέτωπο το χειμώνα του 1914.

Το Βρετανικό Εκστρατευτικό Σώμα και το Ινδικό Σώμα ενεπλάκησαν σε σκληρές μάχες γύρω από το Festubert στη βόρεια Γαλλία, στα τέλη Νοεμβρίου, για παράδειγμα.

Οι Βρετανοί και οι Ινδοί θα έβλεπαν δράση καθ' όλη τη διάρκεια του Δεκεμβρίου.

Μεταξύ 14-22μδ Τον Δεκέμβριο, βρετανικά και ινδικά στρατεύματα συμμετείχαν σε επιθέσεις σε ένα ευρύ μέτωπο στο Βέλγιο, υποστηρίζοντας τους Γάλλους. Είχαν επίσης εμπλακεί σε περαιτέρω μάχες γύρω από το Arras και το Givenchy της Γαλλίας, δείχνοντας ότι δεν ήταν όλα ειρηνικά πριν από τη θαυματουργή εορταστική εκεχειρία.

Χριστούγεννα στα χαρακώματα: η ειρήνη ξεσπά

Ξεκίνησε την παραμονή των Χριστουγέννων.

Η καταρρακτώδης βροχή είχε σταματήσει να πέφτει. Ένας λευκός παγετός είχε αρχίσει να εγκαθίσταται σε ορισμένα τμήματα της γραμμής, μιμούμενος την εμφάνιση της λευκής χριστουγεννιάτικης χιονόπτωσης.

Οι Βρετανοί στρατιώτες στην πλευρά τους στο No Man's Land παρατήρησαν ότι τα πυροβόλα του γερμανικού στρατεύματος είχαν σιγήσει, αν και τα στρατεύματά τους εξακολουθούσαν να στριφογυρίζουν και να σφύζουν από ζωή.

Αυτό που συνέβη στη συνέχεια σόκαρε τους παρατηρητές Βρετανούς.

«Ήταν μια όμορφη φεγγαρόλουστη νύχτα, παγετός στο έδαφος, λευκό παντού», ανέφερε ο στρατιώτης Άλμπερτ Μόρεν του Δεύτερου Συντάγματος της Βασίλισσας. «Γύρω στις επτά ή οκτώ το βράδυ υπήρχε μεγάλη αναταραχή στα γερμανικά χαρακώματα και υπήρχαν αυτά τα φώτα – δεν ξέρω τι ήταν.

«Και μετά τραγούδησαν το "Silent Night" - "Stille Nacht". Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα σημεία της ζωής μου. Τι όμορφη μελωδία».

Γερμανικά και βρετανικά στρατεύματα συναντιούνται στη Γη του Ανθρώπου (Wikimedia Commons)

ΤΙ ΈΚΑΝΑΝ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΕΧΕΙΡΊΑΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ;

Η εικόνα των Γερμανών να ανάβουν κεριά στα χαρακώματα τους και οι ήχοι του απαλού τραγουδιού τους να παρασύρονται στα πεδία θανάτου του No Man's Land έχει γίνει εμβληματική.

Κατά μήκος της γραμμής, οι Γερμανοί στρατιώτες κρατούσαν λευκές σημαίες ή μηνύματα που ζητούσαν από τους Tommies που ήταν απέναντί τους να μην πυροβολήσουν. Οι άνδρες που είχαν εμπλακεί σε απεγνωσμένες μάχες μέρες ή ακόμα και ώρες πριν είχαν αρχίσει να αισθάνονται φωτισμένοι από το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Σύντομα τραγουδούσαν μαζί, ανταλλάσσοντας αστεία και την περίεργη πρόσχαρη προσβολή ή δύο.

Ο Marmaduke Walkinton του Συντάγματος του Λονδίνου περιέγραψε τη σκηνή: «Ένας Γερμανός είπε: "Αύριο δεν πυροβολείτε, εμείς δεν πυροβολούμε". Και ήρθε το πρωί, και δεν πυροβολήσαμε, και δεν πυροβόλησαν.

«Έτσι, αρχίσαμε να πετάμε τα κεφάλια μας στο πλάι και να πηδάμε γρήγορα κάτω σε περίπτωση που πυροβολούσαν αλλά δεν το έκαναν. Και τότε είδαμε έναν Γερμανό να σηκώνεται, κουνώντας τα χέρια του, και δεν πυροβολήσαμε, και έτσι σταδιακά μεγάλωσε».

ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ - ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ

Χριστούγεννα πρωί.

Μετά τα κάλαντα και τη χορωδία της παραμονής των Χριστουγέννων, και οι δύο πλευρές άρχισαν να κάνουν δειλά βήματα πάνω από τα στηθαία τους για να δουν αν θα τηρηθεί η υπόσχεση τουλάχιστον μιας ημέρας ειρήνης.

Γερμανοί και Βρετανοί στρατιώτες έσκυψαν τα κεφάλια τους πάνω από τα χαρακώματα τους για να ελέγξουν γρήγορα τις προθέσεις των αντιπάλων τους. Αργά, αλλά σταθερά, οι στρατιώτες άρχισαν να συγκεντρώνονται στη Γη του Κανενός.

Πρέπει να ήταν ένα απίστευτο θέαμα. Άνδρες που πολύ πρόσφατα είχαν εμπλακεί σε θανατηφόρες μάχες τώρα έσφιγγαν τα χέρια, τραγουδούσαν τραγούδια και αντάλλασσαν δώρα.

Περίπου 100.000 περίπου Βρετανοί στρατιώτες λέγεται ότι κατέθεσαν τα όπλα τους και ενεπλάκησαν στο πνεύμα των Χριστουγέννων με τους Γερμανούς ομολόγους τους.

Ο δεκανέας John Ferguson των Second Seaforth Highlanders θυμήθηκε τις αυθόρμητες σκηνές: «Τι θέαμα - μικρές ομάδες Γερμανών και Βρετανών που εκτείνονται σχεδόν κατά μήκος του μετώπου μας! 

Μέσα από το σκοτάδι μπορούσαμε να ακούσουμε γέλια και να δούμε αναμμένα σπίρτα, έναν Γερμανό να ανάβει το τσιγάρο ενός Σκωτσέζου και το αντίστροφο, ανταλλάσσοντας τσιγάρα και αναμνηστικά».

Άνδρες της Ταξιαρχίας Τυφεκιοφόρων του Λονδίνου με στρατεύματα του 104ου και 106ου Σαξονικού Συντάγματος (© IWM Q 11745)

Ο ποδοσφαιρικός αγώνας

Μέρος του διαχρονικού μύθου της Χριστουγεννιάτικης Εκεχειρίας είναι ο ποδοσφαιρικός αγώνας.

Ο θρύλος λέει ότι ένας οργανωμένος ποδοσφαιρικός αγώνας έλαβε χώρα μεταξύ Βρετανών και Γερμανών στρατιωτών την ημέρα των Χριστουγέννων του 1914. Με τυπικό τρόπο, οι Γερμανοί λέγεται ότι ξεπέρασαν τους Βρετανούς αντιπάλους τους.

«Ξαφνικά ένας Tommy ήρθε με μια μπάλα ποδοσφαίρου, κλωτσώντας ήδη και κάνοντας πλάκα, και στη συνέχεια ξεκίνησε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα», έγραψε ο υπολοχαγός Johannes Niemann του 133λδ Σαξονικό Σύνταγμα Πεζικού. «Σημειώσαμε τα γκολ με τα καπάκια μας. Οι ομάδες δημιουργήθηκαν γρήγορα για έναν αγώνα στην παγωμένη λάσπη και οι Fritzes νίκησαν τους Tommies με 3-2.

Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και από τις δύο πλευρές που λένε ότι πραγματοποιήθηκε ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Ωστόσο, είναι πιο πιθανό ότι αυθόρμητες κλωτσιές έλαβαν χώρα πάνω και κάτω από τη γραμμή, παρά ένα μεμονωμένο, εφάπαξ παιχνίδι.

ΣΥΝΈΒΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ Η ΕΚΕΧΕΙΡΊΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ;

Για μία μόνο ημέρα, η ειρήνη φαινόταν να βασιλεύει στο Δυτικό Μέτωπο ή τουλάχιστον σε μεμονωμένα τμήματα του δικτύου χαρακωμάτων. Οι μάχες εξακολουθούσαν να μαίνονται σε άλλα μέρη της πρώτης γραμμής.

Θυμηθείτε, τα δίκτυα τάφρων εκτείνονταν από τις γαλλικές και βελγικές ακτές στην Ελβετία, μια απόσταση αρκετών εκατοντάδων μιλίων.

Βρετανικά και ινδικά στρατεύματα συγκεντρώθηκαν στη Βόρεια Γαλλία και στο Νότιο Βέλγιο. Δεν βίωσαν όλοι την κατάπαυση του πυρός στο Yuletide.

Στα αρχεία μας, τιμούμε περίπου 79 άνδρες που πέθαναν στη Γαλλία και το Βέλγιο την ημέρα των Χριστουγέννων του 1914.

Πρέπει να είμαστε σαφείς ότι, ενώ η ειρήνη ξέσπασε σε ορισμένα τμήματα του Δυτικού Μετώπου, δεν ήταν σε καμία περίπτωση καθολικό φαινόμενο.

Για παράδειγμα, το 2μδ Η μεραρχία, που στάθμευε στον τομέα Festubert στο Cuinchy στο Pas-de-Calais, δεχόταν πυρά, ειδικά οι 2/Coldstream και 2/Grenadier Guards.

Οι 2μδ Το σύνταγμα είχε βαδίσει αρκετά μίλια από το Bethune για να φτάσει στις θέσεις του στις 23λδ/24ου Δεκέμβριος στα χαρακώματα ανατολικά του Le Touret.

Οι συνθήκες στα χαρακώματα τους ήταν άθλιες με λάσπη, λάσπη και βρόχινο νερό να έρχεται πάνω από τις κορυφές των μπότων τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνδρες στέκονταν βαθιά στη μέση σε λασπώδη νερά.

Ενώ μερικά βρετανικά στρατεύματα έκαναν καντάδα με γερμανικά καροτσάκια την παραμονή των Χριστουγέννων, οι 2/γρεναδιέρων φρουροί αντ' αυτού δέχτηκαν πυροβολισμούς. Το Τάγμα υπέστη αρκετές απώλειες κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, συμπεριλαμβανομένων 2μδ Ο υπολοχαγός John H.G. Neville, ο οποίος ήταν με τους 2/Γρεναδιέρους Φρουρούς για λίγες μέρες.

Ένα μέλος των Γρεναδιέρων Φρουρών που ήταν παρόν την ημέρα των Χριστουγέννων έγραψε ένα γράμμα στο σπίτι λέγοντας: «Ίσως διαβάσατε για τη συζήτηση την ημέρα των Χριστουγέννων. Είναι όλα ψέματα. Οι ελεύθεροι σκοπευτές συνεχίστηκαν ακριβώς το ίδιο. Στην πραγματικότητα, ο καπετάνιος μας τραυματίστηκε, οπότε μην πιστεύετε αυτό που βλέπετε στις εφημερίδες».

Μέλη του 2ου Τάγματος, Gordon Highlanders, αδελφοποιούνται με Γερμανούς στρατιώτες στον τομέα Rue de Quesnes του μετώπου κατά τη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης Εκεχειρίας, 1914. Ωστόσο, δεν συμμετείχαν όλα τα τμήματα του δικτύου χαρακωμάτων σε κατάπαυση του πυρός του Yuletide (© IWM Q 64568)

Απορρίπτοντας την εκεχειρία

Σε ορισμένα τμήματα, έγιναν ειρηνικά ανοίγματα από αντίπαλες δυνάμεις μόνο και μόνο για να αγνοηθούν.

Για παράδειγμα, οι άνδρες του 1Αγ Το τάγμα του συντάγματος του Hertfordshire αγνόησε τις γερμανικές εκκλήσεις για προσωρινή διακοπή των μαχών.

Ο στρατιώτης Clifford Lane της 1/Herts κατέγραψε την εμπειρία των μονάδων του την παραμονή των Χριστουγέννων.

«Αργότερα τη νύχτα, υπήρξε μεγάλη αναταραχή στη γερμανική πρώτη γραμμή, η οποία ήταν περίπου 100.150 γιάρδες μακριά», έγραψε ο Κλίφορντ. «Μετά από λίγα λεπτά, υπήρχαν φωτισμένα αντικείμενα που υψώνονταν πάνω από το γερμανικό στηθαίο και έμοιαζαν με κινέζικα φανάρια για εμάς.

«Οι Γερμανοί φώναζαν προς την τάφρο μας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό, και πριν προλάβουμε να αναλάβουμε οποιαδήποτε δράση ή να κάνουμε οτιδήποτε, μας διέταξαν να ανοίξουμε γρήγορα πυρ, βλέπετε. Πράγμα που κάναμε».

Ο Κλίφορντ σημείωσε ότι οι Γερμανοί δεν ανταπέδωσαν τα πυρά και αντ' αυτού συνέχισαν τους εορτασμούς των Χριστουγέννων.

2μδ Το τάγμα του συντάγματος Welch στο Festubert επίσης δεν γνώρισε παύση στις μάχες. Το ημερολόγιο πολέμου της μονάδας αναφέρει ότι οι άνδρες τους δέχτηκαν σφοδρά πυρά την ημέρα των Χριστουγέννων, με αποτέλεσμα το θάνατο τεσσάρων ανδρών.

Τα πυρά των ελεύθερων σκοπευτών εξακολουθούσαν να αποτελούν πραγματικό κίνδυνο.

Οι 2μδ Το τάγμα των Monmouthshires κρατούσε τη γραμμή στο Douve-St. Yves-LeGheer τομέα το πρωί των Χριστουγέννων. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι πυροβολισμοί ήταν ελάχιστοι και ανταλλάχθηκαν δώρα.

Ωστόσο, το ημερολόγιο του υπολοχαγού Frederick Brown καταγράφει τον τραγικό θάνατο του λοχία Frank Collins. Ο λοχίας Κόλινς είχε αναλάβει να παραδώσει ένα δώρο τσιγάρων στους Γερμανούς στα αντίπαλα χαρακώματα.

Ο υπολοχαγός Μπράουν περιέγραψε τον θάνατο του Κόλινς: «Οι Γερμανοί στρατιώτες του έγνεψαν και ο Κόλινς βγήκε έξω και περπάτησε μέχρι τη μέση προς το μέρος τους, με τη σειρά του γνέφοντας κάποιον να έρθει και να πάρει το δώρο.

Ωστόσο, φώναξαν "φυλακισμένος" και αμέσως ο Κόλινς οπισθοχώρησε όπως είχε έρθει. Ξαφνικά ακούστηκε ένας πυροβολισμός και ο καημένος ο λοχίας γύρισε πίσω στην τάφρο, πυροβολώντας μέσα από το στήθος.

«Μπορώ ακόμα να ακούσω τις κραυγές του, "Θεέ μου, με πυροβόλησαν" και πέθανε αμέσως».

Ας μην ξεχνάμε, αυτή ήταν μια ενεργή εμπόλεμη ζώνη. Αυτό είναι που κάνει την εκεχειρία των Χριστουγέννων ακόμα πιο θαυματουργή. Όπου όλα ήταν ειρηνικά στην πρώτη γραμμή, υπήρχαν ακόμα θύλακες σκληρών μαχών, δολοφονιών και θανάτων - ακόμη και την ημέρα των Χριστουγέννων.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι δεν ήταν όλοι υπέρ της εκεχειρίας. Ενώ οι συμπεριφορές «ζήσε και άσε τους να ζήσουν» είχαν επικρατήσει νωρίς στις μάχες, οι αξιωματικοί ήταν συχνά αναστατωμένοι που οι άνδρες τους είχαν σταματήσει να πολεμούν.

Δεν ήταν ασυνήθιστο να συμβαίνουν μίνι εκεχειρίες στο μέτωπο. Αυτά επέτρεψαν στους άνδρες να επισκευάσουν τα χαρακώματα τους και να ανακτήσουν τους νεκρούς τους. Αλλά οι αξιωματικοί ήταν πρόθυμοι να σταματήσουν την αδελφοποίηση ή τα διαλείμματα στις μάχες. Γιορτές όπως τα Χριστούγεννα δεν ήταν δικαιολογία.

Τα αρχεία των θυμάτων συχνά ελέγχονταν εξονυχιστικά από το COs για να εντοπίσουν μοτίβα που έδειχναν παύση της μάχης. Αν εντοπιζόταν κάποιος, θα οργανώνονταν επιδρομές και περιπολίες για να καλλιεργηθεί το σωστό «μαχητικό πνεύμα» στα στρατεύματα.

ΓΙΑΤΊ ΣΥΝΈΒΗ Η ΕΚΕΧΕΙΡΊΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ;

Η εκεχειρία ξεκίνησε αρκετά οργανικά. Πολλά από τα χαρακώματα του Δυτικού Μετώπου ήταν εντός εμβέλειας κραυγής συνομιλίας. Καθώς τα όπλα σιώπησαν και οι στρατιώτες γλίστρησαν στο εορταστικό πνεύμα, ανταλλάχθηκαν χαιρετισμοί και ευχές και ακούστηκαν κάλαντα και από τις δύο πλευρές.

Πριν περάσει πολύς καιρός, οι άνδρες είχαν εγκαταλείψει τα χαρακώματα και συναντούσαν τους αντιπάλους τους στη γη κανενός, ανταλλάσσοντας χαιρετισμούς και δώρα αντί για σφαίρες και βόμβες. Πολλοί αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για ομάδες στρατιωτών που ανταλλάσσουν μερίδες και καπνό, κόβουν ο ένας τα μαλλιά του άλλου και, ως γνωστόν, παίζουν ποδόσφαιρο.

ΠΌΣΟ ΚΡΆΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΗ ΕΚΕΧΕΙΡΊΑ;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εκεχειρία λέγεται ότι διήρκεσε μέχρι το νέο έτος, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις οι μικροί θύλακες ειρήνης στο Δυτικό Μέτωπο είχαν εξαφανιστεί μέσα σε μία ή δύο ημέρες.

Οι διοικητές και στις δύο πλευρές ήταν πρόθυμοι να διασφαλίσουν ότι αυτή η νέα αίσθηση αδελφοσύνης δεν θα επιτρεπόταν να εξαπλωθεί περαιτέρω, δίνοντας εντολή στους άνδρες τους να πυροβολήσουν εκείνους με τους οποίους είχαν συνδεθεί τόσο πρόσφατα ή μετακινώντας συντάγματα σε άλλα τμήματα της γραμμής για να διαλύσουν κάθε αίσθηση συντροφικότητας που θα μπορούσαν να έχουν τα στρατεύματά τους με εκείνους στα χαρακώματα απέναντι.

ΠΏΣ ΤΕΛΕΊΩΣΕ Η ΕΚΕΧΕΙΡΊΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ;

Υπήρχαν άνθρωποι και από τις δύο πλευρές, τόσο ανώτεροι διοικητές όσο και στρατολογημένοι, που δεν ενέκριναν την εκεχειρία. Ο Αδόλφος Χίτλερ, τότε απλώς ένας δρομέας αποστολής για το αρχηγείο του συντάγματος, φέρεται να επέκρινε την εορταστική ειρήνη: «Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβαίνει σε καιρό πολέμου, δεν έχετε γερμανικό αίσθημα τιμής;»

Παρόμοια συναισθήματα μοιράστηκαν και οι κορυφαίοι ορείχαλκοι και στις δύο πλευρές των χαρακωμάτων και οι εχθροπραξίες διατάχθηκαν να επαναληφθούν την επόμενη μέρα. Ενώ δεν επιβλήθηκαν συνέπειες ή τιμωρίες για αυτή την μη εγκεκριμένη αδελφοποίηση, ανακωχές αυτής της κλίμακας δεν συνέβησαν στα τελευταία χρόνια του πολέμου, εν μέρει επειδή οι διοικητές προσπάθησαν να την αποτρέψουν.

Θύματα την ημέρα των Χριστουγέννων

Παρακάτω είναι οι ιστορίες δύο θυμάτων που έπεσαν κατά την περίοδο Yuletide.

Στρατιώτης William Banister

Ο στρατιώτης William Banister ήταν ένας από τους άνδρες της 2/Coldstream Guards που ενεπλάκησαν σε σκληρό πόλεμο χαρακωμάτων την ημέρα των Χριστουγέννων του 1914.

Η εκεχειρία σίγουρα δεν ήταν σε ισχύ στο τμήμα της γραμμής του Banister και των Coldstream Guards.

Ένα χαλάζι από πυρά ελεύθερων σκοπευτών στοίχισε τη ζωή αρκετών φρουρών το πρωί των Χριστουγέννων. Το ημερολόγιο πολέμου της μονάδας καταγράφει ότι η ακρίβεια των γερμανικών πυρών θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τη χρήση τηλεσκοπικών τοποθεσιών.

Ο Γουίλιαμ ήταν ένα από τα θύματα της έξαλλης φουζιλάς. Ήταν μόλις 18 ετών όταν σκοτώθηκε. Είναι θαμμένος στο στρατιωτικό νεκροταφείο Le Touret.

Υπολοχαγός Leonard Castel Campbell Rogers

Παράσταση: © IWM HU 125125

Γεννημένος στο Cuttack, Orissa, Ινδία, ο υπολοχαγός Leonard Castel Campbell Rogers υπηρετούσε ως υπολοχαγός με το 7ο τουφέκι Gurkha στον ινδικό στρατό πριν από το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου.

Κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων του 1914, ο Leonard και η μονάδα του συμμετείχαν στις μάχες γύρω από το Festubert. Όπως έχουμε συζητήσει, η μάχη επιβραδύνθηκε σε αυτό το τμήμα του Δυτικού Μετώπου κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, αλλά δεν σταμάτησε.

Την παραμονή των Χριστουγέννων, ένας από τους άνδρες του Leonard κείτονταν τραυματισμένος μπροστά από τη θέση της μονάδας του. Ο άνδρας βρισκόταν στη No Man's Land για κάποιο χρονικό διάστημα, περίπου 48 ώρες, αλλά δεν είχε παρουσιαστεί καμία ευκαιρία να τον σώσει με ασφάλεια.

Ο Leonard οδήγησε μια ομάδα ανδρών για να σώσει τον τραυματισμένο σύντροφό του κάτω από μια τρομερή έκρηξη εχθρικών πυροβολισμών. Δυστυχώς, ο Leonard χτυπήθηκε από μια σφαίρα και τραυματίστηκε θανάσιμα. Πέθανε το πρωί των Χριστουγέννων.

Για τη γενναιότητα και τη γενναιότητά του κάτω από τα πυρά, ο Leonard τιμήθηκε μετά θάνατον με τον Στρατιωτικό Σταυρό, όπως αναφέρεται στο 23λδ Έκδοση Φεβρουαρίου 1915 της Edinburgh Gazette.

Ο Leonard είναι θαμμένος στο στρατιωτικό νεκροταφείο Le Touret.

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ