ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ ΤΟΥ ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΟΙ 5 ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ

ΑΝ ΤΙΣ «ΕΣΩΣΤΗΘΙΣΟΥΜΕ» ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ

ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΑ ΔΕΙΝΑ

1) Ὁ τὸν Δεσπότην τιμῶν, ποιεῖ τὰ κελευόμενα' σφαλεὶς δὲ ἢ παρακούσας, ὑπομένει ὡς ἴδια τὰ ἐπερχόμενα' φιλομαθὴς ὤν, γίνου καὶ φιλόπονος' ἡ γὰρ ψιλὴ γνῶσις, φυσιοῖ τὸν ἄνθρωπον.

2) Οἱ ἀπροσδοκήτως ἡμῖν συμβαίνοντες πειρασμοί, οἰκονομικῶς ἡμᾶς φιλοπόνους εἶναι διδάσκουσι καὶ μὴ βουλομένους εἰς μετάνοιαν ἕλκουσιν.

3) Αἱ ἐπερχόμεναι θλίψεις τοῖς ἀνθρώποις, τῶν ἰδίων κακῶν εἰσὶν ἔκγονα' ἐὰν δὲ αὐτὰς διὰ προσευχῆς ὑπομείνωμεν, εὑρίσκομεν πάλιν ἀγαθῶν πραγμάτων ἐπιφοράν.

4) Σημεῖον γνώσεως ἀληθοῦς, ἡ τῶν θλιβερῶν ὑπομονή' καὶ τὸ μὴ αἰτιᾶσθαι τοὺς ἀνθρὼπους ἐπὶ τοῖς ἐαυτῶν συμφοραῖς.

5) Ὁ τὰς ἔξωθεν ἐπιφορὰς δικαιοσύνη Θεοῦ παραγενομένας εὑρηκῶς, οὗτος ζητῶν τὸν Κύριον, εὗρε γνῶσιν μετὰ δικαιοσύνης· ἐὰν νοήσῃς κατὰ τὴν γραφήν, ὅτι ἐν πάσῃ τῇ γῇ τὰ κρίματα τοῦ Κυρίου, γενήσεταί σοι πᾶσα σύμβασις θεοσεβείας διδάσκαλος' νοῦς ἐπιλαθόμενος τῆς ἀληθοῦς γνώσεως, ὑπὲρ τῶν ἐναντίων, ὡς συμφερόντων τοῖς ἀνθρώποις διαμάχεται.

Άγιος Μάρκος ο Αθηναίος, ο μέγας θεόσοφος και ασκητής

Όταν ο τσοπάνης αφήνει τα πρόβατα όχι απλώς μόνα κι αβοήθητα, αλλά και τα καλεί να μπουν μόνα στο στόμα του λύκου (π.χ. με το να καλεί να βάλουν φίμωτρα και να εμβολιάζονται, ή να κλείνει τα στρατόπεδα και να αποστρατικοποιεί τα νησιά), είναι φυσικό τα καημένα να φωνάζουν για να βρουν κάποιον τα προστατεύσει. Κάποια από τα βελάσματα αυτά σίγουρα θα είναι παράφωνα, αλλά είμαι βέβαιος ότι Μέγας Ποιμήν θα τα συγχωρέσει, ή τουλάχιστον δεν θα τα κρίνει πολύ αυστηρά.

ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΗΛΙΑΣ  ΣΚΟΥΝΤΡΙΑΝΟΣ

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ

Σιγάς ὁ Mᾶρκος τῷ τεθνηκότων νόμῳ,

Ἀλλ’ οὐ σιγῇ δώσω σε καὶ τεθνηκότα.

Ο Όσιος Μάρκος ήταν Αθηναίος και έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Αφού έλαβε αξιόλογη μόρφωση, εγκατέλειψε την Αθήνα και πήγε στην Αντιόχεια, όπου μαθήτευσε κοντά στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (βλέπε 13 Νοεμβρίου). 

Αργότερα εκάρη μοναχός και αφιέρωσε τον εαυτό του στην μελέτη των Θείων Γραφών και έφθασε στον ύψιστο βαθμό της αρετής. Φανερές αποδείξεις και οι λόγοι που εγράφησαν από αυτόν για την ωφέλεια και την ενέργεια των θαυμάτων. 

Γιατί κάποτε, ενώ ησύχαζε, πλησίασε αυτόν μια ύαινα που είχε το παιδί της τυφλό, με ταπεινή στάση σαν να παρακαλούσε να την ευσπλαχνισθεί για την τύφλωση του μικρού της. Και ο Όσιος, αφού κατάλαβε, έπτυσε στα μάτια του ζώου και αυτό βρήκε την όρασή του. 

Μετά από ημέρες ήλθε πάλι η ύαινα στον Άγιο, μεταφέροντάς του το δέρμα ενός μεγάλου κριαριού ως ανταπόδοση για την θεραπεία. Αυτός όμως δεν δεχόταν να το λάβει, προτού το θηρίο υποσχεθεί να μην βλάπτει πια τα πρόβατα των πτωχών.

Ο Όσιος είχε φθάσει σε τέτοια ύψη αρετής, ώστε ο πρεσβύτερος της μονής έλεγε ότι ποτέ αυτός δεν μετέδωσε Θεία Κοινωνία στον Όσιο, αλλά την παρείχε σε αυτόν χέρι Αγγέλου.

Ο Όσιος Μάρκος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.

Από τα έργα του σώζονται μόνο μερικοί λόγοι, επιστολές και συμβουλευτικές πραγματείες. Είναι δε τόση η πρακτικότητα και η ωφέλεια τους, ώστε ελέχθη για τον συγγραφέα τους, ότι: «Πάντα πώλησαν καὶ Μᾶρκον ἀγόρασαν». Να όμως, και μερικά από τα πολύτιμα παραγγέλματα του:

«Προτιμότερον να σε βλάπτουν οι άνθρωποι παρά να σε εξουσιάζουν οι δαίμονες».

«Ο απλούς, αλλά ταπεινόφρων άνθρωπος είναι σοφότερος από τους σοφούς».

«Όποιος ενθυμείται τα προηγούμενα σφάλματα του, προφυλάσσεται από τα μέλλοντα».

«Εάν δεν υπέστης θλίψεις να μη νομίζεις ότι έχεις αρετήν. Διότι δεν είναι τίποτε ό,τι φύεται μέσα εις την άνεσιν».

ΠΗΓΗ