ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ (ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)

ΕΛΑΤΕ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΕΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΙ ΚΙ ΕΓΩ ΑΝΑΠΑΥΣΩ ΥΜΑΣ

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

+++ 

 Έχεις νιώσει άνθρωπε την Θεία, 

την Ιερά πρόσκληση αυτή, 

όταν καλεί εσέ προς ανάπαυση ψυχής,

 Θείος Διδάσκαλος και Λυτρωτής; 

 Έλα άνθρωπε εσύ που κουρασμένος οδοιπορείς,

 ίνα αναπαυθείς από το φορτίο των αμαρτιών,

 των παθών σου που μέσα σου

 σέρνεις και πονάς.

 Έλα εσύ που αναζητάς λίγη χαρά, 

λίγη ειρήνη εν τη ζωή σου αυτή να βρεις.

 Έλα εσύ που μέσα στον καύσωνα της οδοιπορίας σου 

ζητάς κάποια όαση πνευματική. 

 Έλα εσύ που η έλλειψη 

αγάπης και συμπαράστασης

 σε έχει κάνει κουρέλι,

 άσωτο ίσως υιό της παραβολής. 

 Έλα εσύ που πονάς, 

το φάρμακο να νιώσεις, να βρεις. 

 

Έλα εσύ που υποφέρεις στον ατομισμό της εποχής,

 έλα εσύ που ποθείς αγάπη πολύ, 

έλα εσύ που έλεος επιζητείς,

 έλα εσύ που με πληγώνεις διαρκώς,

 που με τις αμαρτίες σου 

κάνεις το Θεϊκό μου κορμί να αιμορραγεί, 

όπως τότε στον Σταυρό. 

 Κι εσένα αγαπώ! 

 Έλα εσύ που εν απόγνωση 

και χωρίς προορισμό,

 προχωρείς τώρα εδώ. 

 Έλα εσύ που δεν έχεις ιδανικά,

 μα προσπαθείς στης λάσπης,

 στης αμαρτίας σου τα βρώμικα νερά 

να ξεδιψάσεις καρδιά. 

 Μα μη γελιέσαι και ματαιοπονείς, 

κανείς δεν το μπόρεσε, 

στην άδεια σου ψυχή να διεισδύσει, 

να μπει, να σου γεμίσει το άδειο, τα κενά. 

 Μόνος σου άνθρωπε πονάς, κυρτωμένος περπατάς. 

 Νόμιζες πως οι χαρές του κόσμου αυτού, 

να γεμίσουν την καρδιά σου, την ψυχή σου μπορούν.

 Μα γελάστηκες παιδί μου οικτρά, 

πιο άδειος, πιο κενός εις του κόσμου τα τερπνά, 

τίποτα δεν σε καλύπτει εσωτερικά. 

 Μόνο Εγώ μπορώ να δώσω στη ζωή σου σκοπό, 

χαρά, γαλήνη, ειρήνη Θεϊκή. 

 Η χαρά μου αυτή εστί αληθινή, 

όχι ψεύτικη, απατηλή, εστί πλήρωση,

 γέμισμα στη δική σου ζωή. 

 Τότε μόνο ελεύθερος θε να νιώσεις εσύ 

γιατί θα σε απαλλάξω από το βάρος της αμαρτίας σου 

που μέσα σου σέρνεις και πονάς, 

θα σου δώσω φτερά αρετής να πετάς, 

σε ανώτερες γραμμές ανωτέρας πτυχής,

 θα ‘χεις προορισμό εν τη γη, 

ΤΟ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΩΣΗ 

που σου ‘χω παιδί μου πει. 

 Τότε ΝΑΙ, θα ‘χεις σκοπό, θα πάψεις να δίδεσαι, 

να δουλεύεις στον εχθρό, 

θα εξαγνιστείς, στο μυστήριο της μετανοίας, 

της εξομολογήσεως θα πλυθείς, 

ίνα λάβεις εσύ και πάλι χιτώνα γάμου λευκό. 

 Μετά στην Θεία κοινωνία θα προσέλθεις 

ίνα λάβεις άφεση αμαρτιών και αιώνια ζωή. 

 Όλα μέσα σου θα αλλάξουν ευθύς 

και από άσωτος υιός 

θα γίνεις Βασιλείας συγκληρονόμος εν ουρανώ. 

 Θα νιώσεις, θα θωρείς με τα μάτια της ψυχής 

νοερώς τη δόξα μου τη Θεϊκή, 

την άπειρη χαρά, μακαριότητα,

 τέλεια πλήρωση, Θεία ευφροσύνη Θεϊκή. 

 Κοντά σου τότε κι Εγώ θε να ΄μαι, 

στο κάθε σου λεπτό, 

Ναό Αγίου Πνεύματος θα κάνω το δικό σου σώμα, 

ο Κύριος σου ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ. 

 Μαζί σου θα προχωρώ, θα σου μιλώ, 

κι εσύ με τα μάτια της πίστεως σου

 θα με νιώθεις, θα με αγγίζεις ψυχή. 

 Θα ΄σαι ναι, τότε πανευτυχής,

 χαρούμενος ακόμα και μέσα στις δοκιμασίες, 

στις θλίψεις σου, θα αναφωνείς: 

 «ΝΑΙ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ».

ΑΜΗΝ 

 +++