ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ ΩΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΚΟΤΕΣ ΕΒΑΛΑΝ ΜΟΥΤΣΟΥΝΕΣ...ΥΑΙΝΑΣ!

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ… ΟΡΓΑΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ

Παρά το γεγονός ότι ο νέος νόμος για τον Προσωπικό Αριθμό επιτρέπει, ξεκάθαρα, εξάμηνη παράταση για την εφαρμογή του, η κυβέρνηση αποφάσισε να παρακάμψει τη δυνατότητα αυτή και να ενεργοποιήσει τη διαδικασία από την πρώτη κιόλας μέρα. 

Χωρίς χρονοτριβές, χωρίς εξηγήσεις, λες και αυτό είναι το πιο επείγον πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία τη δεδομένη στιγμή.

Μέσα σε αυτή τη βιασύνη, ξεκίνησε και η τακτική υπερφόρτωσης των πολιτών με ανακοινώσεις, ενημερώσεις, «οδηγίες προς ναυτιλλομένους» και… έμμεσα μηνύματα. 

Μεταξύ αυτών, κυκλοφορεί ευρέως –και με ιδιαίτερη έμφαση– η πληροφορία ότι οι γνωστές «μπλε» ταυτότητες θα πάψουν να ισχύουν από τον Αύγουστο του 2026 και πως, για να μην… μείνει κανείς χωρίς επίσημο έγγραφο ταυτοπροσωπίας, η έκδοση νέας ταυτότητας είναι υποχρεωτική και συνοδεύεται από την έκδοση του Προσωπικού Αριθμού.

Πίεση, σύγχυση και παλιές εκβιαστικές τακτικές

Το αποτέλεσμα; Ένα κλίμα σχεδόν εκβιαστικής πίεσης, που φαίνεται να στοχεύει στην πρόκληση μαζικής και άμεσης προσέλευσης των πολιτών στα ΚΕΠ και τις αρμόδιες υπηρεσίες – υπό τον φόβο ότι αν δεν σπεύσουν, κινδυνεύουν να βρεθούν χωρίς έγγραφα. Μια γνωστή τακτική, που θυμίζει την περίοδο της πανδημίας, όταν ο φόβος γινόταν εργαλείο πειθαναγκασμού.

Η επίκληση ενός Κανονισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2019 (ο οποίος πράγματι προβλέπει βιομετρικές ταυτότητες με μικροτσίπ έως το 2026) παρουσιάζεται τώρα ως το αδιαμφισβήτητο επιχείρημα. 

Όμως, πόσοι γνωρίζουν πραγματικά τι ακριβώς απαιτεί ο Κανονισμός; Και σε τι βαθμό η μετάβασή μας σε αυτές τις νέες ταυτότητες γίνεται με τρόπο διαφανή και συντεταγμένο, χωρίς να γεννά ανασφάλεια;

Μέσα σε όλο αυτό, επανέρχεται στο προσκήνιο και μια κρίσιμη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (2021), η οποία αφορά υπόθεση του 2018: ένας πολίτης είδε την αίτησή του για ανανέωση διαβατηρίου να απορρίπτεται, επειδή είχε ταυτότητα εκπρόθεσμης ισχύος. 

Το ΣτΕ όμως έκρινε ότι, ακόμη κι αν η ταυτότητα έχει τυπικά λήξει, εξακολουθεί να είναι έγκυρο έγγραφο έως την αντικατάστασή της – εκτός αν υπάρχουν βάσιμες υποψίες για τη γνησιότητα ή την ταυτοπροσωπία του προσώπου.

Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι αν μια υπουργική εγκύκλιος μπορεί να υπερισχύσει αυτής της απόφασης. 

Και το πιθανότερο είναι πως το ζήτημα θα λυθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων – καθώς, όπως φαίνεται, οι αντιδράσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και οι πρώτες προσφυγές δρομολογούνται.

Από την άμεση εφαρμογή, μέχρι τη διαχείριση της πληροφόρησης, όλα δείχνουν πως δεν πρόκειται απλώς για μια τεχνική μεταρρύθμιση, αλλά για μια νέα περίοδο έντασης, σύγχυσης και συγκρούσεων γύρω από το πώς διαχειρίζεται το κράτος την προσωπική ταυτότητα των πολιτών του. 

Και αυτή η νέα περιπέτεια –διοικητική, πολιτική, ίσως και νομική– μόλις ξεκίνησε.

Σε κάθε περίπτωση, μια νέα περιπέτεια -από πολλές πλευρές- μόλις αρχίζει…

ΠΗΓΗ