Γράφει ο Ντμίτρι ΤρένινΟι λεκτικές ταλαντεύσεις του νυν Αμερικανού προέδρου αποτελούν το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ντόναλντ Τραμπ. Πρέπει να παρακολουθούνται, αλλά όχι να υπερεκτιμώνται: ούτε προς μια πιο ευνοϊκή ούτε προς μια λιγότερο ευνοϊκή κατεύθυνση για εμάς.
Πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι ο Τραμπ δεν είναι ο «τσάρος» της Αμερικής και ότι η «επανάσταση Τραμπ» για την οποία μιλούσε στις αρχές του έτους φαίνεται να έχει αντικατασταθεί από την ίδια την εξέλιξη του Τραμπ προς την προσέγγιση με το αμερικανικό κατεστημένο.
Από αυτή τη θέση, είναι λογικό να εξετάσουμε τα ενδιάμεσα αποτελέσματα της «ειδικής διπλωματικής μας επιχείρησης» – έξι τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ προέδρων, διαπραγματεύσεις μεταξύ υπουργών Εξωτερικών και βοηθών εξωτερικής πολιτικής των αρχηγών κρατών, καθώς και επικοινωνία σε άλλα υψηλά επίπεδα.
Το θετικό μέρος περιλαμβάνει, καταρχάς, την αποκατάσταση του διαλόγου μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος διακόπηκε από την κυβέρνηση Τζο Μπάιντεν.
Είναι επίσης σημαντικό αυτός ο διάλογος να μην περιορίζεται στη συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Έχουν εντοπιστεί πιθανές ευκαιρίες συνεργασίας σε διάφορους τομείς, από τη γεωπολιτική έως τις μεταφορές και τον αθλητισμό.
Αυτό δεν είναι πολύ σχετικό προς το παρόν, αλλά μπορεί να είναι χρήσιμο στο μέλλον. Άλλωστε, ο ανανεωμένος διάλογος πιθανότατα δεν θα διακοπεί υπό τον Τραμπ, αν και η ένταση και ο τόνος του θα αλλάξουν.
Ο διάλογος με τις ΗΠΑ οδήγησε στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με την ουκρανική πλευρά στην Κωνσταντινούπολη.
Οι ίδιες οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν πλέον πολιτικό νόημα και οι ανταλλαγές κρατουμένων πραγματοποιήθηκαν χωρίς αυτές.
Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι το γεγονός της άμεσης επαφής με το Κίεβο ενίσχυσε τη βασική θέση της διπλωματίας μας σχετικά με την ετοιμότητα της Ρωσίας για πολιτική λύση στη σύγκρουση.
Αυτές οι εξαγορές είναι, φυσικά, τεχνικής και τακτικής φύσης.
Ήταν προφανές από την αρχή ότι δεν θα ήταν δυνατό να επιτευχθεί συμφωνία με τον Τραμπ για την Ουκρανία με όρους που θα ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις ασφαλείας της Ρωσίας. Και φυσικά, κανείς δεν θα διαπραγματευόταν με τον Τραμπ εις βάρος της ασφάλειας της Ρωσίας.
Θα ήταν εξίσου αφελές να υποθέσουμε ότι ο Τραμπ θα «παραιτηθεί» εντελώς από την Ουκρανία, θα ενωθεί με το Κρεμλίνο ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα πάει σε μια «νέα Γιάλτα» με τη μορφή μιας ανανεωμένης Μεγάλης Τριάδας, που ήδη αποτελείται από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα.
Έτσι, η σελίδα έχει γυρίσει. Τι ακολουθεί; Ο Τραμπ πιθανότατα θα υπογράψει τις νέες κυρώσεις σε νόμο, αλλά θα διατηρήσει την δυνατότητα να τις εφαρμόσει κατά την κρίση του. Τα νέα μέτρα θα προσθέσουν αστάθεια στο παγκόσμιο εμπόριο, αλλά δεν θα επηρεάσουν τη ρωσική πολιτική.
Ο Τραμπ θα μεταφέρει στην Ουκρανία τα υπόλοιπα όπλα από τα «πακέτα Μπάιντεν» και μπορεί να αναγκαστεί να προσθέσει κάτι «δικό του», αλλά στο μέλλον, το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο θα προέρχεται από την Ευρώπη ή μέσω Ευρώπης (το Βερολίνο και άλλοι θα αγοράσουν αμερικανικά συστήματα και θα τα μεταφέρουν στους Ουκρανούς).
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να μεταδίδουν στην Ουκρανία δεδομένα πληροφοριών κρίσιμα για την πραγματοποίηση επιθέσεων, ειδικά βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος.
Ο πόλεμος δεν θα τελειώσει το 2025. Δεν θα τελειώσει ούτε μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η τρέχουσα σύγκρουση δεν αφορά την Ουκρανία αυτή καθαυτή.
Αυτός είναι ένας πόλεμος δι' αντιπροσώπων (προς το παρόν) της Δύσης εναντίον της Ρωσίας.
Και αυτή η ίδια η αντιπαράθεση αποτελεί μέρος του παγκόσμιου πολέμου που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, στον οποίο η Δύση αγωνίζεται για να διατηρήσει την παγκόσμια ηγεμονία.
Αυτός ο πόλεμος θα είναι μακρύς και οι ΗΠΑ — με ή χωρίς τον Τραμπ — θα παραμείνουν αντίπαλός μας. Αυτό που διακυβεύεται για εμάς σε αυτή τη μάχη δεν είναι το καθεστώς της Ουκρανίας, αλλά η ύπαρξη της Ρωσίας.
Ο Ντμίτρι Τρένιν είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Στρατιωτικής Οικονομίας και Στρατηγικής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου.
Η φωτογραφία του Ντμίτρι Τρένιν είναι του Ντμίτρι Λεμπέντεφ
ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΠΟΣΚΙΤΗΣ

Και η Αμερική όπως και οι περισσότερες χώρες, κυβερνώνται ουσιαστικά από το λεγόμενο "βαθύ κράτος" (είναι το σύμπλεγμα των πολιτικών-οικονομικών-στρατιωτικών συμφερόντων).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "ηθική" που επικρατεί στο "βαθύ κράτος", είναι τα δικά του επίγεια "συμφέροντα" και μόνο αυτά.
Η Ρωσία πολεμείται σαν φορέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή ο ουσιαστικός πόλεμος πάνω στη γη, γίνεται μεταξύ του σατανά και του αληθινού Θεού.
ΔιαγραφήΥπάρχουν κάποιοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι, εκτός των Ορθόδοξων Χριστιανικών χωρών, που επιθυμούν να επικρατήσει η Ρωσία, και αυτό το εκφράζουν δημοσίως.
Αγία Τριάδα, ο Πατέρας, Θεός, όπως έκφρασε το θέλημα Του, στο Έργο Του (Αληθινή εν Θεώ Ζωή),
ΑπάντησηΔιαγραφήμε όργανο Του την Βασιλική-Παρασκευή (Ρύντεν) είναι να ενωθούν όλα τα χριστιανικά -γνωστά- δόγματα,
όσοι καλοπροαίρετοι με το ορθό (ΟΡΘΟΔΟΞΟ) χριστιανικό δόγμα, που το ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ εκφράζει. Αμήν.
Οι ΠΑΤΕΡΕΣ και η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ πρέπει να εφαρμοστούν στη συζήτηση για ένωση.
ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΝΑ ΔΟΓΜΑ, ΜΙΑ ΚΕΦΑΛΗ, ΕΝΑΣ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, ΕΝΑΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ.