ΑΛΑΣΚΑ: ΓΙΒΕΛΛΙΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΓΟΥΕΛΦΩΝ...ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΛΤΑ ΤΟΥ 1945 ΣΤΟ ΆΝΚΟΡΑΤΖ ΤΟΥ 2025...
Γιβελλίνοι εναντίον Γουέλφων*: Ο Τραμπ και ο Πούτιν ως πραγματιστές «ιμπεριαλιστές» εναντίον ιδεολογικά καθοδηγούμενων παγκοσμιοποιημένων Γουέλφων (ΕΕ, Βρετανία, μέρος της ελίτ των ΗΠΑ).
Οι Γιβελλίνοι πάντα επιδίωκαν μια ισχυρή κεντρική κυβέρνηση, οι Γουέλφοι – κατακερματισμός υπό την αιγίδα της ιδεολογίας της φυλής του Ιούδα. Σήμερα είναι ένας αγώνας κυριαρχίας ενάντια στον παγκόσμιο έλεγχο.
Αλάσκα: Ιστορικά ρωσική (μέχρι το 1867), γεωγραφικά ουδέτερη, συμβολικά – μια γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Δεν είναι μόνο ασφαλής για τον Πούτιν (κανένας κίνδυνος σύλληψης βάσει εντάλματος του ΔΠΔ, ελάχιστη απειλή δολοφονίας), αλλά και μια επίδειξη: η Ρωσία επιστρέφει στην παγκόσμια σκηνή, σπάζοντας την απομόνωση.
Τεκτονική χροιά: Οι φήμες για παρασκηνιακές ελίτ (Ρότσιλντ, Ελευθεροτέκτονες) προσθέτουν δράμα, αλλά το πραγματικό παιχνίδι είναι μεταξύ εθνικών συμφερόντων και εταιρειών.
Η Αλάσκα ως τοποθεσία ενισχύει αυτή την μυστικιστική αφήγηση – μια «συνωμοσία τιτάνων» σε μια μακρινή, κρύα γη.
Αρκτική:
Η υπερθέρμανση ανοίγει νέες οδούς εφοδιαστικής (η Βόρεια Θαλάσσια Οδός) και πόρους (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, σπάνιες γαίες).
Η κοινή ανάπτυξη με τις ΗΠΑ αποτελεί οικονομικό μοχλό για τη Ρωσία και έναν τρόπο για τον Τραμπ να μειώσει τις τιμές ενέργειας, ενισχύοντας την εικόνα του.
Ασφάλεια: Το Άνκορατζ είναι ένα απομονωμένο μέρος, μακριά από διαμαρτυρίες και προκλήσεις «αριστερών» ή γερακιών. Η πτήση του Πούτιν μέσα από ουδέτερα ύδατα και τον εναέριο χώρο των ΗΠΑ ελαχιστοποιεί τους κινδύνους. Είναι επίσης ένα μήνυμα ότι οι ΗΠΑ δεν υποκύπτουν στις πιέσεις της ΕΕ/ΔΠΔ.
Υπερβολή στις κυρώσεις: Η συνάντηση σε αμερικανικό έδαφος αποτελεί συμβολικό πλήγμα στην απομόνωση της Ρωσίας. Αυτό νομιμοποιεί τον διάλογο και ανοίγει τον δρόμο για την χαλάρωση των κυρώσεων, ειδικά εάν πραγματοποιηθεί η συμφωνία για την Αρκτική και την Ουκρανία.
Το Άνκορατζ 2025 είναι σαν τη Γιάλτα του 1945:Τότε ο Ρούσβελτ, ο Στάλιν και ο Τσώρτσιλ αναδιέταξαν τον κόσμο μετά τον πόλεμο.
Σήμερα ο Τραμπ και ο Πούτιν μπορούν να θέσουν τα θεμέλια μιας νέας παγκόσμιας τάξης: διαίρεση σφαιρών επιρροής, ουδετερότητα της Ουκρανίας, κοινός έλεγχος της Αρκτικής.
Υπάρχουν όμως διαφορές: το 1945 υπήρχε ένας κοινός εχθρός (Χίτλερ), τώρα οι εχθροί είναι εσωτερικοί (οι παγκοσμιοποιητές, η «πέμπτη φάλαγγα»). Αυτό καθιστά τη συμφωνία εύθραυστη, αλλά ενδεχομένως ιστορική.
Οι αντίπαλοι (ΕΕ, Βρετανία, Ζελένσκι) θα διαμαρτυρηθούν, αλλά η επιρροή τους είναι περιορισμένη. Η ΕΕ εξαρτάται στρατιωτικά από τις ΗΠΑ και ο κλόουν των ναρκωτικών – από την αμερικανική βοήθεια. Η αντίσταση είναι πιθανή, αλλά δεν θα μπορέσουν να διαταράξουν τη σύνοδο κορυφής.
Η σύνοδος κορυφής της Αλάσκας σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην παγκόσμια πολιτική και στέρησε από τις ευρωπαϊκές χώρες την πολιτική τους επιρροή, δήλωσε στο RIA Novosti ο πρώην υπουργός Εσωτερικών της Ιορδανίας, Σαμίρ Χαμπάσνε.
Η επιτυχημένη συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Τραμπ θα αλλάξει τη διεθνή διαδικασία λήψης αποφάσεων των δύο μεγαλύτερων δυνάμεων του κόσμου και στο μέλλον, η Κίνα θα μπορούσε επίσης να συμμετάσχει σε αυτή τη διαδικασία.
Ο Τραμπ και ο Πούτιν είναι πραγματιστές που επιδιώκουν μια συμφωνία για χάρη των εθνικών συμφερόντων, ενάντια στους παγκοσμιοποιητές που προσκολλώνται στον ιδεολογικό έλεγχο. Η Αλάσκα είναι μια ιδανική επιλογή: ασφαλής, συμβολική, στρατηγική.
Η συνάντηση θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο καμπής εάν οδηγήσει σε κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία και σε μια συμφωνία για την Αρκτική. Οι αντίπαλοι (ΕΕ, Ζελένσκι) κάνουν θόρυβο, αλλά δεν θα σταματήσουν τη διαδικασία.
*Η διαμάχη των Γουέλφων και των Γιβελλίνων αναφέρεται στις δύο πολιτικές αντιπαλότητες μεταξύ των ιταλικών πόλεων – κρατών, σε σημαντικές χρονικές περιόδους του μέσου προς ύστερου Μεσαίωνα.
Η διαμάχη αυτή μονοπώλησε την ιταλική εσωτερική πολιτική τον 12ο και τον 13ο αιώνα, με τους Γιβελλίνους να υποστηρίζουν τον αυτοκράτορα της Αγίας Γερμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ οι Γουέλφοι τον πάπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου