Η ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΗ ΓΑΖΑ ΕΧΕΙ ΘΕΣΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ – ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΌΧΘΗ!
Συντάκτης Empire Antiwar.com, Jonathan Cook
Όπως τονίζει το ξεσκόνισμα του ισραηλινού σχεδίου Ε1, η επιδιωκόμενη μοίρα των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη δεν διαφέρει τελικά από τη μοίρα των Παλαιστινίων στη Γάζα – εκτός αν δράσουμε
Υπάρχει μια αποκαλυπτική ιστορία στο λεγόμενο σχέδιο E1 του Ισραήλ, ένα τεράστιο έργο εποικισμού που περιλαμβάνει την κατασκευή πολλών χιλιάδων νέων κατοικιών.
Ο στόχος του σχεδίου είναι να αποκόψει αμετάκλητα την παράνομα προσαρτημένη ανατολική, παλαιστινιακή πλευρά της Ιερουσαλήμ από τη Δυτική Όχθη και στη συνέχεια να σπάσει την παράνομα κατεχόμενη Δυτική Όχθη σε δύο ξεχωριστά εδαφικά καντόνια, καταστρέφοντας κάθε ελπίδα μελλοντικής παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης.
Αυτή η ιστορία υπονομεύει εντελώς το αφήγημα «αυτοάμυνας» του Ισραήλ στη Γάζα.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παίζουν το ρόλο του Bezalel Smotrich, του αυτοαποκαλούμενου φασίστα υπουργού στην κυβέρνηση Netanyahu, στο σχέδιο E1 - σαν να αντικατοπτρίζει κατά κάποιο τρόπο την άσχημη και κακοήθη επιρροή του. Αυτό είναι καθαρή λανθασμένη κατεύθυνση.
Στην πραγματικότητα, αυτό το σχέδιο υπάρχει από τη δεκαετία του 1990 και διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον υποτιθέμενο «ειρηνιστή» ισραηλινό πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν. Προοριζόταν ως παράλληλη κίνηση με τις «ειρηνευτικές συμφωνίες» εκείνης της εποχής που διαπραγματεύτηκαν στο Όσλο.
Οι συμφωνίες του Όσλο είχαν προκαλέσει τεράστιες διαιρέσεις στην ισραηλινή κοινωνία, επειδή υποτίθεται ότι θα παραχωρούσαν πίσω στους Παλαιστίνιους σημαντικά κομμάτια εδάφους που το Ισραήλ κατείχε παράνομα και εποίμαζε στη Δυτική Όχθη. Η εγχώρια αντιπολίτευση οδήγησε τελικά στη δολοφονία του Ράμπιν.
Στα μάτια του Rabin, η E1 υπερέβη αυτές τις αντιρρήσεις. Θα προστάτευε τον τότε μεγαλύτερο από τους παράνομους εβραϊκούς οικισμούς στη Δυτική Όχθη, το Maale Adumim, ενσωματώνοντάς το στην ανατολική πλευρά της Ιερουσαλήμ, την οποία το Ισραήλ είχε ήδη προσαρτήσει και εγκαταστάθηκε με μανία με τους Εβραίους, ενώ εκτόπισε τις παλαιστινιακές κοινότητες εκεί.
Παρεμπιπτόντως, ας σημειώσουμε ότι ο Rabin, ο οποίος κέρδισε το βραβείο Νόμπελ ειρήνης μαζί με τον Γιάσερ Αραφάτ για την υπογραφή των συμφωνιών του Όσλο, ήταν ρητά αντίθετος στη δημιουργία ενός πραγματικού παλαιστινιακού κράτους. Ήθελε «μια οντότητα που είναι κάτι λιγότερο από ένα κράτος» - ένα όραμα που φαίνεται να έβλεπε αυτή την «οντότητα» ως κάτι περισσότερο από μια δοξασμένη τοπική αρχή που διαχειρίζεται σχολεία και συλλέγει τα σκουπίδια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ράμπιν συνέταξε επίσης σχέδια για ένα διαχωριστικό τείχος κατά μήκος της Δυτικής Όχθης μεταξύ του Ισραήλ και των εποικισμών του, από τη μία πλευρά, και των παλαιστινιακών κοινοτήτων από την άλλη.
Ένας διάδοχος, ο Αριέλ Σαρόν, ένας πολεμοχαρής πρώην στρατηγός, θα ήταν αυτός που θα έχτιζε αυτό το τείχος σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, φυλακίζοντας τις παλαιστινιακές κοινότητες πίσω από οχυρώσεις από χάλυβα και σκυρόδεμα και στην πορεία κλέβοντας τεράστιες εκτάσεις της γεωργικής γης τους. Οι δυτικές πρωτεύουσες, όπως πάντα, διαμαρτυρήθηκαν πειθήνια για μηδενικό αποτέλεσμα.
Μετά τον Ράμπιν, κάθε ισραηλινός πρωθυπουργός, είτε ταυτιζόταν με τη σιωνιστική αριστερά είτε δεξιά, προωθούσε το σχέδιο Ε1: Νετανιάχου, Εχούντ Μπαράκ, Σαρόν, Εχούντ Ολμέρτ.
Και όλα βοήθησαν στην κατασκευή της αρχικής υποδομής – των δρόμων, ακόμη και ενός αστυνομικού τμήματος – για να γίνει πραγματικότητα η Ε1.
Το σχέδιο πάγωσε επίσημα το 2009 μόνο αφού οι ΗΠΑ άσκησαν τεράστια πίεση στο Ισραήλ. Γιατί? Διότι η υλοποίηση του Ε1 θα μπορούσε να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ένα οριστικό τέλος στο πρόσχημα μιας λύσης δύο κρατών.
Το ενδιαφέρον του Ισραήλ για την «ειρήνευση» θα αποκαλυφθεί ως η κούφια παρωδία που ήταν πάντα, ακόμη και υπό τον Ράμπιν.
Ο Smotrich έχει κάνει ακριβώς αυτό το σημείο με τον συνηθισμένο ωμό τρόπο του, λέγοντας ότι η Ε1 είναι απαραίτητη επειδή θα «θάψει την ιδέα ενός παλαιστινιακού κράτους». Είναι το προοίμιο της φιλοδοξίας του, την οποία συμμερίζεται η υπόλοιπη ισραηλινή κυβέρνηση και μεγάλα τμήματα του κοινού, να προσαρτήσει επίσημα τη Δυτική Όχθη.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Guardian και άλλα μέσα ενημέρωσης αποκαλούν το σχέδιο E1 «εξαιρετικά αμφιλεγόμενο» - μια προβλέψιμη και εξαιρετικά αμφιλεγόμενη υποτίμηση.
Στην πραγματικότητα, το E1 είναι εντελώς παράνομο. Είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που διέταξε πέρυσι το Διεθνές Δικαστήριο – το ανώτατο δικαστήριο του κόσμου. Το οποίο ήταν για το Ισραήλ να αρχίσει να διαλύει τους εποικισμούς, να τερματίσει το σύστημα κυριαρχίας του απαρτχάιντ επί των Παλαιστινίων που απαιτήθηκε για να επιβάλει δεκαετίες εποικισμού και να αποκαταστήσει όλα τα εδάφη που κλάπηκαν από το ισραηλινό καθεστώς κατοχής από τον παλαιστινιακό λαό.
Περιστρέφοντας αυτό το θέμα με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσε για το Ισραήλ, ο βετεράνος ανταποκριτής εξωτερικών υποθέσεων του Guardian Peter Beaumont παρατήρησε, σαν να ήταν κάποιο είδος αρχάριου δημοσιογράφου: «Παρέμεινε ασαφές την Πέμπτη πόση υποστήριξη έχει ο Σμότριτς από τον Νετανιάχου και την κυβέρνηση Τραμπ».
"Buy-in";! Όπως σημειώνεται, κάθε Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει επιδιώξει να προωθήσει την Ε1 – Νετανιάχου τουλάχιστον με τον ίδιο ενθουσιασμό με τους υπόλοιπους. Δεν υπάρχει τίποτα αμφιλεγόμενο σχετικά με το σχέδιο E1 στο εσωτερικό του Ισραήλ.
Πώς σχετίζονται λοιπόν όλα αυτά με τη Γάζα;
Τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων φιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης όπως το BBC και ο Guardian, θα ήθελαν να αφομοιώσετε τις ειδήσεις από τη Δυτική Όχθη και τις ειδήσεις από τη Γάζα σαν να συμβαίνουν σε εντελώς διαφορετικά σύμπαντα. Λες και αυτό που κάνει το Ισραήλ στους Παλαιστίνιους στη Ραμάλα δεν έχει σχέση με αυτό που κάνει στους Παλαιστίνιους στην πόλη της Γάζας.
Αυτό είναι προφανώς γελοίο. Τα δύο εδάφη, οι δύο κατοχές, τα δύο συστήματα απαρτχάιντ, τα δύο προγράμματα εθνοκάθαρσης αντλούν ακριβώς την ίδια ισραηλινή παρόρμηση για κυριαρχία, την ίδια ισραηλινή επιθυμία για εθνοκάθαρση και εποικισμό, την ίδια ρατσιστική ισραηλινή αδιαφορία για την παλαιστινιακή ζωή.
Το αποικιακό σχέδιο των εποίκων του Ισραήλ συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες. Προφανώς, η Δυτική Όχθη και η Γάζα είναι μόνο ξεχωριστά εδάφη – αποσυνδεδεμένα τμήματα της ίδιας παλαιστινιακής πατρίδας – επειδή το Ισραήλ επέβαλε τον διαχωρισμό τους.
Όλοι οι ισραηλινοί ηγέτες έχουν υπογράψει το ίδιο αποικιοκρατικό πρόγραμμα που απαιτεί την απομάκρυνση και αντικατάσταση του παλαιστινιακού λαού.
Στη Γάζα, αυτή η απομάκρυνση πραγματοποιείται εντός στενής προθεσμίας και έχει απαιτήσει μια απροκάλυπτη γενοκτονία. Στη Δυτική Όχθη, πραγματοποιείται – προς το παρόν, τουλάχιστον – περισσότερο με μυστικότητα, πιο σταδιακά, πιο λοξά.
Αλλά η επιδιωκόμενη μοίρα των ανθρώπων στη Δυτική Όχθη δεν διαφέρει τελικά από τη μοίρα των ανθρώπων στη Γάζα – εκτός αν εμείς στη Δύση την σταματήσουμε αρνούμενοι να παραμείνουμε σιωπηλοί για το τι συμβαίνει.
Η Ε1 είναι η τελευταία φάση ενός συστήματος απαρτχάιντ που κατασκευάστηκε από το Ισραήλ με τη μορφή των σημείων ελέγχου και των τειχών που έχει χτίσει σε όλη τη Δυτική Όχθη.
Το E1 είναι η εκδοχή του στρατιωτικού κλουβιού που έχτισε το Ισραήλ γύρω από τη Γάζα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν το σχέδιο E1 ήταν για πρώτη φορά στο σχεδιαστήριο.
Θα δημιουργήσει τις συνθήκες για έναν εντεινόμενο αποκλεισμό της Δυτικής Όχθης, με τον ίδιο τρόπο που το κλουβί γύρω από τη Γάζα κατέστησε δυνατή την πολιορκία της Γάζας που ξεκίνησε το 2007.
Γνωρίζουμε πού οδήγησε η πολιορκία της Γάζας: σε χρόνια διαφορετικών μορφών παλαιστινιακής εξέγερσης, συμπεριλαμβανομένων μη βίαιων διαμαρτυριών στην περίμετρο του κλουβιού τους. Τελικά, οδήγησε στο ξέσπασμα της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 και στη γενοκτονική απάντηση του Ισραήλ.
Όταν συνεχίζουμε να μην κάνουμε τίποτα για να σταματήσουμε τη γενοκτονία της Γάζας, ή να την βοηθήσουμε ενεργά, όπως κάνουν οι κυβερνήσεις μας τα τελευταία δύο χρόνια, το Ισραήλ αισθάνεται πιο ενθαρρυμένο. Η συνενοχή μας στη Γάζα είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο το Ισραήλ ξεσκονίζει τώρα το σχέδιο Ε1 για τη Δυτική Όχθη.
Το Ισραήλ θα συνεχίσει να εντείνει την καταπίεσή του εκεί μέχρι να δημιουργήσει συνθήκες για ανοιχτή εξέγερση, όπως έκανε νωρίτερα στη Γάζα. Το Ισραήλ θα εκμεταλλευτεί μια τέτοια εξέγερση, όπως έκανε στη Γάζα, ως πρόσχημα για τη διάπραξη μιας δεύτερης γενοκτονίας – αυτή τη φορά στη Δυτική Όχθη.
Ξέρουμε τι έρχεται. Το ερώτημα είναι: Μάθαμε κάτι; Αυτή τη φορά, θα δράσουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου