Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙΕΙ, ΤΟ 57% ΖΗΤΑ ΚΑΛΠΕΣ
Η πρώτη μέτρηση της κοινής γνώμης μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, που διενεργήθηκε από την interview για την «political», δεν είναι καταδικαστική, όμως ρίχνει βαριά σκιά στο μαξίμου. η συνολική εικόνα που αναδύεται δεν παραπέμπει σε πολιτική κατάρρευση, αλλά σε επιμονή μιας διάχυτης δυσαρέσκειας που δύσκολα κρύβεται κάτω από επικοινωνιακά χαλιά.
Στο επίκεντρο βρίσκεται ξανά η ακρίβεια, η οποία αντιμετωπίζεται από τους πολίτες ως «ανίατη ασθένεια» που διαβρώνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό και τη θεσμική αξιοπιστία. οι ερωτώμενοι δεν διακρίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις από την κυβέρνηση και θεωρούν πως όσα εξαγγέλλονται δεν λειτουργούν ούτε ως «ασπιρίνες», αλλά περισσότερο ως «καραμέλες».
Σούπερ μάρκετ, λογαριασμοί και έκτακτες δαπάνες γονατίζουν επτά στους δέκα έλληνες, που δηλώνουν πως δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα βασικά της καθημερινότητας. το μήνυμα είναι καθαρό: η ιδιωτική οικονομία στενάζει και η πολιτική διαχείριση δεν πείθει ότι αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ένα ερώτημα αιφνιδιάζει με τον αντίκτυπό του. ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να επιλέξουν, αν δημιουργούσαν ξεχωριστούς πολιτικούς φορείς, ανάμεσα στους Αντώνη Σαμαρά, Αλέξη Τσίπρα και Μαρία Καρυστιανού.
Η απάντηση υπήρξε ηχηρή υπέρ της Μαρίας Καρυστινού με 25%, με δεύτερο τον Αλέξη Τσίπρα στο 13% και τρίτο τον Αντώνη Σαμαρά στο 9%, ενώ η επιλογή «κανέναν από αυτούς» συγκέντρωσε 53%.
Το εύρημα δεν συνιστά εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά δείχνει ρεύμα διαθεσιμότητας προς μια εναλλακτική πολιτική πρόταση εκτός της καθιερωμένης κομματικής γεωγραφίας, καθώς και την κόπωση ενός ευρέος σώματος ψηφοφόρων που αυτοπροσδιορίζονται ως «άστεγοι» πολιτικά.
Το ζήτημα του εκλογικού χρόνου αποτυπώνεται επίσης με σαφήνεια. στο δίλημμα «ολοκλήρωση της θητείας ή πρόωρες εκλογές», το 57% ζητά να στηθούν κάλπες, έναντι 41% που προτιμά να εξαντληθεί ο κυβερνητικός χρόνος.
Η προτίμηση για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες προδίδει την ένταση της κοινωνικής πίεσης και την αίσθηση ότι το υφιστάμενο μίγμα πολιτικής δεν δίνει ορατές λύσεις στο κύριο πρόβλημα της ακρίβειας. ταυτόχρονα, καταγράφει την ανυπομονησία ενός εκλογικού σώματος που αναζητά νέα ισορροπία, ακόμη και με το κόστος της πολιτικής αβεβαιότητας.
Ως προς τα τετριμμένα της μέτρησης, στις ερωτήσεις «αν είχαμε εκλογές την επόμενη κυριακή, ποιο κόμμα θα ψηφίζατε;» και «ποιον πολιτικό αρχηγό εμπιστεύεστε περισσότερο για τη διακυβέρνηση της χώρας;», η νέα δημοκρατία και ο κυριάκος μητσοτάκης εξακολουθούν να εμφανίζουν προβάδισμα. ωστόσο, η πρωτοκαθεδρία αυτή συνυπάρχει με διαβρωτικά κοινωνικά μεγέθη, που αν δεν αντιμετωπιστούν στην πραγματική οικονομία, κινδυνεύουν να μετατραπούν σε πολιτικές ρωγμές.
Συνολικά, η δημοσκόπηση της interview για την «political» περιγράφει μια κοινωνία που δεν πείθεται από τις εξαγγελίες της ΔΕΘ, που ζητά απτά μέτρα κατά της ακρίβειας και που φλερτάρει με εναλλακτικές πολιτικές εκφράσεις. το μαξίμου δεν αντικρίζει «μακάβρια» στοιχεία, αλλά μια παρατεταμένη σκοτεινιά που δεν διαλύεται με ρητορικές πρωτοβουλίες.
Αν κάτι προκύπτει με βεβαιότητα, είναι ότι το πολιτικό ρολόι χτυπάει πλέον στον ρυθμό της τιμής στο ράφι και του λογαριασμού στο σπίτι, και λιγότερο στον ρυθμό των εξαγγελιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου