ΧΑΡΙΣ
Κάπου ψηλά περιμένει ἡ Χάρις
τὴν αέτιο νεότητα
τῶν γηραλέων ἐφήβων
ποὺ δὲν ξόδεψαν ἀπερίσκεπτα
τὴν ζωντάνια τους
σὲ αὐχμηρὲς ἀπολαύσεις
καὶ ἔκλυτες κωδωνοκρουσίες.
νὰ ραντίσει τὸ μέτωπό τους
μὲ δάκρυα ὅπως ὅλων ἐκείνων
ποὺ ζήτησαν τὶς αἰώνιες ἡδονὲς
ἑνὸς βίου πέρα ἀπὸ κάθε
τρεχάμεμενη ἀνηθικότητα
ἑνός βίου ἀπέραντου καὶ τελείου.
Μέσα σὲ ἀρίφνητο φῶς περιμένει ἡ Χάρις
νὰ φωτίσει τὰ πρόσωπά τους
μὲ τὸ ἄϋλο φέγγος ποὺ ἐκπέμπει ἔσωθεν
ἡ καρδιὰ ἐνωμένη μὲ τὴν ἔλλαμψη τοῦ νοὸς
ἐκείνων ποὺ σήκωναν ἀδιάλειπτα
τὰ χέρια τους στὸν οὐρανὸ
γιὰ νὰ ἀρπάξουν τὴν ἀτελεύτητη μακαριότητα.
Ἀπὸ ψηλά, μιὰν αὐγὴ, μέσα σὲ ἀρίφνητο φῶς
θὰ ἔρθει ἐπὶ τέλους ἡ Χάρις
νὰ μᾶς λυτρώσει ἀπὸ κάθε σκοτοδίνη
τῆς πεσμένης μας ἐπίγειας ζωῆς
νὰ μᾶς τυλίξει μὲ ἕναν χιτῶνα εὐωδίας πνευματικῆς
καὶ νὰ μᾶς ἐπαναφέρει στὸ Ἀέναο Ὕψος!
Τῆνος 23/4/2025
Γιῶργος Ἑ. Βολουδάκης

Ἡ πνευματική εἰρήνη τῆς καρδιᾶς- ἡ φροντίδα ποῦ πρέπει νά ἔχει ἡ ψυχή γιά νά εἰρηνεύει. Πώς ἐπιτυγχάνεται καί πῶς διατηρεῖται ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ μέσα μας, Ἁγίου Νικοδήμου Αγιορείτου- βιβλίο του "Ἀόρατος πόλεμος", Β- ιδ΄-ιη΄,
ΑπάντησηΔιαγραφήομιλία (22-10-2025), Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου.
https://www.youtube.com/watch?v=SdMuBMpvwS0
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ.
ΕΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ
(22 Δεκεμβρίου 1929)
https://wra9.blogspot.com/2025/10/blog-post_24.html
Η υπερηφάνεια στερεί τη χάρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χάρη του Θεού χαρίζεται απλόχερα σε εκείνους που Τον πλησιάζουν με ταπείνωση και καθαρή καρδιά. Μα δεν είναι λίγοι όσοι, αφού τη γεύθηκαν, παρασύρθηκαν στην πλάνη της υπερηφάνειας και την έχασαν. Η έπαρση είναι σαν λεπτή φλόγα που καίει την ευωδία της ψυχής. Όπως πολλοί θεράπευσαν ασθενείς με την προσευχή τους και έπειτα πίστεψαν πως η δύναμη ήταν δική τους, έτσι και σήμερα πολλοί μπερδεύουν τη χάρη με την ικανότητά τους, το θέλημα του Θεού με το «εγώ» τους.
Η πρώτη ένδειξη της πνευματικής πτώσης είναι η μεταβολή της συμπεριφοράς. Η γλυκύτητα αντικαθίσταται από την αυταρέσκεια, η ταπεινότητα από τη σκληρότητα, και η προσευχή από την επιμονή στη γνώμη μας. Όταν ο άνθρωπος πιστέψει πως οι λογισμοί του έχουν μεγαλύτερη αξία από τον λόγο του Χριστού ή τη διδασκαλία των Πατέρων, τότε ήδη έχει απομακρυνθεί από τη χάρη. Ο διάβολος δεν χρειάζεται πολλά για να φυτέψει την έπαρση, αρκεί μια σκέψη: «εγώ ξέρω καλύτερα».
Οι Άγιοι, που έλαβαν φως αληθινό, στάθηκαν πάντοτε μικροί ενώπιον του Θεού. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Ιερός Χρυσόστομος, ο Απόστολος Παύλος, όλοι εφώναζαν πως η δόξα ανήκει μόνο στον Κύριο. «Αλλά και αν εμείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίσηται υμίν παρ’ ό ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω», λέγει ο Παύλος (Γαλ. 1,8). Όποιος θεωρεί πως η αγάπη του ξεπερνά την αγάπη αυτών, βρίσκεται ήδη σε επικίνδυνη πλάνη.
Η χάρη δεν κατοικεί σε καρδιά που αυτοθαυμάζεται. Κατοικεί εκεί όπου υπάρχει σιωπή, υπακοή και επίγνωση της αδυναμίας. Μόνον όταν ο άνθρωπος συντρίψει το εγώ του, τότε ο Θεός τον ανασηκώνει με δύναμη ουράνια. Γιατί η ταπείνωση είναι η ρίζα της θείας ευλογίας και η υπερηφάνεια η αρχή κάθε πτώσης.
Ας θυμόμαστε λοιπόν πως δεν υπάρχει πιο μεγάλη πνευματική ασφάλεια από το να υποτασσόμαστε στον λόγο του Θεού, όπως τον παρέδωσαν οι Πατέρες. Και ας ζητούμε με δάκρυα να μην μας εγκαταλείψει ποτέ η χάρη Του, ακόμη κι όταν εκείνη μας επισκέπτεται φευγαλέα.
Η σιωπή της ταπείνωσης είναι πιο δυνατή από χίλιες προσευχές υπερηφάνειας.
Μείνε ταπεινός για να σε θυμάται ο Θεός.