ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΕΣ ΠΑΨΤΕ ΝΑ ΛΟΙΔΟΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΗΡΩΪΚΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΒAΡEΘHKA NA MOY MIΛAΣ ΓΙΑ ΤΟΝ…ΦΡΑΠΕΔΙΑΡΗ ΝΕΟ-ΕΛΛΗΝΑ…

Γράφει η Φιλονόη



Βαρέθηκα… Βαρέθηκα νὰ ὑποτιμᾷς, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους, τὸν συμπατριώτη σου καὶ τὸν συμπατριώτη μου.

Βαρέθηκα νὰ φτύνῃς δίπλα σου καὶ νὰ ἐξιδανικεύῃς αὐτὸν ποὺ ἀπὸ τὴν …Κούλουρη κουνᾶ μαντήλια. 

Βαρέθηκα νὰ μοῦ λὲς γιὰ τὸ πόσο καλλίτεροι εἶναι ὅλοι οἱ ἄλλοι καὶ πόσο γραικῦλοι εἶναι οἱ Ἕλληνες.

Βαρέθηκα… Ὄχι διότι πράγματι δὲν ὑπάρχουν ἀμέτρητοι γραικῦλοι, ἀλλὰ διότι πράγματι ὑπάρχουν πάρα πολλοὶ περισσότεροι ἄνθρωποι, μὲ ἦθος, ἀξιοπρέπεια καὶ αὐτοσεβασμό.

Αὐτούς γιατί δέν τούς βλέπεις;

Ἐγὼ πάντως ἐπιλέγω νὰ ἑστιάζω ἐπάνω στὰ θετικὰ τῶν συμπατριωτῶν μου καὶ νὰ ἀγωνίζομαι γιὰ νὰ τὰ ἀναδείξω, πρὸ κειμένου ὅλοι μας νὰ ὀφεληθοῦμε.

Ποιόν βοηθᾶ τό νά γκρινιάζω διαρκῶς, νά ὑβρίζω καί νά περιγελῶ;

Βαρέθηκα νὰ θεωρῇς ὅ,τι εἰσαγώμενον καλλίτερον ἀπὸ τὰ ἐγχώρια.

Βαρέθηκα νὰ μοῦ λὲς πὼς οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι πιὸ ἀποφασιστικοί.

Βαρέθηκα νὰ ἀναζητᾷς διαρκῶς, ἔξω ἀπὸ ἐδῶ, αὐτοὺς ποὺ θὰ χρησιμοποιήσης γιὰ παραδειγματισμό σου.

Ἤθελες τὸν Ποῦτιν ὡς πρότυπο καὶ ὡς μελλοντικό μας ἐθνοσωτῆρα… Εἶπες, εἶπες, εἶπες… Ἀλήθεια, πῶς σοῦ φαίνεται τώρα πού ξερογλείφεται ἀγκαλιά μέ τόν Ἐρντογάν;

Τό ἴδιο δέν συνέβη καί μέ τόν Τρᾶμπ;

Ἤ, ἐχθὲς ἀκόμη, ἤθελες τὸν (φερόμενο ὡς) Ἰταλό, ἀκόμη καὶ γιὰ …ἡγέτη σου, ποὺ ἔσπευσε μετὰ βαΐων καὶ κλάδων νὰ προσκυνήσῃ γλείφοντας τὶς ἐπίσημες βιτρίνες τῶν τοκογλύφων…

Ἤ κι ὁποιονδήποτε ἢ ὁ,τιδήποτε ἄλλο, εἰσαγώμενον ποὺ χρειάζεσαι ὡς πρότυπον…

…μοῦ εἶναι ἀδιάφορον. 

Ἔχω ἕναν Λεωνίδα κι ἕναν Μιλτιάδη καὶ ἕναν Κολοκοτρώνη νὰ μὲ γεμίζουν ἐνέργεια, ὑπερηφάνεια καὶ ἀποφασιστικότητα. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι μισά, μὲ ἐκπτώσεις, μὲ χαμηλοὺς ὁρίζοντες…

Θὲς λοιπὸν τὸν Γάλλο τώρα, ὡς πρότυπό σου πού, ἔως τοὐλάχιστον καὶ τὶς πρόσφατες -ἂς ποῦμε- ἐπαναστάσεις του, ὑπηρετοῦσε μόνον τὶς ὀρέξεις τῶν τοκογλύφων…!!! 

Κρᾶτα τον…

…ἀλλὰ μὴν προσπαθῇς νὰ μοῦ ἀποδείξῃς πὼς εἶναι πιὸ δραστήριος ἀπὸ τὸν κάθε συμπατριώτη μας, ποὺ ἂν κι ἔφαγε χιλιάδες τόννους χημικῶν, ἀκόμη παλεύει σὲ Πισοδέρια καὶ Θεσσαλονίκες.

Κι ἔχω τοὺς λόγους μου νὰ τὰ λέω αὐτά.

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…

Πόσες προδοσίες ἔφαγαν οἱ Γάλλοι; Πόσες φορές, τὰ τελευταία χρόνια, ἐξῆλθαν στούς δρόμους καί τούς ἐπανεμάντρωσαν τά δικά τους κομματόσκυλα; Μίαν; Δύο; Πέντε;

Ὅταν οἱ Γάλλοι ἀπελάμβαναν τὴν μακαριότητά τους, μὴ ἀντιδρώντας ἐμεῖς τί κάναμε;

Ἤ μήπως ἔπαυσε νά ἰσχύῃ τό λογικόν συμπέρασμα: «ὅταν καίγεται τό σπίτι τοῦ γείτονος σέ λίγο θά καῆ καί τό δικό σου;»;

Κατάλαβαν κάτι τότε οἱ Γάλλοι; Μήπως οἱ Ἰταλοί; Οἱ Γερμανοί;

Μπορεῖς νὰ θαυμάζῃς, νὰ χειροκροτῇς καὶ νὰ χαίρεσαι ἀλλὰ οὐδέποτε νὰ ὑποτιμᾷς τὸν γείτονά σου, τὸν συμπατριώτη σου καί, τελικῶς, τὸν συμπολεμιστή σου. Εἶναι γελοῖον νὰ συγκρίνῃς μά, περισσότερο ἀπὸ ὅλα εἶναι γελοῖον νὰ χαρακτηρίζῃς.

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς αὐτὸ ἔχουμε καὶ μὲ αὐτὸ θὰ πορευθοῦμε. Ἐὰν δὲν σοῦ ἀρέσῃ βγὲς ἔξω κι ἄλλαξέ το, δίχως νὰ ζητᾷς εὐθῦνες ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Κῦττα τὸν καθρέπτη κι ἀποφάσισε τελικῶς γιὰ τὸ ποιὸς φταίει.

Φιλονόη