💦 Τὸ Ὕδωρ τὸ Ζῶν 💦
Αὐτὸ ψάχνει για νὰ'βρει
τῆς γῆς κάθε ὄν,
-τί κι ἄν εἶναι μπροστά του
καὶ μονίμως παρὸν...-
ψάχνει ἀλλοῦ, τριγυρίζει
μὲ τὸ βλέμμα θολόν
καὶ μὲ νοῦ πλανεμένο
...εἶναι ἀνίκανο νὰ 'βρει
τὸ Ὕδωρ τὸ Ζῶν !
Παραμύθια διαβάζει
ἀθανάτων νερῶν,
χιμαιρίνων ὀνείρων,
νεραϊδῶν τρυφερῶν
καὶ ἐρώτων ἀμβρότων,
τυχερῶν, τρυφηλῶν...
μὰ δὲν βλέπει μπροστά του...
τῆς ζωῆς του τὸ Δῶρον,
τὸ πιὸ προσιτόν,
...τὸ Ὕδωρ τὸ Ζῶν !
Μὰ ὅταν, κάποτε, ὅλα
θὰ χάσουν τὴ λάμψη
καὶ ἡ μαγεία θὰ φύγει
στὴν ὀργή τῶν καιρῶν
ἴσως τότε τὸ βλέμμα του,
-τὸ ἀμβλὺ καὶ πτωχὸν-
νὰ διακρίνει μονάχο του,
καὶ μὲ φῶς θεϊκὸν
πόσο βρίσκεται δίπλα του
καὶ εἶναι ...πάντα παρόν,
τὸ Ὕδωρ τὸ Ζῶν !
💗🌿💦💗🌿💦💗🌿💦💗
Ἑ.Ἀ., 01.11.2022
ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Η ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΤΑΧΤΣΟΓΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου