ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ;
Στη συνεδρίαση της 12ης Φεβρουαρίου του 2012 η Βουλή με 199 «ναι» σε σύνολο 278 βουλευτών, ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο.
Ο τότε πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, είπε στην ομιλία του: «Οι βουλευτές έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στο πακέτο των μέτρων ή στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία (…)Τα αποτελέσματα αυτής της συνεδρίασης θα καθορίσουν αν θα συνεχίσουμε τη σκληρή προσπάθεια εξυγίανσης ώστε να περάσουμε στην ανάπτυξη κατοχυρώνοντας τη θέση μας στο ευρώ ή αν από μοιραία πλάνη ή από λιποψυχία ή από λάθος απόφαση θα οδηγήσουμε την χώρα σε χρεοκοπία και εξαθλίωση. Έχω την πεποίθηση ότι οι βουλευτές θα πράξουν το καθήκον τους».
Ο τότε πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, είχε πει στην ομιλία του: «Η ψήφιση του μνημονίου είναι η μοναδική λύση λόγω των δραματικών συνθηκών που έχουν πλέον διαμορφωθεί για τη χώρα (…) Με όποιον το καταψηφίσει οι δρόμοι μας χωρίζουν (…) Δεν αλλάξαμε στάση ή άποψη για το μνημόνιο, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αποτελεί λανθασμένη συνταγή. Και τώρα μάλιστα δικαιωθήκαμε.
Αυτό που άλλαξε και αναγκαζόμαστε να ψηφίσουμε είναι οι συνθήκες(…) Το χρέος πλέον είναι μη βιώσιμο, η παραμονή μας στο ευρώ αμφισβητείται ευθέως, αυτές οι δραματικές συνθήκες καθιστούν την μη ψήφιση του μνημονίου άλμα στο κενό (…) Βεβαίως οι υπεύθυνοι για όλα αυτά θα έρθει η ώρα να πληρώσουν. (…) Η σημερινή ψηφοφορία είναι από τις πιο κρίσιμες στην ιστορία της χώρας και ιδιαίτερα δύσκολη σε συνειδησιακό και πολιτικό επίπεδο (…) Η ΝΔ εξακολουθεί να τάσσεται κατά των μνημονιακών συνταγών λιτότητας.
Η «Αυγή» την επόμενη ημέρα έγραφε πρωτοσέλιδα: «Άκυρο το Μνημόνιο. Το καταψήφισε ο λαός».
Στις 16 Ιουλίου 2015 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εισηγούμενος την ψήφιση των προαπαιτούμενων μέτρων για την προαπαιτούμενη συμφωνία που θα μας οδηγήσει στο απαιτούμενο τρίτο μνημόνιο είπε μεταξύ άλλων: «Τα βάλαμε με ισχυρούς αντιπάλους όπου από τη μία μεριά ήταν το δίκιο και από την άλλη η οικονομική ισχύς (…) Έχουμε αφήσει παρακαταθήκη αξιοπρέπειας και δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο. Είμαι βέβαιος πως αυτός ο αγώνας θα φέρει κάποια στιγμή στην Ευρώπη καρπούς.(…) Είμαστε αναγκασμένοι να εφαρμόσουμε τη συγκεκριμένη συμφωνία. Δεν θα ωραιοποιήσω την κατάσταση αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να γίνουν στη χώρα (…) Βρισκόμαστε ενώπιον της ευθύνης μας. Εάν θεωρείτε ότι ο σημερινός εκβιασμός είναι πλαστός, είμαι έτοιμος να ακούσω τις εναλλακτικές. Εάν είναι πραγματικός δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να μοιραστούμε το βάρος της ευθύνης.(…) Δεν πιστεύω ότι τα διαρθρωτικά μέτρα θα ωφελήσουν την οικονομία, όμως είμαι υποχρεωμένος να τα εφαρμόσω».
Στις 5 Αυγούστου 2015, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Τρύφωνας Αλεξιάδης, σε τηλεοπτική του συνέντευξη στο MEGA, είπε μεταξύ άλλων: «Δεν θεωρώ ότι θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να παίζουμε ένα θέατρο ορισμένοι στην κυβέρνηση, μεταξύ των οποίων πρώτος εγώ, και να λέω “είμαι αναγκασμένος να υλοποιήσω ένα μέτρο και τι δύσκολα είναι τα πράγματα και πόσο δυστυχής είμαι κτλ”.
Εδώ έχουμε συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά όρια και μέσα σε αυτά τα όρια έχει αναγκαστεί η κυβέρνηση και το ‘χει περιγράψει με τον καλύτερο τρόπο ο πρωθυπουργός στη Βουλή, έχει αναγκαστεί η κυβέρνηση να προχωρήσει σε δύσκολες αποφάσεις. Δεν είμαστε ευτυχισμένοι γι’ αυτά τα πράγματα αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν βλέπουμε να υπάρχει άλλη λύση».
Σύντροφοι, έτσι τα έφερε η ζωή ώστε τώρα να παίρνω μέιλ που με «μαλώνουν» επειδή «άλλαξα και δε στηρίζω τον ΣΥΡΙΖΑ», «τι έπαθα με τον Αλέξη», «τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση» και διάφορα άλλα. Αν δε μπορούσε η κυβέρνηση να κάνει κάτι άλλο, ας μην ήθελε να γίνει κυβέρνηση. Μνημονιακές κυβερνήσεις και πρόθυμους μνημονιακούς πολιτικούς από τους άλλους χώρους, είχαμε αμέτρητους.
Επίσης, δεν περίμενα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε κάτι επαναστατικό. Ήλπιζα μόνο σε ένα μικρό πρώτο βήμα. Οι πολίτες το έκαναν. Ξεπέρασαν φόβους και σύνδρομα και έδωσαν την ψήφο τους σε ένα κόμμα που μιλούσε για Αριστερά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το έκανε το δικό του βήμα.
Έμεινε μαζί με το «παλιό» που δήθεν και τάχα μου θα το πολεμούσε.
Δεν άλλαξα εγώ, δε στήριξα ποτέ μία τέτοια κυβέρνηση, δεν στήριξα ποτέ τα Μνημόνια, δεν στήριξα ποτέ τον άγιο των νοικοκυραίων, Πανούση, δεν στήριξα ποτέ τον τιμωρό των καρκινοπαθών, Κουρουμπλή, δεν στήριξα ποτέ τον κυνισμό του κάθε Αλεξιάδη όπως δεν είχα στηρίξει και τον κυνισμό του κάθε Άδωνη Γεωργιάδη όταν έλεγε ότι η δόξα των μέτρων είναι όλη δική του και να μην τη δίνουμε στον Τόμσεν.
Επίσης, σαφώς και ήμουν από εκείνους που έλεγαν ότι όποιος ήθελε την άμεση ρήξη με τις Βρυξέλλες και την έξοδο από την ευρωζώνη δίχως δεύτερη κουβέντα, δεν θα ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ΚΚΕ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Αυτό τώρα πώς συνεπάγεται ότι μπορεί να ήθελα ένα τρίτο μνημόνιο μόνο ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να το εξηγήσει και οι διάφοροι προσωπολάτρες που μαγεύονται από το κουρασμένο χαμόγελό του.
Αν θυμάμαι καλά, ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για διαπραγμάτευση. Αυτό σημαίνει ότι θα απειλούσε, θα εκβίαζε και στην ανάγκη θα τα έσπαγε και θα ακολουθούσε εναλλακτικό σχέδιο.
Εναλλακτικό σχέδιο δεν είχε, «δεύτερες σκέψεις» δεν είχε, όπως ομολόγησε ο πρωθυπουργός εν μέσω της διαπραγμάτευσης (!) σε ομιλία του στο ευρωκοινοβούλιο, να απειλήσει δεν τόλμησε, να εκβιάσει δεν μπόρεσε, ε συγγνώμη αλλά αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση.
Ναι σε όλα είναι, γ...στε μας κι αφήστε μας είναι, δώστε κάτι καλέ κύριε είναι, αλλά διαπραγμάτευση δεν είναι.
Εν πάση περιπτώσει, βλέπετε ότι είμαι ευγενικός. Σας παρακαλώ να είστε κι εσείς ευγενικοί όποτε θέλετε να με «μαλώσετε».
Αντιλαμβάνομαι τις παρενέργειες της εμμονής να στηρίζεις ένα κόμμα που λέει ότι είναι αριστερό αλλά συνεργάζεται αρμονικότατα στα μνημόνια με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, όμως μη ξεσπάτε όπου να’ναι. Σας ευχαριστώ.
Αν τα μέτρα που κατεβάσατε μέχρι τώρα και όλα αυτά που θα κατεβάσετε, τα κατέβαζε ο Σαμαράς τι θα λέγατε, τι θα κάνατε.
Θα τα ψηφίζατε,ναι ή όχι;
Σ'αυτό απαντήστε και όλα τα άλλα περιττεύουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου