ΩΣ ΨΗΦΙΑΚΟ ΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ, Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΣΕ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΔΙΕΘΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Γράφει ο Κεν Μέικον

Στο πλαίσιο μιας ευρύτερης εκστρατείας για την επέκταση της παγκόσμιας επιρροής της στην ψηφιακή εποχή, η Ευρωπαϊκή Ένωση εισήγαγε μια σαρωτική διεθνή ψηφιακή στρατηγική που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε κεντρικές υποδομές, συστήματα ψηφιακής ταυτότητας και ρυθμιστικά πλαίσια που εγείρουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τις διαδικτυακές ελευθερίες και την ιδιωτικότητα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ανακοινώνοντας την πρωτοβουλία, τόνισε την πρόθεσή της να συνεργαστεί με ξένες κυβερνήσεις σε διάφορους τομείς, παρουσιάζοντας σε περίοπτη θέση τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας και αυτό που αποκαλεί «ψηφιακή δημόσια υποδομή».

Τα πλαίσια αυτά, τα οποία έχουν συγκεντρώσει ευρεία υποστήριξη από διακρατικούς οργανισμούς όπως τα Ηνωμένα Έθνη και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, προωθούνται ως εργαλεία για τον εξορθολογισμό του διασυνοριακού εμπορίου και τη βελτίωση της κινητικότητας.

Ωστόσο, για τους υποστηρικτές της ιδιωτικής ζωής, η στρατηγική εγείρει κόκκινες σημαίες λόγω της προώθησης διαλειτουργικών προγραμμάτων ψηφιακής ταυτότητας και ενός μοντέλου διακυβέρνησης προσανατολισμένου στην επιτήρηση υπό το πρόσχημα της αποτελεσματικότητας.

Σύμφωνα με τα έγγραφα στρατηγικής, ένας από τους στόχους της ΕΕ είναι η προώθηση της αμοιβαίας αναγνώρισης των ηλεκτρονικών υπηρεσιών εμπιστοσύνης, συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών ταυτοτήτων, σε όλα τα έθνη εταίρους όπως η Ουκρανία, η Μολδαβία και αρκετές χώρες των Βαλκανίων και της Λατινικής Αμερικής. 

Αυτό ευθυγραμμίζεται με τις φιλοδοξίες της ΕΕ να διαδώσει το μοντέλο του ψηφιακού πορτοφολιού ταυτότητας, μια πρωτοβουλία που οι ακτιβιστές για την προστασία της ιδιωτικής ζωής προειδοποιούν ότι θα μπορούσε να εδραιώσει τον κυβερνητικό έλεγχο στα προσωπικά δεδομένα.

Η στρατηγική περιγράφει επίσης μέτρα για την εμβάθυνση της συνεργασίας στον τομέα της παγκόσμιας ψηφιακής ρύθμισης, συμπεριλαμβανομένων των νόμων που διέπουν τον διαδικτυακό λόγο.

Ενώ πλαισιώνονται ως προώθηση της «ελευθερίας της έκφρασης, της δημοκρατίας και της ιδιωτικής ζωής των πολιτών», οι προσπάθειες αυτές συνδέονται στενά με την επιβολή του νόμου για τις ψηφιακές υπηρεσίες (DSA), ο οποίος επιβάλλει εκτεταμένη συμμόρφωση πλατφόρμας και παρακολούθηση συστημικού κινδύνου.

Η εφαρμογή της DSA περιλαμβάνει υποχρεώσεις σχετικά με την προστασία των παιδιών, ένα συχνά χρησιμοποιούμενο σκεπτικό για διευρυμένο έλεγχο περιεχομένου και απαιτήσεις ταυτοποίησης στο διαδίκτυο.

Στη σελίδα 11 της στρατηγικής, η ΕΕ δεσμεύεται να εντείνει τον αγώνα της κατά αυτού που αποκαλεί χειραγώγηση και παρέμβαση σε ξένες πληροφορίες (FIMI), υποσχόμενη αυξημένο καταλογισμό τέτοιων δραστηριοτήτων.

Αυτό ενισχύει την τάση προς τη θεσμοθέτηση του ελέγχου των πληροφοριών και την απονομιμοποίηση των ξένων αφηγήσεων κάτω από έναν εκτεταμένο ορισμό της παρέμβασης.

Η ΕΕ επιδιώκει επίσης να εδραιώσει το μοντέλο ψηφιακής διακυβέρνησης μέσω προγραμμάτων ευθυγράμμισης με χώρες όπως η Ινδία, η Βραζιλία, η Αίγυπτος και η Ουρουγουάη, ιδίως στους τομείς της διαλειτουργικότητας της ψηφιακής ταυτότητας και της ανάπτυξης δημόσιων υποδομών. 

Επαινεί το Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο του ΟΗΕ, μια συμφωνία που αποσκοπεί στη διαμόρφωση παγκόσμιων κανόνων για το διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της ψηφιακής ταυτότητας και της ρύθμισης του περιεχομένου, ως κοινό θεμέλιο για τη μελλοντική ψηφιακή τάξη.

Οι απαιτήσεις επαλήθευσης της ηλικίας περιλαμβάνονται επίσης στις προσπάθειες της ΕΕ, ιδίως μέσω της προώθησης της πράξης για τις ψηφιακές υπηρεσίες.

 Η στρατηγική ορίζει την «προστασία και ενδυνάμωση των ανηλίκων στο διαδίκτυο» ως παγκόσμια προτεραιότητα, γλώσσα που, ενώ προστατεύει εξωτερικά, συχνά χρησιμεύει ως πρόσχημα για την απαίτηση αυστηρότερων μηχανισμών επιτήρησης και εργαλείων ελέγχου πλατφόρμας.

Πλαισιώνοντας τον ψηφιακό μετασχηματισμό τόσο ως οικονομική επιταγή όσο και ως ζήτημα ασφάλειας, η στρατηγική της ΕΕ ενισχύει τη σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ της κρατικής εξουσίας και των εταιρικών υποδομών. 

Πρόκειται για ένα όραμα του ψηφιακού μέλλοντος όπου η επαλήθευση ταυτότητας, η κανονιστική εναρμόνιση και οι παγκόσμιες συνεργασίες συγχωνεύονται σε ένα αυστηρά διαχειριζόμενο οικοσύστημα, το οποίο μπορεί να αφήσει λίγο χώρο για ουσιαστική ιδιωτικότητα και ανώνυμη συμμετοχή στο διαδίκτυο.

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ