Μιχάλης Χαραλαμπίδης " Kυβέρνηση Εθνικής Αυτοπεποίθησης από πολιτικούς με υψηλό αίσθημα ευθύνης"

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ

 Μιχάλης Χαραλαμπίδης (μιλώντας σε Ρ/Σ)

Από το 2008 όταν καίγονταν η Ολυμπία και η Αθήνα, πολύ περισσότερο το 2009 –2010 η χώρα είχε ανάγκη μίας κυβέρνησης Εθνικής Αυτοπεποίθησης. Όχι ως σύνθεση του ένοχου υπαρκτού πολιτικού, λεγόμενου, προσωπικού, των μη κομμάτων, όπως τα ονομάζει η επιστήμη, αλλά ως υπέρβαση τους.

Αυτό μπορούσε να γίνει από δυνάμεις του υπαρκτού πολιτικού προσωπικού που θα χαρακτηρίζονταν από υψηλό αίσθημα ευθύνης, ανεξάρτητα από τις γραμμές, τις μανίες των ψευτοηγεσιών τους. Είτε από μια πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας που θα στηρίζονταν στο ηθικό κύρος του θεσμού και του ιδίου, την κρισιμότητα των στιγμών και το υψηλό επίπεδο απονομιμοποίησης των κομμάτων μη κομμάτων και των ψευτοηγεσίων τους.

Αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρότεινε μια κυβέρνηση 20 επαρκών πεφωτισμένων και σοβαρών προσώπων – όχι την κωμική κακιστοκρατία που υφίσταται η χώρα – και ζητούσε την συγκατάθεση του Κοινοβουλίου θα την είχε. Γιατί κανείς ψευτοαρχηγός δεν είχε και δεν έχει την νομιμοποίηση να αντιδράσει. Παραδείγματος χάριν στο ΚΚΚΑΣΟΡ το οποίο γνωρίζω ο υιός είχε και έχει το πλέον χαμηλό, έως ανύπαρκτο ποσοστό νομιμοποίησης και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το γνωρίζει. Τα κόμματα μη κόμματα τα συντηρεί ο δημόσιος προϋπολογισμός και σκοτεινά συμφέροντα. Όχι η διανοητική πολιτική παραγωγή και η ικανότητα των αρχηγών.

Με αυτόν τον τρόπο η χώρα θα εξασφάλιζε ένα υψηλό επίπεδο συνοχής, αποφασιστικότητας, ικανοτήτων και θα αντιμετώπιζε την χρηματιστική επίθεση, τον πόλεμο. Αν δείτε ένα πολύ χαρακτηριστικό βίντεο του Καλοκαιριού του 2008 στην Ολυμπία θα δείτε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να λέει. «Αυτό είναι πόλεμος». Το βίντεο αυτό αποκαλύπτει και πολλά άλλα πράγματα.

Αντί για πρωτοβουλίες ευθύνης που θα αντιμετώπιζαν μια έκτακτη κατάσταση υπήρξε το υψηλότερο επίπεδο ανευθυνότητας και τυχοδιωκτισμού. Η χώρα οδηγήθηκε στο μάτι του χρηματιστικού κυκλώνα ενώ μπορούσε να το αποφύγει.

Η ιστορική πρόκληση για την χώρα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας παραμένει. Μετά μάλιστα τα παθήματα και τον διασυρμό της αναδεικνύεται η ευθύνη αντί η ανευθυνότητα, η ωριμότητα, η σύνεση αντί της ελαφρότητας, της απερισκεψίας. Η Ελλάδα είχε και έχει τεράστιες δυνατότητες και δυναμικές. Βρέθηκε όμως αδύνατη Πολιτικά, Ακέφαλη. Τα πολιτικά ερείπια της μεταπολίτευσης δεν μπορούν να την υπερασπίσουν. Όχι μόνον αυτό. Αυτά είναι το πρόβλημα η όξυνση και όχι η επίλυση του.

ΠΟΛΙΣ-ΑΓΟΡΑ