KΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΑΝΔΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΟΤΙ ΕΝΩ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΘΑΝΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ COVID ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΑΜΗΛΟ ΦΑΛΚΙΔΕΥΟΥΝ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ!

MATTIAS DESMET:«ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ! ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ.ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ! ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ»

Λίγα φαινόμενα είχαν έντονο αντίκτυπο παγκοσμίως τόσο γρήγορα όσο η τρέχουσα επιδημία Coronavirus. Σε μηδενικό χρόνο, η ανθρώπινη ζωή αναδιοργανώθηκε πλήρως. Ρωτήσαμε τον Mattias Desmet, ψυχοθεραπευτή και καθηγητή κλινικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο, ποιες είναι οι συνέπειες και τι μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον.

Τι γίνεται με το άγχος σε ενήλικες;

Mattias Desmet – Σε ενήλικες υπάρχει επίσης φόβος, αλλά το αντικείμενο του φόβου είναι διαφορετικό. Μερικοί φοβούνται κυρίως τον ίδιο τον ιό. Μερικοί κάτοικοι δεν τολμούν να βγουν από τα σπίτια τους. Άλλοι φοβούνται τις οικονομικές συνέπειες των μέτρων. Και ακόμα άλλοι φοβούνται τις κοινωνικές αλλαγές που επιφέρουν. Φοβούνται την εμφάνιση μιας ολοκληρωτικής κοινωνίας. Όπως και εγώ (γέλια).

Τα ποσοστά θανάτου και νοσηρότητας που σχετίζονται με τον κορωνοϊό είναι ανάλογα με τις αντιδράσεις φόβου;

Mattias Desmet – ..οι επιβλαβείς επιπτώσεις της αντίδρασης της κυβέρνησης είναι δυσανάλογες με τον κίνδυνο για την υγεία από τον ιό. Επαγγελματικά, ασχολούμαι με δύο ερευνητικά προγράμματα για το Coronavirus. Ως εκ τούτου, δούλευα πολύ εντατικά με τα δεδομένα. Είναι σαφές ότι το ποσοστό θανάτου από τον ιό είναι αρκετά χαμηλό. 

Οι αριθμοί που αναφέρθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης βασίζονται, ας πούμε, σε έναν υπερβολικό ενθουσιασμό. Ανεξάρτητα από τυχόν προϋπάρχουσες ιατρικές καταστάσεις, σχεδόν όλοι οι ηλικιωμένοι που έχουν πεθάνει έχουν προστεθεί στη λίστα των θανάτων από τον ιό.

 Γνωρίζω προσωπικά μόνο ένα άτομο που έχει καταγραφεί ως νεκρό από τον κορωναϊό. Ήταν ένας ασθενής με καρκίνο σε τελικό στάδιο που πέθανε με και όχι εξαιτίας του κορωνοϊού. Η προσθήκη αυτών των τύπων θανάτων σε θανάτους από κορωνοιό αυξάνει τον αριθμό και αυξάνει το άγχος του πληθυσμού.

Πολλοί γιατροί από τα επείγοντα μου τηλεφώνησαν κατά τη διάρκεια του δεύτερου κύματος. Μερικοί μου έχουν πει ότι το τμήμα τους δεν ήταν καθόλου κατακλυσμένο από ασθενείς με κορωνοιό. 

Άλλοι μου έχουν μεταφέρει ότι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς στη μονάδα εντατικής θεραπείας είτε δεν έχουν σύνδρομο κορονωιού είτε έχουν συμπτώματα τόσο ήπια που θα είχαν αποσταλεί στο σπίτι για ανάρρωση, εάν είχαν διαγνωστεί με γρίπη. 

Όμως, δεδομένου του πανικού, αποδείχθηκε αδύνατο. Δυστυχώς, αυτοί οι γιατροί ήθελαν να παραμείνουν ανώνυμοι, έτσι ώστε το μήνυμά τους να μην φτάσει στα μέσα ενημέρωσης και στην κοινή γνώμη. Στη συνέχεια, μερικοί από αυτούς έλεγαν επίσης την ιστορία τους σε έναν δημοσιογράφο από το κανάλι ειδήσεων VRT, αλλά δυστυχώς δεν έχει φθάσει μέχρι σήμερα τίποτα. 

Και θέλω να αναφέρω ότι άλλοι γιατροί έχουν ερμηνεύσει τα εμφανή γεγονότα με εντελώς διαφορετικό τρόπο από αυτόν που περιγράφεται στη συμβατική περιγραφή.( και στην Ελλάδα ισχύει το ίδιο πολλοί γιατροί ξέρουν τρομερές αλήθειες και φοβούνται σε αυτό το καθεστωτικό πλαίσιο να μιλήσουν-διοχετεύουν πληροφορίες ανώνυμα δεξιά αριστερά τρομερές καταγγελίες)

Μας εκπλήσσει η εξαφάνιση της ικανότητας να επικριθεί η συναίνεση και τα μέτρα κατά του κορωνοϊού, ακόμη και στον ακαδημαϊκό κόσμο όπου τα επιστημονικά ιδανικά απαιτούν ένα τόσο κριτικό πνεύμα. Πώς το εξηγείτε;

Mattias Desmet – Μην κάνετε κανένα λάθος: στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στον ιατρικό κόσμο, πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται από αυτό που συμβαίνει. Έχω αρκετούς φίλους στον ιατρικό τομέα που δεν αποδέχονται το επίσημο αφήγημα.

 Λένε “Άνοιξε τα μάτια σου, δεν μπορείς να δεις ότι αυτός ο ιός δεν είναι η πανούκλα;” ” Αλλά πολύ συχνά, δεν το λένε δημοσίως. Επιπλέον, για κάθε φωνή κριτικής, ακολουθούν τριάντα της επίσημη εκδοχής,..

Αυτό είναι σημάδι δειλίας;

Mattias Desmet – Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι. Στην πραγματικότητα, μπορεί σε οποιοδήποτε σημείο να διακρίνουμε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα δεν πιστεύει την επίσημη εκδοχή και το λέει δημοσίως. 

Η δεύτερη ομάδα δεν την πιστεύει επίσης, αλλά την αποδέχεται δημοσίως επειδή, δεδομένης της κοινωνικής πίεσης, δεν τολμούν να κάνουν διαφορετικά. Τέλος, η τρίτη ομάδα πιστεύει πραγματικά στο κυρίαρχα αφήγημα και έχει έναν πραγματικό φόβο για τον ιό. Αυτή η τελευταία ομάδα βρίσκεται σίγουρα και στα πανεπιστήμια.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι οι επιστημονικές μελέτες, επίσης στο πλαίσιο αυτής της Coronacrise, αποκαλύπτουν πολύ διαφορετικά αποτελέσματα. Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, οι επιστήμονες μπορούν να υπερασπιστούν σχεδόν διαμετρικά αντίθετες θεωρίες ως τη μόνη αλήθεια. Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;

Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η δοκιμή PCR μπορεί να δώσει μεγάλο αριθμό ψευδών θετικά ( φανταστείτε το self) καθώς αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται ευρέως κατά τη διάγνωση. Όλα αυτά κάνουν την ανακρίβεια των αριθμών που δημοσιεύονται καθημερινά από τα μέσα ενημέρωσης… 

Και εδώ, παρατηρούμε ένα είδος αφελούς πίστης στην αντικειμενικότητα που μετατρέπεται στο αντίθετο: μια σοβαρή έλλειψη αντικειμενικότητας με σωρούς σφαλμάτων και αμέλειας. Επιπλέον, υπάρχει ένας απαίσιος σύνδεσμος μεταξύ της εμφάνισης αυτού του τύπου απόλυτης επιστήμης και της διαδικασίας χειραγώγησης και ολοκληρωτισμού της κοινωνίας. 

Στο βιβλίο της «The Origins of Totalitarianism», η γερμανοαμερικανίδα πολιτικός στοχαστής Hannah Arendt περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο πώς ξεκίνησε αυτή η διαδικασία, μεταξύ άλλων, στη ναζιστική Γερμανία. Για παράδειγμα, τα νεοσύστατα ολοκληρωτικά καθεστώτα βασίζονται γενικά στον «επιστημονικό» διάλογο. 

Δείχνουν μια ισχυρή προτίμηση για αριθμούς και στατιστικά στοιχεία, τα οποία εκφυλίζονται γρήγορα σε καθαρή προπαγάνδα, που χαρακτηρίζεται από μια ριζοσπαστική «αδιαφορία για τα γεγονότα». Για παράδειγμα, ο Ναζισμός στήριξε την ιδεολογία του στην ανωτερότητα της Αρίας φυλής. Μια ολόκληρη σειρά από τα λεγόμενα επιστημονικά δεδομένα υποστήριξε τη θεωρία τους. 

Γνωρίζουμε σήμερα ότι αυτή η θεωρία δεν είχε επιστημονική εγκυρότητα, αλλά οι επιστήμονες της εποχής χρησιμοποίησαν τα μέσα για να υπερασπιστούν τις θέσεις του καθεστώτος. Η Χάνα Άρεντ περιγράφει πώς αυτοί οι επιστήμονες επικαλέστηκαν αμφισβητήσιμα επιστημονικά δεδομένα και για να το τονίσει αυτό χρησιμοποιεί τη λέξη «τσαρλάτανοι». 

Περιγράφει επίσης πώς η εμφάνιση αυτού του τύπου της επιστήμης και των βιομηχανικών εφαρμογών της συνοδεύτηκε από αναπόφευκτη κοινωνική αλλαγή. Οι τάξεις έχουν εξαφανιστεί και οι φυσιολογικοί κοινωνικοί δεσμοί έχουν επιδεινωθεί, σε ένα αόριστο κλίμα φόβου, άγχους, απογοήτευσης και έλλειψης συνοχής. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι μάζες αναπτύσσουν πολύ συγκεκριμένες ψυχολογικές ιδιότητες. 

Όλοι οι φόβοι που στοιχειώνουν την κοινωνία συνδέονται με ένα «αντικείμενο» – για παράδειγμα, τους Εβραίους – έτσι ώστε οι μάζες να μπουν σε ένα είδος ενεργητικού αγώνα με αυτό το αντικείμενο. Και σε αυτήν τη διαδικασία κοινωνικής ρύθμισης των μαζών στη συνέχεια εμβολιάζεται μια εντελώς νέα πολιτική και συνταγματική οργάνωση: το ολοκληρωτικό κράτος.

Σήμερα, βλέπουμε ένα παρόμοιο φαινόμενο. Η ψυχολογική οδύνη, η έλλειψη συνοχής και η υποβάθμιση των κοινωνικών δεσμών είναι ευρέως διαδεδομένα στην κοινωνία. Στη συνέχεια έρχεται μια ιστορία που δείχνει ένα αντικείμενο φόβου, τον ιό, μετά ο πληθυσμός συνδέει έντονα τον φόβο και την ταλαιπωρία του με αυτό το αντικείμενο φόβου. 

Εν τω μεταξύ, όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάνουν μια συνεχή έκκληση για συλλογική καταπολέμηση του φονικού εχθρού. Οι επιστήμονες που μεταδίδουν την ιστορία στον πληθυσμό ανταμείβονται με τεράστια κοινωνική δύναμη. 

Η ψυχολογική τους δύναμη-επιρροή είναι τόσο μεγάλη που, σύμφωνα με την πρότασή τους, ολόκληρη η κοινωνία εγκαταλείπει απότομα μια σειρά από κοινωνικά έθιμα και αναδιοργανώνεται με τρόπο που κανείς, στις αρχές του 2020, δεν πίστευε ότι είναι δυνατόν.

Οι ολοκληρωτικοί ηγέτες κατανοούν διαισθητικά ότι η κοινωνική προσαρμογή ενισχύεται περαιτέρω βασανίζοντας τον πληθυσμό με έναν διεστραμμένο τρόπο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω πλήρως αυτήν τη στιγμή, αλλά η διαδικασία κοινωνικής προσαρμογής είναι εγγενώς αυτοκαταστροφική. 

Ένας πληθυσμός που επηρεάζεται από αυτήν τη διαδικασία είναι ικανός για τεράστιες ωμότητες προς τους άλλους, αλλά και προς τον εαυτό του. Δεν διστάζει να θυσιάσει τον εαυτό του. 

Αυτό εξηγεί γιατί, σε αντίθεση με τις απλές δικτατορίες, ένα ολοκληρωτικό κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει. Καταλήγει εντελώς αυτο-καταβροχθιζόμενο για να το πούμε έτσι. Αλλά αυτή η διαδικασία απαιτεί συνήθως πολλές ανθρώπινες ζωές.

Μέσα στην τρέχουσα κρίση και την αντίδραση της κυβέρνησης σε αυτήν, προσδιορίζετε τα ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά;

Mattias Desmet  – Απολύτως. Όταν απομακρυνόμαστε από την ιστορία του ιού, ανακαλύπτουμε κατ ‘εξοχήν μια ολοκληρωτική διαδικασία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Άρεντ, ένα προ-ολοκληρωτικό κράτος διακόπτει όλους τους κοινωνικούς δεσμούς του πληθυσμού. 

Οι απλές δικτατορίες το κάνουν σε πολιτικό επίπεδο – διασφαλίζουν ότι η αντιπολίτευση δεν μπορεί να ενωθεί – αλλά τα ολοκληρωτικά κράτη το κάνουν επίσης μεταξύ του πληθυσμού, στην ιδιωτική σφαίρα. Σκεφτείτε τα παιδιά που – συχνά ακούσια – καταγγέλλουν τους γονείς τους στην κυβέρνηση στα ολοκληρωτικά κράτη του 20ού αιώνα. 

Ο ολοκληρωτισμός επικεντρώνεται τόσο στον απόλυτο έλεγχο που δημιουργεί αυτόματα υποψίες μεταξύ του πληθυσμού, με αποτέλεσμα τα άτομα να κατασκοπεύουν και να καταγγέλλουν το ένα το άλλο. Λόγω των lockdown, οι άνθρωποι δεν τολμούν πλέον να μιλούν κατά της πλειοψηφίας και είναι λιγότερο ικανοί να οργανωθούν. 

Στην τρέχουσα κατάσταση δεν είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε τέτοια φαινόμενα, εκτός από πολλά άλλα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν τον αναδυόμενο ολοκληρωτισμό.

Ποιος είναι ο τελικός στόχος αυτού του ολοκληρωτικού κράτους;

Mattias Desmet – Στην αρχή, δεν απαιτεί τίποτα. Η εμφάνισή του είναι μια αυτόματη διαδικασία που συνδέεται αφενός με ένα μεγάλο άγχος του πληθυσμού και, αφετέρου, με μια αφελής επιστημονική σκέψη που θεωρεί ότι η απόλυτη γνώση είναι δυνατή. 

Σήμερα υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι η κοινωνία δεν πρέπει πλέον να βασίζεται σε πολιτικές αφηγήσεις αλλά σε επιστημονικά γεγονότα και αριθμούς, που ξεδιπλώνoυν το κόκκινο χαλί για τη βασιλεία της τεχνοκρατίας. Η ιδανική τους εικόνα είναι αυτό που ο Ολλανδός φιλόσοφος Ad Verbrugge αποκαλεί «εντατική αναπαραγωγή ανθρώπου». 

Ως μέρος μιας βιολογικής αναγωγικής και ιολογικής ιδεολογίας, συνιστάται μόνιμη βιομετρική παρακολούθηση και οι πληθυσμοί υπόκεινται σε συνεχείς προληπτικές ιατρικές παρεμβάσεις, όπως εκστρατείες εμβολιασμού. Όλα αυτά υποτίθεται ότι βελτιστοποιούν τη δημόσια υγεία. 

Και πρέπει να εφαρμοστεί μια ολόκληρη σειρά μέτρων ιατρικής υγιεινής: αποφυγή επαφής, χρήση μάσκας, απολύμανση συνεχώς των χεριών σας, εμβολιασμός κ.λπ. Για όσους κατέχουν αυτήν την ιδεολογία, δεν μπορείτε ποτέ να κάνετε αρκετά για να επιτύχετε το ιδανικό της καλύτερης δυνατής «υγείας». 

Σε ένα άρθρο εφημερίδας, διαβάζουμε ότι ο πληθυσμός πρέπει να φοβάται ακόμη περισσότερο. Μόνο τότε θα τηρήσει τα μέτρα που προτείνουν οι ιολόγοι. Για αυτούς, το να ξυπνήσουν το φόβο ισοδυναμεί με το ότι κάνουν το καλό. 

Όμως, σχεδιάζοντας όλα αυτά τα δρακόντεια μέτρα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ξεχνούν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι υγιείς, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, χωρίς επαρκή ελευθερία, ιδιωτικότητα και δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, αξίες που αυτή η ολοκληρωτική τεχνοκρατική άποψη αγνοεί εντελώς.

 Αν και η κυβέρνηση επιδιώκει μια τεράστια βελτίωση στην υγεία της κοινωνίας της, οι ενέργειές της θα την καταστρέψουν. Παρεμπιπτόντως και σύμφωνα με τη Hannah Arendt, αυτό είναι ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ολοκληρωτικής σκέψης: οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο από αυτό που αρχικά επιδίωξε…

Σήμερα, ο ιός δημιουργεί τον απαραίτητο φόβο στον οποίο βασίζεται ο ολοκληρωτισμός. Η ανακάλυψη ενός εμβολίου και η επακόλουθη εκστρατεία εμβολιασμού θα βοηθήσουν στην ανακούφιση αυτού του φόβου και θα τερματίσουν αυτήν την ολοκληρωτική επιδημία;

Το τρομερό σενάριο για την εξόντωση των ανεμβολίαστων.

Mattias Desmet  – Ένα εμβόλιο δεν θα λύσει το τρέχον αδιέξοδο. Επειδή στην πραγματικότητα, αυτή η κρίση δεν είναι κρίση υγείας, είναι μια βαθιά κοινωνική, ακόμη και πολιτιστική κρίση. Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει ήδη ανακοινώσει ότι μετά τον εμβολιασμό, τα μέτρα δεν θα εξαφανιστούν έτσι. 

Σε ένα πρόσφατο άρθρο, μπορούμε ακόμη να διαβάσουμε ότι είναι εντυπωσιακό να σημειωθεί ότι οι χώρες που έχουν ήδη προχωρήσει πολύ στην εκστρατεία εμβολιασμού – όπως το Ισραήλ και η Μεγάλη Βρετανία – παραδόξως συνεχίζουν να ενισχύουν τα μέτρα με σημαντικό τρόπο. Αντίθετα, προβλέπω αυτό το σενάριο: παρά τις πολλά υποσχόμενες μελέτες, το εμβόλιο δεν θα προσφέρει λύση. 

Και η τύφλωση που συνοδεύεται από την κοινωνική προσαρμογή και τον ολοκληρωτισμό θα επιρρίψει την ευθύνη σε εκείνους που δεν ακολουθούν το επίσημα αφήγημα ή / και αρνούνται να εμβολιαστούν. Θα χρησιμεύσουν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. 

Θα προσπαθήσουν να τους αποσιωπήσουν. Και αν αυτό είναι επιτυχές, θα έρθει το τρομακτικό σημείο ανατροπής στη διαδικασία του ολοκληρωτισμού: μόνο μετά την πλήρη εξάλειψη της αντιπολίτευσης, το ολοκληρωτικό κράτος θα δείξει την πιο επιθετική του μορφή. Στη συνέχεια γίνεται – για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της Χάνα Άρεντ – ένα τέρας που τρώει τα παιδιά του. Με άλλα λόγια, το χειρότερο ίσως δεν ήρθε ακόμη.

Ποιες είναι οι σκέψεις σας αυτή τη στιγμή;

Mattias Desmet – Νομίζω ότι τα ολοκληρωτικά συστήματα γενικά έχουν όλες τις ίδιες τάσεις να απομονώσουν μεθοδικά τους πληθυσμούς και ότι τα «άρρωστα» μέρη τους να τα απομονώνουν αργότερα και να τα σφραγίζουν σε στρατόπεδα, με σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης. 

Αυτή η ιδέα προτάθηκε επίσης αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της Coronacrise, αλλά απορρίφθηκε ως “ανεφάρμοστη” λόγω της κοινωνικής αντίστασης.(σσ. αυτό που έκανε πιλοτικά η Γερμανία δημιουργώντας τύπου σταρτόπεδα συγκέντρωσης για αντιφρονούντες κόβιντ rt) Αλλά αυτή η αντίσταση θα συνεχιστεί εάν ο φόβος συνεχίσει να αυξάνεται; 

Ίσως να υποψιάζεστε ότι είμαι υπερβολικά παρανοϊκός, αλλά ποιος θα πίστευε, στις αρχές του 2020, ότι η κοινωνία μας θα μοιάζει με αυτήν που είναι σήμερα; Η διαδικασία του ολοκληρωτισμού βασίζεται στο υπνωτιστικό αποτέλεσμα ενός αφηγήματος και μπορεί να σπάσει μόνο από ένα άλλο αφήγημα. 

Ελπίζω λοιπόν ότι περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν τον υποτιθέμενο κίνδυνο του ιού και την ανάγκη για τα τρέχοντα μέτρα, και τολμούν να μιλήσουν δημόσια.(σσ. αυτό είναι το φάρμακο διαρκής δημόσια αμφισβήτηση )

Τι μας λέει η τρέχουσα κρίση για τη σχέση μας με τον θάνατο;

Mattias Desmet  – Η επικρατούσα επιστήμη αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως μια μηχανιστική αλληλεπίδραση ατόμων και άλλων στοιχειωδών σωματιδίων που συγκρούονται τυχαία και παράγουν όλα τα είδη φαινομένων, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. 

Αυτή η επιστήμη μας κάνει απελπισμένους και αβοήθητους όταν αντιμετωπίζουμε το θάνατο. Ταυτόχρονα, η ζωή βιώνεται ως ένα εντελώς ασήμαντο και μηχανιστικό κέρδος, αλλά προσκολλώνται σε αυτήν σαν να ήταν το μόνο πράγμα που έχουμε και σκοπεύουμε να εξαλείψουμε οποιαδήποτε συμπεριφορά που μπορεί να μας εκθέσει στην απώλεια της. Και είναι αδύνατο. 

Παραδόξως, το γεγονός ότι ριζικά επιχειρούμε να αποφύγουμε κινδύνους, για παράδειγμα με μέτρα κατά του κορωνοϊού, δημιουργεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Απλώς κοιτάξτε την κολοσσιαία παράπλευρη ζημιά που δημιουργούν αυτά τα μέτρα.

Βλέπετε την τρέχουσα κοινωνική εξέλιξη να κινδυνεύει. Πώς βλέπετε το μέλλον;

Mattias Desmet  – Είμαι πεπεισμένος ότι κάτι όμορφο θα προκύψει από όλα αυτά. Η υλιστική επιστήμη ξεκινά από την ιδέα ότι ο κόσμος αποτελείται από υλικά σωματίδια. Ωστόσο, αυτή η επιστήμη αποκαλύπτει ακριβώς ότι η ύλη είναι μια μορφή συνείδησης, ότι δεν υπάρχει βεβαιότητα και ότι το ανθρώπινο πνεύμα δεν καταφέρνει να συλλάβει τον κόσμο. 

Για παράδειγμα, ο Δανός φυσικός και ο νικητής του βραβείου Νόμπελ Niels Bohr υποστήριξε ότι τα στοιχειώδη σωματίδια και τα άτομα συμπεριφέρονται ριζικά ανορθολογικά και παράλογα. Σύμφωνα με τον ίδιο, θα ήταν καλύτερα κατανοητά από την ποίηση παρά από τη λογική.

Θα έχουμε παρόμοια πολιτική εμπειρία. Στο εγγύς μέλλον, θα κάνουμε ίσως την πιο εκτεταμένη προσπάθεια στην ιστορία μας να ελέγξουμε τα πάντα με τεχνολογικό και ορθολογικό τρόπο. Τελικά, αυτό το σύστημα θα αποδειχθεί αναποτελεσματικό και θα αποκαλύψει την ανάγκη μας για μια εντελώς διαφορετική κοινωνία και πολιτική. 

Το νέο σύστημα θα βασίζεται περισσότερο στον σεβασμό για αυτό που τελικά είναι αόριστο στο ανθρώπινο μυαλό και στον σεβασμό για την τέχνη και τη διαίσθηση που ήταν στο επίκεντρο των θρησκειών.

Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια αλλαγή παραδείγματος;

Mattias Desmet  – Χωρίς αμφιβολία. Αυτή η κρίση ανακοινώνει το τέλος ενός πολιτιστικού ιστορικού παραδείγματος. Μέρος της μετάβασης έχει ήδη γίνει στην επιστήμη. 

Οι ιδιοφυΐες που έθεσαν τα θεμέλια της σύγχρονης φυσικής, η θεωρία των σύνθετων και δυναμικών συστημάτων, η θεωρία του χάους και η μη-Ευκλείδεια γεωμετρία είχαν ήδη καταλάβει ότι δεν υπάρχει μία αλλά πολλές διαφορετικές λογικές, ότι σε όλα υπάρχει ένα μέρος της εγγενούς υποκειμενικότητας και ότι οι άνθρωποι ζουν σε άμεσο συντονισμό με τον κόσμο γύρω τους και όλες τις πολυπλοκότητες της Φύσης. 

Επιπλέον, ο άνθρωπος είναι ένα ον που στην ενεργητική του ύπαρξη εξαρτάται από τους ομοίους του. Οι φυσικοί το γνώριζαν αυτό για λίγο, τώρα είναι η σειρά των υπόλοιπων μας! 

Παρακολουθούμε επί του παρόντος την τελευταία ώθηση της παλιάς κουλτούρας ελέγχου και λογικής κατανόησης που θα δείξει με αστραπιαία ταχύτητα την απόλυτη αποτυχία που φέρνει και την αδυναμία της να οργανώσει πραγματικά μια κοινωνία με αξιοπρεπή και ανθρώπινο τρόπο.sott 27/3/21 (τίτλος άρθρου συνέντευξης «Η αναδυόμενη ολοκληρωτική δυστοπία»)

ΠΗΓΗ