ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ
Γράφει ο Γεώργιος Τζανάκης
Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔρχεται καὶ φέρνει τὴν Χάρι Του σὰν τὶς σταγονίτσες τῆς δροσιᾶς.
«Ἐπεφοίτησε δὲ καὶ ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, οἷόν τινας δρόσου ψεκάδας μιμουμένη». ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ PG69 1148
Ψεκάδες λένε οἱ ἅγιοι αὐτὲς τὶς σταγονίτσες. Καὶ, ἄρα, ψεκασμένοι ὅσοι τὶς δέχονται. (Βέβαια οἱ τυραννίσκοι φασίστες ἄρχοντες τῆς σήμερον, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, λοιδωροῦν καὶ ὑβρίζουν ὅσους δὲν ὑποκύπτουν στὶς πιέσεις τους καὶ τοὺς ἀποκαλοῦν ψεκασμένους, χωρὶς νὰ ὑποψιάζονται τὰ παραπάνω καὶ τὰ παρακάτω).
«Τὰ βάθη τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων καθάπερ τινὰς αὔλακας ἄρδων, καὶ μεθύσκων, καὶ εἰς καρπογονίαν διεγείρων· ὥστε πληθυνθῆναι τὰ γεννήματα τῆς δικαιοσύνης αὐτῶν, οὐ μόνον διὰ τοῦ ποταμοῦ (τουτέστι τῆς τοῦ Πνεύματος χάριτος), ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν φερομένων ψεκάδων, ὡς παρά τινων νεφελῶν τῶν διδασκάλων, τουτέστι διὰ τῶν νοημάτων τῶν θείων Γραφῶν.» ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 580
Ψεκασμένοι, λοιπόν, ὅσοι δέχονται τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ ὄχι τὶς προτροπὲς τῶν ψευδοδιδασκάλων καὶ τῶν ψευδοποιμένων.
Χρέος τῶν γνησίων ποιμένων νὰ ψεκάσουν μὲ τὴν διδασκαλία τους τὸν πνευματικὸ κῆπο τῶν ψυχῶν. «Πάλι ὁ νόμος τῆς διδασκαλίας μᾶς ὡθεῖ γιὰ νὰ μιλήσουμε. Πάλι μᾶς ἐκβιάζει μὲ τὶς μικρὲς σταγονίτσες (ψεκάδες) τῆς διδασκαλίας μας νὰ ποτίσουμε τὸν πνευματικὸ κῆπο» λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος:
«Πάλιν ἡμᾶς ὁ τῆς διδασκαλίας νόμος πρὸς τὸ λέγειν ἀνίστησι· πάλιν τὴν μικρὰν ἡμῶν ψεκάδα τὸν πνευματικὸν ἀρδεῦσαι παράδεισον ἐκβιάζεται». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ TLG Sermones xli σελ61
Ἐπειδὴ στέκουμε στὸ σκάμμα τῆς διδασκαλίας … ὅλους σας θὰ σᾶς δροσίσουμε μὲ τὶς ὀφειλόμενες ψεκάδες τοῦ λόγου, ἀναφωνεῖ καὶ ὁ μελίρρυτος Χρυσόστομος.
«Ἀγαπητοὶ, ἐπειδήπερ ἐν τῷ σκάμματι τῆς διδασκαλίας ἑστήκαμεν, … πᾶσιν ὑμῖν τὰς παρ’ ἡμῶν ὀφειλομένας ψεκάδας τοῦ λόγου δροσίσωμεν». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG59 591
Δὲν εἶναι ὅμως μόνον οἱ ψεκασμένοι ἀπὸ τὶς διδασκαλίες τῶν ἁγίων πατέρων ποὺ μένουν μὲ σταθερὴ γνώμη καὶ ἀγωνιζόμενοι μὲ κάθε τίμημα, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς τιμωρίες τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων.
Ὑπάρχουν καὶ αὐτοὶ ποὺ μοιάζουν μὲ τοὺς μωροὺς, τοὺς ἀνοήτους, ποὺ τὴν πνευματικὴ οἰκοδομὴ τὴν στήριξαν στὴν ἄμμο τῆς «κατὰ γνώμην ἀβεβαιότητος». Δὲν εἶχαν βεβαία-σταθερὴ ἀπόφασι καὶ γνώμη.
Ἔμειναν στὴν ἄμμο τῶν ἀνθρωπίνων διαβεβαιώσεων καὶ προτροπῶν, εἶτε ἱεραρχῶν, εἶτε κληρικῶν, εἶτε «ἐπιστημόνων», εἶτε πολιτικῶν. Ἐκεῖ ἔχτισαν.
Μόλις ἦρθαν οἱ σταγόνες τῶν πειρασμῶν, (ψεκάδες πειρασμῶν –ψεκασμένοι καὶ αὐτοί) ὁ φόβος τῶν ἀσθενειῶν, οἱ τιμωρίες τῶν ἀρχόντων, ἡ ἀπώλεια τῶν ἀνέσεων, ἡ τρομακτικὴ φασιστικὴ προπαγάνδα, ἡ προδοσία τῶν ψευδοποιμένων, δηλαδὴ ὁ βαρὺς χείμαρος τῶν ἐφόδων τοῦ πονηροῦ ὑπέσκαψε τὰ θεμέλια καὶ διέλυσε καὶ διασκόρπισε τὴν οἰκοδομή.
«Οὐ γὰρ ἤκουσεν οὗτος παρὰ τοῦ προφήτου ∆αβὶδ, ὅτι Μακάριοι οἱ φυλάσσοντες κρίσιν· οἱ φυλάσσοντες, οὐχὶ οἱ καταλύοντες. Οὗτοί εἰσιν οἱ τοῖς μωροῖς ὁμοιωθέντες, οἱ ἐπὶ τῆς ψάμμου, τῆς κατὰ τὴν γνώμην ἀβεβαιότητος, τὸν θεμέλιον τῆς πνευματικῆς τιθέντες οἰκοδομῆς, ὃν ὀλίγαι ψεκάδες πειρασμῶν, καὶ βραχὺς χείμαῤῥος τῶν τοῦ πονηροῦ ἐφόδων, ὑφελκύσας (=ὑπέσκαψε) τὴν ὑποβάθραν, διέλυσέ τε καὶ διεσκόρπισεν». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 31 1401
Καὶ βρέθηκαν ὅσοι θέλουν νὰ κρατήσουν τὴν πίστι, νὰ τηρήσουν τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων, νὰ καρποφορήσουν τὰ ἔργα τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, βρέθηκαν διωκόμενοι ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ τὰ δαιμόνια καὶ τοὺς ὑπηρέτες του, εἴτε τοὺς ἐν ἐξουσίαις ἄρχοντες, εἴτε τοὺς συγχρόνους Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους. Λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος -ἐρμηνεύων τὸ «Ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεὰν»- ὅτι ἄρχοντες εἶναι τὰ πονηρὰ πνεύματα καὶ αὐτὰ μᾶς ἐπιτίθενται θέλοντας νὰ μᾶς ἐξαπατήσουν:
«Ἄρχοντές εἰσι τὰ πονηρὰ πνεύματα, ὡς ὁ μακάριος Παῦλος ἡμᾶς διδάσκει· … Αὐτοὶ οὖν προσβάλλουσιν ἡμῖν, βουλόμενοι ἀπατῆσαι». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55 705
Οἱ δαίμονες βέβαια δὲν ἔρχονται οἱ ἴδιοι νὰ ἐκτελέσουν τὰ ἔργα τους. Χρησιμοποιοῦν ἀνθρώπους, ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας, ἀπομακρυσμένους ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ θέλουν νὰ συνυπάρχουν μὲ τὴν ἀνομία. Καὶ στόχος τους ἡ ἐξαπάτησις τῶν ἀνθρώπων.
Χρησιμοποιοῦν κατ᾿ ἀρχὴν τοὺς ἄρχοντες, τοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας:
«Ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν. Ἔθλιβόν με, φησὶν, οἱ κατὰ καιροὺς ἄρχοντες, ἐχθροὶ ὄντες τῆς ἀληθείας». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 505
Καὶ ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος περιγράφων τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ ἀντίχριστος θὰ ἐπικρατήσῃ σαφέστατα ἀναφέρει ὅτι τοποθετεῖ (ὁ διάβολος) δημάρχους (ἄρχοντες τοῦ λαοῦ) γιὰ νὰ ἐπιτελέσουν τὸ πρόσταγμα:
«Τοιοῦτον γὰρ τρόπον σκευάζει ὁ τύραννος, ἵνα πάντες τὴν σφραγῖδα τοῦ θηρίου βαστάζωσιν, ὅταν ἔλθῃ ἀπατῆσαι τὰ σύμπαντα, ἐν τῷ καιρῷ τῷ ἰδίῳ, ἐν σημείοις, εἰς τὸ πλήρωμα τῶν καιρῶν· καὶ εἶθ’ οὕτως ἀγοράσαι τὰ βρώματα καὶ πᾶν εἶδος· καὶ δημάρχους ἱστᾷ ἐπιτελεῖν τὸ πρόσταγμα». ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ. (Λόγος στὴ παρουσία τοῦ Κυρίου καὶ γιὰ τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου καὶ τὴν παρουσία τοῦ ἀντιχρίστου. ΕΡΓΑ. Τομ. Δ΄. 1992 ἐκδ. Περιβόλι τῆς Παναγίας).
(Δὲν νομίζω νὰ χρειάζεται νὰ ἀναφέρουμε ἀναλυτικὰ ὅσους βρίσκονται σήμερα στὰ κρατικὰ καὶ ἐκκλησιαστικά ἀξιώματα καὶ νὰ ἐξετάσουμε ἄν εἶναι … φίλοι ἤ ἐχθροὶ τῆς ἀληθείας…. καὶ τίνος τὸ πρόσταγμα ἐπιτελοῦν)
Ὅλοι αὐτοὶ, ἄρχοντες κυβερνητικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, καταδιώκουν τοὺς δικαίους γιατί οἱ ἴδιοι ἔχουν ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ.
«Αὕτη ἡ αἰτία τοῦ καταδιώκειν τὸν δίκαιον, τὸ μακρὰν ἑαυτοὺς ἀποστῆσαι τοῦ θείου νόμου». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 505
Θὰ ἀναρωτηθῇ κανεὶς, καλὰ οἱ πολιτικοί τὰ γνήσια ἤ νόθα τῆς εὐρωδαιμονομασωνίας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐκκλησιαστικοί; [1] Οἱ σύγχρονοι γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι; Ναί! φωνάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.
Εἶναι μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεῖο Νόμο ὅσοι πολεμοῦν τὸν δίκαιο. Διότι καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι κατεδίωκαν τοὺς ἀποστόλους πλησιάζοντες τὴν ἀνομία. … Γι᾿ αὐτὸ ἀπομακρύνθησαν ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία γιατὶ δὲν πείσθηκαν στὴν διδασκαλία τῶν ἀποστόλων.
«Πόῤῥω γὰρ τῶν θείων νόμων εἰσὶν οἱ τὸν δίκαιον πειρώμενοι πολεμεῖν. Καὶ γὰρ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι κατεδίωκον τοὺς ἀποστόλους, προσεγγίζοντες τῇ ἀνομίᾳ … ∆ιὰ τοῦτο καὶ ἐμακρύνθησαν ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ εὐαγγελικοῦ, ἀπειθήσαντες τῇ διδασκαλίᾳ τῶν ἀποστόλων». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55 703
Γι᾿ αὐτὸ καταδιώκουν τοὺς κληρικοὺς ποὺ πιστοὶ στὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἁγίων του δὲν δέχονται τὴν ὑποταγὴ στὸν καίσαρα, δὲν δέχονται τὴν σκλαβιὰ τοῦ ἀνθρώπου, δὲν δέχονται νὰ γίνουν πλασιὲ τῶν ὑγιειονομικῶν ἀπατεώνων, δὲν δέχονται νὰ γίνουν ὄργανα τοῦ ἀντιχρίστου καὶ συνεργοί του, ἀλλὰ ἐπιμένουν νὰ μαρτυροῦν τὴν ἀλήθεια τοῦ Πνεύματος, ψεκασμένοι ἀπὸ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὸ δὲν γίνεται ἀπὸ λάθος, ἀπὸ συναρπαγή, ἐπειδὴ παρεσύρθησαν. Θέλουν, ἐπιθυμοῦν –βούλονται, λέγει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος- νὰ συνυπάρχουν μὲ τὴν ἀνομία, γι’ αὐτὸ διώκουν τοὺς δικαίους, οἱ ἀψέκαστοι ἀπὸ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ.
«Οὐδὲ γάρ τις διώκει τὸν δίκαιον μὴ ἀνομίᾳ συνεῖναι βουλόμενος». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 541
Αὐτὰ εἶναι λίγα ἀπ᾿ ὅσα λένε οἱ ἅγιοι γιὰ τοὺς ψεκασμένους ποὺ διώκονται… Ὅσοι πιστεύουν ἀδιστάκτως στὸν Θεὸ δὲν τὰ χρειάζονται οὔτε αὐτά. Πολὺ περισσότερο δὲν χρειάζονται τὶς ἀρλοῦμπες ποὺ ἐκστομίζουν οἱ διάφοροι μεγαλοσχήμονες θεολογοῦντες κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, «θεολόγοι» τῶν λόγων καὶ τῶν συλλογισμῶν καὶ τῶν ἀποδείξεων.
Ἕχουν δεῖ τὰ ἔργα τοῦ Πνεύματος ποὺ πιστώνουν –κάνουν πιστευτὸ- τὸν περὶ Θεοῦ λόγο καὶ δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν οἱ ἔντεχνες λογικὲς ἀποδείξεις μὲ τὴν ψευτοσοφία τοῦ κόσμου τούτου, οὔτε οἱ μασκοφορεμένοι ἱεράρχες, εἴτε ἐπιδεικνύουν τὰ τρυπημένα μπρατσάκια τους, (ἄν γινόταν ἀλλοὺ ἡ ἐνεσοῦλα θὰ μᾶς … ἔδειχναν .. τὸ μέρος;), εἴτε ἀπειλοῦν καὶ τιμωροῦν καὶ ἐκβιάζουν καὶ μωρολογοῦν.
Μακάρι νὰ δώσῃ ὁ Θεός νὰ πιστεύσουμε ἀξίως, ὥστε νὰ μεταφέρουμε στὸν τυραννισμένο καὶ ἐξαπατημένο, ἀλλὰ καὶ ὑπέυθυνο γιὰ τὴν ἀδιαφορία του, λαὸ τοῦ Θεοῦ πέντε κουβέντες ἀπὸ τὰ λόγια τῶν ἁγίων, ὅπως παρακαλοῦσε ὁ Μέγας Βασίλειος ὅταν λαλοῦσε στὴν μεγάλη ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.
«Πίστις ἡγείσθω τῶν περὶ Θεοῦ λόγων· πίστις, καὶ μὴ ἀπόδειξις. Πίστις, ἡ ὑπὲρ τὰς λογικὰς μεθόδους τὴν ψυχὴν εἰς συγκατάθεσιν ἕλκουσα· πίστις, οὐχ ἡ γεωμετρικαῖς ἀνάγκαις, ἀλλ’ ἡ ταῖς τοῦ Πνεύματος ἐνεργείαις ἐγγινομένη. […]
Ἀλλ’ οὐχὶ καὶ νῦν ταῦτα εὐδοκιμεῖ, οὐδὲ τὰ τοῦ Πνεύματος ἔργα τὸν περὶ Θεοῦ λόγον πιστοῦται· ἀλλ’ ἔντεχνοι ἀποδείξεις, ἐν τῷ πιθανῷ τῆς τοῦ κόσμου σοφίας ἔχουσαι τὴν ἐλπίδα, οὐκ ἐν τῷ ἰσχυρῷ καὶ ἐναργεῖ τῆς τοῦ Πνεύματος ἀποκαλύψεως, ἣν, διὰ τῶν ἐν ἁπλότητι καρδίας ἀπεριεργάστως πεποιθότων Θεῷ, τῆς σωτηρίας ἕνεκεν τῶν πολλῶν ἐπιδείκνυται.
Ἀλλ’ εἴθε κἀμοὶ γένοιτο πιστεῦσαι ἀξίως, ἵνα λαλήσω νῦν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ μεγάλῃ ταύτῃ πέντε λόγους ἐν τῷ νοΐ μου». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 30 104
Νομίζω ὅτι πλέον εἶναι καιρὸς, ἄν δὲν εἶναι πολὺ ἀργά, νὰ ἀγωνιστοῦμε νὰ διαῤῥήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν καὶ ἀποῤῥίψωμεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν. (Ψαλμ. Β’3) Αὐτὸ νομίζω εἶναι τὸ ἀνθρώπινο χρέος μας καὶ ὁ Θεὸς θὰ φροντίσῃ γιὰ τὴν ἔκβασι.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης.
Ἀκρωτήρι Χανίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου