Ο ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΟΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ Ή Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΚΕΨΗ
Γράφει ο Γιώργος Βολουδάκης
Έχω καιρό να γράψω εδώ κάτι κι ο λόγος (αιτία) είναι ότι στο διαδίκτυο ο λόγος (γραπτή -αλλά και προφορική-ομιλία) γίνεται τις περισσότερες φορές σκιά του εαυτού του.
Συμπλέκονται ανόμοια υλικά σκέψης, γκρεμίζονται οντότητες με σαπουνόφουσκες, φτιάχνονται φορέματα που καμώνονται τις βασιλικές αλουργίδες ενώ πρόκειται για φτηνές συνθετικές λουρίδες από χαμαίζηλη υπερηφάνεια.
Κι αν ο μακαριστός μου φίλος, ο Νίκος ο Καρούζος που είχε γράψει ότι «η ποίηση είναι οίηση» ζούσε να δει όλα αυτά τα «οψώνια της γελοιότητος» που γράφονται στο διαδίκτυο, θα έγραφε ξανά ολόκληρη την «ΩΔΙΚΗ SEMPER, ΑΝΤΙ-ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ» και αρχίζοντας θα μετέτρεπε τον τριπλό αφορισμό του κάπως έτσι:
«το διαδίκτυο συναρπάζει ζωύφια
συναρπάζει ζωύφια το διαδίκτυο
ζωύφια το διαδίκτυο συναρπάζει»
Αφορμή μου έδωσε μια δημοσίευση με τον βαρύγδουπο τίτλο «Μεταξύ υπάρξεως και ανυπαρξίας (Ένα μαθηματικό πρόβλημα και πρόσκλησις εις “υπαρκτήν” πραγματικότητα)»
Όταν διαβάζω βαρύγδουπους τίτλους είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο "αρθρογράφος" είναι ισχνότερος του θέματος που θέλει να πραγματευτεί...Συνήθως αυτό αποδεικνύεται όταν ο επίδοξος "συγγραφεύς" μπει στην ουσία της πραγματείας του ή καλύτερα της πραμάτειας του;... Στην περίπτωση όμως του εν λόγω "πονήματος" η υποψία μου έγινε θλιβερή διαπίστωση με το "καλημέρα"...
Το υπογράφει κάποιος που κρύβεται (και καλά κάνει) πίσω από το ψευδώνυμο (στην κυριολεξία) «κυανούς ουρανός»!!! Η έπαρση και μόνο του ψευδωνύμου, μου θυμίζει έναν φυσιωμένο στίχο του Ελύτη που ως ζηλωτής αντιγράφει τους θείους στίχους του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού: «Ανοίξω το στόμα μου και πληρωθήσεται πνεύματος» και χωρίς να διδαχθεί από την ταπεινοφροσύνη του Αγίου, γράφει σχεδόν ξεδιάντροπα: «Ανοίγω το στόμα μου κι αναγαλλιάζει το πέλαγο»!!!
Αλλά εδώ το θράσος αποδεικνύεται πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του Ελύτη, γιατί τουλάχιστον ο Ελύτης είχε ένα τεράστιο ταλέντο το οποίο κακοποίησε με την υπερηφάνειά του, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε ούτε το νυχάκι του Ελύτη που όμως επιμένει να αυτοαποκαλείται «κυανούς ουρανός»!!!
Αρχίζει το άρθρο και εγώ αρχίζω να ασθμαίνω από θλίψη, καθώς η παντελής έλλειψη συγγραφικής δεξιότητας επιχειρείται να καλυφθεί με ένα σαχλό ανέκδοτο που θα ήταν απλά για κλάματα αν δεν περιείχε τόση πνευματική στραβομάρα που καταντάει υβριστική ψευδοθεολογία...
«Είμαι ο René Descartes, ο φιλόσοφος που διετύπωσε το "σκέπτομαι άρα υπάρχω"!Ο Άγιος (Πέτρος) με ουράνια (κυανή μήπως;) γαλήνη απήντησε :– Καλά! δεν υπάρχεις αλλά μην το σκέπτεσαι…»
Όποιος το σκαρφίστηκε είχε σίγουρα βλάσφημο πνεύμα αφού ο οποιοσδήποτε Άγιος είναι αδύνατον να υποτιμήσει κάποιον με αυτήν την ειρωνεία. Αλλά και η αναπαραγωγή του "ανεκδότου" ως έχει είναι εξ ίσου βλάσφημη, βάζοντας τις βάσεις της αιρετίζουσας άποψης περί ανυπαρξίας των απίστων...
Θα μπορούσε τουλάχιστον να βάλει στα λόγια του Αγίου το Ορθόδοξο πνεύμα: «όμως René Descartes το διετύπωσες ανάποδα! Έπρεπε να πεις:" υπάρχω άρα σκέπτομαι"»
Ψιλά γράμματα...Παρακάμπτοντας τα ανώτερα μαθηματικά του δημοτικού και τα υπαρξιακά προβλήματα των...αριθμών(!), θα μπορούσα να αρχίσω εδώ να αριθμώ όλες τις φάλτσες θέσεις του άρθρου και να τις αναιρώ με λόγια μεγάλων στοχαστών και Αγίων Πατέρων αλλά τότε θα έπεφτα κι εγώ στο λάκο από τον οποίο προσπαθώ να ανασύρω τον αδελφό.
Θα αρκεστώ λοιπόν σε μία αιρετίζουσα θέση που είναι και η σοβαρότερη παραφωνία.
«Μόνος ο άπιστος περνά στην ανυπαρξία, αφού αδυνατεί να δώσει κύρος στην ύπαρξίν του».
Πολύ βολικό θα ήταν για τους απίστους απλά να μην υπάρχουν. Αλλά και τα άλογα ζώα που σίγουρα «δεν δίδουν κύρος στην ύπαρξίν τους» υπάρχουν!!! Τίποτε δεν εξαφανίζεται δεν παύει να υπάρχει, πόσο μάλλον οι κατ΄εικόνα και ομοίωση του Κυρίου πλασθέντες άνθρωποι!
Όσο για τον κυάνιο ουρανό και εκείνους που πιστεύουν αυτά ή από άγνοια ή αμέλεια αφήνουν αυτά να εννοηθούν, τους διαψεύδει Το αδιάψευστο Στόμα Του Κυρίου μας:
«πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ» ( Ματθ. 25,41)
«ἐκπορεύσονται οἱ τά ἀγαθά ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δέ τά φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως» (Ιωάν.5,29).
Να μην τα αναλύσω, είναι ξεκάθαρο, μόνο υπάρχουσες ψυχές πορεύονται...και αυτό που διαχωρίζει τις πορείες τους είναι ο τρόπος (ως τόπος) της σχέσης τους με τον Κύριο. Εις φώς ή εις πύρ...
Επειδή χωρίς πάθος αλλά με αγάπη έγραψα αυτά τα ολίγα για να μην πλανώνται οι αναγνώστες των "κυανών" ή οποιουδήποτε άλλου χρώματος "ουρανών", θέλω να κλείσω εξηγώντας τον τίτλο αλλά και την εικόνα που το συνοδεύει...
Όταν το πάθος της προβολής μας κυριέψει, αυτό είναι ένα φόρεμα καθαρής τρέλας, ένας ζουρλομανδύας, αφού «όλα όσα καλά έχουμε είναι του Θεού και μόνο τα άσχημα είναι δικά μας» (Άγιος Παΐσιος).
Όποιος τον φορέσει, δύσκολα θα τον αποβάλλει...
Όλα όσα συνοδεύουν το φόρεμα αυτού του ζουρλομανδύα είναι γελοία κατασκευάσματα που παριστάνουν τίς σκέψεις. Έτσι λοξοδρομώντας μπορούν ακόμα και αυτοί που επιτιμούν άλλους ως αιρετικούς να αιρετίσουν...
Άν σκεφτούμε έναν τρελό που του έχουν περάσει ζουρλομανδύα, όσο κι αν αυτός προσπαθεί να κάνει σοβαρές κινήσεις, αυτές ντυμένες την γελοιότητα του ενδύματος τον εξευτελίζουν...
Η εικόνα είναι ένας πίνακας του Νταλί στον οποίο παρουσιάζει όλο τον υλικό κόσμο να καθοδηγείται αλυσοδεμένος από έναν επίσης αλυσοδεμένο και τυφλό τραπεζίτη που στον ζυγό έχει "πολύτιμα" μέταλλα. Η παράνοια της προβολής που επιτυγχάνει το χρήμα είναι προφανής και ο πίνακας θα ταίριαζε απόλυτα με τον τίτλο αν ο τραπεζίτης ήταν ντυμένος με ζουρλομανδύα...
Για να μην ενδυθώ λοιπόν κι εγώ το ένδυμα της πνευματικής τρέλας που κρατάει η επιθυμία της προβολής, προτείνοντάς το σε κάθε επίδοξο θύμα της, μέχρι να έχω ξανά κάτι σοβαρό να πω, αποσύρομαι στην αφάνεια την οποία συστήνω και στους "ποικιλόχρωμους ουρανούς" διότι χαρίζει την ηρεμία και την απλότητα, δίνοντας συνάμα την ευκαιρία της προσευχής και την δυνατότητα της πνευματικής προσοχής.
Μια μόνο στάση πριν φύγω για μια γονυκλισία:
Στο αίμα και τις ζωές που κράτησαν την πατρίδα μας ελεύθερη. Σε αυτούς που μόνη τους προβολή ήταν αυτή του στήθους τους απέναντι στον εχθρό!
ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Γιώργος Βολουδάκης
ΣΗΜ. ΟΙΜΟΥ- ΑΘΗΝΑΣ
Ο Γιώργος Βολουδάκης είναι λογοτέχνης και ερευνητής
Βιολόγος.
Αφιερώνω στον επώνυμο και στον ψετδώνυμο αρθρογράφο το σχετικό τραγουδάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήβασισμένο στο Δελφινάκι του Γιάννη Καλατζή
Καβάλα στο καλάμι τον κόσμο γύρισα
είπα να σοβαρέψω μα υποτροπίασα
κυανο ουρανάκι πάμε πιο σοβαρά βγαίνε πιο αραιά
εκείνον να μη μοιάσης που όλο αποχωρά
και συ βρε Βολουδάκη πες τα πιο καθαρά
πολύ μας τα μπερδεύεις χάνουμε την σειρά
και όποιος και ότι κατάλαβε μας πεί με μια σειρά
στα σάιτ τριγυρνούσα γεωσκονίαζα
ΕΓΩ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΤΑΛΕΓΑ ΜΑ ΤΑ ΑΚΟΥΓΕΣ ΠΑΡΑΛΟΓΑ ΛΕΕΙ ΑΛΛΟ ΠΑΛΑΙΟ ΑΣΜΑ ΚΥΡΙΕ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ. .
ΔιαγραφήΚΑΙΡΙΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ,ΚΑΙΡΟΣ ΗΤΑΝΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΑΘΟ.ΠΟΥ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΔΥΣΑΝΑΣΧΕΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΙΚΙΛΩΝΥΜΑ,
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΡΩΜΑΝΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΑΡΘΡΙΤΙΚΟΥΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΜΕ ΛΙΓΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.
ΟΙ ΑΝΙΑΤΟΙ ΘΑ ΔΙΑΚΡΙΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥΣ,
ΓΗΡΑΙΟΣ ΝΕΟΣ
Πριν εξετάσης, μη μέμψη. Νόησον πρώτον και τότε επιτίμα.
ΔιαγραφήΠαλαιά Διαθήκη (Σοφία Σειράχ ΙΑ’ 7)
Η οίηση της συγγραφικής δεινότητας εμφανής, σε τέτοιο βαθμό ώστε προβάλεται αυτή και αποτυγχάνει να γίνει κατανοητό το θέμα για το οποίο γράφτηκε το άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΠΑΡΑΦΟΥΣΚΩΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ,ΕΠΙΡΕΑΖΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟΣ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΟΙΚΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ .
ΔιαγραφήΔΕΝ ΤΟΝ ΛΕΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΟ..
Όταν λέμε δεν γίνεται κατανοητό λαμβάνουμε υπό όψιν τον μέσο άνθρωπο, ακόμη και τον μη γνωρίζοντα που πρέπει να καταλάβει περί τίνος πρόκειται
ΔιαγραφήΟ Γιώργος Βολουδάκης έστειλε την ακόλουθη απάντηση στα 2 σχόλια( Ανώνυμος28 Οκτωβρίου 2022 - 9:46 π.μ. και Ανώνυμος28 Οκτωβρίου 2022 - 5:45 μ.μ.): Αν και ανώνυμος επωνύμως σχολιάζεις και γαρ η όψις των γραφομένων δήλον σε ποιεί! Ας είναι...Απαντώ: Ασφαλώς και εννόησα και με αγάπη προς διόρθωση ήλεγξα την έπαρση του ονόματος την βλασφημία του "ανεκδότου" και την αιρετίζουσα κακοδοξία της "ανυπαρξίας" των απίστων. Αδελφέ που με ελέγχεις για οίηση συγγραφικής δεινότητας συγχώρησε με αλλά έτσι είναι το ύφος της γραφής μου που έχει διαμορφωθεί με επίπονη εργασία 46 χρόνων από το πρώτο μου λογοτεχνικό γραπτό. Αν σε αυτό διαγιγνώσκεις οίηση εύχου να την αποβάλλω αλλά για το ότι «αποτυγχάνει να γίνει κατανοητό το θέμα για το οποίο γράφτηκε το άρθρο» θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω καθώς ερμήνευσα ακόμη και τον τίτλο και την εικόνα και έδωσα και την αιτία του άρθρου (το σχόλιο που προηγείται δείχνει ότι είναι ευκόλως κατανοητό) Επομένως διόρθωσε αδελφέ τα κακόδοξα και βρες ένα πιο ταπεινό ψευδώνυμο για να κρύβεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει είμαι ένας από τους δύο ανώνυμους, γίνεται αντιληπτός, όμως αυτή η μη ευθής προσέγγιση εν ήδη της λογοτεχνικής (προσέγγισης) μου φέρνει σε μια υπερβολική επίδειξη δεξιοτήτας του λόγου που "κλέβει την παρασταση" σε ένα θέμα μείζον που θέλει "αντρική"(πατρική, Άγιο νικολαήτικη μετά σφαλιάρας) αντιμετώπιση(αντιποιητική, λογοτεχνική) .
ΔιαγραφήΔεν είναι άλλωστε κάτι άλλο από μια, αιρετική διακήρυξη που θέλει ανδρικά χαστούκια όπως αυτά που εγώ ρίχνω καιρό τώρα στον αιρετικό γεώκων(και κάποιον άλλο προωθητή)
ΥΣ
Εξ αρχής σταμάτησα να διαβάζω από εκεί που "χρίσατε "τον Οδυσσέα Ελύτη υπερήφανο, απαράδεκτο.
κατά τα άλλα ωραίος λόγος και συμφωνώ, θα ήταν καλό αν τον χρησιμοποιούσατε στο ευρύτερο πεδίο από αυτό του ενός κυανού ουρανού, αυτό της γενικευμένη αίρεσης που κηρύττεται εντός όλης της ορθοδοξίας
Μυλωνας αργυριος
Πολύ πύον βγάζει ο συγγραφέας. Κάποιος να του μιλήσει για την κατάκριση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ρε ανώνυμε αλλά το πύον βγαίνει όταν ένα απόστημα σπάει...Για αυτά που καταγγέλλει, την άποψη του "Ουρανού" ότι "οι άπιστοι δεν υπάρχουν" έχεις κάτι να πεις; Που είναι η κατάκριση;
ΔιαγραφήΕΧΕΤΕ ΚΟΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΑ ΑΝΟΥΣΙΑ.
ΔιαγραφήΟΤΑΝ ΕΚΤΙΘΕΣΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΑΓΟΡΕΥΕΙΣ ,ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΕΚΤΙΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΓΟΡΑΖΕΙΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ.
ΑΓΟΡΑΙΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ.
ΕΓΩ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΓΗΚΕ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΛΑΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΞΥΠΝΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΡΩΜΑΝΟΣ.
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΔΡΑΤΤΩΜΑΙ ΤΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΦΩΝΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΞΩ ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑϊΚΑ ΟΤΑΝ ΔΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΣΕ ΜΕΝΑ.
ΙΔΟΥ ΠΕΔΙΟΝ ΔΡΑΣΕΩΣ ΕΥΡΥ ,ΑΜΩΝΥΜΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΤΕΤΣΙΟΥ,
ΠΡΩΗΝ ΑΓΑΘΟΣ
Με κάθε σεβασμό στον αρθρογράφο θα παραθέσω κι εγώ την προσωπική μου (άρα και υποκειμενική) άποψη περί του Κυανού Ουρανού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς τεκμηριώνεται η έπαρση και η υπερηφάνεια που κρύβεται από τη χρήση του εν λόγω ψευδωνύμου;
Yπάρχει σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, αδελφός που γράφει Ορθοδοξώτατα, Αγιοπατερικά, ψυχωφελέστατα κείμενα και υπογράφει ως “Φωνή Βοώντος”.
Τι θα πούμε δηλαδή; Οτι επαίρεται λόγω ψευδωνύμου ότι είναι άλλος Τίμιος Πρόδρομος;
Κατηγορείται επίσης ότι χρησιμοποιεί βαρύγδουπο τίτλο για να πλασάρει την “πραμάτειά” του.
Αλήθεια, ο τίτλος του αρθρογράφου “Ο ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΟΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ Ή Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΚΕΨΗ” δεν θεωρείται βαρύγδουπος; Mήπως επίσης με τις λέξεις “ζουρλομανδύας” και “γελοιότητα ως σκέψη”, όταν αναφερόμαστε σε εν Χριστώ αδελφό, καραδοκεί και η κατάκριση; Ο χλευασμός;
H ειρωνία;
Επιπλέον ποιά είναι η “πραμάτεια” που προσπαθεί να πλασάρει ο Κυανούς Ουρανός; Tώρα τον μάθαμε;
Tώρα θα περάσει εξετάσεις Ορθόδοξης γραφής; Δεν γνωρίζουμε ότι τα κείμενά του στηρίζονται στην Αγία Γραφή και στους Αγίους Πατέρες;
Ενδιαφέρον θα είχε επίσης από πλευράς αρθρογράφου, να μας τεκμηριώσει χαρακτηρισμούς για τον Ελύτη όπως, ζηλωτής, θρασύς, που αντιγράφει τον Ρωμανό τον μελωδό και γράφει ξεδιάντροπα.
Προσωπικά, πρώτη φορά βλέπω τέτοιους χαρακτηρισμούς για τον εν λόγω ποιητή-συγγραφέα και θα ήθελα να δω τις αποδείξεις, πέραν ενός στίχου που τα γραφόμενα ομοιάζουν σε τρεις λέξεις με τον στίχο του Ρωμανού του Μελωδού.
Και πάμε στο επίμαχο...
«Μόνος ο άπιστος περνά στην ανυπαρξία, αφού αδυνατεί να δώσει κύρος στην ύπαρξίν του».
Τι εννοεί εδώ ο ποιητής; Είμαστε σίγουροι ότι καταλάβαμε, πριν τον κρίνουμε;
Οταν δηλαδή ένας πνευματικός άνθρωπος, ένας Αγιος, νουθετεί το πνευματικό του τέκνο με την πασίγνωστη έκφραση “Πρόσεξε παιδί μου μην ΧΑΣΕΙΣ την ψυχή σου”, το πνευματικό τέκνο πρέπει να διορθώσει τον Αγιο λέγοντας κάτι σαν “Πάτερ μου, η ψυχή ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ, ή θα είναι με τον Χριστό στον Παράδεισο ή στην κόλαση”. Δεν το ξέρει αυτό άραγε ο Αγιος Πατέρας;
Η μήπως αιρετίζει χρησιμοποιώντας την έκφραση “μην ΧΑΣΕΙΣ την ψυχή σου”;
Πάμε σε ένα ακόμα πιο δυνατό παράδειγμα;
Τι λέει ο 72ος Ψαλμός του Δαυίδ;
“Οτι ιδού οι μακρύνοντες από Σου ΑΠΟΛΟΥΝΤΑΙ, εξολόθρευσας πάντα τον πορνεύοντα από Σου”.
Και η μετάφραση:
Οι μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ τον Θεό ,μακριά από τον νόμο του ,χωρίς διάθεση για μετάνοια, AYTOKΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ, ΑΠΟΛΟΥΝΤΑΙ,αυτοί είναι οι πορνεύοντες.
Μήπως κι εδώ πρέπει να διορθώσουμε τον προφητάνακτα Δαυίδ για τη χρήση της λέξης “απολούνται”, ή τον μεταφραστή για τις λέξεις “αυτοκαταστρέφονται” και “απολούνται” εφόσον κανένας στην πραγματικότητα δεν χάνεται, δεν καταστρέφεται, με όρους αιωνιότητας;
Εν ολίγοις, κάπου “χανόμαστε στη μετάφραση”, όταν θα έπρεπε όλοι όσοι θεωρούμε ότι είμαστε στο “ίδιο στρατόπεδο”, να είμαστε ενωμένοι εν Αληθεία Ιησού Χριστού και να πολεμούμε έναντι των πραγματικών μας αντιπάλων, οι οποίοι στους καιρούς της αποστασίας που βρισκόμαστε έχουν αυξηθεί και πληθυνθεί κατά πολύ.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΔΩ
Διαγραφήhttp://oimos-athina.blogspot.com/2022/10/blog-post_44.html