ΣΤΟΛΟΣ: ΠΑΜΕ «ΦΟΥΛΑΡΙΣΤΟΙ» ΓΙΑ ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΟ ΠΛΟΙΩΝ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ;
Εδώ και αρκετούς μήνες διαπιστώνουμε κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο σε σχέση με το Πολεμικό Ναυτικό και ειδικά ως προς το Στόλο.
Υπάρχει μια κοινή ανησυχία από διαφορετικές προελεύσεις, με διαφορετικά ενδιαφέροντα, σχετικά με το μέλλον του Στόλου που συνδέεται ξεκάθαρα και με την υπεράσπιση και διατήρηση της κυριαρχίας της χώρας μας.
Από τη μία μεριά έχουμε του συνδικαλιστές της ΠΟΕΣ, οι οποίοι έχουν βγει στα κάγκελα για το θέμα των ανεξέλεγκτων παραιτήσεων στο ΠΝ και των λόγων που οδηγούν σε αυτές, όπου έχουν διερωτηθεί ανοικτά «τι Ναυτικό θέλουμε να έχουμε».
Απάντηση φυσικά δεν έχουν πάρει και θεωρούμε ότι ούτε πρόκειται να πάρουν αφού ακόμα και το ΓΕΕΘΑ φαίνεται να συντάσσεται πλήρως με τη βούληση της πολιτικής Ηγεσίας.
Από την άλλη μεριά έχουμε πολλούς Ναυάρχους, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται «επικίνδυνα» και αρκετοί εκ των οποίων έχουν περάσει από πολύ σοβαρές θέσεις ευθύνης και διαθέτουν τεράστια εμπειρία, οι οποίοι έχουν εκφράσει ανοικτά τις ανησυχίες τους για επικείμενη ανατροπή των συσχετισμών δυνάμεων στο Αιγαίο, αλλά και για τη γενικότερα κακή κατάσταση που επικρατεί στο Πολεμικό Ναυτικό, κάτι που αφορά και το προσωπικό και τα πλοία.
Πλέον φαίνεται ότι από τις «ασκήσεις επί χάρτου» έχουμε περάσει στην υλοποίηση του σχεδιασμού.
Πληροφορούμαστε ότι η ιδιαίτερα σκληρή στάση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ που έχει φτάσει τα πλοία να έχουν το πολύ 50% στελέχωση με αποτέλεσμα το ένα να παίρνει προσωπικό από το άλλο, έχει οδηγήσει το ΓΕΝ στο απόλυτο αδιέξοδο.
Για την ακρίβεια, αρχίζει να γίνεται πολύ ορατό το ενδεχόμενο της «μόνης λύσης», δηλαδή του αναγκαστικού παροπλισμού πλοίων. Πλοία τα οποία δεν πρόκειται να αντικατασταθούν και αυτό είναι ξεκάθαρο.
Η «τέλεια καταιγίδα» ολοκληρώνεται με τον οικονομικό στραγγαλισμό του ΠΝ στο θέμα των επισκευαστικών δυνατοτήτων, όπου το χρήμα ρέει με το σταγονόμετρο, κάτι που αναμφίβολα επηρεάζει τη συνολική κατάσταση άρα και τις επιχειρησιακές δυνατότητες του ούτως ή άλλως γερασμένου Στόλου.
Στο ΓΕΝ φυσικά γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάθε τέτοιο ενδεχόμενο είναι εκτός συζήτησης, όμως εξίσου καλά γνωρίζουν και την πραγματικότητα: αν δεν βγαίνουν τα κουκιά, δεν βγαίνει και ο προγραμματισμός και τα σχέδια πάνε στον κάλαθο των αχρήστων.
Ναι μεν το ΓΕΝ πρέπει να έχει το Στόλο που επιθυμεί (και απαιτεί η γειτονιά μας), αλλά αν δεν συνοδεύεται από την ανάλογη πολιτική στήριξη οι επιθυμίες εξανεμίζονται και αντικαθίστανται από την ανάγκη για επίλυση των πραγματικών προβλημάτων.
Υπενθυμίζουμε ότι το θέμα του «προαιρετικού» παροπλισμού πλοίων είχε τεθεί παλαιότερα σε Α/ΓΕΝ, αλλά τότε υπήρχαν ακόμα περιθώρια να κόβεται κάθε σχετικός «βήχας». Πλέον τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Όπως πληροφορούμαστε, λοιπόν, ήδη βρίσκονται σε «ώριμο» στάδιο οι πρώτες συζητήσεις για παροπλισμούς πλοίων, όπου έχουν συζητηθεί έως και ονόματα.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι οι αποφάσεις για παροπλισμούς δεν θα ληφθούν με βάση κάποια κακή κατάσταση, αλλά με συγκριτικά δεδομένα.
Για παράδειγμα, αναμένεται να παροπλιστεί ένα ZUBR για τον απλούστατο λόγο ότι τα τρία που έχουν μείνει διαθέτουν συνολικά κάτι παραπάνω από ενάμιση πλήρωμα.
Επίσης, εξετάζεται το ενδεχόμενο παροπλισμού ενός «μικρού» στο οποίο επί ένα χρόνο έπεσαν πολλά χρήματα, όπως πληροφορούμαστε.
Ο λόγος, είναι η γενικότερη παλαιότητα και τα προβλήματα σε σχέση με άλλα της κατηγορίας. Τέλος (σε πρώτη φάση), μαθαίνουμε για μια Φρεγάτα τύπου “S” και αυτά όλα για αρχή.
Την ίδια στιγμή, οι κανιβαλισμοί από πλοίο σε πλοίο έχουν φτάσει εφιαλτικές διαστάσεις, όπου ο Ναύσταθμος λειτουργεί κυριολεκτικά στα κόκκινα, με μειωμένο προσωπικό και αυξημένες αρμοδιότητες. Ενδεικτικά, η επόμενη ΜΕΚΟ που ετοιμάζεται για την Ερυθρά Θάλασσα να υπερασπιστεί σημαίες φορολογικών παραδείσων εξοπλίζεται «μέσω άλλου πλοίου». Κατάντια, ή μήπως άριστα οργανωμένο πλάνο με πρόσχημα την οικονομική κρίση, από την οποίαν υποτίθεται όχι μόνο ότι έχουμε βγει, αλλά και ότι βιώνουμε μεγάλες στιγμές αναγνώρισης οικονομικού θαύματος; Φοβόμαστε ότι η Ιστορία θα δείξει πολύ σύντομα.
Το ατελείωτο δράμα του ΠΝ, το οποίο αποτελεί μέγιστη κατάντια να αντιμετωπίζεται ως κοινό δαπανηρό κόστος, σε μια χώρα με ναυτική παράδοση χιλιετιών, μάλλον θα ολοκληρωθεί με την περιβόητη ατζέντα 2030, όπου σιγά, σιγά αρχίζει να αχνοφαίνεται τι θα περιλαμβάνει. Ή πιο σωστά και τι δεν θα περιλαμβάνει. Μικρότερο Στόλο και Ναυτικό, λιγότερη Αεροπορία, συρρικνωμένο Στρατό Ξηράς. Η θριαμβολογία θα περιοριστεί στον «εκσυγχρονισμό». Στα νούμερα δεν θα αναφέρεται κανείς, παρά μόνο στα ποσά που εξοικονομήσαμε. Μόνο που ούτε ο κ. Μητσοτάκης θα είναι πρωθυπουργός, μιας και επιδιώκει μετά μανίας την ηρωϊκή έξοδο στην Ευρώπη, ούτε ο κ. Δένδιας ΥΕΘΑ, ούτε ο κ.Χατζηδάκης ΥΠΟΙΚ. Ειδικώς για τους δύο τελευταίους, είναι τα βασικά ονόματα που ακούγονται για «δελφίνοι» σε περίπτωση διαδοχής.
Η διάλυση του Στόλου φαίνεται ότι είναι μόνο η αρχή και τα χειρότερα είναι μπροστά, με μια Τουρκία να έχει αρχίσει να κινείται πάρα πολύ επιθετικά στο Αιγαίο. Κατά τα λοιπά, χρήματα υπάρχουν για περιττά μνημεία, για τις μετακομίσεις τους και για τις ανεγέρσεις νέων στη θέση τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου